از خواستگاری سنتی به شدت میترسم.

[آلوچه]

سلام دوستان.
خوشحال میشم در مورد مشکل منو راهنمایی بفرمایید.
من 24 سالمه.حدود دو سالی میشه که از یه دانشگاه خوب فارغ التحصيل شدم.
مدتی هم بعد از اتمام درسم کار کردم.هم در دوران تحصیل وهم کار خواستگارای خوب داشتم که خود آقا منو میدید و درخواستشو عنوان می کرد اما به دلایلی که بهتون میگم نمی خواستم ازدواج کنم.
الان مدتی هست که نه سرکار میرم و نه درسمو ادامه دادم.و احساس می کنم برای ازدواج داره دیر میشه.
الان جنس خواستگارا متفاوت شده.معرفی می کنن یا مثلا مادر پسر میبینه و اقدام می کنه.
راستش من به شدت از این نوع خواستگاری واهمه دارم.
میترسم پسر منو نپسنده.
من زیبا هستم اما خوب هرکسی یک چهره ای رو دوست داره و زیبایی أمر نسبی هست
اخلاق آرومی دارم و می ترسم پسر از اخلاقم خوشش نیاد.
مشکل اینجاست که اگر اجازه بدم بیان و از من خوشش نیاد واقعا تمام روحیمو از دست میدم.
هر چند میدونم که این کاملا طبیعیه ممکنه من هم از اون خوشم نیاد اما نمیتونم با خودم کنار بیام.
ضمنا من اصلا برای ازدواج اعتماد به نفس ندارم.
احساس می کنم تا زمانیکه سرکار نرفتم نباید ازدواج کنم.راستش خانواده هم از من همین و میخوان
حس میکنم اگر استقلال مالی نداشته باشم بعدها شوهرم به چشم زن بی عرضه به من نگاه می کند
کار کردن بهم اعتماد به نفس میده اما متاسفانه تو استخدام هم رد شدم این چیزا خیلی داره عصبیم می کنه.
از یه طرف میگم صبر کنم تا برم سرکار از یه طرف میبینم کارم درست نشد و حالا کو تا استخدام با این موقعیت خوب باشه...
آیا خواستگاری سنتی رو بپذیرم؟
آیا پسرها شاغل بودن همسرشون براشون مهمه؟
ممنون

[SOGAND.]

سلام دوست خوبم

این موضوعی که مطرح کردی واسه خیلی از دخترا دغدغه هست..

اگه بخوام در مورد خواستگار سنتی و غیر سنتی نظر بدم خب به نظر من بدترین مشکل خواستگاری غیر سنتی عدم اعتماد کردنه..

وقتی یکی خودش میاد جلو خیلیییی سخته که باور کنی این از کل شخصیتت(اخلاق.ایمان.وزیبایی در کنار هم) خوشش اومده..

ولی در سنتی حداقل مطمئنی تنها قیافت مورد انتخاب قرار نگرفته..

اولش ترس از پسندیده نشدن کاملا طبیعیه..ولی یه مدت که بگذره پوستت کلفت میشه..

تازه این نپسندیدن شامل فقط قیافه نیست.توی خواستگاری سنتی یکی از الویت ها اینه که طرفین از همه لحاظ خانوادگی و اقتصادی و اجتماعی هماهنگ باشن.خیلی وقت ها این

نپسندیدنو بهتره عدم هماهنگی اقتصادی و.. طرفین معنا کرد.

من الان خالم واسه پسرش خیلی جاها میره خواستگاری ولی خیلییی از این ادامه ندادنها واسه همین عدم هماهنگی بوده..

تازه این یک مزیتی هم هست.اخه در خواستگاری غیر سنتی ممکنه بعدا که خانواده ها همو ببینن به همین نتیجه برسن و ترجیح بدن ازدواج شکل نگیره(که در این صورت اگر ازدواج شکل

نگیره فقط افسردگی بعد از وابستگی می مونه و اگر شکل بگیره چون به اصرار دختروپسر و مخالفت خانواده بوده ممکنه بعدا خانواده ها برخورد خوبی نداشته باشن و..)

