حال و احوال یاران همدردی (12)

[خادم رضا]

سلام
فبلن خودم که میبینم خندم میگیره
چقدر رفتار بقیه با من برام مهم بود
نمیگم الان مهم نیست
ولی خیلی حساسیتم کم شده
شاید بخاطر تغییر نگاه من به دیگران
نمیدونم کی بود که گفت به بقیه جوری نگاه کن که اونا صد تا مشکل بد تر از تو دارن
اونا هر کدوم زندگی خاص خودشون مشکلات روحی روانی خودشون طرز فکر خاص خودشون دارند

برای اینکه نظر شخصی پیش نیاد حالب حدیدا مشاوره ها کار فشنگی میکنند فقط به فرد کمک میکنند تا خودش پاسخ سوال خودش پیدا کنه
اینجوری همه راضی و خوشحال هستند و علمی تر

[باغبان]

یک سوال هم از افرادی که اشتراک انجمن آزاد گرفتن داشتم
بعد از پرداخت هزینه اشتراک، اشتراک خودش فعال میشه (حالا با فاصله چند روزه) یا باید به مدیر انجمن مثلا پیام بدی و ازش بخوای فعال کنه

--------------

سلام

اول اشتراک دلخواه خودتون را انتخاب کنید :

http://hamdardi.net/eshterak.htm


سپس در تاپیک زیر ، مشخصات ثبت نامی و... را وارد کنید :
http://hamdardi.com/?part=eform&inc=eform&id=14


وقتی مراحل بالا را انجام دادید ، آقای مدیر وقتی آنلاین شدن ان شالله اشتراک شما را تبدیل به انجمن آزاد می کنند ...
وقتی تبدیل به انجمن آزادی شدید ، شما می تونید در انجمن آزاد تاپیک ایجاد کنید

معلوم نیست چی نوشتم.

:-)

موفق باشید .

[گیسو کمند]

سلام خانم پوه


تا حالا شده کسی رو عجیب برنجونید و بعد خییلی پشیمون باشید ،
از صمیم قلبتون دوست داشته باشید که اون شخص از شما ناراحت نباشه و حالش خوب باشه .

یادتونه وقتی پدر و مادرتونو رنجونده بودید همین حسو داشتید
نمیدونستید با چه زبونی چهطوری خاطره ی اشتباهتونو توی ذهنشون از بین ببرید
یعنی اون موقع شما به فکر یه رفع تکلیف و عذرخواهی ساده نبودید ،

بلکه میخواستید واقعا ناراحتیه بابا و مامانتون از بین بره .



الان همین حسو نسبت به شما دارم .
نمیدونم چهطوری میشه که از دلتون دربیاد



الان شما بالای پله ها وایسادید و من این پایینم
توی تاپیکتون خرابکاری کردم
هیچ توجیه و توضیحی هم ندارم

بخشش از بزرگانه ، فکر کنم شما بزرگتر از من باشید . دقیق نمیدونم شایدم همسنیم .


اگر دارید فکر میکنید که چیشد یهو یادم اومد یهو بهم ریختم و تاحالا عذرخواهی نکردم
علتش این بود که چون یکی هم رفتار من با شما رو ، با خود من کرد ، اینطور شد .

برای اینکه بازم حالت کنایه نداشته باشه و با مختصر نویسی سوتفاهم های دیگه ای ایجاد نکنم کامل توضیح میدم

دیشب خیلی از رفتاری که hamed-kr باهام داشت ناراحت شدم
بگذریم که ناراحتیم از چند جهت بود ، برای شما ناراحت بودم ، برای خودم و برای حامد

اما مهم اینه که نوشته های من به شما ، حتی بدتر از نوشته های آقا حامد به من بود
و مهم اینه که تحمل شما خیلی بیشتر از تحمل من بود

منتها شما ناراحتیتونو بروز دادید ولی من بروز ندادم .




خانم پوه الان فقط دوست دارم منو ببخشید .
نمیدونم دوباره لاگین میشید یا نه ، فقط بدونید متوجه اشتباهم شدم خواهش میکنم سعی کنید درکم کنید و ببخشیدم .


خانم پوه هر وقت میرم پیش خدا بهش میگم من با عدالتت کاری ندارم ، با کرم ات باهام رفتار کن
چون اگه به عدالت باشه که خودتون بهتر میدونید .
الانم از شما خواهش میکنم با عدالت و منطق و چی شد و چی ازم شنیدید کاری نداشته باشید و
با دلتون با مهربونی و نوشته های این پست درکم کنید .









پ . ن : آقا حامد خواهش میکنم شما این پستو ندید بگیرید شتر دیدی ندیدی
منطورم اینه هیییچ واکنشی به این پستم نشون ندید من ازتون ناراحت نیستم . فقط خواستم پوه اینجا رو بخونه .

