شخصی که قراره باهاش ازدواج کنم از آینده نگرانه.

[javid73]

با سلام خدمت همراهان عزیز
پسر مجردی هستم که اخیرا به قصد ازدواج با شخصی آشنا شدم . مشکلی که برام پیش اومده اینه که با ایشون خیلی صحبت کردم و رفت و آمدهای زیادی انجام گرفته . در این مدتی که زیر نظر خانواده ها با هم آشنا می شدیم از قرارهای دو نفره در بیرون گرفته تا جمع خانوادگی و صحبت های مختلف . من تموم علایق ، روحیات و شرایط و خصوصیاتم رو با ایشون در میان گذاشتم . حتی در بین صحبت ها خنده رو و خوشحال بودن و مشخص بود که از گفتگوی با من خیلی خوشحالند . چندباری هم برای ایشون کادو گرفتم . ابراز محبت کردم . روزی چندین ساعت تلفنی در ساعت های مختلف تماس میگرفتم و حتی چت هم داشتم حدود کمتر از سه ساعت در روز نمیشد . روحیات و نظراتمون خیلی به هم نزدیک بود و چون شغلمون هم یکسان هست باب گفتگو بیشتر باز میشد .

منتها مشکلی که هست ایشون بعد از رفت و آمد های خیلی زیاد هنوز جواب قطعی به من نداره یعنی نه رد کرده و نه مواقت کرده اند . بیشتر از 6 ماه هم از این ارتباط میگذره .
البته ناگفته نماند که ایشون یکبار ازدواج کرده و در دوران عقد جداشده اند . یکسال عقد بوده اند . زمان زیادی هم جدایی نگذشته حدود یکسال از جدایی میگذره .

من به ایشون خیلی ابراز علاقه کردم و سعی کردم هربار که می بینمشون بهشون خوش بگذره و تا حالا هم کدورتی بین ما نبود و چیزی به من نگفتند ولی احساس میکنم اصلا اینها رو در نظر نمیگیرند برای ازدواج یعنی این مسائل تاثیری در نظرشون و مثبت بود نطرشون نداره . هربار که منطقی صحبت میکنیم از جواب ازدواج طفره میروند . تا جایی هم که میدونم درباره من تحقیق هم نکرده اند که یکبار پرسیدم گفتند تحقیق چیزی رو نشون نمیده و ممکنه حقایق را کتمان کنند . شماره محل کارم ، دوستان و آشنایم را دادم ولی تحقیق نکرده اند .
تنها جوابی که به من داده اند اینه که ازدواج یک هنداونه در بسته است و اوایل همه همینجور عاشقانه حرف میزنند بعد همه چیز عادی میشود و .. علاقه به تنهایی ملاک نیست .

تصور میکردم اینکه شاد با هم صحبت میکنیم و خندانیم حتما نظرشون مثبته ولی وقتی جدی حرف میزدم میگفتند که نه حس خاصی ندارن .

به نظر شما دلیل این وسواس چیه؟ چرا حرفا و اظهار علاقه های من تاثیری نداره ؟ آیا به ازدواج قبلی ایشون برمیگرده این امر . راهی هست من انجام بدم ؟

[دادگر]

درود

به احتمال زیاد از شما خوشش نمی آید.

[Pooh]

سلام.

امیدوارم حالتون خوب باشه.

به نظر من، اگر فکر میکنید مدت آشنایی کافی بوده و مسایل مختلف بررسی شده، و با توجه به اینکه خانواده در جریان هستن، بهتره تکلیف رو مشخص کنن. به این صورت که شما دیگه خودتون تماسی نگیرید و از خانوادتون بخواید با خانواده ایشون تماس بگیرن و بگن که پسر ما دختر شما رو پسندیده و لطفا شما هم جمع بندی کنید و نتیجه و جواب قطعی و نهایی رو تا ده روز دیگه مشخص کنن و ده روز دیگه تماس میگیریم و جواب رو میگیریم.


بعد از تماس خانوادتون، شما هیچ گونه تماسی با ایشون نگیرید و بذارید جواب هر چه هست، رسما و از طریق خانواده اعلام بشه. اینجوری تکلیف خودتون رو مشخص میکنید. اگر حوابشون بله بود که باز هم از طریق خانواده قرار جلسه رسمی برای تعیین مهریه و تاریخ مراسم و... میذارید.

