مشکلات من و همسرم در دوران عقد

[sahar.66]

لیای عزیزم

اتفاقا بر عکس خیلی ارزش داری ، اما ایشون فکر میکنه اولا خودش حریم ها رو میدونه و ثانیا شما بهش اطمینان کافی نداری و باعث حرص و لج یا ناراحتی عمیق میشه.
خب اینجا طبق پست قبلم عمل میکنین... من روی این موضوع همسرتون حساسیت نشون ندادم چون ایشون اولا بهترین گزینه رو تو زندگی انتخاب کرده که ازدواج بوده و ثانیا شما چیزی ازش ندیدی. (ثالثا گاهی همکارها رعایت نمیکنن و برای طرف مقابل اگر دقت نکنه موجب برداشت های بد میشه و نظرات دیگران قضاوت محسوب میشه)

درباره ی کار عزیرم این یک تصمیم شخصی هست که هم شما ازش راضی باشی و هم همسرت.
اما این نظر شخصی منه و ممکنه با نظرتون در تضاد باشه. خودم فکر میکنم یه خانم وقتی ازدواج میکنه مسئولیت های بیشتری رو بگردن میگیره و اگر همسرش موافق کار کردنش نیست هیچ اجباری به این موضوع نداره چون عملا اداره ی مالی زندگی با مرد هست.
میتونین بجای کار کردن پولتون رو سرمایه گذاری کنین تا همیشه مقداری پول شخصی از مال خودتون برای خودتون داشته باشین.
اما سعی کنین با هم به یک توافق خوب برسین و دیگه دربارش بحث نکنین. اما حتما باشگاه، هنر و .. رو برین و سعی کنین زن موفقی در سایر عرصه ها برای همسرتون باشین.

[لیا]

لیای عزیز، دوستان نکات خوبی رو نوشته اند. یه سوال به ذهنم رسید. شما و همسرتون در یه مکان کار می کنید؟ یعنی اون خانم پیش شما همسرتون رو به سیگار کشیدن در بیرون شرکت دعوت کرد؟ آیا اون خانم از دوستان مشترک شما هستند؟
ولی در هر صورت به نظرم اینکه به مدیرتون گفتین کار مناسبی نبوده. می تونستین دوباره به ایشون تذکر بدین و البته راهکار هم بدین که مثلا اگه اون خانم اومد دعوتت کرد بگو من کار عقب افتاده دارم و نمی تونم یا یه همچین چیزی.

ببین عزیزم سعی کن مهارت های کنترل خشم رو یاد بگیری تا بتونی موقعی که عصبانی می شی خودتو کنترل کنی. اینم بگم که خیلی کار سختیه. باید خودتو آروم کنی و وقتی دیدی بحث داره خیلی بالا می گیره یه زمان تنفس بدی! و بعد دوباره شروع کنی. یعنی نذاری بحث از یه خط قرمزی عبور کنه. چون اگه عبور کنه ممکنه شوهرت برای نشون دادن برتری و قدرتش دست به کارهایی مثل هل دادن و زدن بکنه که این اصلا خوب نیست و فاجعه اس. و خودت می دونی که دل خانم ها چقدر می شکنه اینجور وقتا. پس مجبوری برای اینکه زندگیت سرد نشه و دعواهاتون کنترل شده باشه، خودتو و خشمتو کنترل کنی. حالا فعلا روی خودت کار کن ببین می تونی. اگه موفق شدی می تونی بعدها در مورد این مهارتها با شوهرت هم صحبت کنی و یادش بدی. اگه دلسوز زندگیتون باشه حتما همکاری می کنه باهات.

لیا جان باید کم کم و با زبون خوش به شوهرت یاد بدی و تذکر بدی که بعضی رفتارهاش روی شما تاثیر خیلی بدی میذاره و ممکنه آرامش رو از زندگیتون ببره. برای اینکار نباید اونو متهم کنی و توی جملاتت بیشتر از "من" استفاده کن و از احساست بگو. چون اگه اونو مقصر بدونی ممکنه جبهه گیری کنه و به حرفات زیاد اهمیت نده.

