کمبود جا و شلخته بودن

[غبار غم]

سلام. من باز اومدم با یه مشکل دیگه

برم سر اصل مطلب. پدرم اهل رسیدگی به مشکلات خانواده و اینا نیس. اهل خرج کردن و ..هم نیست، بیش تر اهل دله دزدی کردن از ماهاس. ما الان چندین و چند ساله وسایلامون همه جا ریخته. دارم دیوونه میشم. تو فامیل لقب شلخته گرفتیم دیگه. خواستگار و ..هم بیاد فرار می کنه در و دیوار و میبینه، اون روزم همه جا رو مرتب کنم فامیل از خجالتمون در میاد و توضیح میده که وضع خونشون چجوریه. خیلی دلم گرفته. همش باید دنبال اعضای خانوادم راه بیفتم که نظم و انظباط و رعایت کنن و با سلیقه رفتار کنن. کلی وقتمو میگیره. من که نمیتونم همش دنبالشون راه بیفتم، اصلا بتونم، تا کی باید زندگیم و وقف بقیه بکنم؟
میگم کار کنم با پولش به خونه و ....برسم بعدش می ترسم، اولا خب مثلا پول کمی نمی خواد، دوما می ترسم که یه اتفاقی بیفته، پس انداز لازم شم، برا خودم جهاز جمع کنم و اینا. الان این دوگانگی تو تصمیم گیری داره منو می کشه، دیوونه شدم به خدا. اگه به پس انداز فک کنم، باید خونه رو چندین و چن سال با این وضع تحمل کنم، اگه به پس انداز فک نکنم، به خونه برسم روحیم میره بالا، اما ترس از آینده مبهم میاد سراغم.

پدرمم یه طرف قضیه س که اصلا اگه پولم داشته باشم نمیذاره به خونش دس بزنم. خودشم تو آشوب خونه نقش پر رنگی داره. کاراییی هم انجام میده که گند میزنه رو جایی که مثلا همون روز جارو کشیدم، یا وسایلاشو از دور پرت می کنه رو میز، اون یه دونه میزیم که داریم روش همش پر خشه

وای خدااااااااااااااا.....الانم یه چیز وحشتناک یادم افتاد، پدرم با وجود درآمد عالی آت و آشغال جمع می کنه میاره تو خونه. یهویی مثلا دیدی یه لنگه در شکسته یه کمد آورده تو خونه!!!! همه جارو کرده انباری. همه جا.....کلا اعضای خانوادمم یاد گرفتن، یه چیزی خراب بشه اصلا نمیتونم بندازمش دور. میگن این یه روزی لازم میشه. حساب می کنم مثلا میبینم یه وسیله بنجل 5 ساله تو خونمونه کسی طرفش نرفته.
نمی دونم چیکار کنم. باهاشون با ملایمت حرف زدم، مادرم گریه می کنه پدرمم ساکت میمونه. اگرم از کوره در برم برا اینکه یکم به خودشون بیان تهدید می کنم که میرم از اینجا، در این صورت هم مادرم الم شنگه به پا می کنه که تو خونه حق داره، پدرمم داد و هوار منم می ترسم بزنه نفلم کنه چون سابقه اینکارو داشته.

الان چن روزه که به این فک می کنم یواشکی وسایل شکسته، خراب، کهنه و غیره رو بندازم دور، اوایل دلم نمیومد ولی مثل اینکه چاری ای ندار. (به خدا به قرآن اگه جا داشتیم می گفتم عیب نداره بذار راحت باشن، خدا شاهده برا وسایل ضروریمون جا نداریم، به خداوندی خدا قسم وسایلامو همش و رو زمین چیدم، رو هم گذاشتمو...)

[نجمه چ]

سلام عزیزم
انقدر بخاطر این مسائل حرص نخور ، اینا چیزی نیست که بخاطرش اینهمه جوش میزنی :) بهرحال شما ازدواج میکنی و ازون خونه میری . پدرتون هم بهرحال صاحب اختیار خونه هست و احترامش هم واجب . سعی کن خودت و درگیر این مسائل نکنی و تمرکز کن روی اهداف خودت . این چیزای ظاهری تاثیر چندانی روی زندگیت نداره . راستی کار پیدا کردی ؟ خودت و درگیر کار کنی دیگه ذهنت درگیر این مسائل نمیشه .
موفق باشی

[غبار غم]

نجمه جونم ممنون که پست گذاشتی. عزیزم آخه من تا حالا که سی سالمه شانس ازدواجم یک و نیم درصد بوده سر جمع! یعنی سه مورد تازه اونم اصلا به خواستگاری رسمی نکشیده، با این اوصاف بعد از این به نظرت من شانس ازدواج دارم؟ تازه، خواستگار وقتی خانوادش میان و میرن خب حتما یه مشکلی هست.


