سلام . دوباره من اومدم غر بزنم . فقط غر بزنم ها ، نه اینکه اصلا دنبال کمک باشم . فقط میخوام یکی به غر زدنام گوش کنه و بعد واسم حرف بزنه . همین که حس کنم یکی به فکرمه واسم کافیه .
حس میکنم خدا منو آفریده که یه گوشه وایسم و زندگی کردن بقیه رو ببینم . اصلا نمیفهمم من تو این دنیا اومدم چیکار؟ اگه نبودم به هیچجا بر نمیخورد . خودم اینقد غصه نداشتم ، شاید خانواده م هم اینقد بخاطر من احساس خفت نمیکردن . مجبور نبودن الکی بهم دروغ بگن که نه ، مشکلی نداری . ما اگه چیزی میگیم شوخی میکنیم و این حرفا ...
دیگه نمیخوام برم دانشگاه . میخوام تا ابد همینجا بشینم و گریه کنم .
علاقه مندی ها (Bookmarks)