میخوام از دانشگاه انصراف بدم وبرم یه دانشگاه دیگه

[earth]

سلام دوستان
من یوسف گمگشته ام.
میخوام از دانشگاه انصراف بدم وبرم یه دانشگاه دیگه.واسه اینکه اینجا آخرو عاقبت درستی نداره.خیلی تحقیق کردم وبه این نتیجه رسیدم.

حالا مساله اینجاست که با اینهمه تحقیق که قبل از ورود به دانشگاه انجام دادم باز هم یه چیزایی رو خبر نداشتم وحالا که اومدم میبینم اصلا نمیتونم کارشناسی رو چندین سال اینجا ادامه بدم وآخرش هم یه مدرک نصفه نیمه بگیرم.

من این اعتقادو دارم که تو هر کاری میشه برگشت واشتباهو جبران کرد.یعنی جلو ضررو از هرجا بگیری منفعته.اما حس میکنم اینطوری مثل یک آدم دمدمی مزاج شدم.
با خودم فکر میکنم اگر همسرم هم اونی نبود که میخواستم یا عیب غیر قابل تحمل داشت باز هم میشه اینطور رفتار کرد؟
به نظر خودم رفتار درستیه وخوب نیست آدم کار اشتباهو تا آخر ادامه بده.

برادرم یه حرفی زد بیشتر فکر کردم.گفت خوب تحقیق کن وتا آخرش برو.اما من نمیدونستم میخواد اینطوری بشه واینقدرتو این دانشگاه حق سهوا"نادیده گرفته بشه.نمره هام ثبت نشد و الان به جایی رسیدم که فکر میکنم انگیزه کافی واسه خوندن ندارم.اینهمه تلاش کنم اونوقت نمره ثبت نشه ودوباره درسو بردارم خیلی نامردیه.

[فرهنگ 27]

نمره ثبت نشه؟مگه می شه؟مگه امتحان ندادی؟حتمن برگت دست استاد هست.

[earth]

بله ترم اول هم اساتید میگفتن این چیزا طبیعیه اما من میگفتم خوب میخونم قبول میشم.
نمره میانترم زبان 6 شدم (نمره کامل)اونوقت هیچی واسم ثبت نشده بود.اعتراض کردم گفتن حق اعتراض نیست.
نمره یکی از دروس تخصصی هم همینطور بود واستاد با فکرمون آخرین لحظات وارد کرده بود وهمه بچه های کلاس بدون میانترم موندن.6نمره کم نیست واسه درسای سخت مهندسی.

[برسرک]

بله ترم اول هم اساتید میگفتن این چیزا طبیعیه اما من میگفتم خوب میخونم قبول میشم.
نمره میانترم زبان 6 شدم (نمره کامل)اونوقت هیچی واسم ثبت نشده بود.اعتراض کردم گفتن حق اعتراض نیست.
نمره یکی از دروس تخصصی هم همینطور بود واستاد با فکرمون آخرین لحظات وارد کرده بود وهمه بچه های کلاس بدون میانترم موندن.6نمره کم نیست واسه درسای سخت مهندسی.

فکر می کنم پیام نور باشید؟ اگه پیام نور هستید می تونید از طریق مسوول آموزش و مدیر گروهتون اقدام بکنید و اگر نتیجه نداد برید مرکز و پیگیری بکنید. ولی اگر آزاد، غیر انتفاعی و دولتی و... هست متاسفانه همیشه حق با استاد هست و شما کاری از دستتون برنمیاد. ولی توی پیام نور دانشجو اگه پیگیر باشه میتونه حقش رو بگیره! حق اعتراض هم هست. سینه رو میدین جلو و میرید پیش رئیس دانشگاه و میگین که از من شهریه عادی گرفته شده ولی نمره میانترم وارد نشده و به عبارتی اون درس برای من شده خودخوان. اونجا خودشون میدونن که چیکار بکنن.
ضمن اینکه توی پایانی می تونید جبران بکنید و جای نگرانی وجود نداره. اونجا اگر دیدین که استاد حقتون رو خورده و مطمئن بودین، می تونید بازرس ببرید تا برگه تون رو پیش چشم خودتون تصحیح بکنه. اونجا نمره ای که حقتون هست رو می گیرید.

در آخر اینکه هنوز فرصت برای وارد کردن نمره میانترم هست و خیلی از استادها دقیقه نودی هستن!

