حال و احوال یاران همدردی (12)

[خادم رضا]

یه صحبتی دارم با زبان ساده
اطرافیانتو ن دچار مهار بزرگ نباش نکنید تا بچتون خواست ظرف بشوره کاری کنه نگید هنوز کوچیکی مصخرش نکنید مخصوصا کودکان اونا کوچیک زود باور میکنن حرف شما رو و در ناخودآگاهشو ن همش به خودشون این حرف تکرار می‌کنند
مهار بزرگ نباش به‌قول روان‌شناس‌ها مکانیسم دفاعی ایجاد میکنه که هیچ وقت بزرگ و توانمند نباشید
بچه ها وقتی سنشون از 7 گذشت مثل آدم بزرگا باهاشون برخورد کنید و مسئولیت بهشون بسپارید و ازشون بخواید
بهتر اینکه هر روز این مسئولیت خاطر نشان کنید و تاکید کنید
لطفا بیاییم از زیاد شدن بیماری های اضطرابی بکاهیم با همین رعایت چند نکته کوچک ولی اساسی
با آرزوی سلامتی برای همه

[rozaneh]

سلام
سر زدم آخرین بازدید دوستام رو که دیدم حس بدی داشت
خودم هم مستثنی نیستم
قاعده همینه
روزگار هم همینطور
روزگارتون میگذره امید که خوش بگذره

[خادم رضا]

روانپزشکیم شغلیه هااااااا
نمیدونم شاید اگر من روانپزشک میشدم بساط خندم پهن بود
خدا منو ببخشه ولی بعضی از بیمارها خیلی با مزن
اتفاقا من یه روانپزشک می‌شناختم جلوی بیمارها با دست دنبال مگسا می‌گشت تا بکشتشون
انگار روی دکترم تاثیر گذاشته بودن

[میشل]

سلام دوستان

حالتون چطوره؟

من در حالی ام که نیاز دارم یکی بهم بگه 'تو می تونی'

خودمو باور ندارم. حق هم دارم باور نداشته باشم. دیگرانی هم که باورم ندارن حق دارن.

احساس حقارت و افسردگی می کنم.

حتی دیگه آرزوی مرگ هم ندارم. هیچی نیست که فکر کنم هم خوبه و هم می تونم بهش برسم.

خیلی تنهام. خودم رو ندارم. خدا رو ندارم. هیچکی رو ندارم

[باغبان]

سلام دوستان

حالتون چطوره؟

من در حالی ام که نیاز دارم یکی بهم بگه 'تو می تونی'

خودمو باور ندارم. حق هم دارم باور نداشته باشم. دیگرانی هم که باورم ندارن حق دارن.

احساس حقارت و افسردگی می کنم.

حتی دیگه آرزوی مرگ هم ندارم. هیچی نیست که فکر کنم هم خوبه و هم می تونم بهش برسم.

خیلی تنهام. خودم رو ندارم. خدا رو ندارم. هیچکی رو ندارم

...............

سلام خانم میشل

الحمد الله زندگی که یه خورده سخت شده ،
واقعیتش ،تو زندگیم یه جورایی یاد گرفتم و یا زندگی بهم یاد داده که ، خودم را با هر شرایطی وفق بدم ،،
یه بنده خدایی را می شناسم به خاطر پیری و بیماری که داشت یه بار به ما گفت : الحمد الله چشمام دیگه تقریبا نمی بینه :)
هیچ وقت ازش نپرسیدیم چرا همچین نگاهی داری
فقط یادمه می گفت خدا بزرگه
این از ما :)



خدایی نکرده مساله ای پیش اومده ؟
اگه لازم دیدید یه تاپیک بزنید ببینیم چه خبره ، چی شده
مهم نیست دیگران ما را باور دارن یا ندارن ،،
مهم اینکه خودمون ، خودمون را باور داشته باشیم
و مطمئن باشید خدا ما را باور داره
به نظرم شما می تونید ،،،می تونید خودتون را باور داشته باشید.

[salehe92]