ولی خب بعضی وقتها هم بعضی کارها از دست ما خارجه..مثلا بعضی از همین خانواده های سنتی طوری برخورد می کنن که شخصیت دخترو زیر سوال می برن(که این بزرگترین مشکل

سنتی هست)من اوایل به خاطر این موضوع خیلی اعصابم خورد می شد اما بعد مدتی دیگه پوستم کلفت شده

در مورد کار هم خیلی ها موافق کارن بعضی ها هم مخالف..

می تونی به هرکی که اومد خواستگاریت بگی قبلا کار می کردی حالا اومدی بیرون تا کار بهتری پیدا کنی(فکر نکنم این موضوع ربطی به عرضه داشته باشه)

در کل به نظر من خواستگاراتو همرو قبول کن شاید یک مورد خوب توی همینا وجود داشت

[m.reza91]

سلام
اگه یکم روابط اجتماعیتونو بالا ببرید آمار خواستگاراتون بالا تر میره. کار و تحصیل دو عامل مهم هستند ولی استخر، باشگاه، گروه های کوهنوردی موسسات غیرانتفاعی رفاهی، کلاس زبان و ... هم موثر اند . مقصود اینکه تویه خونه نشینید به قصد اینکه یه زمانی در آینده که معلوم نیست کی هست برید سر کار؛ همین الانم میتونید روابطتونو گسترش بدید.
خواستگاری سنتی هم اگر یه اصلاحاتی روش انجام بشه دیگه مشکلی نداره. تو مقالات سایت یکم بگردید متوجه میشید موارد زیادی رو باید پیش از ازدواج در نظر بگیرید. پس صرف پسندیدن چهره کافی نیست.
شاغل بودن یا نبودنتون هم مهم نیست در حقیقت فقط به علائق خودتون بستگی داره.

میترسم پسر منو نپسنده.
اخلاقم خوشش نیاد.
مشکل اینجاست که اگر اجازه بدم بیان و از من خوشش نیاد
احساس می کنم تا زمانیکه سرکار نرفتم نباید ازدواج کنم.
حس میکنم اگر استقلال مالی نداشته باشم بعدها شوهرم به چشم زن بی عرضه به من نگاه می کند
ممنون

اگه نپسنده چه اتفاقی میافته؟
اگه از اخلاقتون خوشش نیاد چه مشکلی برای شما پیش میاد؟
چرا فکر می کنید کار مقدم هست بر ازدواج؟( البته به نظر من برای پسرا دقیقا همین طوره)
چه دلیلی دارید برای اینکه شوهری که ندارید شما رو به عنوان یه بی عرضه ببینه؟ اصلا بی عرضه یعنی چی؟
آخرش نگفتید چرا از خواستگاری سنتی واهمه دارید.

این موارد رو مطاالعه کنید:
http://www.hamdardi.net/thread-37224.html
خطاهای شناختی

اینم آزمون استخدامی : سیستم ثبت نام آزمون هاي استخدامي مشترك فراگير دستگاه هاي اجرايي كشور ثبت نامش تا فردا وقت داره.

[آلوچه]

دوست خوبم سوگند بابت راهنماییت ممنونم.
آقای reza از شما هم بینهایت سپاسگزارم.
از خواستگاری سنتی میترسم چون دوست ندارم از طرف پسر پس زده بشم. خوبی خواستگاری مستقیم به اینه که مطمئنی که طرف از ظواهر و اخلاق ظاهری دختر خوشش اومده.
از طرفی من بارها دیدم مواردی که خواستگاری سنتی بوده و پسر هم پذیرفته اما بعدها چون انتخاب خودش نبوده شروع کرده به بهانه گیری و عیب جویی.
درباره شاغل بودن هم مادر من معتقد هست که من تافته جدا بافته هستم و باید شغل خوب دولتی داشته باشم
همین امروز با من بحث میکردن که اگر شغل مناسب نداشته باشی کسی سراغت نمیاد!
دوستان واقعا اینطوریه؟ به خدا قسم من به اندازه یه پسر هم سن خودم دارم برای پیدا کردن شغل زجر میکشم و تلاش میکنم.من معتقدم اگر مردی منو به خاطر حقوق و شغلم بخواد بهتره که ازدواجی هم نباشه.
کلا فشار خانواده در این مورد به من زیاده من دلیل حساسیتم رو در این مورد فشار خانواده می دونم.
آقای رضا من اون آگهی فراگیر رو دیدم اما همه سمت هایی که با رشته من مرتبط هستن در تهران هستن و ما ساکن شهرستانیم و من متاسفانه انتخاب محدودی دارم.

