دارم مادر میشم اما ذهن آغشته به مشکلات و درگیریها با همسرم ارامش رو از من و فرزندم گرفته .لطفا کمکم کنید.

[heaven65]

سلام دوستان .کم و بیش منو می شناسید و با روحیات و مشکلاتم اشنایید اما بازم یه مختصر توضیح می دم:
من 27 سالمه و همسرم 32 سال .4سال و نیمه که ازدواج کردیم .من فوق لیسانس و همسرم لیسانسه .با خانواده همسرم توی یه اپارتمان زندگی می کنیم و تا الان با نادیده گرفتن بعضی چیزهای جزئی مشکل خاصی در این باره نداشتیم.
امروز جواب ازمایشم رو گرفتم و بعد از 8 ماه انتظار بالاخره یه کوچولو به خانواده دونفرمون اضافه شد. از این موضوع هم خوشحالم هم بسیار نگران .
نگرانی من در واقع همه نگرانی من مربوط به اخلاقیات و توقعات پیش بینی نشده همسرم هست. اینکه از الان تمام رفتارهای منوخانواده ام زیر ذربین همسرم خواهد رفت .تمام انتظارات بی جا و به جا همسرم و اجرای اونها و یا عدم ان از طرف خانواده من بزرگترین دغدغه من خواهد بود .از الان که تازه جواب ازمایشم رو گرفتم می گه :تا وقتی من نگفتم کسی نفهمه . یا می گه : به نظرت خانوادت به من زنگ می زنن تبریک بگن ؟

متاسفانه توی این زمینه همسرم دائم خاناده خودش رو با خانواده من مقایسه می کنه .خانواده همسرمادمهایی هستن که ازلحاظ زبون و ظاهر خیلی عالیند .طوری که از محبت کاذبشون خسته می شی .اما خانواده من اهل بیان احساساتشون نیستن .مثلا :اگه من مریض بشم هر کدوم (پدر و مادر همسرم ) جداگانه به من زنگ می زنن.اما خانواده من به پرسیدن حال همسرم از من کفایت می کنن .پدرم که به ندرت می پرسه (ته دلش چیزی نیست واقعا بی معرفت نیست ) و...

می ترسم از اینکه :
1- چرا خانوادت اینجا کم محبت کردن .
2- اگه واقعا به همسرم زنگ نزنن وظیفه من چیه ؟باید چی کار کنم ؟
3- چرااین جا کار کردی ؟
4- و مهمترین دغدغه من تعیین اسم فرزندم توسط پدر شوهرم که دربارش تاپیک هم زدم و متاسفانه نمی دونم چطوری باید لینکشو اینجا بزارم .

و خیلی چیزهای دیگه .
خیلی ناراحت و داغونم .نمی دونم باید با اخلاقهای خاص همسرم و توقعاتش چجوری کنار بیام که ارامش داشته باشم .
دوستان و کارشناسای محترم آقای sci فرشته مهربون خیلی به راهنماییتون نیاز دارم خواهش می کنم منو تنها نذارید .خیلی نگران کوچولوم هستم .
اصلا حس خوبی ندارم نا امیدم .تصور تحولی به این بزرگی توی زندگی حال منو دگرگون کرده .حس می کنم تا اخر عمرم محدود شدم .حتی وابسته به همسرم .باورتون نمیشه حتی به عشقم نسبت به همسرم هم مشکوک شدم .کمکم کنید راه درست رو پیدا کنم .

