سلام دوستان
یه مشکلی برام پیش اومده که میخوام برای حل اون از راهنمایی های شما عزیزان استفاده کنم.
حدودا 10 ماه پیش من به واسطه یه محیط مشترک، با دختر خانمی آشنا شدم و ارتباط دوستانه ای با هم داشتیم. این ارتباط رفته رفته عمیق تر شد و تجربه ارتباط نزدیک ( نه در حد جنسی) رو با هم داشتم و صمیمیت زیادی بینمون برقرار بود.
تو اون مدت اخلاق خوبی داشت و به واسطه هدف مشترکی که داشتیم، بنا رو روی دوستی گذاشته بودیم و نه ازدواج!
روزها خیلی خوب و باب میل میگذشت تا اینکه یه روز خیلی غافلگیر کننده بهم اطلاع داد که دیگه نمیتونه با این وضعیت به رابطه ادامه بده! در حالی که هیچ اتفاق ناراحت کننده ای نیوفتاده بود.
شوکه شدم و ازش دلیل این کارش رو پرسیدم که یه سری دلایل آورد ولی من قانع نشدم چون اصلا با کاری که می کرد نمیخوند!
منم به خاطر شخصیت و روحیاتی که دارم زیاد سماجت به خرج ندادم و گفتم حالا که اینطوری میخوای مشکلی نیست ولی دیگه از همین لحظه رابطه رو تموم شده در نظر بگیر
یه مدت گذشت تا اینکه تماس گرفت. چون جواب ندادم دوباره پیام داد و اظهار پشیمونی می کرد از اینکه منو ناراحت کرده و به نوعی میخواست دوباره رابطه شکل بگیره.
نمیخوام قضاوت کنم ولی از حرفاش اینطوری برداشت می کردم که انگار یه برنامه ای ریخته بوده برای بعد از جدایی ولی اون برنامه اکی نشده و حالا برگشته سر خونه اول.
بدون کوچک ترین درنگی بهش نه گفتم. و از روحیات خودم گفتم که به رابطه ای که تموم شده هیچ وقت برنمیگردم . حتی با فرض محال برگردم هم دیگه همون آدم سابق نمیشم.
الان این برنامه تقریبا چند هفته یا بار تکرار میشه و ایشون پاپیچ من میشن
از یه طرفی هم علی رغم میل باطنی خودم که تمایلی به برگشت به رابطه ندارم. از این نوع حرفاش ناراحت میشم و احساس عذاب وجدان بهم دست میده. با احتساب اینکه تموم کننده رابطه من نبودم
نهایتا اینکه من اصلا تمایلی به برگشت به اون رابطه ندارم. حالا چطوری با ایشون رفتار کنم که دیگه خیالشون از قطع ارتباط مطمئن بشه.
من حتی جواب تلفنشون هم نمیدم. حتی آخرین بار جواب پیاماشونم ندادم ولی با این حال بازم ادامه میدن به این کارشون.
ممنونم
علاقه مندی ها (Bookmarks)