کار دو جا اینترنتی پیدا کردم، شنبه براشون تقاضا میدم، البته امتحان میگیرن اول، همون شنبه باز میرم بیرون برا کار. ببینم جایی هست مدرکمو بدم و اگه کاری شد خبر بدن بهم. عزیزم من کاملا میدونم حرفاتون درسته اما اینکه خونه آدم با سلیقه باشه خب من واقعا از ته دلم اینو می خوام. من که نمی گم شومینه بیان نصب کنن خونمون، چه میدونم، بوفه بذاریم، فرشو مبل و مجسمه و ...من دنبال یه خونه خلوتم که هرچقدرم کوچیک، هرچقدرم ساده باشه، حداقل نظم و سلیقه داشته باشه. شایدم به وقل تو از بیکاریه، من خیلی تو خونه موندم حساس شدم، نمیدونم به خدا

[نجمه چ]

عزیزم سعی کن دنبال کار و بگیری ، مطمئنم اگه پیگیری کنی کار خوب پیدا میکنی . سعی کن فعلا بجای کار اینترنتی ، یه محیط مناسب برای کار بیرون پیدا کنی و توی اجتماع باشی . هم درآمد داشته باشی ، هم پیشرفت کنی و هم اینکه انشالا یه خواستگار خوب پیدا کنی . با این حرص خوردن ها و ناامید بودن کاری از پیش نمیره . خوشبین باش و آرامشت و حفظ کن . خدا حواسش به توام هست نگران نباش

[غبار غم]

حق داری. کاملا حق داری. حتما این کارو انجام میدم. گلم اون کار اینترنتیم چون میدونم فعلا کار بیرون برا رشتم سخته می خوام دستم نگه دارم، تا ببینم چی مشه. کاش خدا پنجشنبه کمکم کنه من سراسری قبول شم

[sia518]

سلام
ارشد گرفتي بعدش چي؟؟؟فكر كردي معجزه ميشه؟؟؟
انشالله اونطور كه به صلاحت هست رقم بخوره برات..
ي نصيحت برادرانه:
به خانوادت احترام بزار و براي مسايل جزيي اعصاب خوردي راه ننداز....خودت ميگي وقتت آزاده خوب شروع كن خونه رو نظافت كن....
به موضوع ازدواج هم زياد فكر نكن....اونها كه مجردن ميگن كاش متاهل بوديم اونا ك متاهلن ميگن كاش مجرد بوديم...
من خودم تجربه متاهل بودن و مجرد بودن رو دارم....الان كه مجردم احساس آرامش عجيبي دارم جداي از ساير مسايل ....حاضر نيسم اين حس رو از دست بدم
با آرزوي روزي كه بياي اينجا و از خوشيات بگي

[غبار غم]

سلام. ممنون از لطفتون. ارشد بگیرم چون به ادامه تحصیل علاقه دارم، استعدادشم دارم، نمی گم به زور برم بخونم. میدونین؟ اگه ارشد قبول شم خب خیلی حسن داره واسم، یه بخش دیگه ای از زندگیم شروع میشه، میرم تو اجتماع، خب تو شهر دیگه می تونم کار پیدا کنم، با اساتید حرف بزنم، از راکد بودن خلاص میشم یه جورایی و ....
ممنون از نصیحتتون و دعای خوبتون.....بحث با خانواده رو به حداقل ممکن کاهش دادم، به سر و وضع خونم قراره برسم ان شالله. میدونم اینجوریه که شما میگین، ولی بلاخره آدما با هم فرق دارن و یه عرفی هست تو اجتماع. البته اگه به بقیه جنبه های زندگیم برسم ازدواج مطمعنا تو آخرای لیست قرار خواهد گرفت. واقعا میدونم اون موقع برام مهم نیمشه تا این حد. اعتماد به نفسم بره بالا و اینا...........آمین، منم دوس دارم هر چه زودتر بیام اینجا از خوشیا بگم