تصمیمم نهایی من ... 6 سال تا تصمیم گرفتن طول کشید

[she]

سلام دوستان
من دیگه اینجا سر نمیزنم. فرصت نمیکنم.
ولی خواستم بگم که برای اونایی تاپیک های منو خوندن ، تصمیم من برای جدایی قطعی هست.

خب.. مشخص شده که من دچار "کمال گرایی" یا Perfectionism هستم. برای همین از اشتباه کردن می ترسم. برای همین هم تصمیم گرفتن من 6 سال طول کشیده. این در نوشته های من در اینجا هم قابل تشخیص بود.

همینطور همسرم دچار اختلال شخصیت پارانوئید هستش و اون بی اعتمادی و آزارها و خشم و عصبانیت و کنترل و محدود کردن من به این دلیل بود. همینطور وسواس فکری هم دارند ایشون.

البته هیچ کدوم اینها دلیل جدایی میتونست نباشه. اگر درست و به موقع تشخیص داده میشد.

خب... من هنوز هم هیچ اقدام عملی نکردم. ولی به امید خدا "تصمیم گرفتم نهایتاً" .

واقعا خسته نباشم

[صبا_2009]

سلام شی عزیز

متاسفم که با همچین خبری برگشتی.

البته هیچ کدوم اینها دلیل جدایی میتونست نباشه. اگر درست و به موقع تشخیص داده میشد.

الان که تشخیص داده شده ، نمیشه کاری کرد؟ اون مشاوری که این تشخیص ها رو داده نظر نهایی ش جدائیه؟
خودت واقعا آمادگی جدایی رو داری؟

[suzana]

سلام she عزیز
خوشحال شدم برگشتی ولی چرا اینطوری؟ چرا اقدام عملی نداشتی؟
منم کمال گرا هستم و در مقابل شوهرم بی مسولیت و تنبل نسبت به امور خانه و خودمون هست و هزاران مشکل دیگه از جمله توقعات خانوادش. آخه چرا این مشاورا با این تستاشون نسخه خونواده هارو می پیچن. اختلال پارانوییدی توی همه تاپیکها نسبت به طرف مقابل مطرح شده.
بخدا موندم چطور بچه های سایت به بن بست میرسن. کاش به جای تمام اینها کمی صبر و بردباری داشته باشیم و عاشق واقعی خونوادهامون باشیم تا عیباشون کمرنگ بشه و دوست داشتنی باشن.

[اسما@]

حضورت مایه برکت بود در این سایت
گفتگوی تخصصی خانم sh با اقای sci
میدونید چند نفر از این گفتگو استفاده کردن
هر انسانی که سواد خواندن و نوشتن دارد بدون شک هییییچ گونه مشکلی ندارد
به نظر می اید ذهنت دارد پیش داوری و قضاوت میکند و زودتر از زمان حال است
وقتی یک انسان به خدا ایمان داشته باشد و بر او توکل کند یعنی از اعماق وجودش از خدا کمک بخواهد و اورا صدا زند
بدون شک پاسخ را میگیرد و تمام هستی دست در دست هم میدهند تا اورا پیروز کنند

[تنهای63]

سلام خانم شی عزیز
من تاپیکهای شما رو مطالعه کردم و لازمه بابت تلاشتون دست مریزاد بگم
شما رو خیلی قوی و پرجرات می بینم
حالا که به این نتیجه رسیدید که باید جدا بشید چطور خودتونو آماده کردید؟
منم از جدایی میترسم ولی چاره ای هم برام نمونده از نظر فکری و روحی کاملا آشفته و بهم ریخته م
ممنون میشم به تاپیکم سر بزنید و از تجربیاتتون برام بگید
امیدوارم موفق خوشبخت و سعادتمندباشیدو صدالبته همچنان قوی و باصلابت

[she]

سلام دوستان

من یه مدت مطالعه کردم و در حوزه روانشناسی تحلیلی مشاوره گرفتم. بعد هم در زمینه روانشناسی رفتاری شناختی و طرح واره ها (تله های ذهنی) مطالعه کردم که نظریات جدیدتر و کاربردی تری هست.

** از دکتر هلاکویی گرفته تا بنیاد فرهنگ زندگی(سهیل رضایی) که اتفاقا کانال های تلگرامی خوبی هم دارند. (سهیل رضایی تا حدی تخصصی می نویسه و بهتره قبلش کتاب هاش رو خونده باشید : انتشارات بنیاد فرهنگ زندگی)
** کانال تلگرامی دکتر شیری هم بد نیست. بیشتر به تیپ های شخصیتی و تستهای mbti می پردازه. کلاس های آموزشی در تهران هم داره. ولی یه جو مرید و مرادی هم راه انداخته البته به نظرم.