- - - Updated - - -

دوست خوبم سوگند بابت راهنماییت ممنونم.
آقای reza از شما هم بینهایت سپاسگزارم.
از خواستگاری سنتی میترسم چون دوست ندارم از طرف پسر پس زده بشم. خوبی خواستگاری مستقیم به اینه که مطمئنی که طرف از ظواهر و اخلاق ظاهری دختر خوشش اومده.
از طرفی من بارها دیدم مواردی که خواستگاری سنتی بوده و پسر هم پذیرفته اما بعدها چون انتخاب خودش نبوده شروع کرده به بهانه گیری و عیب جویی.
درباره شاغل بودن هم مادر من معتقد هست که من تافته جدا بافته هستم و باید شغل خوب دولتی داشته باشم
همین امروز با من بحث میکردن که اگر شغل مناسب نداشته باشی کسی سراغت نمیاد!
دوستان واقعا اینطوریه؟ به خدا قسم من به اندازه یه پسر هم سن خودم دارم برای پیدا کردن شغل زجر میکشم و تلاش میکنم.من معتقدم اگر مردی منو به خاطر حقوق و شغلم بخواد بهتره که ازدواجی هم نباشه.
کلا فشار خانواده در این مورد به من زیاده من دلیل حساسیتم رو در این مورد فشار خانواده می دونم.
آقای رضا من اون آگهی فراگیر رو دیدم اما همه سمت هایی که با رشته من مرتبط هستن در تهران هستن و ما ساکن شهرستانیم و من متاسفانه انتخاب محدودی دارم.

بی عرضه بودن رو مصرف کننده صرف بودن و سربار شوهر بودن معنی میکنم.حس میکنم اگر استقلال مالی نباشه به من زور میگه احتمالا...
اگر پسر منو نپسنده حالا به هر علتی چه چهره چه برخورد اولیه چه اقتصادی و ... من اعتماد به نفسم و کاملا از دست میدم و از اون بدتر اینکه مادرم نابودم میکنه با حرفا و کنایه هاش.
اگر از چیزی خوشش نیاد که قابل تغییره من ناراحت نمیشم.اما اگر از چیزی ایراد بگیره که دست من نیست واقعا خورد میشم.
من تا حالا یک مراسم خواستگاری هم نداشتم و نمیدونم اصلا برام قابل لمس نیست واقعا میترسم.
اینکه چی بپوشم؟ چی بگم؟
گاهی وقتا میگم کاش با یه نفر دوست بودم بعد با همون ازدواج می کردم چون اینطور دیگه مطمئن بودم که همه چیز منو میدونم و میخواد و من دیگه نگرانی نداشتم

[آی تک]

سلام آلوچه.چه اسم بانمک و خوشمزه ای داری


کاملا متوجه هستم چی میگی.منم یه مورد واسم پیش اومد که خواستگارم با رفتار بی ادبانش واقعا اعتماد به نفس منو تخریب کرد ولی بعدش به خودم اومدم.

شما هم زیاد به خواستگاری سنتی بدبین نباش شاید تو همینا یه پسر مورد دلخواه شما هم پیدا شد.

قرار نیستش که یه بار با خواستگاره سنتیت تو خونه حرف بزنی بعدش فردا بری محضر.میتونید دو سه ماه با هم رفت و آمد داشته باشید.