بازم تاکید می کنم که داشتن رابطه خوب همه چیز رو تحت تاثیر قرار میده. تو گفتی از صبح تا شب کار می کنی. ولی آیا اگه رابطه سالم و مثبتی نداشته باشی این کار کردن فایده ای داره؟ به قول قدیمیا وقتی آدم دل خوش نداشته باشه دیگه پول و خونه آنچنانی و ماشین گرون قیمت و ... هیچی به چشمش نمیاد.
پس سعی کن در کنار کار و فعالیت روزانه بخشی از زمانت رو برای مطالعه روی مهارت ها بذاری. من به عنوان کسی که تجربه دارم می گم که قبل از اینکه دیر بشه زودتر این مهارت هارو یادبگیر و تمرین کن و توی ذهنت نهادینه کن. پشت گوش ننداز. امیدوارم موفق باشی.

سلام . بله توی یه شرکت هستیم و اون خانم همسرم رو صدا میزنن و میگن بریم سیگار بکشیم اونم میگه باشه. صبح تا شب کار میکنم چون مجبورم کار کنم. چون به پولش نیاز دارم تا قسط خونه ام رو بدم. مجبور بودم کار کنم چون نمیخواستم اجاره نشین باشم و تونستم یه خونه خوب در یه منطقه خیلی خوب بگیرم. کار کردم بتونم جهیزیمو به بهترین شکل تهیه کنم. هیچ دختری از اینکه پول حاضر و آماده در اختیارش باشه بدش نمیاد ولی من باید کار میکردم بخصوص اینکه اصلا آدم کم توقعی نیستم و باید زندگیم خیلی خوب باشه.
وقتم خیلی کم هست و اصلا اون آرامشی که باید داشته باشم رو ندارم.این زندگی اونی نبود که من میخواستم و لیاقتشو دارم.
شوهرم رو خیلی دوستش دارم اما رابطه ام نگرانم میکنه. امروز با همسرم و چندتا از دوستان کوه رفتیم خوب بود وقتی برگشتیم به این فکر کردم چرا اون رفتارو کرد چرا اون کارو نکرد بعد زیردوش گریه کردم دوباره با خودم گفتم نکنه فردا دعوامون بشه ؟ همش استرس دارم که ممکنه دعوامون بشه

[سالم96]

شما جزو ادمهای باهوش هستین...اول تبریک :
ادبیات آدمها و بخصوص مردها برای این هست که طرف مقابل رو به خودشون خوش بین کنند،وقتی از کلمات تند و تهدیدامیز استفاده میشه در واقع با دست خودمون به دید طرف مقابل صدمه میزنیم..."بیخود میکنی" و "کله ات رو میکنم" و "نگاهت هم نمیکردم" در کنار اینکه به خانمها این حس رو میده یک مرد باغیرت دارم که پشتبانم هست و میتونم بهش تکیه کنم...در دوران عقد که هنوز زوجین در شرایطی هستند که در حال جا کردن خودشون تو دل طرف مقابل هستند و هنوز اتفاقات آنچنانی برای دلخوری پیش نیومده که احترام بینشون لکه دار بشه،کمی غیر معمول بنظر میرسه....آیا از توضیح خودتون مبتنی بر تحریک پذیری بالاتون در بحثها،میشه این نتیجه رو گرفت که باب این سطح کلامی رو شما باز کردین؟ با اینکه سطح کاری و اجتماعی شما بالاتر از حد معمول اجتماعی هست انتظار میره در ادبیات کلامی برای خودتون شانی رو طراحی کنید به دور ازین کلمات باشه.
موضوع دوم اینه که همسر شما مبتنی بر روحیه مذهبی خودشون احتمال داره که ارتباطات با جنس مخالف در ایشون تربیت نشده باشه و نیاز به همراهی یک شخص مورد اعتماد داره تا راجع به نحوه تعاملش با شما آموزشهای ملایم بده.
و اما شما جزو زنانی هستین که بخاطر هوش و بلندپروازیتون عملا دارن همسرشون رو بسمتی سوق میدن که فکر میکنند....حس نمیکنید همسرتون یک حالت رکود داره و شما میخواین سرعت و جهت به زندگیتون بدین؟ میشه گفت همسرتون یک طرز فکر سنتی داره ولی هوشمند هست و متوجه این رفتار شما میشه و حس مقاومت داره؟
میدونیم که پرخاشگری و زود از کوره در رفتن شخصیت ادم رو در دید اطرافیانش نابود میکنه؟میدونیم که این تحریک پذیری بالا با داروهای پزشکی قابل کنترل هست تا شما بتونید بدون دارو به خودتون مسلط بشین؟ میدونید شخصی که زود از کوره در میره نمیتونه ارامش رو به طرف مقابلش هدیه کنه؟ و طرف مقابل باید سیگار بیشتری بکشه تا اروم بشه!