در زمینه روانشناسی رفتاری که تاکید می کنم خیلی کاربردی تره برای ما و زودتر جواب میده هم یه کانال تلگرامی خوب هست : ** مهرآور، حس خوب اطمینان (حسین مرادی)

و یه کتاب خوب که خودیاری هست و خیلی توصیه می کنم اگر میتونید بخونید :

"دوباره زندگی خود را بیافرینید" از جفری یانگ، انتشارات ارجمند (خواندنش هم ساده است هم خیلی عمیق و احتمالا دردناک!)

من هدفم از همه ی این در و اون در زدن ها این بود که خودم رو بشناسم. همه اش این نیست که من کمالگرا هستم! خیلی چیزها هست! اینکه چرا اصلا همچین انتخابی کردم و چرا ادامه دادم و از این به بعد چی کار باید کنم.

تصمیم من خیلی ساده است : در رابطه ای که من خواسته نمیشم و جایگاهی ندارم، نمی مونم.

نه تامین عاطفی، نه تامین مالی، نه ارتباطات اجتماعی، نه آزادی، نه احترام، نه همدلی، نه اتفاق نظر، ....

سوال مهم به نظرم برای همه ما این هست : ما لیاقت چه چیزی رو داریم؟ برای رسیدن بهش چه کار میتونیم کنیم؟

صبای عزیزم، شیدا جان، اسم شما یادآور روزهای سختی هست که داشتم و شما توی اون شرایط با من همدلی کردید

دوستان، رفتار جراتمندانه به من کمک زیادی کرده. این ربطی به جدا شدن و نشدن نداره. منظورم اینه که فکر نکنید بی فایده بوده!!

جدایی حتما سخته و مهارت لازم داره. مهارت کنار اومدن با تنهایی، توانایی براورده کردن نیازهای اولیه، مصمم بودن در مقابل خانواده و آشنایان و مردمی که تو رو شکست خورده می دونند. این که بعدا ایده ال خواه نشی و یا زود وارد یه رابطه جدید و جایگزین نشی....

جدایی درست به اندازه ازدواج مهمه! و باید بلدش باشی!

[she]

راستی !

دوستان من نخواستم کلا مشاوره گرفتن در فضای مجازی رو تبلیغ کنم! اتفاقا اصلا باهاش موافق هم نیستم! چون جواب نمیده ولی شاید بتونه برای پیدا کردن یه مشاور خوب کمک کنه. یا اطلاعات عمومی بهتون بده مثلا اگر گفتم کانال تلگرامی این :

مهرآور؛حس خوب اطمینان

نگاهمون این نباشه که فضای مجازی ، مشاوره تلفنی، نوشتن توی این تالار و امثال این راه حل رو نشون میده! نه نمیده! ولی میتونه نگاه شما رو، افق دیدتون رو بازتر کنه و روزنه های تازه ای نشون بده. همین.

می دونم که خودتون می دونستین!

[ماهک1]

سلام she عزیز. من و خیلیا همه طالب زندگی شما و تلاش و صبرتونو خوندیم و با تامام وجود حسش کردیم... الان بعد این همه مدت یهو دیدم که دوباره اومدید.... لطفا بگید تو این مدت چی گذشت؟ چی شد که عزمتونو جمع کردید؟ الان با هم زندگی نمیکنید؟؟ یکم بیشتر حرف بزنید
من که واقعا میخام بدونم تو این مدت چی شده ؟؟؟

[she]

سلام ماهک جان.

هنوز جدا نشدم. توافق هایی باید انجام بشه و یکم مشکلات و حساب و کتاب های مالی هست که زمان بره و نمیتونم عجله کنم متاسفانه.

اما از ابتدای سال عملا جدا هستیم. هیچ ارتباطی وجود نداره. البته توی خونه مشترکمون هستیم و در مورد جدا شدن هم توافق داریم.

چه اتفاقهایی افتاده؟

خیلی طولانی هست و البته نوشتن هم بی فایده است. تموم شد ماهک جان... یه جایی هست که دیگه هیچ نقطه اتصالی باقی نمی مونه.

من هم کمی بزرگتر و عاقلتر شدم. تونستم تصمیم بگیرم و با عواقب اش و ترس هام کنار بیام .

یه عزیزی هست که فکر میکنه میشد زودتر جلوی این اتفاق رو گرفت ... شاید!! ولی من واقعا فکر میکنم که این اتفاق با هر تدبیر و دوراندیشی به هر حال می افتاد.

دو تا آدم متفاوت ... با یه چرخه معیوب که روز به روز از هم دورتر میشن ... و هیچ همدلی و محبتی هم از سمت همسرم وجود نداره...

هیچ اتفاق عجیب غریبی نیوفتاده که بگم و برای شما قابل استفاده باشه.

امیدوارم لحظه های خوب و خوشی داشته باشی.

چون ما آدم ها هیچ چیزی به غیر از "لحظه" در اختیار نداریم.