سلام دوستان
من مدتی است مطالب و مقالات این انجمن را مطالعه می کنم. دارم روی خودم کار می کنم که منفعل نباشم و رفتارهای بالغ با دیگران داشته باشم و دیگه اتکاء به کسی نکنم.
اما افرادی در محل کار هستند که بنا به شخصیت ناسالم خود مدام دیگران را کلامی یا رفتاری رنج می دهند. با این افراد چطور باید رفتار کنم که با سخنان خودشون منو نرنجونن؟
مثلا یه خانوم در اداره ما هست که من چون سابقه این آدم رو شنیده بودم که با همکاراش زیاد درگیری داشته سعی می کردم باهاش صمیمی نشم. اما خودش مدام میاد سر میز من و میخواد با من حرف بزنه. من هم چون آدمی نیستم که به دیگران بی احترامی و تندی کنم، ناچار لبخند می زنم یا گاهی باهاش چندکلامی حرف می زنم.
شاید دیدید کسانی رو که با یکی حرف می زنند، بعد می رن یه عالمه حرفایی رو که طرف نگفته از قول او نقل می کنن. این خانوم از این دسته افراده.
نمی دونم چیکار کنم که از آزارش در امان باشم. اگه باهاش مهربون باشم و بخندم، از صمیمیت من سواستفاده می کنه و زهرشو می ریزه. اگه مثل امروز باهاش غیرصمیمی و رسمی رفتار کنم، یه جور دیگه انتقاد می کنه و اذیت می کنه که تو چقدر خودت رو می گیری و از این حرفها.
تازه وقتی احساس کنه من ممکنه دشمنش به حساب بیام، زیرآب زنی می کنه و هرطور بلده آزار میده.
خواهش می کنم بگید با چنین افرادی چه باید کرد؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)