[earth]

سلام.
نه کار از این حرفا گذشته ودیگه طاقت ندارم اینهمه استرسو تحمل کنم وآخرشم هیچ وهیچ وهیچ.
ترجیح میدم برم یه جا که ارزشی واسه تلاش یک دانشجو قائل بشن.آخه 3ترمه هرچی خودمو اذیت میکنم نمیتونم نمره درستو حسابی بگیرم.
واسم دعا کنید خدا کمکم کنه و این دانشگاه قبولم کنن.

یک هفته پیش استاد گفت از یکی از بچه ها پروزه رو بپرس .دخترای کلاس یاد نداشتن منم از یکی از آقایون پرسیدم وایمیلشو گرفتم چون نمیشد اونجا جواب بده.(بچه ها ارائه پروزه داشتن)...
همون روز از طریق ایمیل پروزه رو پرسیدم.ایشون دوروز پیش جواب دادن وخیلی اصرار داشتن که من پروزه تحویلی ایشونو تحویل بدم.من ازشون تشکر کردم وقتی اصرار کردن گفتم نمیخوام چون از این دانشگاه انصراف میدم.گفتن که هر دانشگاهی برید رو کمک من حساب کنید گفتم ممنونم شما لطف دارید اما فکر نمیکنم نیازی باشه. شما انسان خوبی هستید.(تو کلاس همیشه سوالایی که از استاد میپرسیدمو مفصل به جای استاد جواب میداد ومن خیلی معمولی ازش تشکر میکردم.وسعی میکردم پای سیستم کنار اون نشینم.چون تا میدید من به مشکلی برخوردم قبل از اینکه ازش بخوام کمک میکرد.)
خلاصه جواب داد که شما خانم سنگین ومحترمی هستید واسه همین میخوام هر کار بتونم واستون بکنم.منم گفتم لطف دارید.
وای بعدش پشیمون شدم گفتم شما انسان خوبی هستید.(شاید اصلا درست نبود.درسته؟)
امروز دوباره ایمیل زده وفایلو واسم فرستاده.اصرار داشت که من میخوام فایلو تغییر بدم واستون بفرستم. منم گفتم من نیازی به این پروزه ندارم.لطف کردید.
اونوقت حرف دیگه نمونده بود گفت (راست گفت)پروزه به استاد نمیرسه.پیغام خطاشو فرستادمنم گفتم فردا امتحان کنید حتما میشه.
گفت فردا اگر نشد فرداشب فایلشو میفرستم.زحمتشو بکشید.شب خوش.
من اصلا دوست ندارم جواب شب خوش به نامحرم بگم.گفتم الان بفرستید اگر شد میفرستم.
(من آدم خوبی نیستم اما حس میکنم این حرف واسه جنس مخالف نامحرم نامربوطه.)

فرستادم اما نشد.گفتم نمیشه.


متولد63وترم آخره.(این اطلاعاتو موقع امتحان پروزه نوشت.)جلسه آخر دیدم حلقه دستشه.شایدم از اول بوده من متوجه نشده بودم.
آخه یه مرد متاهل جوون شبا به کسی ایمیل میفرسته؟
من نمیخوام باهاش کاری داشته باشم.اما نمیخوام رفتار بدی هم داشته باشم.
حس میکنم میخواد زیادی نزدیک بشه.
راهنمایی میخوام دوستان.

- - - Updated - - -

موضوع تاپیکمو چرا تغییر دادن؟!!!!!!!!!!!!!!

[میشل]

سلام یوسف جان

موضوع تاپیکمو چرا تغییر دادن؟!!!!!!!!!!!!!!

چون عنوانش نامناسب بود.

یوسف نظرت چیه که تاپیک هات رو متمرکزتر کنی؟ و در هر کدوم یه موضوع خاص مدنظرت باشه که بخوای در موردش مشورت بگیری.

می دونی چرا اینو می گم؟ چون به نظر می رسه ذهنت پراکندست. مسائل ذهنیت تفکیک شده نیستند. اینکه خودت رو ملزم کنی که تاپیک هات در این انجمن رو هدفمند کنی، به نظم فکریت کمک می کنه.

بنابراین توصیه می کنم:

1. برای هر تاپیکت یه موضوع مشخص داشته باش (با عنوان مناسب). و ذهنت رو کنترل کن که از یه شاخه به شاخه دیگه نپره. یعنی در هر تاپیک صرفا در مورد موضوعی که از قبل مشخص کردی، صحبت کن. نه هیچ چیز دیگه ای.

2. خودت رو ملزم کن که وقتی کسی نظری می ده، تحلیلت رو راجع به حرفی که زده، مفصل براش بنویسی. براش توضیح بده و مجابش کن که به چه دلیلی حرفش درست یا غلطه. اینجوری علاوه بر اینکه ذهنت مدت بیشری رو روی اون موضوع می مونه، توانایی تبادل نظرت هم بالا میره.

