حال و هوای این روزهای ما ، جدایی!

[Kaveh_r]

درود به همه دوستان

همه اعتقاد دارند وقتی کسی جدا میشود بدترین و سخت ترین دوران زندگیش را تحمل میکند تا جایی که جدایی را با مرگ اقوام درجه یک برابر میدانند.
بویژه که شخص، مسئول این جدایی هم نبوده و بواسطه تصمیم طرف مقابل بناچار مجبور به تن دادن به جدایی شده است.

با اطمینان عرض میکنم که همه دوستانی که به این سایت سر میزنند نه تنها تصمیمی برای جدایی ندارند بلکه دارند تمام تلاششان را برای نگه داشتن بنیان خانواده انجام میدهند وگرنه به اینجا نمی آمدند.

گرچه ممکن است تعداد کمی مشکلاتی هم داشته باشند که در زندگی زناشویی مشکل ایجاد کند اما تصمیم گیرنده جدایی نبوده اند و قربانی تصمیم طرف مقابل شده اند.

این حس بی اختیار بودن و قربانی شدن شرایط را برای فرد بشدت سخت تر میکند.
فرد قبل، بعد و در هنگام جدایی به شدت احساس پس زدگی و تنهایی میکند و نیاز به همدردی دارد. اسم این سایت همدردی هست اما من تاپیکی برای همدردی ندیدم.

این تاپیک را باز میکنم و این دین را به گردن خودم و همه دوستانی که این دردها را کشیده اند میگذارم که بیایند و از حال و هواشون بنویسند.
این باعث میشود دیگرانی که همراه ما یا بعد از ما دچار این مشکل میشوند بدانند در این راه سخت تنها نیستند و بالاخره به سلامت از این راه عبور خواهند کرد.
اینجا مشاوره، راهنمایی و سرزنش ممنوع است.
از مدیر محترم هم تقاضا دارم محدودیتی برای این تاپیک نگذارند.

اگر شما در حال جدا شدن هستید یا قبلا جدا شده اید و این متن را تا اینجا خواندید، دینی بر گردن شما هست. باید بنویسید چه بر روزگارتان گذشته است.

[فاطمه بانو]

سلام
جناب کاوه
من یه کاربر عادی ام اما دوست دارم نظرمو بگم
اینکه کسانی که تو شرایط شما هستند بیان از دردشون و شرایطشون بگند این کمکی به شما و خودشون نمی کنه
یادآوری شرایط ناگواری که توش هستید بهتون آسیب می زنه
مرثیه سرایی واقعا آدم رو از پا در میاره
ان شاء الله خداوند به شما صبر عنایت کنه

[یاس پاییزی]

Kindily عزیز چیزی که تو دل منم بود بیان کردن ...


-کاری که برای گذراندن این دوران باید کرد مرور نکردن خاطره ها و مرثیه سرایی نکردن و هویت یک قربانی به خود نگرفتن و بطور کلی دل کندن از اون دوران هست با همه خوبی و بدیش ...

آیا میخواید چند سالی هم بدنبال چرا ها گشتن یا توقعات برآورده نشده زندگی قبلی هدر بدین ؟! چیزی که گذشته باید ازش بگذرید...نه اینکه با طنابی نامرئی زندگی گذشته خود رو بدوش خود سالها حمل کنید!!

- تا جایی که من میدونم تایپیک مشابه اما رویه متفاوت خانم آخیش هست که اون مناسب تر از اینه(از گذشته حرف زده نمیشه - به حال و آینده بهتر جهت گیری کنه بهتره ) ... کم کم با همدردی سازنده نه تخریب کننده این دوران هم سپری میشه ...




- به جای قدم زدن در تاریکی چراغی روشن کن...

منم آرزوی صبر و آرامش میکنم برای شما عزیزان....

