من فوق العاده از دروغ گفتن متنفرم و به هیچ وجه نمی‌تونم دروغ رو تحمل کنم، چه به اینکه بخوام دروغ بگم، چیزی که میخوام تعریف کنم اونقدر شرم آوره که حتی نتونستم حضوری به یکی از دوستانم بگم و این بود که به اینجا پناه آوردم، خیلی کلی بخوام بگم، قضیه از این قرار هست که اشتباها استادمون فکر می کنه من بهش دروغ گفتم، در حالی که اینطور نیست، امروز توی کلاس پیش همه گفته که من بهش در یک موردی دروغ گفتم، این یه سوء تفاهم بوده، وقتی که امروز این رو از یکی از بچه‌ها شنیدم حسابی اعصابم خورد شد. قراره فردا صبح (یکشنبه) ببینمش و قضیه رو روشن کنم، اما از طرفی از رودررو شدن با بچه‌ها و هم از رودررو شدن با استاد می ترسم (دلیلش رو نمی دونم؟ اما خیلی دلم شور می زنه) دیگه روم نمی‌شه توی چشم بچه ها نگاه کنم، البته انکار نمی‌کنم که می تونستم جلوی این سوءتفاهم رو بگیرم، اما به هیچ وجه این رو قبول ندارم که دروغ گفتم، نمی خوام بیشتر از این وارد جزئیات بشم، از طرفی کار استاد رو هم تایید نمی کنم که فرض حسن نیت نداشت و قضیه رو پیش همه عمومی کرد، مخصوصا وقتی که من حضور نداشتم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)