در مورد استرسات بابت اینکه چی بپوشم و چی بگم:نمیدونم شما محجبه هستید یا نه.ولی مثلا من خودم چند تا سارافون خوشگل و خانمانه دارم و اونارو تو خواستگاراییام میپوشم و سعی میکنم ترکیب رنگ لباسام و شالم به هم بخوره.شما هم برید چند تا مغازه و پاساژ رو بگردید میتونید پیدا کنید.


در مورد اینکه در مورد چی صحبت کنید.خب اولش هر دوتون یه بیوگرافی از خودتون بدید مثلا سن،رشته تحصیلی،کدوم دانشگاه بوده،تعداد اعضای خونواده،شغلش،محل زندگی،عقاید مذهبی،انتظارت از همسر آینده و ...

بعدشم نگران نباش حرف،حرف میاره.اون یه سوال میپرسه تو جواب میدی.همین یه سوال باعث ایجاد سوالای بعدی میشه.


در مورد شاغل شدنت هم من به عنوان یه دختر نظرمو میگم شاید با نظر آقایون کاملا مخالف باشه.من خودم شاغلم و موقعیت شغلی و درآمد خوبی دارم خیلی پیش اومده که یه نفر منو به خاطر شغل و درآمدم خواسته و این واسم ناراحت کننده بوده.به خاطر همین یکی از معیارام اینه که درآمد همسرم از خودم بیشتر باشه تا حداقل این حس منفی ازم دور بشه که منو فقط واسه درآمدم میخواسته.


با اینکه من یه دختر کاملا امروزی هستم و تو یه رشته خیلی خوب و از یه دانشگاه خوب فارغ التحصیل شدم ولی اگه همسر آیندم وضعیت مالیش خوب باشه و بتونه خواسته های منو برآورده کنه اصلا تمایلی به اشتغال ندارم.جدیدا هم با دیدن زندگی دوستا و فامیل به این نتیجه رسیدم که دختر خونه دار ارج و قربش بیشتره حداقل مطمئنه به خاطر خودش میخوانش.شما هم اصراری به شاغل شدن نداشته باش.

موفق باشی دوستم

[m.reza91]

بی عرضه بودن رو مصرف کننده صرف بودن و سربار شوهر بودن معنی میکنم.حس میکنم اگر استقلال مالی نباشه به من زور میگه احتمالا...

ابدا همچین چیزی نیست، مگه میخوان شما رو به اسیری ببرن!!!؟
مادرتون شاغله؟ رابطه پدر و مادرتون به چه صورته؟
مادرتون فقط تو این زمینه سرکوفت می زنه یا از بچگی به همین منوال بوده؟
اعتماد به نفس یعنی اینکه شما خودتون رو فردی با کفایت ، دوست داشتنی و منحصر به فرد با تمام ویژگی هاتون بدونید صرف نظر از تلقی دیگران از خودتون. ولی شما نگران قضاوت دیگرانید، یه جا فشار های مادرتون، یه جا نپذیرفته شدن از جانب خواستگار ، یه جای دیگه تو مصاحبه ی استخدامی بانک. در واقع به دنبال اعتماد به غیر هستید به جای اعتماد به نفس. دیگران نباید به شما اعتماد به نفس بدند بلکه این خودتون هستید که باید خودتونو ببینید.

از طرفی عزت نفس یعنی اینکه یک جور حس ارزشمندی از خود و سازگار با جهان پیرامونتون داشته باشید، اینکه به خودتون احترام بگذارید و دیگرانو ارزشمند بدونید. نه اینکه فکر کنید باید خرج خودتونو خودتون بدید تا مورد مقبول شوهرتون قرار بگیرید! در واقع اگه شاغل نباشید هیچ دلیلی برای ارزشمند بودن شما وجود نداره و اینکه بخواد با شما بمونه!!!! این فکر غلطه.

این دو مورد بسیار بسیار مهمه؛ حتما از طریق روانشناسیه حضوری یا انجمن آزاد همین جا پی گیری کنید، چون این دو تا با ارزش ترین سرمایه های یه آدم برای ساخت یک زندگی متعادل و خوب می تونه باشه چه در زمان مجردیش چه متاهلیش.

