همسرم کارای شخصیشو از من انتظار داره واسش انجام بدم

[mehrazar2]

سلامشما بگید من چکار کنم جای خوابشو جمع نمیکنه . زیرپوششو پرت میکنه وسط حموم به من میگه کفشامو تمییز کن. حالا جوراباش هیچ قاطی لباساش میره تو ماشین . لباساشم اتو میکنم اینا هیچ .ببینید مادر شوهرم از ایناس که بد جوری کارای شخصی مرد جماعتو انجام میده حتی تعریف میکنه میگه تو جوونیام لباسای برادر شوهرمو میشستم. من یقین دارم رفتار شوهرم تقصیر مادرشه. حالام میگیم اون مادره .اما مگه همین شما مشاورا نمیگید واسه شوهرتون مادری نکنید؟.چرا که یه روز از دستتون خسته میشن میذارن میرنبام لج کرده باور کنید جاش چند ماهه رو زمینه .چطوری باید بش بفهمونم که انجام دادن کارای شخصیش نشان دهنده محبت من نیست؟ راهنماییم کنید. خواهش میکنم.

[deljoo_deltang]

این کارا فکر می کنم در بیشتر اقایون مشترک باشه. به نظرم حساسیتت رو کم کن و به جاش توی کارهای دیگه ای که مهارت داره از همسرت کمک بگیر تا باری که روی دوشت هست کمتر بشه و اون هم سهمی از کارها رو (کارهایی که تواناییشون رو داره) به عهده بگیره.

[mehrazar2]

حساس نیستم
مشاورا میگن کتاب رازهایی درباره مردان رو بخونید حالا که میخوای عمل کنی میگن اینجا ایرانه و از این حرفا یا حساس نشو
بالاخره ما نفهمیدیم چیکار کنیم .

[mehrazar2]

مسئله ای نداره حاضرم کاراشو انجام بدم ولی چرا خانم باربارا ما رو میترسونه .

[pasta]

ببینین اونجوری باشه که مرد هم بگه من کار می کنم واسه خودم پول در میارم و پولم مال خودمه اما مگه درسته ؟اینو گفتم که بدونین یه جایی مرد واسه شما کارایی انجام میده و یه جاهایی شما واسه مرد.
اتو کشیدن لباس شوهر که مسئله ی بزرگی نیست که بابتش شاکی هستین.شاید 80 90 درصد آقایون حوصله ی انجام کارای اینچنینی رو ندارن.
حقیقت رو در موردشون بپذیرین و کمکشون کنین.
ازدواج یعنی تقسیم شدن به دو.وقتی بچه دار میشین یعنی تقسیم شدن به سه.
این یه همکاری و توافقه.به نظرم مشکلتون کاملا نرماله و میشه به راحتی ازش گذشت و حلش کرد.

[mahasty]

سلامشما بگید من چکار کنم جای خوابشو جمع نمیکنه . زیرپوششو پرت میکنه وسط حموم
به عنوان همدردی، در کمال تاسف باید بگم... چیزی ندارم بگم!
این قضیه در مورد جوراب و گاه در مورد کیف هم صدق میکنه. صبوری پیشه کنید.

به من میگه کفشامو تمییز کن.
بگه! شما نکن.

حالا جوراباش هیچ قاطی لباساش میره تو ماشین . لباساشم اتو میکنم اینا هیچ .
خودش لباساشو میندازه توی لباسشویی؟ پس اونقدرها هم تنبل نیست.
اگر اتو نکنید چی؟

ببینید مادر شوهرم از ایناس که بد جوری کارای شخصی مرد جماعتو انجام میده حتی تعریف میکنه میگه تو جوونیام لباسای برادر شوهرمو میشستم.
منم اینکارو کردم. نه از روی اجبار یا به خاطر محبت مادرانه یا جنسیت یا...

من یقین دارم رفتار شوهرم تقصیر مادرشه. حالام میگیم اون مادره .اما مگه همین شما مشاورا نمیگید واسه شوهرتون مادری نکنید؟.چرا که یه روز از دستتون خسته میشن میذارن میرن
تعریفتون از رفتار مادرانه چیه؟

بام لج کرده باور کنید جاش چند ماهه رو زمینه .چطوری باید بش بفهمونم که انجام دادن کارای شخصیش نشان دهنده محبت من نیست؟

جا، اگه منظورتون رختخوابه ؛ مگه مشترک نیست؟!
چندماه! اگر چندماهه روی زمینه پس نمی تونید بگید انجام دادن کارهای شخصی.


