سلام.
سحر جان، منظور من از بد و بدتر، یه ازدواج معمولی با یه احساس معمولی و ازدواج نکردن بود.
شما گویا فکر کرده اید من به هر قیمتی میخوام ازدواج کنم.اینطور نیست. این مورد هم اگر تناسب های خانوادگی و نکات مثبت اخلاقی و فرهنگی درشون ندیده بودم، ادامه نمی دادم. به هر حال من هم در طول این 5 ماه رفتار ایشون و خانوادشون رو تحت نظر داشته ام و نخواسته ام بی گدار به آب بزنم.
همونطور که تابستون پارسال موردی پیش اومد که اتفاقا خیلی هم همه چیز خوب بود و حسابی هم طرف به دلم نشسته بود، ولی به خاطر اینکه دستم رو بدون اجازه من گرفت، ارتباط رو قطع کردم و حتی به معرفش هم گفتم که چنین رفتاری کرده و دیگه به کسی معرفیش نکنه. با اینکه خودم از نظر احساسی خیلی اذیت شدم.
پس من نخواسته ام به هر قیمتی ازدواج کنم.
مشکل اصلیم با این مورد، بیشتر احساس خودمه که هنوز درگیر نشده با ایشون. و گرنه فکر میکنم در کل رفتارشون منطقی، محترمانه و با آگاهی بوده.
موردی که شما مثال زدی، گویا اصلا از دو زبان مختلف، از دو فرهنگ مختلف بوده اند و موردی بوده که از دختر خیلی پایین تر بوده.
مورد من، از نظر تحصیلی، اقتصادی کمی از ما بالاتر هستند. از نظر فرهنگی هم شاید کمی بالاتر. در حدی که به نظر من لایق مورد بهتری از من هستن. و من اصلا براشون لقمه بزرگتر از دهنشون نیستم. بنابراین فکر نمیکنم در کلمورد بدی باشند. و حتی میتونم بگم اگر خودم احساس عمیقتری نسبت بهشون داشتم، مورد ایده آلی بود برام.
مشکل اصلی احساسمه. و چیزهایی که بهشون در مورد رفتار و سردی احتمالی ایشون مطرح کردم، ناشی از همین نگرانیه که نکنه بعدش هم خودش جوری نباشه که درونم احساس و علاقه ایجاد کنه؟
در کل به نظرم اگر هم خدایی نکرده کسی قرار باشه در این زندگی ، دیگری رو بدبخت کنه، ایشونه. نه من.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
امشب تماس گرفت و گفت فردا میخوان بیان رسما صحبت کنن در مورد مهریه و اینها.....
نشستیم با مامان و بابا حرف زدیم. من گفتم این تعدادکمه و 100 تا کمتر رو رضایت ندید.
اما ته دلم داره میلرزه. همش به خودم میگم پووه... واقعا دوسش داری؟ حالا اومدیم و 100 تا رو قبول کرد. واقعا مطمئنی میخوای ادامه بدی؟ نزنی جوون مردم رو بدبخت کنی؟ واقعا آدم ازدواج هستی؟
این ترس ها طبیعیه؟ یا نه؟
- - - Updated - - -
از طرفی هم به خودم میگم، اومدی و 100 تا رو قبول نکردن. واقعا پشیمون نمیشی؟ مورد بهتر پیش میاد؟
چرا اینقدر دو دلم؟
نوشته اصلی توسط Pooh
علاقه مندی ها (Bookmarks)