- - - Updated - - -

از الان دارم فکر می کنم با توقعات همسرم از خانواده ام و دائم به رخ کشیدن رفتارهای خانوادش چی کار کنم ؟ایا انتظارات خودم رو به زبون بیارم ؟

[titititititi]

عزیزم به خانوادت بگو بهش تبریک بگن یا هر توقعی که داره یه جوری براورده کنن که خانوادتم ناراحت نشن

- - - Updated - - -

یادم رفت خوش به حالت مادر شدی مبارکه

[zendegiye movafagh]

سلام
این که مشکل خاصی نیست میتونی با خانواده خودت صحبت کنی و بگی شوهرت خوشش میاد بهش زنگ زده شه و احوالش پرسیده شه و از توجه بیشتر خوشش میاد
از طرفی میتونی با شوهرت هم صحبت کنی بگی خانواده من همیشه اخلاقشون اینطوری بوده و کم صحبتند یا ... اخلاقشون رو واقعی توضیح بدی
و در مورد خانواده همسرت هم خوشحال باش و این تماسها و توجه هاشون رو از روی محبت ببین نه این که بگی محبت کاذب یا اسمهای دیگه

[خانوم خونه]

سلام
خوش به حالت که داری مامان میشی ، این که مشکل خاصی نیست میتونی برای خانوادت توضیح بدی و ازشون بخوای انتظارای شوهرتو برآورده کنن ، اینجوری تو هم سرافرازی

[heaven65]

سلام
این که مشکل خاصی نیست میتونی با خانواده خودت صحبت کنی و بگی شوهرت خوشش میاد بهش زنگ زده شه و احوالش پرسیده شه و از توجه بیشتر خوشش میاد
از طرفی میتونی با شوهرت هم صحبت کنی بگی خانواده من همیشه اخلاقشون اینطوری بوده و کم صحبتند یا ... اخلاقشون رو واقعی توضیح بدی
و در مورد خانواده همسرت هم خوشحال باش و این تماسها و توجه هاشون رو از روی محبت ببین نه این که بگی محبت کاذب یا اسمهای دیگه

سلام دوست خوبم این فقط یه مثال ساده بود متاسفانه هر روز یه بهانه جدید و یه انتظار جدید به وجود میاد . من برای همسرم توضیح دادم هر کسی یه فرهنگی داره و ... اما همسرم میگه این بی معرفتیه و بعدا سعی می کنه تلافی کنه .

- - - Updated - - -

سلام
خوش به حالت که داری مامان میشی ، این که مشکل خاصی نیست میتونی برای خانوادت توضیح بدی و ازشون بخوای انتظارای شوهرتو برآورده کنن ، اینجوری تو هم سرافرازی

یعنی شما می گین منطقی همه انتظارات همسرم رو به خانوادم تذکر بدم ؟در صورتی که خودم انتظاراتم رو یا مطرح نمی کنم و یا اگرم مطرح کنم همسرم هرگز این کار رو نمی کنه .یعنی من در اولویت قرار ندارم .

- - - Updated - - -

عزیزم انشاالله شما هم به این سعادت می رسی.

[samanis]

آخه قاعدتا قبل از تصمیم به بچه دار شدن میبایست نسبت به استحکام رابطه با همسرتون مطمئن میشدید، الان اگر بچه دار نبودید چه تصمیمی برای ادامه زندگی داشتید؟

[heaven65]

امروز همسرم اومده به من میگه دوست دارم به هیچ عنوان به هیچ عنوان به هیچ عنوان به اسم بچمون تحت هیچ شرایطی فکر نکنی میخوام حتی اگه ازت پرسیدن هم تو هیچی نگی وبگی می خوایم یادگاری از طرف شما باشه .چرا من باید همچین گذشتی رو در مقابل همسرم انجام بدم در صورتی که همسر من توی کوچکترین مسائله در مورد خانواده من این گذشت رو نداره . به من بگید چی کار کنم .؟بخوام مقابله کنم زندگیم جهنم میشه .بخوام بگذرم خودم داغون می شم کمکم کنید .اگه حتی شوهر با گذشتی داشتم با کمال میل از حق خودم می گذشتم .اصلا باید برای زندگی خوب گذشت کرد اما از رفتارهای همسرم اینکه اونقدر برای خانوادش ارزش قائل می شه امااگر این مسئله برعکس بود شدیدا جبهه می گرفت لجم در میاد .چرا من باید بگذرم ؟اگه اسمی گذاشت که من دوست نداشتم چی ؟خدایا کمکم کن دارم دیوونه می شم.