و اگر جواب منفی بود که تمام.

اگر هم که هنوز به جواب نرسیدن و میخوان باز فکر کنن، حتما بپرسید چقدر و بازه مشخص زمانی بهتون بدن.

[محمد89]

سلام دوست عزیز
یک مساله جدی این وسط هست. ایشون یک بار تجربه ناموفق داشته و این باعث میشه خیلی محتاطانه عمل کنه.
در مورد مسائلی که گفتن من خیلی بهشون حق میدم. معمولا تحقیق چیزی به ادم اضافه نمیکنه. کمتر کسی رک و پوست کنده خوب و بد شخصیت یه نفر رو به ادم میگه.
و اینکه این دوره اشنایی شما البته کوتاه نبوده اما اینطور که شما میگید بیشتر احساسات توش رد و بدل شده و خیلی عجیب نیست که اتفاق ناخوشایندی بین شما و ایشان در این مدت نیفتاده باشه.
پیشنهاد من اینه که حتما دو نفری به یه مشاور خبره مراجعه کنید (تاکید میکنم خبره و البته بگم من خودم کسی رو سراغ ندارم! ولی دوستان کسانی رو معرفی کرده بودن در همین سایت) تا شخصیت شما و ایشون رو تحلیل کنن.
من همینجا یه چیزی راجع به مشاور بگم. به نظر من توانایی تحلیل شخصیت اشخاص بیشتر از اینکه صرفا با خوندن درس دانشگاهی بدست بیاد یه مهارته. میخوام بگم اگر کسی رو میشناسید که چنین قابلیتی داره دو نفری برید پیش ایشون.
بعد از این مرحله اگر کماکان مصر بودید با ایشون جدی تر صحبت کنید.
هر چند به نظر میرسه شما تا حدی دلبسته ایشون شدید و همین باعث میشه چشمتون رو روی واقعیت هایی ببندید.
و چند سوال که اگر دوست داشتید پاسخ بدید شاید کمک کنه. اگر هم اینجا جواب ندادید خودتون بهشون فکر کنید.
شما چقدر از ازدواج قبلی ایشون میدونید؟
چه دلایلی برای جدایی عنوان میکنن؟
ایا با همسر قبلی ایشون صحبت کردید؟
توی این مدت اشنایی چه خصلتهای بدی از ایشون دیدید؟

[Mvaz]

سلام
در بین صحبت های شما یه چیز رو خوب متوجه نشدم، اینکه به زعم شما در این دوره آشنایی، کادو خریدن و ابراز احساسات یک ارزش محسوب میشه و طرف مقابل هم باید قدردان باشه!


نگاه کنید اسم دوران آشنایی روش هست، صرفا برای آشنایی به جهت ازدواج و نه چیز دیگر.
یعنی اینکه تا اتمام دوران آشنایی شما یک گزینه برای همدیگر هستید، تا معیار ها و انتظارات یکدیگر رو بررسی کنید.
دوران آشنایی همشرایطی دارد، این روند شما بیشتر شبیه یک رابطه دوستانه است که به جای حکم فرمایی عقل برای تشخیص درست و غلط بودن یکدیگر، احساسات حاکم شده که دنبال هر چیزی هست به غیر از شناخت.


به نظر میاد شما از طریق خواستگاری با این خانم آشنا نشدین، بلکه از طرقی به هم رسیده باشید و سپس خانواده ها در جریان قرار گرفتند.
( موضوع مهمی هست که لازمه درموردش توضیح بدین)

دوست عزیز شما قراره یک زندگی موفق رو در آینده داشته باشی، در این رابطه به جای جلب رضایت ایشان، هدفت این باشه انتخابت شما رو به ازدواج موفق سوق میده یا نه.

توصیه میشه هر چه زودتر ترمز این رابطه رو بکشی تا نگذاری تنور احساسات شما بیشتر گر بگیره.
این احساسات باعث میشه شما یکسری از واقعیت ها رو نبینی.

