سلام مهربونی
اگر درست خاطرم باشد، این اولین نوشته من برای شما هست. اگرچه موضوعات شما را کمابیش دنبال میکرده ام.
همه مردها غیرت و تعصب دارند، که گاهی اوقات احساسات که قاطی آن میشود، رنگ خشن به خود میگیرد. در این چند وقت اخیر، تاپیکهای جنجالی با موضوعی که تو هم با آن دست و پنجه نرم کرده ای، در تالار زیاد بوده اند، که در بسیاری از موارد بدون در نظر گرفتن شرایط، از تاپیک شما به عنوان راه حل یاد شده است. اینکه تاپیک شما بدون در نظر گرفتن شرایط، تعمیم داده شود و به عنوان نمونه عملی راه حل و توجیهی برای دروغ ارائه شود کار درستی نیست. منشأ ناراحتی خیلی از دوستان هم همین هست.
متأسفانه، اکثر ماها (چه دختر و چه پسر) همزاد پنداری میکنیم، وارد فاز احساسات میشویم و دیگر یادمان میرود که هدف از نوشتن کمک به مراجع هست. قاعدتاً همه ما با توجه به بستر فرهنگی و خانوادگی که در آن بزرگ شده ایم، این تعصبات را در جهات مختلف داریم. و خوب این را برادرانه اعتراف میکنم، که همه ما پسر ها، بخشندگی یا شاید بهتر بگویم اعتقاد همسر شما را نداریم. البته من همسر شما را نمیشناسم، و این را با این فرض مینویسم که اعتقاد ایشان عملی باشد.
مواردی که به خصوص در تاپیکهای اخیر شخصا دیده ام، تشویق به دروغ بوده است، که حق الناس و ظلم هست. و این از نظر من با وضعیت تاپیک شما کاملا متفاوت هست. در تاپیک شما، ضمن اینکه توبه کرده بودید، شما دروغی به همسرتان نگفتید و این حساسیت را در مورد او سنجیدید. که البته این حساسیت، در افراد مختلف متفاوت هست، و ممکن هست من نویی به عنوان یک پسر اعتقاد عملی به تعریف توبه مشابه همسر شما نداشته باشم. یعنی اینکه ممکن هست خدا توبه دختری را پذیرفته باشد، اما من نخواهم به هیچ عنوان با چنین دختری حتی اگر توبه کرده باشد، زندگی کنم.
این را هم جهت حفظ انصاف اضافه میکنم که، این غیرت و تعصّب، در بسیاری از موارد، چاشنی دینی و مذهبی ندارد، حتی اگر در توجیه آن دلایل دینی و مذهبی داشته باشیم. اما در آخر، واقعیت این هست که هر فردی، باید حق انتخاب داشته باشد، انتخاب بر اساس واقعیت ها، و نه دروغ. حالا اگر واقعیتها را وارونه جلوه بدهیم، حق انتخاب را از یک فرد گرفته ایم. اگرچه، من به شخصه معتقدم زندگی که با دروغ شروع شود، به خوشبختی نمیرسد.
اینها را ننوشتم که بگویم کسی مقصر هست، یا شما را قضاوت کنم، که به واقع خودم را با همه حساسیتهایی که به چنین موضوعاتی دارم، در این جایگاه نمیبینم. اینها را صرفاً نوشتم تا کمی منشأ این موضوع را برای شما باز کنم.
خود من هم شخصا از این حساسیتها به دور نیستم، و این یکی از دلایل جدی هست که از شرکت در چنین تاپیکهایی (از جمله تاپیک شما در آن زمان) اجتناب کردم. چون میدانم، ورود من به این تاپیک ها، به حساسیتهای من در این مورد ممکن هست دامن بزند، در من بدبینی به وجود بیاورد، و البته، منجر به نوشتههای احساسی خشنی بشود که نه تنها هیچ کمکی به مراجع نکنند، بلکه حقی را بر گردن من اضافه کنند. البته، این صرفاً ترجیح شخصی من هست.
التماس دعا
کامران
عاشق همه سال مست و رسوا بادا
ديوانه و شوريده و شيدا بادا
با هوشياري غصه هر چيز خوريم
چون مست شديم هرچه بادا باد
علاقه مندی ها (Bookmarks)