3. هروقت حس کردی موضوع دیگه ای برای صحبت هست، یه تاپیک دیگه براش بزن. مثلا شما می تونی الان یه تاپیک دیگه ایجاد کنی، و اسمش رو بذاری: هم کلاسیم بهم گفت "شب خوش"، حالا چیکار کنم؟ و با بچه ها به تفصیل موضوع رو بررسی کنی. توجه داشته باش که همدردی قانونی برای محدودیت تعداد تاپیک ها نداره (اما همونطور که میدونی روی عنوان مناسب خیلی تاکید میشه، اعتقاد من اینه که عدم رعایت قوانین یه فعل حرام هست. نمیدونم نظر تو چیه.)

اینها در مجموع راهکارهایی هستند برای اینکه ذهنت رو از این پراکندگی نجات بدی. می تونی تمرین های مشابهی در همین راستا برای خودت وضع کنی، و به مرور تمرکزت رو بالاتر ببری. من فکر می کنم همین عدم تمرکز مانعی برای گرفتن نتیجه مناسب در دانشگاه هم هست.

یه مطلب دیگه هم اینکه: عنوان تاپیک رو گذاشته بودی، "من یوسف گمگشته هستم." که مدیران لطف کردن و عوض کردن. اما یه سوال برای من پیش اومد. و اون اینکه، چرا از همون نام کاربری یوسف گمگشته استفاده نمی کنی، حالا که اینقدر بهش علاقه داری؟ اگه اشکالی براش پیش اومده، می تونی از لینک تماس با ما، با مدیر در میان بگذاری.

موفق باشی.

[toojih]

آخه 3ترمه هرچی خودمو اذیت میکنم نمیتونم نمره درستو حسابی بگیرم.
واسم دعا کنید خدا کمکم کنه و این دانشگاه قبولم کنن.

سلام، به نظر من مشکل شما دانشگاهی نیست که توش درس میخونید. تقریبا در هر دانشگاهی موردهایی که شما گفتین پیش می یاد. نمره اشتباه میشه،

میانترم فراموش میشه، استاد جواب یک سوالی رو نمیبینه، یکی از پرسنل از ما خوشش نمی یاد کارمون رو خوب انجام نمیده، .... و هزار مشکل دیگه.

یا باید قید اجتماع و درس خوندن رو بزنی و گوشه خونه بشینی یا اینکه بتونی این قبیل مشکلاتت رو حل کنی نه اینکه فرار کنی بری یه جای دیگه. در ضمن شما

گویا نمره هاتم خوب نیست و این یعنی در شرایطی هستی که دنبال بهانه میگردی تا خودت رو تبرئه کنی. بهرحال راه حل مشکل شما به نظر من تلاش بیشتر

توی همون دانشگاهه تا بتونی نمره های بهتری بگیری.

یک نکته دیگه اینکه من با خانم میشل موافقم. شما خیلی پراکنده مینویسی و باید اینرو هم جدی بگیری.

[earth]

سلام یوسف جان

سلام.خوبی میشل جون؟

چون عنوانش نامناسب بود. من فقط خواستم همه منو بشناسن وطبق تاپیکای قبلیم جواب بدن.

یوسف نظرت چیه که تاپیک هات رو متمرکزتر کنی؟ و در هر کدوم یه موضوع خاص مدنظرت باشه که بخوای در موردش مشورت بگیری.
من موضوعات زیادی واسم اتفاق میفته اگر بخوام واسه هرکدوم یه تاپیک ایجاد کنم که تاپیکای زیادی میشه.

می دونی چرا اینو می گم؟ چون به نظر می رسه ذهنت پراکندست. مسائل ذهنیت تفکیک شده نیستند. اینکه خودت رو ملزم کنی که تاپیک هات در این انجمن رو هدفمند کنی، به نظم فکریت کمک می کنه.
درسته اما نمیتونم هر روز یه تاپیک بزنم چون اینطوری حس میکنم مساله بزرگتر وبرجسته تر میشه.
وبیشتر ذهنمو درگیر میکنه.
بنابراین توصیه می کنم:

1. برای هر تاپیکت یه موضوع مشخص داشته باش (با عنوان مناسب). و ذهنت رو کنترل کن که از یه شاخه به شاخه دیگه نپره. یعنی در هر تاپیک صرفا در مورد موضوعی که از قبل مشخص کردی، صحبت کن. نه هیچ چیز دیگه ای.

