دختر مورد علاقه ام بیش از حد به من وابسته است

[omid65]

با سلام
من 27 ساله ، لیسانس / اون 23 ساله ، لیسانس
من الان با دختری در دوران آشنایی قرار دارم یعنی اینکه قبل از خواستگاری نزدیک به سه ماه در ارتباط بودیم و خانواده هامون هم در جریان بودند و بعد از اینکه به جلسه خواستگاری رفتیم ، قرار شد که همچنان در ارتباط باشیم .
همدیگه رو هم خیلی دوست داریم و مشکل خاصی به لطف خدا نداریم .
اما مشکلی که من دارم اینه که ایشون خیلی وابسته شدند به من .

چون ایشون در یک خانواده ایی بزرگ شدند که بسیار به دخترشون از نظر مهر و عاطفه رسیدند و من به شدت و اندازه کمتری از این موهبت برخوردار بودم ، قاعدتا به این دلیل انتظاراتی بیشتر از من دارند .
بعنوان مثال :

اگر در چت یا هر چیزی من یک کمی بی محلی کنم بسیار ناراحت میشه و اگر مثلا در یک چت از کلمه "عزیزم" و کلمات مشابه استفاده نکنم خیلی ناراحت میشه و خودش هم بهم گفته خیلی حساسه .
اگر جایی برم و بهش نگم هم ، متعجب میشه و میگه چرا بهم نگفتی.

اگه یه روز وقت نشه که اس عاشقانه براش بفرستم صبح که از خواب پا میشه ، ناراحت میشه .

این یک موضوع ، موضوع دیگه اینکه :
من دوس دارم یک مدتی تنها باشم تا واقعا از ته دلم نبودنش رو احساس کنم و واقعا دلم براش تنگ بشه . یعنی دوس دارم حس شدید دلتنگی رو تجربه کنم . دوس دارم یک کمی تنها باشم . دوس دارم ، مثلا یک هفته ایی بدون تماس ، دیداراش ، پیام هاش ، با خودم تنها باشم .

من مثلا توی گوشیم شاید نزدیک به 400-500 عکس ازش داشتم برای اینکه به این حس و خواسته نزدیک تر بشم ، همه عکساشو به لپ تاپم انتقال دادم و الان عکسی ازش تو گوشیم نیست.
من فکر میکنم که این حس ، یه حس طبیعیه .

یه بار مشکل کاری پیش اومده بود که بهش گفتم امروز رو میخوام تنها باشم ، اگر چه کل دوری من و اون بیشتر از 10-12 ساعت نشده ، اما اون روز به 15 ساعت رسید و خیلی از دست من ناراحت شده بود و گفت که از نظر من این تنهایی اشکال داره .
من میخوام تنها باشم ، اون نمی خواد تنها باشه . من چیکار باید بکنم ؟

[Eram]

سلام

این احساس شما که می خوای گاهی تنها باشی کاملا طبیعی است .یعنی همه ی آدما حق دارند که گاهی تنها باشند ولی احساس می کنم اون دخترخانوم خیلی به شما وابسته شده خیلییی.

ممکنه علتش نوع برخورد شما با ایشون باشه یعنی یه وقتایی انقدر قربون صدقش رفتی که وقتی یه روز ازش دریغ کنی شوکه میشه و واکنش نشون میده .

به نظر قبل از عقد نباید قربون صدقه رفتن عادی و به شکل وظیفه دربیاد...شما هنوز ازدواج نکردید و پدرومادر هم اختمالا برای شناخت بیشتر به شما زمان دادند نه برای وابستگی بیشتر.

-ممکنه ناخواسته بهش نشون داده باشید که "هر وقت بیشتر به من وابسته میشی و دلت برام تنگ میشه من هم بیشتر بهت محبت می کنم و عزیزترمیشی و قربون صدقت میرم تا تنهایی ات را جبران کنم "

درحالیکه با محبت این چنینی که الان زمانش فرانرسیده نه تنها دلتنگی و هیجان کم نمیشه که بدتر هم میشه و روی تصمیم درست هردوتا اثر منفی میذاره . شما میتونید روی احساساتتون

مدیریت کنید و این زمان رو بیشتر صرف شناخت خواسته ها و علایقتون کنید .

مثلا روی همین موضوع وابستگی و عللش؟ و اینکه چه توقعی از همدیگه دارید صحبت کنید . بدون اینکه بهم احساسات شدید که مناسب این دوران نیست نشون بدید از هم بپرسید انتظار
دارید همسرتون چقدر برای شما زمان بذاره؟ شما چقدر میتونید براش زمان اختصاص بدید ؟ وکلییی حرف دیگه که چارچوب های خواسته ها وانتظارات شما رو نشون میده .

خلاصه اینکه در این دوران تا میتونید وقت صرف شناخت صحیح و بدون هیجان همدیگه کنید که وقت برای حرفای عاشقانه بسیاااااااررررر است.

موفق و پیروز باشید

[saram]

سلام
شاید این حس بخاطر اینه که میترسند شما رو از دست بدن، یا اینکه حس میکنند شما ایشون رو دیگه دوست ندارید، و مثه اول عاشق ایشون نیستید.
به نظرم اگه یجوری مطمئن شن که شما واقعا دوسشون دارید دیگه از رفتارتون ناراحت نشن.
اما خانوما با اقایون خیلی فرق دارن. یک هفته بیخبری اونم از طرف کسی که ادعا میکنیم دوسش داریم واقعا از نظر یه دختر خانم قابل قبول نیست.هر چند شاید از نظر یک اقا این کار طبیعی باشه!
واقعا چجوری میشه که ادم یکیو دوست داشته باشه اما یک روز ازش خبر نداشته باشه؟چه برسه به یک هفته!