مردهایی داریم که از نگاه و سخنهایی که مردهای دیگه راجع به خانمها در محیط کار دارند،اطلاع دارن و ازینکه راجعبه عشقشون چیزی گفته بشه آزرده میشن...یک مرد غیرتمند مذهبی چرا در یک محیط مردانه با خانمش همکار شده..آخه چرا...هر دفعه این مسایل و احتمالا نیش و کنایه ها جلوی چشمش هست.
مردهایی داریم که از جذابیت خانمشون خیلی لذت میبرن،و دوست ندارن این جذابیت رو با کس دیگه ای شریک باشن!!
مردهایی داریم که دوست ندارند عشقشون با اون متانت با همکارهای مردشون برخورد کند و وقتی نوبت به خودشون و خونشون میرسه عصبانی باشن
مردهایی داریم که دوست دارن دوست داشته بشن و برای همسرشون بالاترین عشق باشن حتی مهمتر از کارشون...بنابراین سرکار نبودن یعنی تو برام با ارزشترینی و خودم رو وقف تو کردم یه چیزی بهشون هدیه میده
مردهایی هستن که میخوان قدرت نفوذشون رو در همسرشون امتحان کنند ایا این همسر من تا چه درجه ای اولویت زندگیش من هستم و حاضر نظر من رو به کار کردنش ترجیح بده


اون مردایی که من میشناسم بعد از اینکه خیلی از موارد بالا بهشون اثبات بشه با کار کردن همسرشون موافق میشن و برای اینکه استعدادشون و تواناییشون رشد کنه فضای رشد بهش میدن.

یکسری مردا هم هستن که بعد ازینکه مسائل مالی زندگی سخت میگیره بهشون،راضی میشن همسرشون کمک حال زندگی باشه و مصرف کننده نباشن (که معمولا در همسرانی که ازنظر عاطفی فاصله میگیرن روی میده).
کلا هدفم توجه دادن بودن به یکسری نکات وگرنه صحیح و غلطرو نمیدونم چی هست...شما خیلی شخص توانمندی بنظر میرسین...موفق باشین

[فرزانه 123]

اولا اینو بگم همه ما داریم خود واقعیمون رو زندگی می کنیم. اگه در مقابل همسرت نمی تونی عصبانیتت رو کنترل کنی یعنی خود واقعیت نمی تونه. ببین ما همه قبل از ازدواج فکر می کنیم آخرش هستیم. چه زن چه مرد. همه پیش خودمون فکر می کنیم که خوشبحال همسر آیندمون! چه گوهر نایابی نصیبش میشه. یکیش خود من. دوستان صمیمیم می گفتن خوشبحال همسر آیندت. تو خیلی مهربونی خیلی صبوری و ....
ولی...
واقعیت زندگی چیز دیگه ایه. درصد بالایی از همین ازدواج هایی که دو طرف خودشون رو علامه اخلاق می دونن هنوز چند ماه نگذشته گرفتار طوفان های بزرگی میشه. چرا؟ دقیقا به همین خاطر که ما خودمون رو کامل می بینیم. ولی دوست من، در حقیقت اینطور نیست. همه ما عیب هایی داریم. مثلا منی که ادعا دارم صبورم شاید صبرم بخاطر اینه که آگاه نیستم الان باید چیکار کنم و این عدم آگاهیم رو پشت نقاب صبر پنهان می کنم. منی که می گم مهربونم شاید می ترسم. ترس از اینکه اگه مهربون نباشم ممکنه طرد بشم.
پس در گام اول سعی کن خودت رو ارزیابی کنی و نقطه ضعف های شخصیتیت رو برطرف کنی.

