با سلام خدمت شما کاربران عزیز سایت
من تازه عضو این انجمن شدم.امیدوارم که منو مورد حسن عنایت خودتون قرار بدین و به من کمک کنید و منم بتونم کاربر فعال و مفیدی باشم.
من 22 سالمه و ترم اخر لیسانس روانشناسی هستم. نمیدونم از کجا شروع کنم از وقتی یادم میاد تو خونه مشکلاتی داشتیم یعنی محیط خونوادمو خیلی صمیمی و گرم نبود.تو همین محیط من دچار لکنت شدم و همیشه باهام بوده.دنیایی پر از رنج با خیل زیادی از اعضای خونواده و معلم نااگاه...از دوران بچگیم که با چه ترس ها و استرس هایی برای صحبت کردن عجین شده بود و چه لحظاتی که خدا خدا میکردم این کلاس زود تموم شه تا نوبت انشا یا روخونی من نرسه و حتی اگه اون زمان 5 دقیقه بود مثه 5 سال بلکه بیشتر میگذشت.کسی هم برای این مسئله کاری برای من نکرد و من با همون ترس و اجتناب در صحبت، به سن 19 سالگی رسیدم و اون موقع به گفتاردرمانی مراجعه کردم.گفتاردرمانی رو مدت زمان زیادی رفتم و تو این مسیر خوم به اطلاعات زیادی رسیدم و خیلی هم رو این مسئله کار کردم اما به جواب چندان مشخصی نرسیدم و لکنت چیزی نبود که بخواد به اسونی حل شه.گاهی حتی کسی مدت ها متوجه لکنت من نشده اما به چه قیمتی؟ به قیمت خوردن حرفام به قیمت عمل مسخره ای مثه جایگزینی کلمات یا سکوت و احساس خفگی تو صحبت.... یه سکوت اجباری. یه مدت لکنتم زیاد یه مدت کمتر. برای خودمم جای سواله که واقعا دلیلش چیه؟ و تنها روشی هم که به ذهنم میرسه و همه گفتاردرمانا میگن، خیلیییییی شمرده شمره حرف زدن و با سرعت پایین حرف زدنه که خیلی کمک میکنه اما این روش اجراش خیلی سخته. کسی نمیبینم که بتونه اونقد حوصله داشته باشه که به صحبت های اروووووم من گوش بده و من هم با همون سرعت بقیه مجبورم حرف بزنم. خیلی وفت ها احساس تنهایی میکنم ...احساس گریه احساس اندوه...فکر میکنم هیچ کس حاضر نیست با من زندگی کنه هیچ کس حاضر نخواهد بود روزی به حرفام گوش بده هیچ کس نیست که با من احساس شرمندگی نکنه و سرشو موقع حرف زدن من پایین نندازه ...این فکرا همیشه ازارم میده و بی انگیزه.بی انگیزه حتی برای ساعتی دیگر زندگی کردن.........با وجود اینکه میدونم خصوصیات خوب زیادی دارم ( اگه ایننو میگم حمل بر خودستایی نیست و میخوام فقط واقعیتو بگم) ولی بازم پیش خودم فکر میکنم که مردم همه ظاهرو بیشتر میبینن و با کوچکترین تفاوتی نظرشون عوض میشه و تهییج میشن. منم فکر میکنم ممکنه همیشه تنها باشم و این ازاردهنده س...
علاقه مندی ها (Bookmarks)