چطور همسرم را متقاعد کنم که قضاوتش در مورد صحبتهایم اشتباه است
سلام امروز اومدم تا کمی با شما درد دل کنم و منو راهنمایی کنید 10 ساله که ازدواج کردم و 3 بچه دارم شوهرم خیلی عصبی و پرخاشگره به بهانه های مختلف با بچه ها دعوا می کنه و حتی انها را می زند و مرتب یا دعوا می کند یا قهره واقعا موندم چکار کنم یک روز من از پسرم درس سوال می کردم و در همان حین توی آشپزخانه غذای فردا را آماده می کردم من به پسرم می گفتم تو چرا درس بلد نیستی چرا درس نمی خونی و از این مسائل که یک دفعه از خونه اومد بیرون و کتاب پسرم رو پاره پاره کرد بعد منو گرفت تا جایی که تونست زد و ناسزا گفت اما من سکوت کردم وهیچی نگفتم فقط بهش گفتم از خونه برو بیرون و به پدرش زنگ زدم که بیان اینو ببرید او باز دوباره مرا زیر حرف و کتک گرفت خلاصه پدرشان آمد و گفتند من این زنو نمی خوام این مثل خاری در گلویم در این چند ساله بوده و پدرشون هم فقط خواستند تا ساکت باشیم من اون روز هم صبر کردم و بعد که آروم شد گفت میخوای چکار کنی یا باید ازهم جدا شیم یا من انتقالی بگیرم برم شهر دیگه و تو وبچه ها رو هر چند وقت یکبار ببینم من هم گفتم من شما و زندگیم رو دوست دارم و حاضر نیستم جدا از هم باشیم و چند روزی خوب شد و من مرتب بهش می گفتم بیا بریم پیش یک مشاور تا مشکلاتمان را مطرح و ما را راهنمایی بکنه و تا الان قبول نکرده تا اینکه باز چند روزه بهم ریخته بدون اینکه بین ما حرفی رد و بدل شده باشه یا مشکلی پیش اومده باشه و باز همان داستان قبلی قهر و کتک بچه ها و دعوا و من سکوت کردم تا اینکه خونه خواهرش هم که رفتیم مرتب به من تیکه می انداخت که زن اگرفرشته روی زمین هم باشه بهتره که زن نگیره و من توی این خونه کارگرم و یا اینکه آدم دستشو پیش یک نفر غریبه دراز کنه بهتره تا پیش زنش که هر روز طلبکار جلوی چشم ادم باشه و هزار تا حرف بیخود و بی پایه در حالی که من سرکار هستم غذای خونه را هم آماده می کن به درس بچه می رسم و کارهای دو بچه کوچکترم را هم انجام می دهم خیلی ناراحت شدم فقط بهش گفتم ایشون تازگی ها خودش برای خودش خیالبافی می کنه و الا هرچی داریم با هم هست این بگم که خونه و ماشین به نام من هست آن روز هم وقتی خونه آمدم چیزی نگفتم دیروز بهش گفتم چرا ناراحتی من حرفی زدم یا کاری کردم که شما را نارحت و عصبی کرده اول که امتناع کرد اما بعد به زور شروع کرد به حرف زدن که تو حقوق و خونه تو به رخ من کشیدی در صورتی که خدا می داند چنین چیزی نبوده یکبار در طول زندگی من به ایشان گفتم از خونه ی من برو بیرون انهم بعد از دعوا که ایشان فحش داده و منو کتک زده بعدش من ازش عذرخواهی کردم و دفعه قبل هم کهجریانش رو برای شما نوشتم فقط منظور من این بوده که از خونه بره بیرون تا اعصابش راحت بشه و به بچه ها نزنه در مورد حقوق هم باید بگم که ایشان همش به من میگویند حقوق شما که چیزی نیست و این خونه با حقوق من درست شده که من گفتم پس حقوق من چی می شه من که تمام حقوقم دست شماست و هر چی براش توضیح دادم که منظورم این ها بوده قبول نداره حالا شما بگویید چیکار کنم تا این پندار و ذهنیت اشتباه را از ذهنش پاک کنم و ثابت کنم که اشتباه برداشت کرده و ضمنا به من گفته دیگه ازت بدم اومده و فقط زیر یک سقف دارم تحملت میکنم اون بخاطر بچه هام در صورتی که خدایش اخلاق اون همیشه خرابه و داد و بیداد می کنه و بچه ها رو دعوا می کنه و حتی میزنه
از سرکار بیاد و با دادن این نامه به همراه یه ادکلن مردونه شیک از دلش در می آوردم
.
بکشونه صحبت در مورد همین مالکیت خونه و ماشینه که نظرات خودتون رو به ایشون بگین، مثلا اگر هزینه خونه و ماشین برخلاف صحبت ایشون بیشترش با درامد شما به دست اومده این موضوع رو رک و راست به ایشون بگید و اگر حرف ایشون درسته و اینطور نبوده هم فقط همین بحث رو براشون توجیه کنین. حتی اگر به دلیل اون غرور مردانه شون به شما گفتن که نه بحث من اصلا خونه و ماشین "نیست" شما توجه نکنین و بدونین که اتفاقا "هست" و هر طور شده ازشون بخواهید که در این مورد حتما با هم صحبت کنین و اینقدر به این حرفها که "با مردها نباید از روی منطق صحبت کرد و فقط باید 4 تا جمله احساسی براشون ردیف کرد و..." بها ندید که مخصوصا در مورد مشکل خاص شما اصلا این حرفها صادق 
البته از وقتی مطالب کارگاه جرات مندی رو خوندم سعی میکنم رفتارم رو تغییر بدم و کمی جرات داشته باشم اینو بگم روز پدر برای قدردانی از زحماتش براش یه ساعت مچی خریدم وقتی با اصرار از من قیمت ساعت رو پرسید شروع کرد به داد و بیداد که چرا همچین چیزی گرفتی درحالی که من واقعا یه چیز متوسط در حد 350 گرفته بودم و باز بهانه ای شد تا قهر کنه و بچه ها رو بزنه و فریاد بزنه باز من در اون لحظه سکوت کردم روز بعد که بچه ها نبودند و از بیرون اومدم بهش گفتم واقعا چیزی که خریدم گرون نیست و قیمتها حالا خیلی تغییر کرده و من این کادو رو درنظر داشتم از روز تولدت بخرم و به نظر شما آیا مغازه دار این رو پس میگیره اگه دوست نداری متونی عوض کنی ولی نمی تونیم پس بدیم و کم کم آروم شد و حسابی از دلش درآوردم و این رو از کارگاه جرات مندی یاد گرفتم نمی دونم درست رفتار کردم یا نه اما واقعا تو این موضوع موندم و بارها بهش گفتم من خیلی شمارو دوست دارم و با هیچی عوض نمی کنم حتی اگر گاهی بداخلاقی بکنی من به تو احتیاج دارم و تو تکیه گاهم هستی اما نمی دونم چطور قانعش کنم که در این دو مورد اشتباه می کنه چون به گفته آقای اثر راشدمون می بینم باعث فاصله و ناراحتیه و مثل یک آتش زیر خاکستره که تو ذهنش پرورش میده ممنون میشم بازهم منو راهنمایی کنید.
علاقه مندی ها (Bookmarks)