[meysamm]

در مورد درخواست مالی زن از مرد:

از نظر عرفی و حتی شرعی، تا زمانیکه دختر مجرد هست، نیاز مالیش به عهده پدرش هست،
قطعا این موضوع بی دلیل نیست.

فارغ از این بحث که روزی هرکس رو خدا میده و پدر یه خونواده فقط وسیله ای برای توزیع این روزی هست، یه تدبیر خاص برای رفع یه سری نیاز روانی در مردان هم درش هست.
اگر الان بلد باشی دست پدرت رو ببوسی و با احترام وناز کردن دخترونه، ازش درخواست پول کنی،
هم حس اقتدار و مردونگی پدرت رو بهش یادآوری میکنی و لذت درک این حس رو بهش میدی
و هم یاد میگیری بعد از ازدواجت چطوری غرورت رو کنار بذاری و با لوندی و ناز کردن از همسرت درخواست پول یا هر چیزی دیگه ای بکنی.

در ایتدا بنظر میرسه این دختر یا زن هست که نیاز مالی خودش رو ابراز میکنه ولی در نهایت نیاز روانی پدر یا همسر هم براورده شده.

اما در مورد اشتغال خانم ها:

من اگر برم خواستگاری یه دختر هفده هجده ساله ازش میپرسم رشته ی تحصیلیش چیه؟ دوست داره در آینده چه کاره بشه؟ و حداکثر اینکه رمان مورد علاقش چیه؟
اما وقتی میرم سراغ یه دختر بیست و هفت هشت ساله انتظار دارم رزومه کاری و تحصیلیش رو بذار جلوم!
برنامه آینده اش رو بدونه. بدونه از زندگیش، از تحصیلاتش از تلاش هاش چی میخواد.
از من انتظار نداشته باشه همه بی برنامگی ها و شلختگی های ذهنی و تحصیلی و کاریش رو براش منظم کنم.
به زندگیش هدف بدم و براش برنامه بچینم.
چون مرد یه همراه میخواد نه یه سربار.

سربار بودن یعنی بی هدف بودن، یعنی بی مصرف بودن و بی عرضه بودن.
حالا اینکه این موجود بی مصرف شاغل هست یا نه، درامد داره یا نه، اصلا مهم نیست.
ممکنه شما کارمند هم باشی اما هدف مشخصی از کار کردنت نداشته باشی، یا صرفا دنبال درامد باشی، قطعا بعد از یه مدت حالت دیگه خوب نیست، افسرده میشی. ناراحتی.
و من به شخصه ترجیح میدم همسرم درامد نداشته باشه ولی حالش خوب باشه.

این در مورد آقایون هم صدق میکنه، یعنی ممکنه مردها هم از کارشون راضی نباشن، یا کارشون اهدافشون رو دنبال نکنه.
اما مردها مجبورن کار درامدزا داشته باشن. اگر بیل هم بزنن باید کار کنن، چون کار کردن و کسب درامد، شخصیتشون رو تشکیل میده، بهشون هویت میده.
اما در مورد زن ها اینجوری نیست، (یعنی مثلا آخر ماه که پول میاد تو حسابت احساس نمیکنی که عجب زنی هستم! صرفا چون پول دارم)

برای همینه که نباید خواستگار بیکار رو پذیرفت،
چون مرد بیکار ( مردی که ناتوان از درامدزایی هست) هویت نداره، شخصیت نداره.
اما میشه رفت به خواستگاری دختری که بیکاره اما میدونه کجای مسیر زندگیش قرار داره.

بنظر من به جای اینکه منتظر تایید یا سرزنش دیگران باشی،
خیلی جدی در مورد خودت و آینده ات (با درنظر گرفتن اینکه ممکنه هیچوقت ازدواج نکنی، یا ازدواج خوبی نکنی) فکر کن و تصمیم بگیر.

موفق باشی

[آنیتا123]

سلام دوست عزیز

اگه تونستی خطاهای شناختی رو مطالعه کن.احساس می کنم نوشته هات درصد بالایی از خطاهای شناختی رو دارن.