[dooo]

سلام
منم بعد دوسال عقد دارم جدا میشم

من از اینکه در مورد همسرم و.خانواده اش جلوم حرف زده بشه بیزارم
کلا دوست ندارم حرفی از اون دوسال زده بشه
اما ادم جلوی بعضی چیزارو نمیتونه بگیره

مثل خاطرات که نمیشه فیلترشون کرد تا جلوی زنده شدن بعضیاشو بگیری و این واقعا آزار دهنده است،مثل رفتن به جایی که اولین بار باهاش رفتی و خیلی اتفاقی دوباره به اونجا میری

اینکه بقیه بیان اینجا و از سختی هایی که کشیدن بگن واسه کسی که خواننده ی متن هست میتونه تسکین دهنده باشه این حسو به خواننده القا میکنه که تو تنها نیستی که داری متحمل این عذاب ها میشی

اما تو این سایت یه چرخی که بزنیم میبینیم که مشکلات واقعازیاده و هر کس به نوعی درگیره

پس،دیگه نیازی نیست که بیایم اینجا و فقط از غصه هامون و ناراحتی که داریم بگیم
بهتره بگیم چطور این شرایط رو مدیریت کنیم که بتونیم از این سختی عبور کنیم با کمترین ضربه ی روحی

مثلا خود من باید پدرمم دلداری بدم
شبها با خدا حرف میزنم اشک میریزم
اما روزا جلوی مامان و بابام لباسای خوجل میپوشم و اهنگ میزارم و مجبورشون میکنم بریم بیرون و......

اما امروز دیگه نتونستم ناراحتی پدرم و ببینم و به روی خودم نیارم برای اولین بار تو این شش ماه جلوش،زدم زیر گریه و رفتم تو اتاقم
اونم اومد پیشم که دلداریم بده تازه زده زیر گریه
منم داد زدم سرش خدا کنه ببخشتم اخه من دوست ندارم اشک بابامو ببینم خیلی سخته


از همه عزیزان التماس دعای خیر دارم

[Kaveh_r]

خوب دوستان دچار یک سوتفاهم شدند
عزیزان منظور این نیست که کسی که داره جدا میشه یا جدا شده بیاد اینجا تا بقیه براش مرثیه سرایی کنند. یا اینکه بیاد و زندگی قبلیش را نبش قبر کنه. دنبال دلیل جدایی و ... هم نیستیم.

اینجا فقط برای نوشتن وضعیت روحی و حال واحوال کسانی هست که جدا شدند تا با نوشتن هم خودشون سبک بشوندو هم تجربه ای را به دیگران انتقال بدهند
اجازه بدید یک مثال بزنم.
الان به موازات این تاپیک یکی از دوستان در تاپیک دیگر در حال جدا شدن اجباری از همسرشون هستند و چون خیلی به زندگی و همسرشون علاقه مندند از جدایی هراس دارند
من هم در همین شرایط بودم پس با نوشتن تجربه هام، کارهایی که بعد از جدایی بهم کمک کرد و کارهایی که تاثیر منفی داشت میتونم بهش کمک کنم

قبل از جدایی سسعی کنید یک چند تایی دوست خوب برای خودتون داشته باشید که تا حدودی در جریان وضعیت شما باشند. صحبت کردن با آنها برای شما آرامش بخش خواهد بود
خود من بعد از جدایی احساس دلشوره و حالت تهوع شدیدی داشتم تا جایی که نزدیک بود بالا بیارم. این حالت در خیلی ها مشترک هست. پس طبیعی هست.
نداشتن اشتها و کاهش وزن اتفاق خواهد افتاد.
دوست داشم بدونم اون الان چیکار میکنه و چه وضعی داره پس ناخودآگاه از هر طریقی که میشد چکش میکردم. این هم طبیعی هست و اشکالی نداره. فقط نباید بصورت وسواس دربیاد. اتفاقا اگر در ابتدا سعی کنید جلوی خودتونو بگیرید ممکنه جواب عکس بده
یکی از بزرگترین مشکلاتم این بود که چون تصمیم به جدایی از طرف من نبود، مدام زندگی خودم را با دیگران مقایسه میکردم و فکر میکردم خیلی تو زندگی عقب افتادم و چندین سال از عمر بی ثمر شد.
کسی که تصمیم به جدایی میگیرد کمتر این حالت را دارد
خیلی به این فکر میکنم که آیا اون بعد از من با کس دیگه خوشبخت تره یا خوشحالتر هست؟ اینکه فکر کنم که اون رفت و بعد از من خوشبخت تر خواهد شد هم آزارم میده اما به مرور زمان دیگه آینده اون فرد مهم نخواهد بود.
زمان خیلی چیزها را حل میکنه و هر چقدر از این شرایط دور میشویم مشکلاتش کوچکتر و کوچکتر خواهند شد

