شوهرم ازم میخاد بچه 8 ماهمو بزارم مهد و برم سر کار. چکار کنم؟

[firelight222]

سلام بدوستای همیشه مهربونم
از روز اولی که عروسی کردیم من مشغول بکار بودم و همه حقوقم رو در مسایل خونمون استفاده کردم. بارها بحث و جدل بینمون پیش اومد که من می خاستم یه مقدار پولم واسه خودم باشه ولی همسرم موافق نبود و عقیده داشت همینطور که خودش همه پولشو در خونه خرج می کنه و من خبر دارم منم باید همین طور باشم که منم موافقت کردم. با تلاش هر دومون تونستیم خونه بخریم ولی همسرم همه خونه رو بنام خودش کرد و وقتی من بهش گفتم چرا گفت این خونه اولمونه و واسه عوض کردن خونه و اینها نیازه هر دومون باشیبم. گفت خونه بعدی که ایشالله ثابت بودیم اینکارو می کنه. منم قانع شدم و چیزی نگفتم. در طول مدتی هم که حقوق داشتم حتی پسوردهای منم داشت که مطمین باشه با پولم کار دیگه نمی کنم.شرایط کاری من سخت بود چون راه محل کار به منزلمون دور بود و من تا اخر ماه 8 بارداریمم سر کار می رفتم و حقوق داشتم تا همین ماه اردیبهشت که مرخصیم تموم شده. خونه رو که خریدیم چون دیگه شوهرم بتنهایی می تونست قسط خونه رو بده بهش گفتم بعد از مرخصیم دیگه نمی خام برم سر کار(چون میدیدم فقط فشار کارهای خونه و بیرون روی منه. هیچ قدری هم که دونسته نمیشه)اونم موافقت کرد و گفت بهتره به پسرمون برسم تا بزرگتر بشه.
یه نکته دیگه اینکه بارها با همسرم سر این موضوع بحث کرده بودیم شوهرم کار کردن بیرون رو واسه خانوما وظیفه می دونه و میگه اگه نیاز باشه وظیفه زنه انجام بده ولی من همیشه می گفتم حقوق زن مال خودشه و اگر در زندگی استفاده می کنه لطف کرده که هیچوقتم قبول نمی کرد این قضیه رو.
از بد شانسی ما از بعد از عید امسال مشکلی در محل کار شوهرم پیش اومد که کارشو از دست داده. هر روز بصورت جدی دنبال کاره ولی موفق نشده هنوز.تا اینکه امروز شروع کرد به دعوا که تو خودخواهی و فقط به خودت فکر می کنی. الان مشکل داریم برو سر کار. من واقعاااااا به پسرمون وابستم اونم شدید بمن وابستس و من دلم نمی خاد بزارمش مهد(خانواده هامون شهرستانن). ولی این برای شوهرم قابل قبول نیست. نمی دوم چیکار کنم؟
با اینکه رفتارای قبلیشو دیدم اگر بازهم پسرمون نبود می رفتم سر کار ولی الان واقعا دلم نمیاد از طرفی هم دلم می سوزه. خونه رو خریدیم حالا اینطور شده فشار زیادی هم روش هست ولی رفتاراش و برخوردشم تو این قضیه با من خیلی بد بود. شوهرم زود عصبی میشه و من معمولا کوتاه میام بخصوص الان بخاطر پسرمون دوست ندارم داد و بیدا و فحش رو سرش باشه.
تو رو خدا بگین راه درست چیه؟

[meysamm]

همه حقوقت رو به شوهرت میدادی و تا ماه هشتم بارداریت رفتی سر کار،
یعتی سرجمع 9 ماهه که توی مرخصی هستی،
و حالا به خاطر اینکه مجبوری توی خونه بمونی و بچه رو بزرگ کنی، متهم شدی به خودخواهی.

من فکر میکنم شوهرت تفاوت برده داری رو با زن داری درک نمی کنه.
شاید مقصر خودتی که توی زندگیت زیادی کوتاه اومدی.
بهتر نبود یه خونه رهن کنید تا اینکه مجبور بشی اینقدر زجر بکشی؟

با منطق و سیاست های زنانه، با روی خوش و احیانا با گریه و زاری و ابراز ناتوانی در انجام کار بیرون از منزل، کاری کن که به موندنت در خونه رضایت بده.
اصلا هم به شما مربوط نیست که چه برنامه ای برای پرداخت اقساط خونه داره، به اندازه کافی کمک کردی، دیگه بسه.

خانمی که تازه مادر شدی
شما زایمان داشتی،
یکم ناز کن، از درد پا و کمر و غیره بنال.
الان یکی باید باشه که توی کارای خونه کمکت کنه، بعد شما تازه میخوای بری بیرون کار کنی؟

[paria_22]

عزيزم اگر موقتي هست خب برو كار واسه خانوم ها خيلي خوبه. شوهرتم كم كم وضعش بهتر ميشه ديگه به خاطر حقوقت كم بهت گير ميده
شكر خدا خونه داري و يه پسر خوشگل . خدا رو شكر كن. بزار استرس از رو شوهرت كم بشه.
حالشم بهتر ميشه . مطمئن باش تو كار خونه هم كمكت ميكنه. البته اينا رو حتما باهاش قرار بزار.
زندگي خيلي سخت شده . خيلي هواشو داشته باش.