در مورد خانم همکارش هم راستش من برمی گردم به کمی عقب تر... شما و همسرتون در یک محل کار بودین و رفتار همدیگر رو رو ارتباطات و نوع ارتباطات هم رو مطمئنا زیر نظر داشتین. بنابراین من فکر می کنم شما قبل از اینکه بهشون جواب مثبت بدین ، بیشتر رفتارهای اجتماعی ایشون رو دیدین و پذیرفتین. مسئولیت این پذیرفتن رو به عهده بگیرین و تلاشتون رو بکنین که ایشون رفتارهاشو "کم کم" تغییر بده.
در مورد سرکار رفتن هم بشدت توصیه می کنم که تکلیفتون رو مشخص کنید. هرچند این مسأله به نظر من، برای خانمی مثل شما اونقدر اساسیه که باید قبل از عقد روش توافق می کردین. ولی هنوزم دیر نیست. سعی کنید به یه نتیجه گیری محکم در این مورد برسید.

به نظر من یه مدت با خودت خلوت کن. به همه چیز فک کن. اصلا عجله ای نداشته باش برای هیچ موضوعی. خوب فکر کن. نمی گم به چی فکر کنی. چون خودت شرایط و مشکلاتتو بهتر از من می دونی. ولی این تنهایی باعث میشه بهتر خودتو بشناسی و بدور از دغدغه و شلوغی تصمیم درستی بگیری.

برای همه کسانی که پیگیر حل مشکلاتشون هستن دعا می کنم که مشکلشون حل بشه.

[لیا]

لیای عزیزم

اتفاقا بر عکس خیلی ارزش داری ، اما ایشون فکر میکنه اولا خودش حریم ها رو میدونه و ثانیا شما بهش اطمینان کافی نداری و باعث حرص و لج یا ناراحتی عمیق میشه.
خب اینجا طبق پست قبلم عمل میکنین... من روی این موضوع همسرتون حساسیت نشون ندادم چون ایشون اولا بهترین گزینه رو تو زندگی انتخاب کرده که ازدواج بوده و ثانیا شما چیزی ازش ندیدی. (ثالثا گاهی همکارها رعایت نمیکنن و برای طرف مقابل اگر دقت نکنه موجب برداشت های بد میشه و نظرات دیگران قضاوت محسوب میشه)

درباره ی کار عزیرم این یک تصمیم شخصی هست که هم شما ازش راضی باشی و هم همسرت.
اما این نظر شخصی منه و ممکنه با نظرتون در تضاد باشه. خودم فکر میکنم یه خانم وقتی ازدواج میکنه مسئولیت های بیشتری رو بگردن میگیره و اگر همسرش موافق کار کردنش نیست هیچ اجباری به این موضوع نداره چون عملا اداره ی مالی زندگی با مرد هست.
میتونین بجای کار کردن پولتون رو سرمایه گذاری کنین تا همیشه مقداری پول شخصی از مال خودتون برای خودتون داشته باشین.
اما سعی کنین با هم به یک توافق خوب برسین و دیگه دربارش بحث نکنین. اما حتما باشگاه، هنر و .. رو برین و سعی کنین زن موفقی در سایر عرصه ها برای همسرتون باشین.

سحر جان یعنی شما فکر میکنید روی رفتار اون خانم حساسیت نشان ندهم؟
خوب این با ذات زنانه ام در تضاده. اون خانم عمدا این کارها رو میکنه لج من رو دربیاره چون میدونه حساس شدم.
منم حرف شما رو قبول دارم که اداره مالی زندگی با مرد هستش ولی از اینکه یک روز بخاطر پول کسی کنترلم کنه میترسم. دوست دارم اونقدر داشته باشم که اگر روزی هم کار نکردم بخاطر پول مجبور نباشم به ساز کسی زندگی کنم،
حالا احترام و دوست داشتن و همه چیز هم سرجای خودش.