در مورد خواستگاری سنتی برای دختر یا پسر با هر شرایط یا موقعیتی امکان پسندیده نشدن هست.

نگران نباش.به این موضوع عادت می کنی.بستگی داره چطور بهش نگاه کنی.

ممکنه تو از لحاظ از یه پسر سر باشی و دقیقا به همین دلیل پسندیده نشی.بعضی پسرها نمیخوان با بالاتر از خودشون ازدواج کنن.

اتفاقا روال موجود در این خواستگاری و آشناییها تو رو قوی تر و آبدیده تر می کنه.

تو اگه بخوای از الان از چیزهایی که گفتی واهمه داشته باشی چطور می خوای بعدها از عهده مشکلات و مسائل زندگی بربیای؟

بعضی خواستگارها رو تو نمیپسندی بعضی رو اونا ممکنه نپسندن ولی این روال تا ابد ادامه نداره.بالاخره کسی پیدا میشه که مهرتون به دل هم بشینه و تا حدی ملاکهای

هم رو داشته باشین.

تو به تدریج قوی تر میشی.اینو مطمئن باش.

در مورد اشتغال هم همه پسرها دنبال دختر شاغل نیستن.بعدم تو میتونی توی خواستگاری ها این رو عنوان کنی که به طور جدی دنبال کار هستی.

موفق باشی عزیزم

[فدایی یار]

سلام.همون طور که قبل تر اشتباه کردید به دلیل کار صرفا اگه واقعا خواستگار خوبی که قصدش ازدواج بوده(چون گفتید مستقیم گفتند شاید بعضی ها دوستی بوده) رد کردید


الان هم بخواید به همین منوال ادامه بدید بیش تر ضرر کردید.منم مثل شما بنا به دلایل مشابه شما از ازدواج سنتی زیاد خوشم نمی اومد ولی باور کنید راهی جز اون نیست...فرض کنید یک پسر نوعی از ظاهر شما خوشش میاد خب ظاهرا شما اینو می پسندید بعدش بیاد به شما بگه بعدش شما اولش رد کنید اون اصرار کنه بعدش شما اجازه ی اشنایی بیش تر بهشون بدید و وقتی تحت نظارت خانواده ها از هم شناخت پیدا می کنید متوجه میشه اقا پسر ای دل غافل چه اشتباهی می کرده راجب شما و با شما توی بقیه چیز ها با ایشون تناسب ندارید و منصرف شه...این طوری بازم که شما سر خورده و ... میشید...باز وقتی سنتی هستش خیلی معیار های دیگه همون اول مشخص میشه... تنها بدیش همونه که ممکنه مامان اقا پسری ممکنه دختری رو رد کنه به خاطر ظاهرش که ولی باری پسرش مشکلی نباشه که به نظرم این به فهم مادرا بستگی داره منطقی باشند و این مشکل پیش نیاد..یا این که مامان خوشش بیاد وقتی اقا پسر میاد درسته دختر خانم و خانواده خیلی از شرلیطشو داشته باشند و لی چهره ی دختر خانم به دلش نشینه... البته این اتفاق ها هم برای دختر خانم هم می تونه بیفته..پسر خوشش بیاد و.. ولی دختر خانم خوشش نیاد.


شما همون طور که اشاره کردید مشکل کمی اعتماد به نفس دارید که باید با توصیه مشاوران به خودتون کمک کنید..ولی یادتون باشه همون قدر که اگه هر خواستگاری برای شما بیاد و سریع از چهره و رفتار شما خوشش بیاد مهر تاییدی و خوشحالی نباید برای شما باشه...اگه کل خواستگار ها هم از شما خوششون نیاد .. دلیلی بر عدم تایید شما نیست...و در هر دو حالت نه به ارزش شما افزوده و نه کم میشه...شما همینی هستید که هستید...و فقط خود شما هستید ذهنی تفسییر به رای می کنید اگه بقیه نپسندند وای چه اتفاق بدی افتاد و...

