سلام.
خیلی مطمئن نیستم درسته باز تاپیک باز کنم یا نه. یعنی مطمئن نیستم حالم رو بهتر میکنه یا بدتر.
فقط خواهش میکنم افرادی که فقط قصدشون توهینه نظر ندن. دستشون درد نکنه. (توهین با انتقاد و تلنگر و این چیزا فرق داره، وگرنه نیومدم فقط تاییدیه بگیرم.)
26 سالمه. خیلی مشکلات روانی دارم!!! افسردگی دارم (از حدود 13 سال پیش که مرتب هم بدتر میشه). مشکلات ظاهری زیادی هم دارم. قبلا با کسی رابطه داشتم. خانواده م باهام خوب نیستن (سر قضیه همین رابطه). تقریبا میشه گفت دوستی هم ندارم. یعنی 2، 3 نفر هستن که بعد از دوره لیسانس خیلی از هم دور شدیم و خیلی کم همو میبینیم یا حرف میزنیم.
5 سال پیش برای ازدواج با آقایی آشنا شدم که بعد از چند بار ملاقات تصمیم گرفتم جواب رد بدم. خیلی منو دوست داره، در این حد که بعد از 5 سال همچنان پیگیر رابطه مونه! (خودم میدونم که این خودش نشونه یه مشکل روحیه) خیلی آدم باعرضه ایه. به نظر میاد خیلی هم مهربون باشه (کلا با همه مهربونه، نه فقط من).
دلیل اصلی که جواب منفی بهشون دادم، ظاهرشون بود. البته راستش برای من قیافه (صورت) اصلا اصلا مهم نیست. ولی ایشون علاوه بر این که صورتشون به دلم ننشسته (که بازم میگم مهم نیست)، قد کوتاه و کلا اندام ریزی دارن.
البته یه مشکل دیگه هم بود. این که... من بین حرفاشون و چیزایی که تعریف میکردن متوجه شدم به شدت احساسی و آنی تصمیم میگیرن. و این مسئله یه جورایی منو ترسوند. مثلا فکر میکردم اگه یه وقت از چیزی عصبانی شه ممکنه منو بزنه. شاید هم زیاده روی کرده باشم تو افکارم.
حالا موضوع اینه که... اوضاعم خیلی داغونه. ازش بخوام بیاد خواستگاریم؟
مطمئنم که تا بگم با کله میاد!
علاقه مندی ها (Bookmarks)