[لیا]

شما جزو ادمهای باهوش هستین...اول تبریک :
ادبیات آدمها و بخصوص مردها برای این هست که طرف مقابل رو به خودشون خوش بین کنند،وقتی از کلمات تند و تهدیدامیز استفاده میشه در واقع با دست خودمون به دید طرف مقابل صدمه میزنیم..."بیخود میکنی" و "کله ات رو میکنم" و "نگاهت هم نمیکردم" در کنار اینکه به خانمها این حس رو میده یک مرد باغیرت دارم که پشتبانم هست و میتونم بهش تکیه کنم...در دوران عقد که هنوز زوجین در شرایطی هستند که در حال جا کردن خودشون تو دل طرف مقابل هستند و هنوز اتفاقات آنچنانی برای دلخوری پیش نیومده که احترام بینشون لکه دار بشه،کمی غیر معمول بنظر میرسه....آیا از توضیح خودتون مبتنی بر تحریک پذیری بالاتون در بحثها،میشه این نتیجه رو گرفت که باب این سطح کلامی رو شما باز کردین؟ با اینکه سطح کاری و اجتماعی شما بالاتر از حد معمول اجتماعی هست انتظار میره در ادبیات کلامی برای خودتون شانی رو طراحی کنید به دور ازین کلمات باشه.
موضوع دوم اینه که همسر شما مبتنی بر روحیه مذهبی خودشون احتمال داره که ارتباطات با جنس مخالف در ایشون تربیت نشده باشه و نیاز به همراهی یک شخص مورد اعتماد داره تا راجع به نحوه تعاملش با شما آموزشهای ملایم بده.
و اما شما جزو زنانی هستین که بخاطر هوش و بلندپروازیتون عملا دارن همسرشون رو بسمتی سوق میدن که فکر میکنند....حس نمیکنید همسرتون یک حالت رکود داره و شما میخواین سرعت و جهت به زندگیتون بدین؟ میشه گفت همسرتون یک طرز فکر سنتی داره ولی هوشمند هست و متوجه این رفتار شما میشه و حس مقاومت داره؟
میدونیم که پرخاشگری و زود از کوره در رفتن شخصیت ادم رو در دید اطرافیانش نابود میکنه؟میدونیم که این تحریک پذیری بالا با داروهای پزشکی قابل کنترل هست تا شما بتونید بدون دارو به خودتون مسلط بشین؟ میدونید شخصی که زود از کوره در میره نمیتونه ارامش رو به طرف مقابلش هدیه کنه؟ و طرف مقابل باید سیگار بیشتری بکشه تا اروم بشه!





مردهایی داریم که از نگاه و سخنهایی که مردهای دیگه راجع به خانمها در محیط کار دارند،اطلاع دارن و ازینکه راجعبه عشقشون چیزی گفته بشه آزرده میشن...یک مرد غیرتمند مذهبی چرا در یک محیط مردانه با خانمش همکار شده..آخه چرا...هر دفعه این مسایل و احتمالا نیش و کنایه ها جلوی چشمش هست.
مردهایی داریم که از جذابیت خانمشون خیلی لذت میبرن،و دوست ندارن این جذابیت رو با کس دیگه ای شریک باشن!!
مردهایی داریم که دوست ندارند عشقشون با اون متانت با همکارهای مردشون برخورد کند و وقتی نوبت به خودشون و خونشون میرسه عصبانی باشن
مردهایی داریم که دوست دارن دوست داشته بشن و برای همسرشون بالاترین عشق باشن حتی مهمتر از کارشون...بنابراین سرکار نبودن یعنی تو برام با ارزشترینی و خودم رو وقف تو کردم یه چیزی بهشون هدیه میده
مردهایی هستن که میخوان قدرت نفوذشون رو در همسرشون امتحان کنند ایا این همسر من تا چه درجه ای اولویت زندگیش من هستم و حاضر نظر من رو به کار کردنش ترجیح بده


اون مردایی که من میشناسم بعد از اینکه خیلی از موارد بالا بهشون اثبات بشه با کار کردن همسرشون موافق میشن و برای اینکه استعدادشون و تواناییشون رشد کنه فضای رشد بهش میدن.

