آیا با این شرایط اخلاقی و شخصیتی ازدواج مناسب هست؟؟ ( مشاوره )

[پسر آریایی]

سلام.خسته نباشید.من تازه با این سایت آشنا شدم و یک مشغله ی ذهنی دارم که نیاز دونستم مطرح کنم و مشاوره بگیرم.قبل از اینکه صحبت هام رو بگم اینو متذکر می شم که اگر در جایی از صحبت هام مشکلی بود به بزرگی خودتون ببخشید و حمل بر بی ادبی نذارید.اینم بگم که دانشجو هستم و الان 22 سالم هست.
خب اول از همه از یک گناه شروع می کنم.در دوران بلوغ و به دلیل کنجکاوی ها خودارضایی انجام دادم در حد خیلی شدید و به مدت فکر کنم 2.5 یا 3 سال.تا اون موقع نمی دونستم گناه کبیره است و بعدش که فهمیدم چه عوارضی داره و چه گناه بزرگی هست که اتفاقا در محرم هم این موضوع رو فهمیدم با کمک توسل به امام حسین ترکش کردم و موفق بودم اما عوارضش باقی موند عوارض روحی لاغری و ...
به هر حال فعلا که مدت زیادیست ترک کردم اما الان همانند یک بمبی هستم از شهوت که هر لحظه امکان انفجار داره !! اصلا شرایط خوبی ندارم با کوچکترین نگاهی تحریک می شم و شاید کل روز رو به این مسئله می پردازم.متاسفانه من که دانشجو ام شرایط ازدواج اصلا فراهم نیست کار هم که ندارم به همین خاطر به توصیه خدا دارم خویشتنداری می کنم تا ببینم چی میشه اما موضوع اصلی تر رو که می خوام بیان کنم این هست که : من کاملا می دونم که ازدواج باید برای همه ی جنبه ها باشه مثل نیاز جنسی - نیاز عاطفی - نیاز روحی و ... و تمام این مسائل رو از نظر فقط قرآن بررسی کردم ( چون من به هیچ مشاور و مطالبی که در اینترنت و ... هست اعتقادی ندارم و این موارد رو بی اساس می دونم.)
شاید از 10 هدف ازدواج , رفع نیاز جنسی جز هدف 8 - 9 بود.
من کلی با خودم کلنجار رفتم و گفتم من ازدواج رو بندازم برای سن 30 سالگی ( اگر خدا عمری داد ) و هر چی فکر کردم من هدف ازدواجم فقط رفع نیاز جنسی است و هیچ نیازی به همدم و رفیق و همسر ندارم فقط و فقط می خوام نیاز جنسی ام رفع بشه- من تا این سن حتی با یک دختر بیشتر از 5 دقیقه حرف نزدم حتی دخترهای فایل و ... و اصلا هیچ ارتباطی هم ندارم با دخترها و اصلا توجهی نمی کنم.
الان من واقعا نا امید شدم منی که فقط به فکر نیاز جنسی هستم چطور می تونم موفق باشم بعضی ها اصلا سرد هستند و ازدواج می کنن رفیق و همسر داشته باشند و نیاز جنسی براشون تو الویت های آخر هست اما برای من الویت اول فقط نیاز جنسی است و اگر حالا شرایط خوب بود چهار کلمه شوخی هم با همسر آینده بکنم.( شاید بگید من به زن به چشم یک کالای جنسی نگاه می کنم اما اینطور نیست و اصلا شخصیت زن رو اینطور نمی دونم و دوست هم ندارم کسی همچین تفکری داشته باشه ) اما هرچی با خودم فکر کردم اگر تقاضای جنسی کردم و همسرم بگه نه من اصلای زندگی دیگه برام معنی نداره و کینه به دل می گیرم.واقعا نشستم شرایط شبیه سازی کردم!!
از نظر شخصیتی می خوام مواردی هم ذکر کنم و از شما راهنمایی بخوام من با این شخصیت اصلا لایق ازدواج هستم چون نمی خوام یک دختری رو بدخت کنم و اون دنیا جوابگوی خدا باشم که چرا این دختر رو بدبخت کردم :
1- روابطم با پدر و مادرم اصلا خوب نیست و تحویلشون نمی گیرم و حتی به مادرم توجهی ندارم و ماه تا ماه حرفم نمی زنم پدرم رو هم که اصلا حرف نمی زنم باهاش.
2-خیلی عصبی ام سر چیزی هایی که بهشون نرسم به شدت عصبی می شم و شاید تا یکی دو ماه بهشون فکر کنم.وقتی هم که عصبانی بشم با زمین زمان قهرم و اصلا جیکم در نمیاد اما همیشه اخم هام تو همه!!
3- اگر کسی باهام شوخی ها تحقیر آمیز بکنه کینه ای شتری به دلم می گیرم و دفعه ی بعد ببینمش اصلا جواب سلامش هم شاید ندم.( حالا اگر همسر آینده ام همچین کاری بکنه من می ترسم کینه ازش به دل بگیرم و ماه تا ماه جواب سلامش هم ندم )
4- حالت دیکتاتوری دارم و دوست دارم فقط حرف خودم باشه و اصلا نمی خوام کسی راهنمایی ام بکنه ( با خودم فکر کردم اگر همسرم کاری که می خوام انجام نده از شدت عصبانیت احتمالا سکته بکنم !!! )
5- علاقه ای به حضور در جمع ندارم به خاطر داشتن حالت قبل که ذکر کردم بر خلاف پدر و مادرم.