متاسفم برای مردی که اگه زنش شاغل نباشه اونو بخواد ی عرضه قلمداد کنه...نمی دونم شاید اطرافتون از این مرد نماها زیاد دیدید!! البته اشکالی نداره هر کی نظری داره...ولی بدونید اتفاقا خیلی از پسر ها هستند ترجیح میدند همسرشون بیش تر همسری و مادری کنه تا برای یک پولی حالا اصلا هم زیاد بره سر کار و اکثرا هم کارهای نامربوط که چیزی جز فرسایش جسمی و روحی خانم نداره... شما واسه خودتون یک سری مانع های ذهنی ایجاد کرده که باور کنید روزی ممکنه افسوس بخورید...و واقعا این دغدغه ی شما جای نگرانی نداره که الکی این قدر بهش بها بدید...


الان چرا رد شدن توی استخدامی باعث شده شما اعتماد به نفستون کاهش پیدا کنه...من این قدر باری کار رفتم و نخواستنم که اگه این جوری بود الان نابود میشدم ... میگم همه ی دغدغه های شما واسه همون اعتماد به نفس هست که گفتید و بهتره واقعا به فکرش باشید...بعد ها توی زندگی هم به مشکل می خورید....ارزش شما به قبولی یا رد شدن توی کار هم نیست..


باور کنید نگرانی که شما واسه کار دارید شاید خیلی از پسرها هم نداشته باشند شاید !!!!

به نظر بنده اره خواستگاری سنتی رو بپذیرید ولی قبلش امادگی اینو داشته باشید که اصلا طرف هم مامانش بیاد پشت سرشو نگاه نکنه در این حد..ارزش شما که کم نمیشه...
واسه من شخصا اشتغال همسرم اصلا اصلا مهم نیست...


ضمنا اون خواستگاری های سنتی که منجر به شکست میشه...دلیلش سنتی بودن نیست..یکی از دلایلش عدم سوال و پرسش های درست و عدم شناخت درست توی جلسات خواستگاری هستش...اگه کارشناسی شده پیش برید مطمئن باشید خیلی از این اتفاق ها نمی افته...
واقعا افسوس خوردم که درست مثل پسر هایی که تا فوق یکسره سرشون تو کتاب هست بعدش یه دفعه میرند توی بازار کار حتی بلد نیستند یک مصاحبه شغلی کنند و سرخورده میشند و... افسوس خوردم دختری با سن شما هم به دلایل مشابه ندونه و بترسه از جلسه ی خواستگاری و.... توصیه میکنم زودتر اجازه بدید خواستگار بیاد خونتون کلی تجربه می گیرید تا وقتی توی عملش قرار نگیرید خیلی چیزا براتون در حد تئوری میمونه هر چی بگیم و نگیم...

ولی مثلا مامان پسر بیاد بهتره دختر خانم لباسی پوشیده باشه نه خیلی پوشیده باشه و نه خیلی باز...سنگین و رنگین...بعدش موقع صحبت نه خیلی سر به زیر باشه و هیچی نگه و.. نه خیلی حرف بزنه و اخر اعتماد به نفس باشه و...

سمینار های ازدواج موفق و مقالات مربوطه رو هم حتما بخونید قبل این که دیر تر بشه.

با ارزوی موفقیت.

[مصباح الهدی]

سلام
خیلی خیلی از تحلیل آقای خارپشت خوشم اومد!واقعا تحلیلشون درسته و من این تحلیل برای یک مرد را می پسندم.....
یعنی نه مردی که دوست داره همسرش حتما خانه دار باشه.... که باور کنید من خیلی با این موارد هم مواجه شدم و یعنی توانمندیهای من اصلا براشون ارزشی نداره و هدفگذاری های من برای آیندم . البته این گروه واقعا در سطح خودشون و اهداف خودشون بایددنبال همسر باشند.و مشکلی هم نیست به هر حال سلیقه آنها اینگونه است. اتفاقا تعدادشون به نظر من کم نیست.