یکسری مردا هم هستن که بعد ازینکه مسائل مالی زندگی سخت میگیره بهشون،راضی میشن همسرشون کمک حال زندگی باشه و مصرف کننده نباشن (که معمولا در همسرانی که ازنظر عاطفی فاصله میگیرن روی میده).
کلا هدفم توجه دادن بودن به یکسری نکات وگرنه صحیح و غلطرو نمیدونم چی هست...شما خیلی شخص توانمندی بنظر میرسین...موفق باشین

راستش حرفهای شما رو اکثرا قبول دارم. اما این سطح کلامی رو من در ابتدا آغاز نکردم.ایشون اصلا آدم صبوری نیستن و فکرکنم نوع برخوردی که دارن به همین علت هستش. رفتار پدرشون خیلی تندو تحریک آمیزه و مادرشون در عین حال که مهربانه گاهی از اون طرف بوم میفته و حس مهربانی و خودخواهی رو در مقابل فرزندانش با هم داره. به نظر من علت اصلیش به خانوادشون برمیگرده.
البته من هیچوقت حتی یک کلمه درباره خانوادش اظهارنظر نکردم هروقت هم ناراحت بوده گفتم اشکالی نداره تو گذشت کن.چون با روحیه تدافعی که داره میدونستم اگر یه چیزی بگم فکرمیکنه از خانوادش خوشم نمیاد و شروع به لجبازی میکنه . چون همکار هستیم از قبل این اخلاقش دستم اومده بود که مثلا مقابل اون خانم حساسیت به خرج دادم هرموقع بحثمون میشد توی شرکت یا ناراحت بودش میرفت با اون سیگار میکشیدن یا یه کاری میکرد که فکرمیکرد من خوشم نمیاد و لجبازی میکرد.
اصلا اون مدلی که فکر میکنید من عصبانی نمیشم. گاهی یه کم عصبانی میشم اون هم بخاطر رفتارهای اون که حس میکنم یا از سر ناپختگیه یا لجبازی یا فکر میکنه چون مرد هستش میتونه هرکاری خواست انجام بده .همسرم از کار کردن زن میترسه به نظرم به چند علت
دوست نداره پول زن توی زندگیش باشه میگه پول زن آدمو خفه میکنه.نمیدونم دقیقا منظورش چیه
فکرمیکنه زن اگر پول توی زندگی بیاره دیگه حرف شنوی نداره و احتمالا میخواد با این وسیله حس ریاست و کنترل داشته باشه
چون خانواده سنتی داره چهارتا خواهر داره هیچکدام دانشگاه نرفتند همه هیجده نوزده سالگی ازدواج کردن هیچکدام کار نمیکنند مادرشون هم شاغل نبودن .این باور رو داره زن نباید کار کنه و این رو نمیدونم شاید این دیدگاه از طرف خانوادش هم بهش القا شده باشه.در این مورد مطمئن نیستم
فکرمیکنه اگر زن کار کنه چندتا مرد همیشه هستند اطرافش مثل گرگ که کمین کردن واسه زنش و زندگیش. که این دیدگاه غالب مردهای ایرانیه

واسه این جمله آخر دلیلی که میگم این هست یک روز میگفت یه قورباغه رو اگر توی آب جوش بندازی بالا پایین می پره ولی اگر زیرش شعله روشن کنی و آرام آرام داغ بشه بدون اینکه بفهمه پخته میشه.میگفت بعضی ها یدفعه ای و یک جا طرف اون آدم نمیان چون می بینند حساسیت نشان میده چنان آرام آرام تو مخ طرف میرن که نمیفهمه چطوری سمتش کشیده شده.بعضی از مردها این شکلی توی ذهن زن ها نفوذ میکنند.