6- با خودم فکر کردم که آیا می تونم عاشق دختری که هستم باشم و هر چه دارم به پاش بریزم و با کلی بررسی و آزمایش کردن درباره خودم دیدم می تونم واقعا هر چی دارم به پاش بریزیم تا کمبودی نداشته باشه.( اما اگر همسر من سو استفاده بکنه زندگی رو براش جهنم می کنم و همون هایی که به پاش ریختم رو پس می گیرم )

7- اگر کسی منو بپیچونه یا گولم بزنم تا انتقام نگیرم با همون روشی که خودش انجام داده آروم نمی گیرم ( من فکر کردم حالا اگر دختری که به عنوان همسر آینده ام هست سو استفاده ای از من بکنه من باید چیکار بکنم حتما باید از همسرم انتقام بگیرم و ده برابرشو سرش بیارم )

8 - آدم رکی هستم و چیزی حق نباشه باهاش برخورد می کنم حتی اگر فردی بزرگتر از من باشه و نمی ذارم من رو یک احمق فرض بکنن . ( با خودم فکر کردم که اگر همسرم کاری که حق نباشه انجام بده چه وا ویلایی می شه !!! )

9- علاقه ای به داشتن فرزند ندارم و خوش نمیاد مگه من چه گلی به سرم پدر مادرم زدم که بچم ( اگر خدا قسمت کرد ) به سرم بزنه!

10 - از نظر مذهبی به خدا اعتقاد دارم و به حلال حروم هم اعتقاد زیادی دارم و حتی اگر یه چیز گرون قیمت هم در خیابون پیدا کنم بر نمی دارم.

11- از جاهایی که موفقیت من توش نباشه فراری ام و دلم نمی خواد ضایع بشم.به شدت دوست دارم تو اوج باشم و اگر مشکلی در زندگیم بود و تو اوج نبودم تمایل ندارم تو فامیل و ... آقتابی بشم و اغلب فراری ام.

12 - دست بزن هم ندارم تا حالا با کسی هم درگیر نشدم و 100% درگیری هام لفظیه و بد دهن هم نیستم.اما داد های بلندی می زنم. ( داد بلند تو خانواده ی ما ارثیه )

من جرات کردم از شخصیتم گفتم و واقعا موندم که منی که اولیتم فقط نیاز جنسی است و موارد بالا هم که ذکر کردم لیاقت ازدواج کردن رو دارم و آیا واقعا ازدواج برای من مناسب هست یا باعث بدتر شدن وضع من خواهد شد.کلی سعی کردم مواردی که گفتم رو اصلاح کنم اما نشد یعنی توی ذات من هست و امکان عوض شدن نداره.به نظر شما چیکار کنم؟؟