مناجاتی بدون شرح

[Niagara]

خدا وقتی نخواهد عمر دنیا سر نخواهد شد
گلوی خشک صحرایی به باران تر نخواهد شد
و تا وقتی نخواهد برگی از کاجی نمی افتد
و باغی از هجوم داس ها پر پر نخواهد شد
خدا وقتی نخواهد دانه ای کوچکتر از باران / گلی بالا رونده مثل نیلوفر نخواهد شد
و کرم کوچکی پروانه ای زیبا و کوهی سخت / عقیق و شیشه و آیینه و مرمر نخواهد شد
خدا وقتی بخواهد می‌شود وقتی نخواهد نه

[سحر بهاری]

ای آنکه گرهِ کار‌های فرو بسته به سر انگشت تو گشوده می‌شود، و‌ ای آن که سختیِ دشواری‌ها با تو آسان می‌گردد، و‌ای آن که راه گریز به سوی رهایی و آسودگی را از تو باید خواست. سختی‌ها به قدرت تو به نرمی گرایند و به لطف تو اسباب کار‌ها فراهم آیند. فرمانِ الاهی به نیروی تو به انجام رسد، و چیزها، به اراده‌ی تو موجود شوند؛ و خواستِ تو را، بی آن که بگویی، فرمان برند، و از آنچه خواستِ تو نیست، بی آن که بگویی، رو بگردانند.

تویی آن که در کار‌های مهم بخوانندش و در ناگواری‌ها بدو پناه برند. هیچ بلایی از ما برنگردد مگر تو آن بلا را بگردانی، و هیچ اندوهی بر طرف نشود مگر تو آن را از دل برانی.‌

ای پروردگار من، اینک بلایی بر سرم فرود آمده که سنگینی‌اش مرا به زانو درآورده است، و به دردی گرفتار آمده‌ام که با آن مدارا نتوانم کرد. این همه را تو به نیروی خویش بر من وارد آورده‌ای و به سوی من روان کرده‌ای. آنچه تو بر من وارد آورده‌ای، هیچ کس باز نَبَرد، و آنچه تو به سوی من روان کرده‌ای، هیچ کس برنگرداند. دری را که تو بسته باشی. کَس نگشاید، و دری را که تو گشوده باشی، کَس نتواند بست. آن کار را که تو دشوار کنی، هیچ کس آسان نکند، و آن کس را که تو خوار گردانی، کسی مدد نرساند. پس بر محمد و خاندانش درود فرست.‌

ای پروردگار من، به احسانِ خویش دَرِ آسایش به روی من بگشا، و به نیروی خود، سختیِ اندوهم را درهم شکن، و در آنچه زبان شکایت بدان گشوده‌ام، به نیکی بنگر، و مرا در آنچه از تو خواسته‌ام، شیرینیِ استجابت بچشان، و از پیشِ خود، رحمت و گشایشی دلخواه به من ده، و راه بیرون شدن از این گرفتاری را پیش پایم نِه و مرا به سبب گرفتاری، از انجام دادنِ واجبات و پیروی آیین خود بازمدار.‌

ای پروردگارِ من، از آنچه بر سرم آمده، دلتنگ و بی‌طاقتم، و جانم از آن اندوه که نصیب من گردیده، آکنده است و این در حالی است که تنها تو می‌توانی آن اندوه را از میان برداری و آنچه را بدان گرفتار آمده‌ام دور کنی. پس با من چنین کن، اگر چه شایسته‌ی آن نباشم،‌ ای صاحب عرش بزرگ.

[gholam1234]

همه این دعاها رو من قشنگ یادمه. تک تکشون رو صبح علی الطلوع ضجه زدم و از خدا خواستم. خوابم نمیبرد دوهفته و فقط همین‌رو زمزمه میکردم. مدام گریه کردم، ولی تقدیر این بود که اون چیزی که من میخام نشه...

[لاله123]

همه این دعاها رو من قشنگ یادمه. تک تکشون رو صبح علی الطلوع ضجه زدم و از خدا خواستم. خوابم نمیبرد دوهفته و فقط همین‌رو زمزمه میکردم. مدام گریه کردم، ولی تقدیر این بود که اون چیزی که من میخام نشه...

ی معلم ریاضی داشتیم تو دبیرستان قبل از اینکه درس ریاضی را شروع کنه اول کلاس برامون صحبت های معنوی می کرد ، همیشه می گفت وقتی سختی ای به ما می رسه یا وقتی حاجتی داشتیم باید دعا کنیم ولی بعد دعا و تلاشمون ، راضی باشیم به رضای خدا و برسیم به مرحله تسلیم .. این تسلیم خودش آرامش و درمانه .
شاید اون مورد یا حاجت ، به صلاح ما و دیگری نباشه و می گفت این بهتون آرامش میده .عزیزی که از دست میدیم واقعا تحملش سخته ، برای من یکی که خیلی سخته و خیلی اذیت میشم .می گن آدم ها به موقع و سر وقت میرن .این تنها جمله ای که منو آروم میکنه در این اتفاقات .بازم تسلیت میگم و خدا ان شاء الله صبر بده .

[باغبان]

ولی تقدیر این بود که اون چیزی که من میخام نشه...

همین که از ته دل بدونیم و باور کنیم ، همه مسافریم و در زمان مشخص می آییم و میریم ،،، دل آدم سبک می شه .
همین که باور کنیم به این دنیا و آرزوها و هدف ها و دلبستگی هامون نباید زیاد دل ببندیم و اینکه بدونیم زندگی اصلی ، جای دیگری ست و این دنیا نمایشگاه مصنوعی ست به قول آقای بهجت .
دونستن و باور این مسائل باعث میشه همه ما ، با وجود تمام سختی ها و مشکلات ، در مسیر تعالی خودمون باشیم و با اتفاق های زندگی راحتر کنار بیاییم .

این فایل را فرصت کردی تماشا کن :
زندگی پس از زندگی


حق یارت .