یک خواهش هم دارم از دوستانی که طعم جدایی را نچشیده اند، لطفا پست نذارید چون شرایط را درک نمیکنید ( ببخشید)
بقول معروق شنیدن کی بود مانند دیدن

dooo عزیز
گریه کن، خودتو نگه ندار و بذار تخلیه بشی اما تو خودت به اندازه کافی بار روانی و عاطفی رو دوشت هست، لازم نیست بار خوشحال کردن خانوادت هم بذاری رو دوش خودت. این بار اضافی کمرتو خم میکنه
بذار خانوادت هم ناراختیشونو تخلیه کنن
در ضمن اونها میفهمند تو داری برای شاد کردنشون تلاش میکنی و این داغشون را بیشتر میکنه که همچین دختر با معرفت و باشعوری دچار این مشکل شده
بذار هرکس برای خودش ناراحتی کنه فقط اتحاد خانوادگی را حفظ کن نه اینکه بارشون را بخوای بدوش بکشی
زمان زمان زمان
انگلیسی ها میگن time heals all wounds
آروم باش و خودتو سرگرم کن. خدارو شکر کن که وارد زندگی مشترک و بلند مدت نشدی وگرنه خاطرات و مشکلاتت صد برابر بود

[آخیش]

سلام موضوع جالبیه، ممنون،
من وقتی اعصابم خورد بود اسم و خاطراتش رو می نوشتم و آتیش می زدم ،خیلی حال حال میده که آدم از عذاب راحت بشه نقل کسی میشه که چون به مصیبتی گرفتار آید قدر عافیت رو میدونه ، من الان عاشق ترم چون روزای تنهایی و .... رو پشت سر گذاشتم ، میدونی چی حال میده؟ دورخودتون رو شلوغ کنید اینروزا بیشتر به اطرافیان اهمیت میدم و اجازه میدم بهم محبت کنند کار میکنم و وقتی اعصابم خورده و ناتوان میشم میزنم به کوه ، امامزاده ، رانندگی .... اینجوری انرژی میگیرم وقتی زیاد تو خودم میرم یادم میره دنیا چقدر وسعت داره و من یه آدم کوچولو هستم تصور می کنم یه مورچه کوچولو هستم که اعصابش خورده خنده ام میگیره آخه یه مورچه کوچولو چه قدر مگه زور داره که حالا عصبانی باشه یا افسرده باشه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟// مورچه فقط وقتی دیده میشه که حرکت کنه پس از حرکت نایستید حال خوب داشته باشید که امثال ما خوب فهمیدیم تو نامردی بقیه راحت خورد میشیم و کسی نیست روح و روان مارو درک کنه پس خودمون یه دستی بر سر دل شکسته امون بکشیم و به خودمون کمک کنیم ، راستی غذای خوب خیلی تو سلامتی روح موثره ، خوب غذا بخورید ، این گل ها و دعای خیر واسه شماست که تو حال و روز منید

[غزاله 91]

سلام

یکساله بازیچه دست یه مرد روانی شدم .....این روزها مثل جهنمه برام .......تکلیفم مشخص نیست نه مجردم نه متاهل

فکر میکنم بدترین شرایطی هس که یه ادم میتونه داشته باشه

................شوهرم نه طلاقم مده نه میاد دنبالم

یروز میگه مهریتو کاملا ببخش تا طلاقت بدم ....یروز میگه دوستت دارم و طلاقت نمیدم .....میگه پاشو بیا من منتظرتم ........................بعد از یکسال که دلم دیگه سرد شده

خیییلی گریه کردم ....خیلی گله کردم از خدا ......خیلی احساس حقارت و چشیدم

شرایط خیلی بدی هس.....یه طرف خانوادم .....یه طرف شوهر و عشق و علاقه ای که بهش داشتم

شوهرم با خانوادم درگیر شد و ازشون شکایت کرد .........