[hamed-kr]

در مورد این آقا حامد که اسمش میاد من یه چیزی شنیدم می گن این بیت شعر رو در وصف اون سرودن:

بی کله مدام می زنــد لاف گزاف
در جیب کچل شانه فراوان باشد

سر همگی سلامت.

[خندون]

اعضای فعال از شما انتظار بیشتری میره که دیگه مراعات اسم تاپیک رو بکنین و متناسب با تاپیک مطلب بنویسید.

[hamed-kr]

سلام خانم یا آقای خندون
ازتون اجازه میخوام این تخلف رو هم ندید بگیرین ،آخه تاپیک خانم پوه بسته شده و تاپیک باز کردن خطاب به یکی از اعضای تالار از نظر مدیریت خطای بزرگتری به حساب میاد در نتیجه از تون می خوام این پست رو هم نادید بگیرین.ولی برای این که خیلی هم از حال و احوال دور نشیم:

حال ما در فرقــــت جانان و ابــــرام رقیـــب
جمله می داند خدای حال گردان غم مخور



سلام خانم پوه ،

امیدوام این "و خدا نگدار تون "شامل همون حسی که از خدانگهدار توی چند صفحه قبل تر همین تاپیک گفتین نباشه.

من باید چند تا سوء تفاهم رو برطرف کنم حتما.

راستی آفرین به این حافظه !!!


خب اول این که هدف من از تشکر گذاشتن زیر یه تاپیک اصلا همیشه به معنی تایید محتوای حرف اون تاپیک نیست ،خیلی وقت ها هم به معنی این که با این که قبول ندارم ولی احترام میذارم یا ممنون بابت وقتی که گذاشتین ،یا این که بفهمونم که بابا پست شما توسط من یا بالاخره یه بنده خدایی خونده شده و بی تفاوت نبودم نسبت بهش و در کل یه نوع احترام هست کما این که شما فلان رویکرد تون رو به خدا می گین و با این که من قبولش ندارم ولی پای اون پست تشکر میزنم حال ممکن هست نقدش کنم (البته با دقت و مراقب تا هم مخاطب و هم محتوا قربانی نشن البته خب همیشه هم موفق نیستم متاسفانه)یا نقدش نکنم . پس اگر علل مختلف تشکر زدن من رو نگاه کنین می بنین که تناقض نداره .

یه چیز دیگه این که من توی یه دوره روی یکی از مراجعین خیلی بیشتر وقت میذارم هم یه تصمیم بود خیلی وقت پیش گرفتم ،در واقع با توجه به توان محدود خودم تصمیم گرفتم تا بجای پست های پراکنده برای سایر اعضا انرژی ام رو صرف یکی از اعضا که ببنیم بازخورد مثبتی از کار باهاش هم برای من و هم برای اون وجود داره و کارم در مجموع اثر گذاره روی اون شخص تمرکز کنم ، برای همین بعد گذاشتن چند پست به نتیجه می رسیدم یا نمی رسیدم می رفتم سراغ یکی دیگه از مراجعین و البته یه قوانین هم برای خودم داشتم ،شما هم اولین نفر نبودین و از قضا خانم گیسو کمند هم یکی از همین اعضا بودن و واقعا تغییرات شون مثل شما من رو شگفت زده کرد و واقعا برام جای شکر داشت که من هم توی مسیر اون بنده خدا احتمالا اثری داشتم.

و اما در پستی که راجع بهش صحبت کردین شما به حق دچار همون اشتباهی شدین که من حالا تا حدودی به حق دچار اشتباه ازش شده بودم و شما از من نقل قول گرفته بودین و از این حرف ها (شاید یکی از علت های مهمش غلبه داشتن صراحت مخاطب به واسطه نقل قول گرفتن بود).

من واقعا دوست داشتم در عین بیان حرفم واقعا رنجش کمتری برای هر کسی ایجاد بشه و برای کسایی که خیلی بیشتر براشون وقت گذاشته بودم برام مهمتر بود که کمتر رنجش ایجاد کنم ولی توی یه دوراهی گیر کرده بودم و کمی از صراحت تعیین مخاطبم به این علت کم شده بود تا رنجش کمتری برای مخاطب اصلی احتمالا ایجاد کنم ولی باعث سوء تفاهم شده بود.

