سلام ممنون از بچهای همدردی
امیدوارم مثل سری های قبل دوباره کمکم کنید چون وقتی شما بهم راهکار میدین و همدردی میکنید حالم خیلی بهتره احساس میکنم کسی هس که بهم کمک کنه که اشتباه نکنم و دوباره به مشکل برنخورم
اما چیزی که ناراحتم میکنه اینه که شوهرم وقتی چیزی برای خانوادش میخره یا اصلا پولش رو نمیگیره و اونا فقط یه تعارف میکنن و همسرم قبول نمیکنه و اونا با کمال میل قبول میکنن یا اگه پولش خیلی باشه و شوهرم بگیره نهایتا 50 یا 60 تومانش میمونه و شوهرم دیگه نمیگییره یا اگه جایی بخوان برن و شوهرم اسنپ بگیره براشون خودش هم پولش رو حساب میکنه و این در شرایطیه که خودمون دستمون خالیه و خانواده اونا از ما خیلی مرفه ترن و یک جوریه که شوهرم همش فکر میکنه فرزند خوبی براشون نیست و یه جوری وانمود میکنن که تو پسر خوبی نیستی و شوهرم همش حس عذاب وجدان نسبت به خانوادش داره اما اونا هیچی حتی واسه نوشون نمیکنن برای تولد نوهاشون هم میگردن یه چیزی در حد 10 تومان یا 20 تومان میخرن انگار برای غریبه میخوان بخرن یا خیلی وقتا اصلا نمیخرن یا تولد من اگه براشون بخرم یه چیز خیلی ارزان که به کارم نمیاد اگه هم من اون سال نخرم که اصلا همون هم نمیخرن و این از یک طرف منو اذیت میکنه و از طرف دیگه نمیدونم چه چجوری به شوهرم بگم که ذهنیتش نسبت به من بد نشه اصلا نمیدونم گفتنش درسته یانه از طرفی خودم هم ناراحتم و ذهنم درگیر میشه . اما از اون طرف خانواده خودم اگه شوهرم یه چیزی در حد 10 تومان هم براشون بخره تا پولش رو ندن ول کن نیستن و اصلا راضیی نیستن چیزی سمتشون بیاد و هم ه کاری هم برامون میکنن و مامانم همش میگه ماان تو دختر صاحابی و شوهرت بیکار ه اینا حق بچهاتن
لطفا راهنمایی کنید چیکار کنم تا این مشکل حل بشه ومن ناراحت نباشم و از طرفی گفتنش هم فکر کنم درست نباشه
علاقه مندی ها (Bookmarks)