[Pooh]

سلام.

نظر خانواده هاتون بعد از خواستگاری چی بود؟
چه مسائلی در خواستگاری مطرح شد؟
الان نظر خانوادتون در مورد اینکه به ارتباط ادامه بدید از چه لحاظ بوده؟ برای اینکه همدیگه رو بیشتر بشناسید؟
مسائل مهمی مثل مهریه و اینها هم مطرح شده هنوز؟
اگر خانوا ه هاتون واقعا راضی هستند و مشکلی نبوده چرا عقد نکرده اید؟


خب به نظر من کار درستی نکردید که قبل از عقد وارد فاز کلمات احساسی و اس ام اس های عاشقانه شدید.
همین که شما رسما با خانواده به خواستگاری رفته اید برای اثبات اینکه ایشونو دوست دارید کافیه. و در این مرحله نباید بیشتر پیش میرفتید.
دل بستن قبل از ازدواج واقعا غیر اصولی است. اینو از تجربه ی خودم میگم.
شما فقط یک جلسه خواستگاری رفته اید.و قبلش هم سه ماه قبل از خواستگاری در ارتباط بوده اید.
خب با این شدت احساساتی که بینتون شکل گرفته نمیتونید هم درست هم رو بشناسید و بررسی کنید.

[امیر مسعود]

سلام
اشتباهی که شما در این مدت کردید اینه که در دوره آشنایی خیلی احساسی با هم برخورد کردید.
با توجه به این فضایی که در اون قرار گرفتید وجو غالب احساسات بر عقلانیت، قاعدتا شناختی هم که نسبت به هم پیدا میکنید میتونه از واقعیت مطلب به دور باشه.
یکی از دلایلی هم که میشه برای رفتار ایشون نسبت به شما بیان کرد هم همین مسیر اشتباه مبتنی بر ابراز احساسات زیاد میتونه باشه.

ایشون الان به شما دلبسته شده و شما هم در مرحله ای قرار گرفتید که داره موضوع جدی میشه و باید تصمیم گیری کنید، بعد پیش خودتون میگید این همونیه که دنبالش بودم؟ بهتر نیست یه چند جا دیگه هم برم خواستگاری تا شاید دختر بهتری نصیبم بشه؟ ....اگه برم دختر گناه نداره؟ ... و از این دست سوالات. و میرید تو غار تنهایی خودتون.
وقتی که توی این مرحله دچار تردید میشید و ترس و اضطراب از ادامه پیدا کردن ماجرا، خود به خود نسبت به طرف سرد میشید و این احساس سردی رو دخترا خیلی خوب دریافت میکنن، و همین رفتاری رو که گفتید رو میکنن، چون نسبت به عشق و علاقه شما نسبت به خودشون دچار تردید شدن، ( البته این نظریه ای که مطرح کردم میتونه یکی از دلایلش باشه و میتونه دلایل دیگه ای از جمله روحیات فردی و شخصیتی ایشون هم داشته باشه که اون هم باز بر میگرده به اینکه ایشون نسبت به علاقه شما نسبت به خودشون اطیمنان کامل ندارن)
پس شما باید در ابتدا تکلیف خودتون رو روشن کنید.که آیا این دختر چقدر با معیارهای اصلی شما تطابق داره. شما الان چندین ماهه که با هم رفت و آمد میکنید پس بایستی الان بتونید نسبت به این موضوع تصمیم گیری کنید. و اگه واقعا به این نتیجه رسیدید که گزینه مناسبی برای شما هستن با دل قرص و محکم برید جلو،
و با همچین روحیه ای میتونید دل اون بنده خدا رو نسبت به خودتون قرص و محکم کنید، و اون موقع دیگه حساسیت ایشون هم فکر کنم کم بشه. چون از علاقه شما نسبت به خودش مطمین میشه.
شما به نظرم مسیر تاپیکتون رو عوض کنید و نقاط قوت و ضعف ایشون رو مطرح کنید تا دوستان نظرشون رو بدن و راهنمایی کنن که آیا دو طرف مناسب هم هستن یا خیر . و حتما از مشاوره حضوری هم استفاده کنید.تا بهترین تصمیم رو بگیرید.
موفق باشید.

[پری وش]

سلام

همونطور که دوستان گفتند در دوران آشنایی چنین وابستگی ای صحیح نیست و در واقع غیرطبیعی است.
در مذاکرات اولیه با هم بطور منطقی صحبت کردین که باید تا قبل از عقد از چنین صمیمیتی پرهیز بشه؟

چون ایشون در یک خانواده ایی بزرگ شدند که بسیار به دخترشون از نظر مهر و عاطفه رسیدند، قاعدتا به این دلیل انتظاراتی بیشتر از من دارند .

شاید ایشون به دلیل محبت و توجه بیش از حد خانواده، استقلال شخصیتی کمی پیدا کردن. اعتماد به نفسشون چقدره؟ شاید باید کمکشون کنین تا حس استقلال بیشتری کسب کنن و بیشتر خودشون رو باور کنن.

[pbsm]

باسلام
بنظرمن حق با نامزدتونه که صبح پامیشه با دیدن پیام شما امیدش هروز بیشتر بشه یا جایی میرید و12ساعت ازهم خبری ندارین ناراحت بشه وقبلش بهشون خبر بدین.
به نظر من تو دوستی این حساسیت بیشتر چون هنوز مطمین نیست که فقط مال خودشی.

و براتون ارزوی خوشبختی میکنم..