سلام کسی هست که مثل من تنها باشه وکمکم کنه؟
الان که مینویسم دارم اشک میریزم
.من 21 سالمه از بچگی آروم و احساسی بودم 18 سالم بود وارد دانشگا شدم دوستام این 4 سال یکی یکی به عشقشون رسیدن و همیشه برای من از رابطه ها و روزای خوبشون میگن منم یکبار عاشق شدم عاشق پسری که بهم همیشه میگفت ازت بدم میاد از زندگیم برو بیرون و خلاصه من پرم از جمله دوستت ندارم
اینم بگم که اون کسیرو خیلی دوست داشت که ازش جدا شد رفت من شاهده ابراز احساسش به اون دختر بودم عشقی که رویای من بود اما من فقط دیدم به من نرسید
. بعد از عشقم من هنوز دوسش دارم خیلی تنهام حس میکنم کسی دوسم نداره خواستگارامم خونوادم بدون اینکه بگن رد میکنن و نمیتونم ازدواج کنم که فراموشش کنم تازه اونا هم خودشون منو دوست ندارن فقط مامان و باباشون میان به خونوادم میگن که اوناهم میگن نه.
چقد حرف زدم دیگه حوصله هیچی ندارم دلم میخواد یکی منو درک کنه و دلداریم بده وگرنه راهه چاره های واسه دردم نیست عشقم که دوستم نداشتو دیگه رفته هیچکی هم که عاشقم نیست .
کسی هست مثل من تنها باشه و دلش زخمی؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)