حالا هم قبل از که بخوام از پستم رمزگشایی بکنم باز باید با تعیین مخاطب ازش معذرت خواهی کنم ،در واقع مهمترین مخاطب اون پست خانم گیسو کمند بود و چون میدونستم توی پست قبلی ام احتمالا زیاد رنجونده بودمشون به صراحت این رو بیان نکردم ،مخصوصا که اگر تاپیک بسته نشده بود می خواستم توی یه پستی نظر اولشون رو توی تاپیک دقیقا به همین علت که درخواست من برای درک شما رو با عنوان ترحم و تایید جهت اشتباهی داده بودن رو نقد کنم ،به علاوه این که می خواستم قالب بیان هم رو هم نقد کنم و باز احتمالا این باعث رنجش بیشتر میشد.

پستی که از شما نقل قول گرفته بودم اگرچه نیم نگاهی به شما هم داشت ولی اگر می فهمیدید پشتش چی هست باز هم در دفاع از شما بود مخصوصا که خانم میشل هم لطف کرده بودن یه پست خوب گذاشته بودن و فکر می کردم در فهم مخاطب کمک کنه. به هر طریق نقل قول شما در درجه اول شاهد مثال بود از این که نتیجه اون نوع قضاوت و تغییر در نامگذاری نتیجه اش واکنش شماست. درنتیجه شما زخم خورده جنگل سوخته هستین و نه متهمش و...

.................................................. .................................................. ....................

اگر دوباره خانم گیسو کمند رنجونمتون معذرت میخوام.

.................................................. .................................................. ....................

چه تصویر زیبایی از من داشتین ، خیلی خیلی برام دلپذیر بود . هرگز جای برادر ماه تون رو حتی ذره ای نمیگیرم ولی برای این همه حسن نیت عمیقا ممنون هستم و خدا رو شکر می کنم.

اون شعر های پایانی این بود:

ای خدای پـــاک و بی انبــــاز و یار
دستگــیر ما باش و جـرم ما درگذار

قطره دانش که بخـــشیدی زپیش
متصل گــردان به دریاهـای خویش

گر خطا گفتــیم اصلاحــش تو کن
مصلحـی تو ای خطا بخش سخُن

کیمیا داری که اکســیرش کنــی
گر بود جویی ز خون نیلـش کنی

[گیسو کمند]

پوه دیشب وقتی تشکر ات رو پای پستم دیدم خیلی زیاد خوشحال شدم
مثل وقتی که یه کفش تنگی رو از پاهای تاول زده در بیاری راحتم کردی .

بعدش به این فکر کردم که این پوه چقدر دلش دریاست ، که اینقد سریع اومد بهم بفهمونه و خیالمو راحت کنه .
واقعا ممنون.


اما شنیدی میگن توی ایران وقتی درد دل میکنید ، تا مخاطب بهتون ثابت نکنه از شما بدبخت تره ، ول کن نیست :)
بگذریم که خیلی عجیبه که چرا بعضیا واسه هم مسابقه ی بدبختی میزارن . منظورم اینه که ازین جهتا نمینویسم .
اتفاقا من واقعا لای پر قو بزرگ شدم ( کلی میگما ، نمیگم تو اینطوری تصور میکنی، صرفا مایلم در موردش صحبت کنم ) .

خوب من یه خانواده پرجمعیت و خیلی عاطفی دارم
که بینشون یه قانون نانوشته ای هست به نام " یکی برای همه ، همه برای یکی " .
از طرفی از همون کودکی محبت پدرانه و مادرانه خواهرانه برادرانه دوستانه رو از چند جهت گرفتم
چون پدربزرگ و مادربزرگم که خیلی جوان و سرحال بودن با ما زندگی میکردن ، از اینها خیلی محبت میدیدم .
از 2نفر دیگه هم همین محبت رو میگرفتم که اگه بگم احتمال داره هویت واقعیم لو بره .
از طرفی خواهرای بزرگترم که 10-15 سالی ازم بزرگتر بودن همیشه برام مادری و خواهری کردن .

پس لای پر قو بودم .

اما خوب همیشه یه چالش هایی هم هست .
مثلا خدا نکنه یکی مریض یا گرفتار بشه ، انگار همه مریض و گرفتار شدن .
( منظورم از لحاظ غصه خوردنه نه واکنشی که نشون میدیم .)
یعنی آدم خودش مریض و گرفتار بشه راحتتره تا عزیزانش اینطور بشن .

خوب این وسط منم با همه خوشبختی هام تلخی و بحران هم داشتم مثل همه ی آدما اما با دوز کمتر یا بیشتر .
اون حال روحیتو که توصیف کردی که چه تاثیری روی جسم ات داشت رو خوب میفهممت .

میدونی یه روزی همون حالتی که گفتی اتفاق افتاد ، منتها به صورت فلج عضلات .
تمام عضلات فلج شد حتی زبان و حتی چشم . بیشتر ازین نمیگم دیگه فیلم هندی نشه .
دوسال طول کشید تا خوب بشم و البته همون موقع هم همین همدردی بودم ولی اون حملات میومد و میرفت .
خوب قبلا شاهد بودم که 2تا ازعزیزانم بخاطر سرطان ماههای آخرعمرشون وقتی درد میکشیدن چقدر بقیه مون برامون سخت بود .
و حتی هنوزم گاهی اون تصاویر جلوی چشممه .

