*::: در یک دل ،دو محبوب نمی گنجد :::*

[باغبان]

سلام

حُب خدا و حب دنیا ضد هم هستند. ( منظور از حب دنیا : اشاره به وابستگی ها و تعلقات دنیوی دارد )
اگر قلبی از حب دنیا مملو شد، از عشق خدا خالی می‌شود و اگر قلبی از عشق به خدا پر گردید، از حب دنیا خالی می‌شود.
در یک دل دو محبّت متضاد نمی‌گنجد.
محبت پدران و مادران ، فرزندان و برادران و خواهران ، همسر ، اقوام و....بسیار خوب است و نشانه‌ی زنده بودن عواطف انسانی؛
همه اینها کمکی هستند برا رسیدن به یار اصلی !
اما هنگامی که این محبت رو در روی محبت خدا قرار گیرد، ارزش خود را از دست می‌دهد؛



لذا خداوند در آیه 24 سوره توبه می‌فرماید:

قُلْ إِنْ کَانَ آبَاؤُکُمْ وَ أَبْنَاؤُکُمْ وَ إِخْوَانُکُمْ وَ أَزْوَاجُکُمْ وَ عَشِیرَتُکُمْ وَ أَمْوَالٌ اقْتَرَفْتُمُوهَا وَ تِجَارَةٌ تَخْشَوْنَ کَسَادَهَا وَ مَسَاکِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَیکُمْ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ جِهَادٍ فِی سَبِیلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتَّى یأْتِی اللَّهُ بِأَمْرِهِ وَ اللَّهُ لاَ یهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ
بگو: اگر پدران و فرزندان و برادران و همسران و قبیله‌ی شما و اموالی که به دست آورده‌اید و تجارتی که از کسادش می‌ترسید و مساکن مورد علاقه شما در نظرتان؛ از خدا و پیامبرش و از جهاد در راه او محبوب‌تر است؛
در انتظار این باشید که خدا عذابش را بر شما نازل کند و خدا جمعیت نافرمانبردار را هدایت نمی‌کند».




در این جا این سؤال مطرح است که اگر محبّت دنیا چیز خوبی نیست، چرا در قرآن می‌خوانیم:
(رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنیا حَسَنَةً و فِی الآخِرَة حَسَنَةً وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ) (آیه 201 سوره بقره )؛ و در آن هم حسنات و نیکویی‌های دنیا و هم نیکویی‌های آخرت را از خداوند می‌خواهیم؟
جواب این است: دنیایی که برای ما جنبه‌ی وسیله را داشته باشد، برای سعادت آخرت، ممدوح و پسندیده است،
اما ،،، اگر دنیا هدف باشد، توقفگاه انسان می‌شود و خود اصالت پیدا می‌کند، که در این صورت دنیا مذموم و ناپسند است.

[باغبان]

[Mvaz]

سلام
حب دنیا رو چه طور میشه بیرون کرد؟

[باغبان]

سلام
حب دنیا رو چه طور میشه بیرون کرد؟

.................


سلام



*از یه بنده خدایی شنیدم می گفت :
اگه به دنیا و آرزوهامون علاقمند و وابسته هستیم و می خوایم این حب را برداریم ،،باید براش یه جایگزین پیدا کنیم ،،
یه جایگزنی که از دنیا بهتر باشه ،،،
برا پیدا کردن جایگزین و تحقیق تو این موضوع ،،، باید دیدگاه های مختلف را بررسی کنیم :
- به دنیا تفکر کنیم ( محدودیت ها ، مشکلات و خوبی هایش را پیدا کنیم )
- در مورد خداوند هم بیاندیشم و تحقیق کنیم
( این تحقیقات بدون تعصب و آگاهانه باشه )


*باید یه عصایی پیدا کنیم که تو سختی ها بهش تکیه بدیم
اون چه عصایی می تونه باشه !
چیزی که همیشه پیشت باشه ،،
یه عصایی انتخاب کنیم که جاودان باشه !



*به نظرم یکی از دلایلی که شاید برای ما سخت باشه ، اینکه فکر می کنیم رسیدن به حب خدا نیازمند حب ها و یا آرزوهای دنیوی ست ( ازدواج - ثروت و ....)
ولی خدا یه عشقی هست که لازمه اون یه دل عاشقه
اون دل را باید پیدا کنیم و در خودمون پرورش بدیم ،،
بندگی خدا - دوری کردن از گناه - روزی حلال - یاد مرگ - امام زمان (عج ) - بخشش خود و دیگران و تلاش برا آینده و ...
بدونیم همه تو زندگیشون یه درخت غمی دارنند و هر انسانی در مسیر زندگیش یه مسائلی داره،،اینکه بدونیم دنیا نمیمونه و زندگی ابدی در دنیا نیست .
وقتی دل عاشق شد ( خدا را پیدا کرد به نام محبوب ) ،،در سختی ها و مشکلات نگاه دیگه ای داره ،،، جوری میشه که رقابت اصلا براش مهم نیست و از دنیای دنیوی ها دور میشه .
هر قدم که بر داریم خداوند قدم های بیشتری سمت ما بر میداره و این از مشخصات یه عاشق واقعیست ....چون خدا یه عاشق واقعییست .
چرا ما عاشق اون نباشیم .