راهنماییم کنید. خواهش میکنم.

شما خانه دار هستید یا شاغل؟!
من تابه حال این ذهنیت رو داشتم که مرتب کردن تخت به طور کاملا بدیهی! وظیفه خانومه همونطور که بردن آشغال دم در، تعویض لامپ سوخته، تعمیر دستگیره در، پرداخت هزینه خریدهای سنگین و... وظیفه آقا. به نظرتون این کارها یعنی پدری کردن؟! خواهش می کنم توضیح بدین.

[meinoush]

چیزی که به نظر من بد بود نحوه ی رفتارشون بود. اینکه پرت کنن تو حموم بگن بشور بی ادبیه. ولی رسیدگی به ایشون بد نیست.

مادر بودن یه بخشیش اینه. ولی چیزای دیگه ای هم داره. مثل نصیحت کردن و اینکه هی اینکارو بکن اینکارو نکن و اینکه هی ادم بگه چی خوردی نخوردی اینو بخور اونو نخور اینو نپوش سرما می خوری و ...

یه مقدار از کارها رو به ماشین لباسشویی بسپرین
بعضی لباسا رو که نمی شه شست بدین خشکشویی
یه جایی رو مشخص کنین که ایشون اگه می خوان لباساشونو بذارن وقتی کثیفه و لباسای دیگه ای بپوشن اونجا بذارن. اینطوری محترمانه تره و پرت نمی کنن و نمی گن هم یالا بشور. چون جای مشخص داره لباسای کثیف و موضوعش هم مشخصه دیگه گفتن نداره.

یه کارایی هم ازشون بخواین البته با لحن ملایم که انجام بدن خودشون. مثلا اینکه کیف رو ببرن بذارن توی اتاقشون یا چیزای کوچیکی که می تونن انجام بدن

در کارای خونه هم می تونین گاهی ایشونو شریک کنین. البته با خوشحالی نه با غر زدن. مثلا با هم گاهی غذا درست کنین. یا غذای اسونی رو بدین ایشون درست کنن مثل جوجه کباب و این چیزا

[mehrazar2]

باور کنید انجام این کارا واسم اصلا سخت نیست.
دیگه حرفی ندارم که بگم.
ممنون
ولی دیگ نه کتاب میخونم نه ..........
این کتابا واسه مو بلوندا ی چشم ابی نوشته شده اره

[نیکیا]

