نوشته اصلی توسط
رنیا
سلام<br>
من ۳۷ سالمه و همسرم ۵۲، ما ۶ ساله ازدواج کردیم و قبلش ۲ سال دوست بودیم، همسرم خوشتیپ، خوش قیافه و تحصیل کردست و خیلی جوانتر از سنش دیده میشه، قبلا تو سن کم ازدواج کرده و یه دختر داره که ایران زندگی نمی کنن<br>
من تحصیلات مهندسی دارم و ظاهرم خوبه از خانواده نسبتا ضعیفی هستم، الان رفاه خوبی دارم<br>
<br>
مشکلم اینه که همسرم بچه نمی خواد، البته از اول می گفت ولی من فک میکردم نظرش عوض میشه، البته ۳ سال هست که روابط زناشویی نداریم ولی من دوستش دارم و همینطور ادامه دادم<br>
<br>
گاهی زبانش بسیار ازاردهندست، میگه من رو دوست نداره ولی به من نیاز داره هر روز بارها به فقیر بودن خانوادم اشاره می کنه، اگرچه هنوز دوستش دارم ولی با حرفاش خیلی من رو ناراحت کرده تو زندگی<br>
<br>
با این شرایط میخوام توافقی جدا بشم، همسرم راضی نیست ولی اینکار رو انجام میده<br>
<br>
ترس دارم از اینده، ولی زندگیم پر از احساس ناامیدی، بی انگیزگی و بدون هیچ شوقی هست، به امید روزهای بهتری هستم با این تصمیم...<br>
سلام
1- شما را دوست نداره ولی بهتون نیاز داره، یعنی چی؟
2- این که به امید تغییر نظرش باهاش ازدواج کردی، خیلی تصمیم درستی نبوده. چون ریسک این تصمیم در این حالت خیلی بالاست.
اگه تصمیمش عوض نشه، چیزی نیست که راحت بشه باهاش کنار اومد. باید بیشتر فکر می کردی برای این مورد.
اگر به قصد بچه دار شدن می خوای جدا بشی، بازم ریسکش زیاده.
تا شما جدا بشی و با فرد جدیدی آشنا بشی که بچه بخواد و به شرایط بچه دار شدن برسید ( معمولا یه سال اول که نمی شه بچه دار شد، اول باید ببینی می تونید کنار هم زندگی کنید )
شاید چهل سالت باشه و ریسک بچه دار شدن بره بالا یا توانایی بارداری شما بیاد پایین و به راحتی به نتیجه دلخواهت نرسی.
3- مشکل همسرت با شما چیه؟ چرا می گه دوستت ندارم؟
چرا به شما و خانواده ات توهین می کنه؟
4- یه کم بیشتر فکر کن ببین می شه این زندگی را بهترش کرد یا نه؟
چون بعد طلاق، ازدواج بعدیت بخاطر ازدواج قبلیت و شرایطی که داری، ممکنه بدتر بشه.
احتمال این که گزینه های بعدی مطلقه باشن زیاده
احتمال این که بچه نخوان هم هست ( مخصوصا اگه از ازدواج قبلی بچه داشته باشن)
این بار نه تنها خانواده ات، که ممکنه ازدواج قبلیت را هم به عنوان یه نقطه ضعف، به زبون بیاره و آزارت بده.
به نظر من بیشتر فکر کن.
از امکاناتی که داری استفاده کن برای برگردوندن امید و انگیزه و شادی به زندگیت
همه چیز مربوط به همسر و زندگی مشترک نیست. گاهی این احساسها فقط و فقط مربوط به خودته و به اشتباه تعمیمش می دی به زندگی مشترکت و همسرت.
اگر می خواهید برای صلح جهانی کاری انجام دهید به خانه خود بروید و به خانواده تان عشق بورزید .
مادر ترزا
علاقه مندی ها (Bookmarks)