سلام
خوبین؟ چه خبر؟
داشتم وب گردی می کردم که یاد اینجا افتادم
یاد دوران جوانی
در این مدت سعی کرده بودم به رشد عرضی بپردازم تا رشد طولی
ولی خیلی خوشحال نیستم....
چون به طور صحیح اینکار را نکردم.... چون عجولم ......
سعی کردم در زمینه های دیگه کار و تجربه کسب کنم..... اما متاسفانه عمیق نشدم ... متاسفم.....
میدونید چی شده؟ یک اقیانوس علم با عمق یک میلی متر که نابود کننده است...
البته اینکار یک نقطه مثبت داشت ؛ باعث شد اندکی از ترسهام کم بشه، شاید یک اپسیلون شجاع شدم اما بیشتر از قبل سرگردان شدم ولی حداقل فهمیدم اولویت هام در زندگی چه چیزهایی هستند. انچه که همه عمر می دانستم و بهش توجه نمی کردم...
الان نه خوشحالم و نه ناراحت... و یا شاید هم خوشحال و هم ناراحت ....
خستم.... احساس می کنم کلی انرژی تباه شده.... به جای اینکه متمرکز بشه تباه شده ولی حداقل از گذشته بهتر شده، در گذشته های دورتر که کلا مصرف نمیشد...
می خوام سعی کنم متمرکزش کنم ولی خیلی سخته و همانا این ویژگی کمال طلبی که مسیر سخت و پیچیده می کنه...
سال سختی را گذراندم... با موضوعات تلخی رو به رو شدم... فهمیدم بیمارم و کاندید عمل جراحی.... و این موضوع تصمیم کیری را برایم سخت تر می کند... یه روزی گرفتار علاقه بودم و الان گرفتار منطق مطلق... باید سعی کنم تعادل برقرار کنم ولی بیماری ام باعث میشه کفه منطق سنگین تر بشه... اما همچنان سعی دارم این دو کفه را متوازن کنم....
خستم... اما امیدوار به پیروزی.... علی رغم همه چیز دوست دارم ادامه بدم ولی عمیقا ناراحنم...
در اوج جوانی بیمار شدم ، یعنی بودم، تازه مطلع شدم.... قصد داشتم حتی به ازدواج فکر کنم اما فعلا پشیمون شدم....
واقعا نمیدونم چه احساسی دارم... فقط یه چیز می دونم، می خوام سعی کنم به بیماری ام فکر نکنم و ادامه بدم اما روند درمان و گفت و گو با تیم درمان، مانع میشه که به رویاهام فکر کنم.... نمی دونم باید دوباره در ارزوهام تجدید نظر کنم و زندگی جدید و مطابق با شرایط کنونی را در پیش گیرم که عقل سلیم همین را حکم می کند و یا نه خیلی محتاط نباشم....
خلاصه هم خستم، هم ناراحت و هم مردد ولی پر از انرژی و علاقه برای حرکت در مسیر رویاهام ... این انرژی از همون مسیر عرضی گرفتم، اما خیلی سخته که این مویرگها را برسونم به یک شاه رگ ... اما چاره ای ندارم....
برام دعا کنید

امیدوارم هر جا هستید سلامت باشید
الان این جمله را بیشتر درک می کنم
این جمله است که من را می ترساند .... عمق ترسهام الان اینه .... اگه اینجوری ادامه بدم، انوقت بیشتر باید از سلامتی ام مایه بذارم که کاری بس نابخردانه است...

واقعا سلامتی بهترین نعمت دنیا است... امیدوارم همه از جمله خودم بیشتر ان را جدی بگیریم....

سلامت و پایدار باشید
التماس دعا

[خادم رضا]

متاسفانه در یه جای از دنیا معنای زندگی یا دزدی کردنه و چپاول اموال عمومیه و اصلا خدمت جاشو به دزدی و قدرت طلبی داده یا تازه یه چیزی به عزرائیل دستی میدیم فقط بیاد ما رو از این دنیا ببره شاید بخاطره وجود آدمهای اول

[فرشته اردیبهشت]

سلام دوستان

چه عجب یاران قدیمیییی شما کجا اینجا کجا؟
اقای روزنه خوبین ؟قاعده همینه؟
میشل جان من مطمانم تو میتونی :)
صالحه جان امیدوارم هرچه زودتر حالت بهتر بشه و در این موقعیت بتونی به خودت نزدیکتر بشی که فراتر از هر موفقیت و علمی هست.

شاید هوای زمین دلگیر شده اما همین هوا به زودی بارونی میشه و گل و سبزه ها سر بر میارند و بوی شکوفه ها همه جا میپیچه...

[خادم رضا]

یه سوال
این این ایکنها رو خودتون طراحی کردید مثل این
یا این

[scarface]

سلام

جناب اسکارفیس عزیز چی شده، بعضی ها وسایل قیمتی اشون رو میگذارند یه گوشه که کمتر استفاده بشه، نکنه شما از اون آدمهایی؟

قدر و قیمت اگرم یه روزی داشتیم خرج شدیم رفت. این آخرای جوونی چیزی برامون نموند به جز تن و فکر و ذهن خسته از دویدن و نرسیدن، خواستن و نتونستن...
خوش به حال بابام. راحت خوابیده. دیگه غصه ی خرجای خونه رو نمیخوره. دیگه نصف شب از خواب نمیپره هی راه بره تو خونه.
خوابی چنین گوشه ی میدانم آرزوست!