2. خودت رو ملزم کن که وقتی کسی نظری می ده، تحلیلت رو راجع به حرفی که زده، مفصل براش بنویسی. براش توضیح بده و مجابش کن که به چه دلیلی حرفش درست یا غلطه. اینجوری علاوه بر اینکه ذهنت مدت بیشری رو روی اون موضوع می مونه، توانایی تبادل نظرت هم بالا میره.
درسته اما دلیلشو بالا گفتم.
3. هروقت حس کردی موضوع دیگه ای برای صحبت هست، یه تاپیک دیگه براش بزن. مثلا شما می تونی الان یه تاپیک دیگه ایجاد کنی، و اسمش رو بذاری: هم کلاسیم بهم گفت "شب خوش"، حالا چیکار کنم؟ خب این موضوع خیلی هم واسه من مهم نیست اما خواستم نظر همه رو بدونم تا در آینده اشتباه نکنم.تازه وقتی من در مورد پسرای دانشگاه ورفتارشون حرف میزنم یه عده به من خرده میگرن که با این سن وسال باید بپرسم که چکار کنم؟و با بچه ها به تفصیل موضوع رو بررسی کنی. توجه داشته باش که همدردی قانونی برای محدودیت تعداد تاپیک ها نداره (اما همونطور که میدونی روی عنوان مناسب خیلی تاکید میشه، اعتقاد من اینه که عدم رعایت قوانین یه فعل حرام هست. نمیدونم نظر تو چیه.)
گاهی واقعا نمیدونم در مقابل رفتار یک پسر کارم درسته یا اشتباست.مامانم همیشه میگه ندانستن عیب نیست.نپرسیدن عیب است.

اینها در مجموع راهکارهایی هستند برای اینکه ذهنت رو از این پراکندگی نجات بدی. می تونی تمرین های مشابهی در همین راستا برای خودت وضع کنی، و به مرور تمرکزت رو بالاتر ببری. من فکر می کنم همین عدم تمرکز مانعی برای گرفتن نتیجه مناسب در دانشگاه هم هست. تقریبا یادقیقا همینه.

یه مطلب دیگه هم اینکه: عنوان تاپیک رو گذاشته بودی، "من یوسف گمگشته هستم." که مدیران لطف کردن و عوض کردن. اما یه سوال برای من پیش اومد. و اون اینکه، چرا از همون نام کاربری یوسف گمگشته استفاده نمی کنی، حالا که اینقدر بهش علاقه داری؟ اگه اشکالی براش پیش اومده، می تونی از لینک تماس با ما، با مدیر در میان بگذاری.چون مدتیه کامپیوتر خرابه ومن از لپ تاپ استفاده میکنم.نه الان نمیخوام اسمم تغییر کنه واسه بعضی مسائل امنیتی.

موفق باشی.

ممنونم

- - - Updated - - -

سلام، به نظر من مشکل شما دانشگاهی نیست که توش درس میخونید. تقریبا در هر دانشگاهی موردهایی که شما گفتین پیش می یاد. نمره اشتباه میشه،
سلام.

میانترم فراموش میشه، استاد جواب یک سوالی رو نمیبینه، یکی از پرسنل از ما خوشش نمی یاد کارمون رو خوب انجام نمیده، .... و هزار مشکل دیگه.
بله حق باشماست اما اساتید همون چیزی رو امتحان میگیرن که درس دادن.حداقل کلاس دارن نه اینکه واسه رشته مهندسی ودرس سخت ریاضی یا برنامه نویسی یا...10-15 جلسه بزارن.اونم بدون کیفیت.

یا باید قید اجتماع و درس خوندن رو بزنی و گوشه خونه بشینی یا اینکه بتونی این قبیل مشکلاتت رو حل کنی نه اینکه فرار کنی بری یه جای دیگه. در ضمن شما

گویا نمره هاتم خوب نیست و این یعنی در شرایطی هستی که دنبال بهانه میگردی تا خودت رو تبرئه کنی. حق باشماست.دقیقا همینطوره.
بهرحال راه حل مشکل شما به نظر من تلاش بیشتر

توی همون دانشگاهه تا بتونی نمره های بهتری بگیری. وقتی میبینم عاقبت خوبی اینجا ندارم.وقتی تلاش میکنم نتیجه نداره با چه امیدی اینهمه درسو بخونم وندونم عاقبتش چیه.رشته من طوریه که باید کلاس داشته باشه اما نداره.ومن به خاطر اینکه هیچکدوم این درسارو قبلا نداشتم نمیتونم بدون کلاس نمره خوب بگیرم.

