سلام، درد اینه که اصلا نمیدونم چی میخوام.فاقد انگیزه ام وهیچ چیز نمیتونه اینقدر برام مهم و قابل توجه بشه که هدف بشه و این انگیزه رو بمن بده که براش تلاش کنم (چه مادی چه معنوی و از اول اینطور بوده نه اینکه الان اینجور شده باشم).مثلا الان تو این سن(حدود29) 1- کارمناسبی ندارم(چون از بچگی نمیدونستم از چه شغلی خوشم میاد و هیچوقت جواب این سوالو نمیدونستم) الان هم نمیدونم. 2- تخصص خاصی ندارم چون هیچی نبوده که انگیزه بهم بده ک دنبالش برم 3- وضع مالی مناسبی ندارم و از این وضعیت خیلی وقتها هم اذیت شدم و میشم ولی علی الرغم نداشتن وضعیت مالی خوب بازهم پول و ثروت هدفم نشده4- انگیزه ای برای ازدواج ندارم (ازفرد خاصی خوشم نمیاد و دنبالش هم نیستم و تا بحال هم با کسی رابطه حسی نداشتم.) 5- از لحاظ معنوی فرد متوسطی هستم وسعی میکنم واجبات را انجام دهم ولی پیشرفتی ندارم . همیشه سعی میکنم تمام کارهایی که بعهده من است به نحو احسن انجام بدم و معمولا هم انجام میدهم ولی به گذشته که نگاه میکنم احساس میکنم اکثر عمر را تلف کردم و میتوانستم کارهای بهتری(نمیدوم چه کاری) انجام بدم ، با اینحال برنامه ای برای فردا ندارم و انگیزه ای هم برای داشتن برنامه ندارم . اکثر اوقات از خودم (نه از شخصیتم بلکه از بازده و کاراییم)راضی نیستم وفکر میکنم مدام درحال اتلاف وقتم. نمیدونم اینهایی که گفتم بیماریه یا اختلال شخصیته یا طبیعیه یا... ولی هرچه هست درمانده ام .لطفا روانپزشکهاتون راهنمائیم کنن.البته نه با حرفهای روحیه بخش و نسخه های از پیش نوشته شده چون با روانشناس صحبت کردم ، جواب نداده
علاقه مندی ها (Bookmarks)