از پاسخشون به این سوال که چرا دیر ازدواج میکنن خیلی خوشم میاد.
احتمالا آدم جا افتاده و کاملی باشن...
از نظر ظاهری و سلامت بدنی هم که پسندیدینش که این مورد هم بسیار مهم بوده، ولی کمی بیشتر در مورد سلامت اخلاقیشون دقت کنید ضرری نداره. مواردی مثل اعتیاد(زبانم لال) که در هر آقایی با هر وجهه اجتماعی امکانش هست دیده بشه(دوباره تاکید میکنم با هر ظاهر و وجهه اجتماعی) و سابقه روابط ناهنجار با جنس مخالف اگر براتون مهمه(با توجه به سنشون)، میتونه تو پروسه تحقیق قرار بگیره.
شاید با نوع پاسخشون در مورد نگرانیتون در باب این دو مورد بتونین شمه ای از اخلاق فردی و "منطق گراییشون" رو هم بدست بیارین. یعنی مثلا در برابر ابراز نگرانی شما در باب اعتیاد و خواهشتون برای انجام یه آزمایش کامل و مطمئن که قبلش هم مثلا در یه فعالیت ورزشی سخت مثل کوهنوردی دو نفره شرکت کرده باشین و بعد به همراه شما به آزمایشگاه بیان(یعنی چیزی فراتر از اونچه که در آزمایشات روتین قبل از ازدواج مکلف به انجامشون هستن و خیلی راحت آقایون حرفه ای با خوردن بعضی مواد خاص ازش رد میشن و نتیجش میشه این همه ازدواجی که خانمها بعد از عقد میفهمن که آقا پسر یه معتاد قدیمی بوده و...)، اعتراض نکنن که چرا اینقدر به من شک داری؟ و به همین ترتیب در برابر تحقیقات احتمالی شما در مورد سوابق روابط گذشتشون با جنس مخالف جبهه نگیرن و...
راستی این هم مهمه که در مورد شغل و مرتبه اجتماعی که ادعاش رو دارن اگر مدارک مستدل مربوطه رو تابحال ندیدین، ازشون طلب کنین و "حتی المقدور" سری به محل کارشون هم بزنین. چون خیلی از آقایون این دوره و زمونه ادعاشون با واقعیت نامنطبقه و وقتی خرشون از پل گذشت کم کم رو میشه که مدرک دانشگاهی یا شغل رسمی و دولتی و خیلی اداعاهای دیگرشون همش دروغ و توهم و "ژست" بوده و خانم ساده دل به همون ژست اعتماد کرده و جواب مثبت داده.
در مورد معیارها و اهدافشون از ازدواج و این دغدغه های خودتون که در پست ارسالیتون بیان کردین تابحال با هم صحبت کردین؟ اگر نه اینها هم موارد مهمی هستن که باید تکلیفش رو به طور واضح قبل از ازدواجتون روشن کرده باشین و این چک و چانه ها رو به بعد از ازدواج موکول نکنید.
آخرین موردی هم که الان به ذهنم میرسه که حتما در موردش مطمئن بشید اینه که استقلال عاطفی و مالی مطلق از خانوادشون داشته باشن که از بدترین سموم ازدواج و تیشه اصلی به ریشه بنیان خانواده همین استقلال مطلق نداشتن آقایون از خانوادشونه(وابستگی خانمها به خانوادشون تا حد زیادی طبیعیه و مثل وابستگی آقایون مخرب نیست). راهش هم صرف زمان کافی برای دوران نامزدی و مشاهده
روابط ایشون با خانوادش هست و مقایسش با روابطشون با شما، از هیچ نشانه ای سرسری نگذرید و در نظر بگیرید که هر نوع زمزمه ای در این دوران بعد از ازدواج به فریاد تبدیل خواهد شد.
از مشاورین "علم گرا" هم اگر خواستید میتونید کمک بگیرید، که در مواردی مثل میزان تطابق میل جنسیتون(با توجه به سن ایشون)، این کمک گرفتن از مشاور مربوطه خیلی واجبتر هم هست.
با همه اینها من "احتمال" زیادی میدم که ایشون فرد بسیار مناسبی برای ازدواج باشن و تمام مواردی که در بالا عرض کردم مصداق ضرب المثل احتیاط شرط عقله هستن و یه پروسه منطقی آشنایی و تحقیق قبل از ازدواج برای خانمهایی که با تقاضای ازدواج روبرو شدن.
علاقه مندی ها (Bookmarks)