نوشته اصلی توسط
sama28
حدودا يه سال و نيم با آقايي دوست بودم به قصد ازدواج ،، از همون ابتدا. خواستگارام رو بخاطر ايشون رد ميكردم و جواب منفي ميدادم و رو انتخابم تا حدود 90 درصد اطمينان داشتم.
...باورتون ميشه تو اين سه هفته دو روز ميگم آره ميخوامش روز بعد دوباره دچار ترس و ترديد ميشم
نمیتونم تصميم بگيرم
نميدونم كساي ديگه هم دچار ترديد ميشن يا فقط منم !! نميدونم عاديه اين ترديد و اضطراب يا نه!! گاهي ميگم تمومش كنم و ازين وضع خودمو نجات بدم به يكباره همه محسناتش جلو چشمم مياد و اينكه چقد براي زندگي آينده نقشه داشتيم دوباره ميفتم تو همون چاهي كه بودم
هيييييچوقت فكر نميكردم اين مشكلات ازدواجم برا من پيش بياد و فقط براي بقيه س
سلام...متاسفانه مثل بسیاری که به این سایت مراجعه کردن واینجا از مشکلاتشون حین انتخاب گفتن،شما هم راه رو برعکس رفتی.اول آشنایی و صمیمیت بعد سنجیدن وارزیابی وانتخاب.در صورتی که پیشنهاد ما توی این تالار اول ارزیابی زیر نظر خانواده و بعد از طی این مراحل ونامزدی اونوقت صمیمیت....دلیلش هم بسیار واضح هست احساسات نباید موقع انتخاب وارزیابی درگیر بشه تا به راحتی و عاقلانه بتوانی تصمیم بگیری.
جواب سوالی که در تایپیکت عنوان کردی اینه که این تردید عادی نیست و نباید با این تردید وارد زندگی مشترک بشوی.
ارزشها توانایی ها تجارب سلیقه شخصیت علایق وخودشناسی شما بسیار تعیین کننده نوع انتخابت هست بخصوص در مورد مسائل ظاهری. بنابرین برای حل این مساله نیاز به زمان داری زمانی که در اون صمیمیت و دوستی بین شما و خواستگارت برقرار نباشد(چون نامزد هم نیستید و برای تشخیص بهتر باید از احساساتی شدن دوری کنید)
ای بامن وپنهان چودل ،از دل سلامت میکنم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)