یه مسئله ای هست که باید کار کنیم
خدا ان شالله کمکمون کنه .

[باغبان]

حال دنیا را بپرسیدم من از فرزانه‌ای ،،،
گفت : یا خوابی است یا وهمی است یا فسانه‌ای

گفتمش احوال عمرم را بگو تا عمرچیست ،،،
گفت : یا برقی است یا شمعی است یا پروانه‌ای

گفتمش اینان که می بینی چرا دل بسته‌اند،،،
گفت یا خوابند یا مستند یا دیوانه‌ای.




آنچه در آیات و روایات، در مذمت دنیا آمده است به این معنا نیست که دنیا به خودی خود ناپسنداست، بلکه نحوه استفاده از آن می‌تواند ناپسند یا نیکو باشد؛
یعنی اگر به دنیا دل ببندیم و علاقه به زینت آلات و زیبایی‌های آن باشیم ( وابستگی و غرق تعلقات و آرزوها ) ، و ما را از آخرت و کارهای خیر باز بدارد، مذموم و ناپسند است .
زهد، ترك دنيا نيست ،،
بعضی ها می ‌پندارند كه براي بهره‌مندی از زندگي آخرت، بايد زندگی دنيا را به كلی كنار گذاشت و ترك نمود.
خداوند هيچ‌گاه نفرموده كه دنيا را رها كنيم، بلكه فرموده‌اند: دل به آن مبنديم و فريفته‌ آن نشويم ،،
هدف اين بوده، كه ما را متوجه كنند كه لذتهايی بسيار بالاتر و بيشتر در پيشِ روی انسانها وجود دارد كه قابل مقايسه با لذتهای دنيا نيست.




به راستی شادی واقعی چیست ؟ ،،
اگه شادی واقعی خودمون را در دنیا و آرزوهای دنیوی مون برافراشته کنیم ،،آیا اون بنا استوار هست ؟
دنیا ، بنای محکمی نیست .

[Mvaz]

سلام ببخشید

فرمودین از راه های دوری از حب دنیا و تعلقاتش بندگی کردن هست، بنده واقعی چه خصوصیاتی داره؟

و اینکه فرمودین بخشش خود، اینم اگر فرصت کردین یه توضیح بدین

[باغبان]

سلام ببخشید

فرمودین از راه های دوری از حب دنیا و تعلقاتش بندگی کردن هست، بنده واقعی چه خصوصیاتی داره؟

و اینکه فرمودین بخشش خود، اینم اگر فرصت کردین یه توضیح بدین

................

سلام اخوی
خواهش می کنم

یه جا می خوندم نوشته بود :
" عبد" از نظر لغت به انسانی گفته مي شود كه سر تا پا تعلّق به مولا و صاحب خود دارد؛
بندگی خدا میشه » تسلیم خدا بودن اون هم دست بسته !! ( تو قوانین - عبادت - اتفاق ها و ....)


به قول آیت الله بهجت (ره ) بندگی خدا یعنی به حلال و حرام خدا مقید بودن و رعایت کردنشون
این هم تماشا بفرمایید :
https://www.aparat.com/v/81tk4/%D8%B...87%D8%AC%D8%AA



جایی دیگر شنیده بودم :
وقتی دل آسمانی نباشه ...پروازی نیست !
اگه دل سبک باشه از ناخالصی ها ، اون وقت پرنده آماده پروازه ،،
اگه آدم سبک نباشه ، فرشته ها نمی تونند حملش کنند و تو آسمان ها ببرنند .
دل سبک هم یکیش به نظرم میشه : بخشش خود و دیگران .
اگه ما خودمون را نبخشیم چگونه می توانیم دیگران را ببخشیم .
یکی از دلایلی افسردگی و عدم آرامش پایدار در ما انسانها همینه به نظرم ،،،اینکه زباله های فکری زیادی را با خودمون نگه می داریم و سنگین هستیم ( ناخالصی ها )


بعضی موقع ها دیگران به ما بدی می کنند ،،
بعضی موقع ها ما به دیگران بدی می کنیم ،،
بعضی موقع ها هم ما هستیم که به خودمون بدی می کنیم ،،،
باید اول خودمون را ببخشیم و از گذشته یاد بگیربم و سعی کنیم زمان حال و آینده خودمون را با روحیه مثبت و تعالی پیش ببریم ،،، و از طرفی بدانیم نا امیدی گناه بزرگی هست .
شیطان بعضی موقع ها از این بُعد وارد میشه ( اینکه خودت را نبخش - دیگران را نبخش - امیدی نیست و ....)
به نظرم راز آرامش در دل های سبک و متعالی ست . ( بُعد معنوی انسان )

[باغبان]

:33
آیت الله مجتهدی "ره" / دنیای فانی

[باغبان]

[باغبان]