نه مردی که به این نیت خواستگاری دختری می ره که شاغل باشه و از زیر مسئولیت تامین هزینه خانواده در میره.
آن چیزی که مهمه همونی بود که آقای خارپشت گفتند و من همیشه دلم می خواست بتونم این منظور را برسونم که ایشان خیلی خوب این منظور را رسوندن.

به نظر من مردی که به شغل خانم به عنوان یک مسئولیت نگاه می کنه از نظر مدیریت و... اشکالات جدی داره و مردانگی کمی داره و کلا مورد مشکوکیه :)

مسئولیتهای مهم زن و مرد مشخصه... همان طور که یکی از وظیفه های اصلی زن رسیدگی به امور خانه است و بچه ها... یکی از وظیفه های اصلی مرد تامین اقتصادی است.
اشتغال زن اصلا نباید به عنوان یک وظیفه برای تامین نیاز های مالی براش تلقی بشه. بلکه باید به عنوان یه علاقه مندی و استفاده کردن از استعدادهاش مطرح باشه. یه چیزی که واقعا از انجام دادنش لذت ببره نه اینکه فقط باعث خستگی روحی اون خانم بشه. که لزوما همه خانمها در این گروه که لذت ببرند و استعداد خاصی داشته باشند قرار نمی گیرند و شاید به نظر من تعدادی که در این گروه قرار بگیرند کم باشه... یعنی نسبتا تعداد کسانی که تو جامعه ما به خواسته قلبیشون می رسن (که واقعا باعث شارژ روحیشون بشه) کم هست. پس کلا اشتباه هست که همچین قاعده کلی برای خانمها در نظر گرفته بشه.

من خودم با اینکه خیلی تو خواستگاریم دنبال یه مردی هستم که نخواد منو محدودم کنه و براش دستاوردهام با ارزش باشه و همراهم باشه تابعدا در کنار وظایف اصلیم رشد شخصی خودم را داشته باشم و در آینده تو شغل مورد علاقه ام مشغول بشم ولی اگر ببینم نمی تونم از کارم رشد شخصی خودم را داشته باشم و فقط باید درامد مالی (و نه درامد روحی!) داشته باشم به شخصه هیچ علاقه ای به اشتغال ندارم.و خیلی راحت هم سر کار نمی رم. همسرم هم نباید از من انتظار درامد زایی مالی داشته باشه چون من هدفم از اشتغال یه چیز دیگه است (نیازهای درونیم .علایق درونیم و کسی که خودش را دوست نداشته باشه و برای علاقه مندی های خودش ارزش قائل نباشه چه جوری می تونه برای علاقه مندی همسرش و بچه هاش ارزش قائل باشه؟ وقتی یکی برای علایق خودش زحمت نکشه برای یکی دیگه زحمت می کشه؟)

حالا لزوما این علاقه مندی در اشتغال نیست ممکنه یکی در سطح خانه داری این علاقه هاش تامین بشه و هیچ وقت هم بعدا احساس خلا نکنه.چون اهدافش با عملکردش منطبقه! (در حالی که برعکسش در مورد این خانم "خاص" موجب فقط استهلاک می شد)

اما من دیدم خانم هایی که از خیلی از استعدادهاشون زدند از هدف هاشون گذشتند تنها به این دلیل که از خودگذشتگی بکنند و به خانه و بچشون برسند... بعد از یه مدت احساس خلا شدید و افسردگی گرفتند و هیچ وقت نمی تونستند به گذشته برگردند و دوباره شروع کنند چون دیگه جوان نبودند... یا دوباره شروع کردن براشون خیلی سخت بوده... و افسوس و حسرت...و حوصله سر رفتنهای زیاد و تنهایی براشون مونده. چون اینها نوع فکرشون و استعدادهای درونشون با نوع عملکردشون کاملا متفاوت شده و این یعنی از خود دور شدن.

هر کس نسخه مربوط به خودش را داره.
پس فقط و فقط خودت باش! ببین تو خودت چی می بینی.... مطابق با همون رفتار کن. نه مطابق با یه شوهر فرضی که ببینی او چی دوست داره.... خود واقعیت باش! هرکس هم میاد خواستگاریت باید خود واقعیت را بپسنده!
.