به نام خدای رنگین کمانهاسلام خدمت مدیر گرامی و دوستان محترمی که برای این تالار زحمت میکشن.
من اشرافی به این موضوعی که میگم ندارم، از طرفی واقعا در حد یک حرف هست نمیدونم چقدر درست یا نادرست هست. بمن خرده نگیرین که قصد ونیت فقط یک عمل خیرخواهانه هست.نیت شخصی ندارم و هرگز خودم شرکت نمیکنم .
نمیدونم اصلا چنین کاری رو میشه انجام داد یا نه، نمیدونم در حال انجام هست یا نه. اما خب چیزی که به ذهنم اومد رو نوشتم. از محضر شما عذر میخوام اگرسخن اشتباهی مطرح میکنم.
حقیقت این هست که من بشخصه خیلی وقتها از دیدن و خوندن برخی ناراحتی های دوستانم در این تالار آزرده میشم. دست کم برای من بسیار سخت هست.
ما اینجا تقریبا بعضی هامون هم رو میشناسیم ، یعنی برخی دختران و پسران یا مردان و زنان جوان سایتمون میان تاپیک میزنن و ما از مشکلاتشون خبر داریم، خیلی وقت ها این تاپیک ها مدت ها در جریان بوده، شاید بعد از خدا ما تنها افرادی باشیم که از شرایطون باخبریم، میدونیم آقای و خانم فلانی واقعا آدم بدی نیست، فقط شرایطش بده و زندگیش گره خورده.
مثلا دختر عزیزی بخاطر شرایط بد خانوادگی خواستگارشو داره از دست میده و ذره ذره آب میشه و واقعا دختر بدی نیست و میتونه ازدواج خوبی داشته باشه.
یا پسری خوبی که از یک رابطه ی تلخ ضربه خورده و حالا دیگه نمیتونه خودشو درست کنه،بقولی تا گلو میون برگای پاییزی غرق شده...
مرد و زن جوانی که علی رغم میل باطنیشون ازدواجشون به طلاق انجامیده و رویاهاشون به باد رفته، جامعه اونا رو باور نمیکنن و خودشونم فکر نمیکنن دیگه بتونن از این باتلاق بیرون بیان...
پیشنهاد جسورانه ای دارم؛
نمیدونم چنین کاری رو میشه انجام داد یا نه، اما کاش میشد بفرض در تهران یا جای دیگر جلسات مشاوره ای همدردی ایجاد کرد و دوستانی که از نظر ازدواج مشکل دارن در اون جلسات شرکت کنن و به این واسطه همدیگرو ببینن و مهارت ها و اطلاعاتی مفید کسب کنن و شاید این آشنایی ها با توجه به اشراف به مشکلات هم به ازدواج ختم شد. یعنی مثلا خانم و آقای فلانی از تالار همدردی با شناخت هم و آشنایی بیشتر و دیدن همدیگه، تصمیم گرفتن ازدواج کنن.
بقول فردی که کارشناس بود کفت من نمیگم از کجا برای ازدواج آشنا بشین، ولی بدونین آدم بودن ملاک هست.
شاید بشه اتفاقات خجسته ای رغم زد و واقعا کارهای مثبتی انجام داد، الان ممکنه من کلاس زبان انگلیسی برم و تو کلاس آقایی منو ببینه و بهم علاقه مند. بشه ، به کلاس ربطی نداره.. کلاس فقط واسطه بوده، مثل کلاسای دانشگاه، جلسات مختلف و متعدد ، همایش ها، محل کار و ...
فکر کنم بتونیم خودمون به خودمون کمک کنیم و باید شهامت و اراده داشته باشیم. منتظر دست و کمک دیگران نباشیم.
ممنون از شما
علاقه مندی ها (Bookmarks)