زمونه خیلی بامن بد کرد خییییلی .......من با هزار امید وآرزو عقد کردم ....دلم میخواست زندگی کنم .....بچه بیارم مادر بشم .......
دلم میخواست مرد داشته باشم بهش تکیه کنم بهش افتخار کنم ..........از تنهاییم خسته شدم .....دلم گرفته

شوهرم هیچوقت حمایتم نکرد هیچوقت

تاوان چیو دارم میدم ...ای خدا
دلم میخواد طلاق بگیرم .....دلم میخواد سرم آسوده بشه ......

این ازدواج هیچی نداشت برام جز ....جنگ و دعوا و استرس .....وخجالت از اطرافیانو ابرو ریزی .و اشک واه وناله

واقعا چرااا؟ من هیچوقت پامو کج نذاشتم تا ازدواج موفقی داشته باشم
ازدواج برام خیلی اهمیت داشت ....آخر آرزوهام ازدواج بود ........

شکست خوردم

[آخیش]

سلام غزاله، انگار حرفای یکسال قبل خودم رو از زبون تو شنیدم، درکت میکنم ،روزای ناامیدی و بی کسی و روزای تلخ ،آخ که چه دردناک بود، احساسات رو بذار کنار دودوتا 4تا کن، ببین چند چندی، اگه امیدی به بهبود زندگی متاهلی هست با پدرمادرت صحبت کن دلشونو بدست بیار و بگو تو شرعا همسرش هستی و در قبالش مسوُلی سعی کن پشتوانه خانواده رو از دست ندی، برگرد پیش شوهرت یه تایم آزمایشی واسه دوتاتون بذار اگه دیدی فایده داره خب زندگی رو از سر بگیر، اگرم راهی نیست برو دنبال طلاق، این روزا میگذره و تموم میشه فقط به یه شرط ::::::::::باید بتونی یه راه حل پیدا کنی:::::::::::: سریال ببین باشگاه برو هوای غزاله رو داشته باش، غزاله همدردم باید یه راه پیدا کنی تا مسایل حل بشه

[Kaveh_r]

از این صبح ها بیزارم.
قبلا هم از کسانی که جدا شده بودند شنیده بودم که وقتی صبح چشم هاشون را باز میکنند یهو از خودشون میپرسند پرا زندگی من اینجوری شد؟!
من هم وقتی صبح از خواب پامیشم دلشوره و حالت تهوع بدی دارم.
در طول روز به مرور بهتر میشم.
اما جدایی هم مثل مرگ عزیزان ناخواسته اتفاق میفته و چاره ای نداره.
باید گذشت و رفت

[آخیش]

اگه صبح 10 دقیقه زودتر از معمول پاشید و یه کاری شروع کنید مثل نماز یا ورزش و قبل اون وقتی بیدار شدید غلت بزنید ذهنتون از افکار تلخ منحرف میشه ، من هنوزم صبح که از خواب پامیشم فکر آنمرحوم دور سرم چرخ میزنه، با همین راههای من در آوردی خودمو گول میزنم تا حال واحوالم بهتر بشه یکی میگفت صبح که از خواب پامیشید و حال بدی دارید دعای تحویل سال رو بخونید اثر داره ، اگه افکار آنمرحوم و چراها و بایدها و عصبانیت هام فایده داشت خوب بود ولی موقع جدایی همه افکار تلخ مثله کوچه بن بست می مونه و بالاخره مجبور میشم از اون برگردم پس لااقل مثه اسکارلت باشم و زودتر برگردم تا خستگی راه کمتر بشه

- - - Updated - - -