سلام
دوستان خاطر خواه یه دختر خیلی قد بلند شدم(فکر کنم چیزی بین 175 تا 178 باشه). این خانوم از نظر ظاهری خیلی خوبه و چهره ی خیلی زیبایی هم داره و از نظر اخلاقیم خیلی خوبه و واقعا دوستش دارم. من خودمم قدم نزدیک 190 هست و از این لحاظ مشکلی نیست(البته تا حالا ازش نپرسیدم به نظرت من کوتاه نیستم آیا :)) ؟ آخه من عادت کردم همه دخترا یه سر و گردن کوتاهتر باشن و پیش دخترای قد بلند حس قد کوتاهی دست میده بهم!!).
تنها مشکلی که هست و رفته روی مخم، اینه که حس میکنم خیلی توی چشمه. یعنی حس میکنم اگر تنها بره بیرون خیلی بهش نگاه میکنن و حتی تیکه میندازن(هرچند فکر نکنم کسی جرات کنه چون هیکل پری داره(مثل سحر قریشی مثلا. اما با قد بلند) و خودشم سر و زبون داره حسابی و اصلا بی زبون و سر به زیر نیست، اما در کل پسر پررو و حییون هم تو خیابون زیاده و این حس بدی میده بهم.
اگر واقعا دوستش نداشتم ده بار قیدشو میزدم. ولی وقتی فکر میکنم این دختر واقعا همه چیزش خوبه و اونم از من خوشش میاد و مشکلی نداریم با هم و منم بهترشو سراغ ندارم و تا الانم ندیدم، فقط بخاطر این افکار منفی ولش کنم؟ یکجور خالی کردن میدونه انگار .... (آخه منم یکم دعوایی هستم و اگر مثلا از دور ببینم کسی بهش چپ نگاه میکنه دیگه قیامت راه میندازم و یا باید شب بخوابم بازداشتگاه یا بخوابم رو تخت بیمارستان). درواقع میترسم باعث شه هر روز با یکی(یا چنتا) دعوا کنم :))
نمیدونم چکار کنم واقعا
(راستی ما هم دانشگاهی با دو رشته مختلف هستیم و چند ماه روی یک مقاله مشترک بین رشته ای کار کردیم)
علاقه مندی ها (Bookmarks)