سلام دوستان
درمورد مشکلاتم با نامزدم توی تاپیک قبلیم نوشته بودم(دیگه سرتون رو درد نمیارم،درمورد اخلاق ورفتارش،محل زندگی،ادامه تحصیلم،وابستگی شدیدش به خانوداش و رفتار خانوادش ومشروب خوردن...)
تصمیمم رو گرفتم .... میخوام ازش جدا بشم......
جدا شدن خیلی برام سخته خیلی.....آخه اون اولین پسری بود که اجازه دادم بیاد توی زندگیم.... اولین عشقم...دوستش داشتم......اما الان دیگه نه....
حتما من رو هم میتونه خیلی راحت فراموش کنه . مثل همین الان که 1ماهه صدام رو نشنیده و عین خیالش هم نیست.......قبل از من دخترای زیادی تو زندگیش بودن همیشه با من مثل یه دوست دختر رفتار میکرد نه مثل شریک زندگیش.......
انگار تا الانش هم من واسه نگه داشتن این رابطه از همه چیز کوتاه اومدم.....اما انگار ارزشش رو نداشت.. نه تنها بهتر نشد هرروز بدتر هم شد.........
-----------------------------------
خیلی حس بدیه که فکر کنی تا حالا هرچیزی که ازت خواسته براش انجام دادی همیشه دلت خواسته خوشحالش کنی،بخاطرش از خیلی چیزا گذشتی،خیلی از رفتارها و کارهایی که بدونی دوست نداره و ناراحتش میکنه رو برای همیشه بذاری کنار...حتی از چیزایی که نباید کوتاه بیای هم بگذری ،اما اون برات حاضر نباشه حتی یک قدم هم برداره ....همیشه تو حرف بگه خیلی دوستت دارم اما توی عمل هیجوقت خواسته هات براش اهمیتی نداشته باشه .هیچکاری حاضر نباشه برات انجام بده از کوچکترین مساله گرفته تا بزرگترین مساله ،همیشه دلش بخواد تو به همه چیز عادت کنی و خودتو با شرایط وفق بدی اما اون ذره ای حتی تلاش هم نکنه برای بهبود رابطه........
مشکلات ما خیلی زیادن،تفاوتهامون فراوونن،
این انتخاب از اولش هم اشتباه بود ،خیلی هم اشتباه بود
---------------------
میترسم........نمیدونم چه عواقبی داره اما میخوام ازش جدا بشم دیگه تحمل این همه عذاب رو ندارم میدونم طلاق آخرین راهه اما فکر میکنم با وجود این همه مشکل الان جدا شدن بهتر از اینه که بریم زیر یه سقف و بعد به بن بست بخوریم و ..............
البته فردا صبح هم یه وقت مشاوره گرفتم که برم
دوستان خواهش میکنم نظرتون رو بهم بگید.......به راهنمایی و نظرتون نیاز دارم.....
توکلت به خدا باشه عزیزم فقط خدا میتونه کمکت کنه / به نظرم برای ارشدت هم مرخصی بگیر و برو تو زندگی زیر یک سقف تو این شرایط بهتر میتونی محکش بزنی 
علاقه مندی ها (Bookmarks)