شاید این مواردی هم که شما فرمودین درست باشه که میخواد بیشتر از هرچیزی به اون توجه بشه یا میخواد قدرت نفوذش رو امتحان کنه .همه چیز احتمالش هست ولی من بلاتکلیفم نمیدونم چی درسته چی غلط و بهترین کار چیه

[sahar.66]

سحر جان یعنی شما فکر میکنید روی رفتار اون خانم حساسیت نشان ندهم؟
خوب این با ذات زنانه ام در تضاده. اون خانم عمدا این کارها رو میکنه لج من رو دربیاره چون میدونه حساس شدم.
منم حرف شما رو قبول دارم که اداره مالی زندگی با مرد هستش ولی از اینکه یک روز بخاطر پول کسی کنترلم کنه میترسم. دوست دارم اونقدر داشته باشم که اگر روزی هم کار نکردم بخاطر پول مجبور نباشم به ساز کسی زندگی کنم،
حالا احترام و دوست داشتن و همه چیز هم سرجای خودش.

بله درست میگین با ذات زنانه در تضاده ... اما پرداختن شما به مسئله، قبول نکردن همسرتان و برجسته کردن اون خانم اصلا بنفع نیست.
در هر کاری و هر مکانی این دست افراد حضور دارن و گریزی نیست. پس بهترین راه تقویت خودمان هست طبق پست های قبلم .
بقول یکی از دوستانم وقتی یه آدم یکسری آگاهی های خودش رو بالا ببره اگر از بین پر خطر ترین افراد رد بشه بسلامت عبور میکنه.
منظورم از آگاهی، آگاهی های همسرتون هست که قبلا توضیح دادم چطور اینو تقویت کنین. حتی در کنارش کتاب ها میتونن بهترین راهنما باشن.

قطعا وقتی زندگی درست پیش بره هیچکدام از طرفین به ساز همدیگر نیستن و برای هم و در جهت منافع مشترک و خوشبختی قدم بر میدارن.
شما میتونین در جایی سرمایه گذاری کنین و لازم نباشه دیگه کار کنین.

[لیا]

بله درست میگین با ذات زنانه در تضاده ... اما پرداختن شما به مسئله، قبول نکردن همسرتان و برجسته کردن اون خانم اصلا بنفع نیست.
در هر کاری و هر مکانی این دست افراد حضور دارن و گریزی نیست. پس بهترین راه تقویت خودمان هست طبق پست های قبلم .
بقول یکی از دوستانم وقتی یه آدم یکسری آگاهی های خودش رو بالا ببره اگر از بین پر خطر ترین افراد رد بشه بسلامت عبور میکنه.
منظورم از آگاهی، آگاهی های همسرتون هست که قبلا توضیح دادم چطور اینو تقویت کنین. حتی در کنارش کتاب ها میتونن بهترین راهنما باشن.

قطعا وقتی زندگی درست پیش بره هیچکدام از طرفین به ساز همدیگر نیستن و برای هم و در جهت منافع مشترک و خوشبختی قدم بر میدارن.
شما میتونین در جایی سرمایه گذاری کنین و لازم نباشه دیگه کار کنین.

به نظر شما من توی انتخابم اشتباه کردم؟ گاهی اوقات برای ادامه دادن دودل میشم

[sahar.66]

به نظر شما من توی انتخابم اشتباه کردم؟ گاهی اوقات برای ادامه دادن دودل میشم

نه من هرگز نمیگم شما انتخابتون درست بوده بوده یا نه! چون قطعا زمانی که پذیرفتینش یکسری ویژگی های خوب داشته و شما هم رضایت داشتین. بعضی ویژگی های خوبشم ذکر کردین.
هر کسی در زندگی یکسری اشتباهات و عیوب داره... نمیشه دنبال آدم بی عیب بود. نمیشه عقد رو سر مسایل مختلف بر هم زد یا برای ادامه دو دل شد. من جدایی رو همیشه بعنوان آخرین راه میدونم.
اگر توی دوره ی آشنایی بودین من میگفتم بیشتر صحبت کنین و سعی کنین به تفاهم برسین ولی خب این جا قضیه فرق داره. بالاخره بحث زن و شوهر فرق میکنه و تصمیم گیری عجولانه و نداشتن آمادگی بمراتب بیشتر ضربه میزنه.
فعلا دست نگه دارین و سعی کنین از مقالات سایت هم استفاده کنین.

[لیا]

سلام
دوستان من و شوهرم امروز دوباره سرکار دعوا کردیم. نمیدونم چکار کنم دعوا نکنیم