مهر آذر عزیز کتاب باربارا رو تا آخر خوندی یا تا همونجایی که گفته بود در حق مردها مادری نکنید؟ آخرش رو نخوندی؟ اونجایی که گفته بود اگر توی زندگیتون با چیزهایی مخالف این کتاب روبرو شدید از اونها برای کوبیدن این کتاب استفاده نکنید؟ اینکه شاید مردها و زن ها اونقدری هم که ما فکر میکنیم با هم تفاوت نداشته باشند؟ حرف های مینوش عالی بودند یکبار دیگه حرف هاش رو بخون... مجبور نیستی کارهاش رو انجام بدی اما نباید باهاش دعوا کنی سر اینکه چرا کارهاش رو انجام نمیده. باربارا گفته بود وقتی مردی لباسهاش رو توی حمام پرت میکنه بگذار همونجا بمونه و وقتی ازتون پرسید زیرپوشم کجاست فقط بهش بگید توی حمام هست همونجایی که اونها رو رها کرده... همسرتون چند تا زیر پوش داره؟ دو تا؟ چهار تا؟ ده تا؟ بالاخره زیرپوشاش تموم میشه و یه وقتی که زیر پوش نیاز داشت و زیرپوش تمیز نداشت میاد و میگه زیرپوشم کجاست؟ اونوقت میتونی بهش بگی که توی حمامه همونجایی که رهاش کرده و میتونی اضافه کنی که از این به بعد زیرپوشاش رو بذاره توی سبد حموم یا بذاره توی ماشین لباسشویی... مجبور نیستی کفشهاش رو تمیز کنی یا لباساش رو اتو کنی وقتی کفش تمیز و لباس اتو کرده نداشت خودش کم کم یاد می گیره کارهای شخصیش رو انجام بده... رختخواب هم مشترکه دیگه. یه وقتایی تو باید جمع کنی یه وقتایی اون... اگه صبحها اون میره سر کار و تو توی خونه ای خب تو جمع کن چون آدم وقتی داره میره سر کار معمولا دیرش شده و کسی که توی خونه است وقت بیشتری داره... فقط مادر شوهرت نیست که اینجوری بوده... مادرهای ما همشون همینجورین. مادر من تمام کارهای برادرم رو انجام میده یه وقتا من که دخترشم لجم میگیره جالب اینجاست که مادر من تمام کارهای من رو هم که توی عقد هستم انجام میده البته لباسام رو دیگه خودم اتو میکنم.مادر شوهرم هم تمام کارهای شوهرم رو انجام میده... مادر شوهرت رو نمیتونی عوض کنی اما میتونی همسرت رو متقاعد کنی که تو زنشی، عشقش هستی شریک زندگیشی اما مادرش نیستی و اینکه زن و مرد وقتی ازدواج میکنن وظایف بیشتری توی زندگی دارن. مثلا من اگه برم توی زندگیم و همسرم ازم بخواد کفشاش رو تمیز کنم من بهش میگم عزیز دلم کفشت رو دیگه خودت باید تمیز کنی این کار وظیفه ی من که همسرتم نیست و اگه بگه مادرم برام انجام میداد من میگم عزیزم فرق مادر و همسر توی همین چیزاست دیگه. من عشقتم مادرت که نیستم. آدم وقتی مجرده خیلی راحت تره منم وقتی خونه ی بابام بودم راحت تر بودم غذا رو مادرم میپخت درسته حالا که ازدواج کردیم به استناد اینکه خونه ی مادرم غذا نمیپختم بگم توی خونه ی خودم هم برای شوهرم غذا نمیپزم؟ بهش بگو ما ازدواج کردیم و مستقل شدیم و ازدواج علی رغم همه ی چیزهای بزرگی که به آدم میده ، یه سری چیزا رو هم از آدم میگیره و یکی از اون چیزها راحتی و بی دغدغه بودن زمان مجردیه و شاید توی همین سختی های بعد از ازدواجه که آدمها رشد میکنن و یاد میگیرن که مستقل بشن و روی پای خودشون بایستن... انجام ندادن کارهای شخصی توسط همسرت رو بهانه ای برای دعوا و مرافعه و لج کردن نکن باهاش مهربان باش آروم باش و در عین حال کفشاش رو هم تمیز نکن جوراباش رو نشور و... بعد از مدتی عادت میکنه و اکه آدم حتی نسبتا منطقی هم باشه درک میکنه که حق با تویه...

[Naashena]

والا فکر نمی کنم مردی باشه که از شستن لباس و غیره خوشش بیاد و اکثرا حاضر به انجامش نیستن یکیش خودم ماشین لباس شویی برای همینه دیگه
جورابارو هم که ماشین میشوره دیگه
فقط فرق من با شوهرتون اینه که من لباسم وسط حموم پرت نمی کنم پرت می کنم وسط ماشین لباس شویی و دیگه کفشمو خودم واکس میزنم
یادش بخیر دوران مجردی ماه ها رختخوابم ولو بود و البته مامانمم جمعش نمی کرد خدا رو شکر الان تخت داریم که مرتب کردنش دیفالت وظیفه خانومم هست
لباسامم خانومم اتو میکنه البته به خواست خودش و من مادری کردن نمی دونم چون اینکارو تو دوران مجردی پدرم میکرد
پیش فرضای شما با پیش فرضای شوهرتون فرق داره . پیش فرض های هرکسی معمولا تو خونوادش شکل میگیره
مثلا خانوم من روزای اول میگفت نمی خواد ظرف بشوری چون ندیده بود مردای خونشون ظرف بشورن ولی عوضش انتظار داشت زمین دستمال بزنم برای من این قضیه برعکس بود برای همین صحبت کردمو برعکسش کردم(بماند که خانومم باز خودش اکثرا میشوره یا ماشین ظرفشوییمون)
اینا رفتار مادرانه نیست ولی اگه تو کارای خونه کمک میخوای ببین چه کاری براش معمول تره اونو ازش بخواه انجام بده
درضمن کتاب باربارا صد در صد نه ولی هشتاد درصدش برای من صدق میکنه