یک نکته دیگه اینکه من با خانم میشل موافقم. شما خیلی پراکنده مینویسی و باید اینرو هم جدی بگیری.

اینو قبول دارم چون به خاطر ذهن پراکندم ویک سری مسائل که خدا رو شکردیگه تموم شده تو درسام موفق نبودم.
از گذشته گذشتم چون هیچی تغییر نمیکنه ومن هرچی میگذره بالطف خدا بهتر شدم.

واسه همین نوشتم من یوسف گمگشته ام چون میخواستم شماها باعلم به گذشته من جواب بدید.

[میشل]

سلام

خب این موضوع خیلی هم واسه من مهم نیست اما خواستم نظر همه رو بدونم تا در آینده اشتباه نکنم.تازه وقتی من در مورد پسرای دانشگاه ورفتارشون حرف میزنم یه عده به من خرد

ه میگرن که با این سن وسال باید بپرسم که چکار کنم

یوسف جان مهارت های ارتباطی ربطی به سن ندارن. بلکه اول به فضایی که درش رشد کردیم، و دوم به جدیت خودمون در فراگیری و تمرینشون بستگی دارن.

واقعیت اینه که همه ی انسان ها در فضای یکسانی به دنیا نمیان، برای همین یه چیزایی که یه نفر بصورت طبیعی در دهه دوم زندگیش می دونه و انجام میده و شاید هیچوقت هم نفهمه که اینو چطور یادگرفته و چطور درش نهادینه شده، چیزهایی هستند که افراد دیگه ای برای یادگیریشون تلاش می کنن، زمین می خورن و بلند می شن، اشتباه می کنن و اصلاح می کنن، مورد سرزنش قرار می گیرن، تا بالاخره یادش بگیرن. و باز هم استقامت می کنن تا درشون نهادینه بشه.

من بعنوان کسیکه از دسته ای بودم و هستم که برای چیزهایی که برای خیلی ها عادی بود، خیلی تلاش کردم، دلم می خواد بهت بگم: درسته که این راه سخته، اما نتیجه خیلی شیرینه. بنابراین:

1. بپذیر که یه سری مهارت ها رو نداری. بعنوان مثال همین مهارت های ارتباطی که بهشون اشاره کردی.

2. آهسته و پیوسته، سعی در کسبشون داشته باش. و باور داشته باش که یه روزی می رسه که جزئی از رفتارت بشن.

==============================

حالا که همه اینها رو نوشتم، می بینم خودت تو پستت به همشون اشاره کردی (اونجا که گفتی ندانستن عیب نیست و ...). بعلاوه یوسف گمگشته ای که من این مدت دیدم، همیشه سعی داشت کاستی هاش رو برطرف کنه. بنابراین من مسیری رو ترسیم کردم که همین الان هم داری درش حرکتی می کنی. خب حالا باید انتخاب کنم که پست کنم، یا نه.

خبببببببببببببببب..... بذار فکر کنممممممممممممم

.
.
.
پست می کنم. چون درسته که چیز جدیدی برات نداره، اما حداقلش اینه که یه تاییده.

فقط اینو اضافه کنم که اینکه چطور با همکلاسی هات ارتباط برقرار کنی، چیزیه که ارزش یه تاپیک متمرکز رو داره. تاپیکی که الزامی نباشه سریع به نتیجه برسه (حتی چندسال می تونه همراه تو باشه، در اتفاق های ساده ای که بین تو و پسرها میفته)، ولی الزاما به هیچ چیز غیر از این موضوع نپردازه.

و اینکه بهت بگن اینها تو سن تو عجیب هستند هم بد نیست. چون واقعیت اینه که این موضوع در سن تو عادی نیست، اما در عین حال توجیه منطقی داره. و هرچقدر که سنت بیشتر بشه، غیرعادی تر هم میشه، بنابراین ضرورت داره که به قول خودت جلو ضرر رو هرچه زودتر بگیری و نفع کنی. پس با پذیرش واقعیت، و سپاسگزاری از اونهایی که واقعیت رو بهمون می گن، سعی کنیم واقعیت ها رو تغییر بدیم. چون مهم اینه که تو این مهارت ها رو "نیاز" داری. پس واقعیت هرقدر که در حال حاضر قشنگ نباشه، تو فقط به نتیجه فکر کن و چیزیکه امروز هست رو، به مرور زمان، به چیزیکه نیاز داری و دوست داری باشه، تغییر بده، و در این راه از همه ی امکاناتت (شامل تالار همدردی) استفاده کن .