بخاطر همین ، شرایط خانوادم رو و زجری که خیلی بیشتر از من میکشیدنو میفهمیدم .
و سخت ترینش گریه های پدرم بود .
اون لحظات فقط از خدا میخواستم که یه دردی بهم بده که بقیه رو اینجور عذاب ندم ، یعنی فقط خودم بدونم و خودش .
میترسیدم بمیرم و اون تصاویر دلخراش توی ذهن خانوادم بمونه .
توی اون شرایط یکسری درگیری ها هم شده بود قوز بالا قوز .
بنابراین حداقل این قسمت از دردت رو میفهمم .


ازین بحرانا ؛ محدودیت ، بیماری ، از دست دادن ، دل کندن از آدما و مکانها و زمانها بوده ولی خداروشکر گذشته .
این جمله ی معروفِ " این نیز بگذرد " خیلی اسرار داره .به قول تو چهطور بگذردش مهمه .
و البته این جمله فقط برای غم ها نیست ، برای شادی هم هست و باز توی همین شادی ها " بگذرد" مهم نیست " چهطور بگذرونیم" مهمتره .
پوه قشنگم از صمیم قلب برات آرزو میکنم که بحرانهایی که الان داری و درگیرشی با موفقیت بگذره و بعدها که بهش فکر کردی آرامش بگیری .
الهی آمین .

پوه همیشه برام سوال بوده و غیرقابل هضم که کسانی که دردی دارن و البته دردهایی به مراتب سخت تر ،
اینجور مواقع چهطور آروم میشن ...
یکی از عزیزترین هام اعتقادی نداره یا بهتر بگم اعتقاداتشو رها کرده و خدا میدونه وقتی به مشکلی میخوره چقدر زجر میکشه .
یعنی میدونم اعتقاد داره ها ، اصلا اگر وجدان نداشت که مثل خیلی بی سرو پاها با اشتباه کردن حالش بد نمیشد که .
موضوع اینه ؛ بی اعتقادی و رها کردن اعتقادات به آدمایی که وجدان دارن نیومده . حالشونو خراب میکنه .
اعتقادات اینجور مواقع تنها و تنها راه نجاتِ . به شرطی که علمی و معرفتی باشه .


اینارو گفتم که بگم باور کن خدا همیشه وقتی دری رو میبنده درهای دیگه ای باز هست منتها خودمون اصرار داریم که پشت اون درِ بسته بمونییم پوه مهربونم .
خود من پوه ، خود من چوب اشتباهامو وقتی خوردم که فقط به درای بسته چشم دوختم .


(تنها دری که باید پشتش تا ابد الدهر وایسیم و بکوبیمش بدون شک در خونه ی بهترین مخلوقات خداست چون اونها خیلی بیشتر از خودمون غصه ی ما رو میخورن خیلی براشون مهمه چهطور بگذرونیم منتها قانون طبیعت میگه ما باید بریم سراغشون . اینا رو یه عده ای تبدیل به افسانه کردن اما حقیقت محضه )

هیچ وقت تو رو یادم نمیره

[میشل]

کلی غم و غصه هامو براتون نوشتم، اما شانس آوردید قبل از ارسال مغزم راه افتاد و فهمیدم گفتن این حرفا نه تنها سودی برای من نداره، بلکه ممکنه یه انرژی منفی ای هم به شما بده.

ولی حداقل یه چیزی رو باید بگم و نمی تونم نگم....

اونم اینکه: آه........ آه خیلی عمیق...

[فرشته اردیبهشت]

آخ که قبلنا چقدر مینوشتم
کم مونده بود مدیر مارو بلاک کنه

منم خوبم ولی خب تبصره داره خودم خیلی راه دارم تا کامل بشم خیلییییییی نیاز به خودسازی دارم.

پوه عزیزم خیلی نمیتونم بنویسم ولی امیدوارم هرچه زودتر شاهد حال خوبت باشم...
میدونم که چقدر خانواده رو حال ادم تاثیر داره :)

میشل گلی
دور گردون گر دوروزی بر مراد ما نرفت
دایما یکسان نماند حال دوران غم مخور

[m.reza91]

آخ که قبلنا چقدر مینوشتم
کم مونده بود مدیر مارو بلاک کنه

مسدود
از لغات غربی استفاده نکنید.با تشکر :-) قدیما معلم ها چقدر رعایت میکردن اما حالا... :-)