- - - Updated - - -

آخه قاعدتا قبل از تصمیم به بچه دار شدن میبایست نسبت به استحکام رابطه با همسرتون مطمئن میشدید، الان اگر بچه دار نبودید چه تصمیمی برای ادامه زندگی داشتید؟

عزیزم من 5 سال بچه دار نشدم تا این استحکام برقرار بشه . این توقعات و اخلاقیات همسرم دلیل بر توقف ادامه زندگی نیست . من برای حل کردن و یادر نهایت کنار اومدن با مشکلات به کمک شما نیاز دارم.

[خانوم خونه]

اگه انتظارات همسرتون بیش از حده باید با خودش بشینی و منطقی صحبت کنی . امتحان کردی ؟ تاثیر نداشته ؟
وقتی که خواسته هاشو مطرح میکنه چه برخوردی داری ؟

[امیدوار92]

خانم گل بهت تبریک به خاطر مادر شدن اول سعی کن کاملا آروم باشی آرامش الان تو آرامش روح اون بچه در آینده هست. سعی کن همسرت رو به احوال خودت آگاه کنی اون نباید تو این حال به خودش اجازه بده شما رو تحت فشار روانی بگذاره وقتی حس نگرانی اش تحریک بشه وسعی کنه به شما آرامش بده می شه با صحبت کردن این مشکلات رو هم حل کرد .
در مورد انتخاب اسم بچه ببین اول خونواده همسرت مذهبی اند بهشون بگو یه روز دور هم جمع بشید همه باشن حتی خونواده خودت کوچکترین فرد خونواده هم نظر بده از جمله خودت اسامی رو بگذارین لای قرآن هر اسمی درآومد همون رو بگذارین در واقع انتخاب اسم می شه با قرآن نه شما ناراحت می شی نه همسرت اول سعی کن مقدمه رو خوب بچینی که تحت فشار شما رو قرار نده. از اعتقادات صحبت کن.
یکی از دوستان من دوست داشت اسم دخترش رو پارمیس بگذاره هنوز هم آه می کشه و لی یه روز مادر شوهرش زنگ می زنه می گه بگذارید ساره. دعوا و بحث آغاز می شه همکارم برای اینکه کسی ناراحت نشه همه رو دور هم جمع می کنه ضمن اینکه علاقه خودش رو بیان می کنه و می گه من و همسرم دوست داریم اسم بچمون ایرانی باشه و به علاقه مادر بزرگش هم نزدیک باشه سارینا رو انتخاب کردیم خلاصه مادرشوهره رو حسابی دلش رو به دست می آره...
راستی می دونستی آرزوی من مادر شدنه برای من خیلی دعا کن

[مهرااد]

سلام عزیزم تبریک می گم بهت گلم. شیرینی ما فراموش نشه!

امیدوارم از الان غصه نگرانیهای که هنوز نیامدن و معلوم نیست بیان یا نیان رو نخوری! الان یه انسان داری تو شکمت که بخش زیادی از سرنوشتش به دست شماست! به جای اینکارها برو عزیز ببین تو این دوران بهترین کار چیه! تمامی رفتارهای الانت رو بچت اثر می زاره!

من یه توصیه کردم به خانم زندگی موفق به شما هم یمکنم. با احترام به نظر تمام دوستان اگه بخای از نظر مشاورین محترم سایت بهره مند شی مشترک انجمن ازاد بشو( لینک دادم به خانم زندگی موفق) اون موقع مشاورین سریعتر پاسخت رو می دن.

قدر این لحظاتت رو بدون هر کاری می خای بکنی بکن که وقتی نینیت امد دیگه نمی تونی سرتم بخارونی