سلام
این روزا چقدر تاپیکای تحصیلا ت داریم تویه همدردی!
من نظر شخصیم رو میگم نمیدونم درسته یا نه .
از نظر من ازدواج خودش یه تخصص مجزا هست که مجموعه ای از مهارت هاست که ممکنه فردی با تحصیلات بالا این مهارت ها رو نداشته باشه و بالعکسش فردی با تحصیلات پایین اونا رو داشته باشه . از لحاظ تاریخیم بخوایم حساب کنیم ازدواج همیشه بوده ؛ پس یه زندگی خوب داشتن علی القاعده نباید ارتباطی با تحصیلات داشته باشه . دلیل دیگه اینکه در یک رشته ی مهندسی چه فنون و مهارتهایی در زمینه ی زندگی به دانشجو ارائه میشه !!؟ البته اگه فرد باهوش باشه میتونه از قواعد طراحی و تحلیلی مهندسی به طور غیر مستقیم در امورات زندگیش بهره ببره ولی غالبا افراد چنین دیدی رو پیدا نمی کنند ، اینو به تجربه دیدم.
با این حال در ایران تاثیر فرهنگ "داشتن تحصیلات عالی" بر ذهنیت افراد تاثیر میگذاره ، شاید تاثیرش رو در تاپیکای همزمان دیده باشید. و نتیجه ی اون افکار اتوماتیکی نظیر مدرک بالا تر داشتن یعنی : بالاتر بودن ،با استعدادتر بودن، زندگی بهتر داشتن ،با فرهنگ تر بودن و... . همین باعث میشه که خیلی از افراد برای اینکه برچسبایی مخالف مواردی که عرض کردمو نخورند به تحصیلات عالی و تکمیلی روی بیارند و جالب اونکه با این کار الزاما به اون اهداف هم نمیرسند البته تعدادی ازین افراد تحصیل کرده هم این ویژگی ها رو دارند ولی به خاطر مدرک نیست؛ تربیت، استعداد ذاتی و ... میتونه منبع این ویژگی ها باشه که فرد بدون تحصیل کردن هم اونا رو داشت . حسن دیگش اینه که دولت میتونه نرخ بیکاری رو پایینتر اعلام کنه چون دانشجو ها در محاسبه ی نرخ بیکاری بی تاثیر اند.
پس هر خواستگار رو باید مجزا بررسی کرد و محک زد ، اما در فضای فرهنگی فعلی ، به طور کلی تناسب تحصیلی از لحاظ درجه مهم تلقی میشه و باید نزدیک باشه و اختلافات فاحش میتونه دردسر ساز باشه ولی در موارد خیلی خیلی نادر اگر فضای ذهنی دو طرف مناسب باشه این پارامتر میتونه به طور کلی حذف بشه . در مورد شما همین رویه ی فعلیتون خوبه که لیسانس به بالا رو قبول می کنید.
موفق باشید.
من دیوانه چو زلف تو رها میکردم / هیچ لایقترم از حلقه زنجیر نبود
ویرایش توسط m.reza91 : دوشنبه 13 بهمن 93 در ساعت 08:31
علاقه مندی ها (Bookmarks)