[javid73]

با تشکر از دوستانی که پاسخ دادند . بعد از چهارمین جلسه من با خود خانم صحبت کردم و ایشون گفتند که فرصت بیشتری میخاند که بیشتر با من آشنا بشند و فعلا نمیتونن جوابی بدند .
در مورد زندگی گذشته ایشون مقداری تحقیق کردم و حتی از خانواده همسر سابقشون و دلیل جدایی را متناسب نبودن اخلاقیاتشون با هم عنوان کردند . درباره اون آقا هم پرس و جو کردم مطلب منفی دستگیرم نشد . درباره دختر خانم هم پرس و جو کردم گفتند کمی سختگیرند .
"حتی از خود خانم هم درباره علل جدایی پرسیدم گفتند به تشخیص مشاوره دادگاه همسر سابقشون افسردگی داشتند و در دوران عقد با ایشون صادق نبودند و کم توجه بودند از نظر رفتاری به خانم . فقط از نظر زبانی عنوان میکرد که علاقه دارند ولی در عمل به وظایف نمودی نداشت." ناگفته نماند که همسر سابق الان ازدواج کرده اند.
دلیلی که به ذهن من خیلی بزرگ بیاد و بتونه علت جدایی باشه عنوان نشده فقط گفتند که صداقت نداشتند و چندین بار از ایشون دروغ شنیدند و بعد از عقد حمایت از خانومش نکرده و .. به جزییاتش هم اشاره کردند ولی من اینها رو کافی ندیدم .

مشاوره ازدواج نرفتیم ولی تست های شخصیت mmpi و neo را همراه با تفسیرهاش هر دو داریم . ایشون قرار شد تست ها را به یک مشاوره نشان بدهند که علی الظاهر انجام نگرفته . راستش من خودم زیاد به مشاوره اعتقاد ندارم چون هیچ کسی بی عیب نیست و مدت زمان طولانی را باید صرف مشاوره کنیم و در آخر ممکنه یک عیب روی ما بگذارند و کل ازدواج را منتفی کنند . من نگرانم در دختر خانم ذهنیت منفی ایجاد کنند .

وضعیت خانوادگی ، برخورد خانوادشون از لحاظ همکفو بودن ، و یکسری ویژگی های دیگه را به دقت دیدم مورد پسندم هست .

حالا از دوستانی که با تجربه تر هستند خواهش میکنم اگر راهی به ذهنشون میرسه که من انجام بدم دریغ نفرمایند . تشکر

[پاپیون]

سلام

هیچکس نمیتونه حدس بزنه که طرف مقابل شما دو دلیش از چه موضوعی نشات میگیره
1.هنوز با طلاقشون کنار نیومدن؟
2.ویژگی های شما برای ازدواجشون کافی نیست
3.هنوز درگیر احساسی شوهر سابقشون هستن
و هزاردلیل دیگه

اینکه همش دنبال دلیل بگردید هم سوتفاهم ایجاد میشه هم ممکنه سرگردم تر بشید

بنظرم دلتون رو به هزار راه نسپرید با ایشون منطقی و جراتمندانه صحبت کنید.
بهشون بگید من درک میکنم که اتفاقی که در گذشته برای شما افتاده ممکن تصمیم گیری رو برای شما سخت کرده باشه
و تمام سعی خودم را خواهم کرد که حسن نیتم را به شما ثابت کنم و از شما می خوام بمن صادقانه بگید چقدر زمان نیاز دارید
برای اینکه جوابتون رو به من بدید؟

ایشونم لابد یه تایمی رو مشخص میکنند اگر ارزشش رو دارند اون تایم رو صبر کنید و جوابتون رو بگیرید

[خانم مهندس]

سلام. چیزی که من بین صحبتاتون متوجه شدم، ورود سریع شما به فاز احساسات و رد و بدل کردن هدایا و... بود. خب قطعا اگر دختری پخته و عاقل و فهمیده باشه از پسری که تلاش میکنه سریع رابطه رو به فاز احساسات بکشونه فاصله میگیره. شما بایستی روند آشنایی رو به این شکل پیش ببرید: اول باید ببینید از نظر ظاهر و موقعیت ظاهری به همدیگه کشش و تمایل دارید؟ بعد باید ببینید میتونید به عنوان دو انسان بالغ، با همدیگه گفتگو کنید و اینکه آیا از نظر فکری هم جهت هستید و همدیگه رو میفهمید و درک میکنید یا خیر. بعد از اون باید در مورد ارزش ها و خط قرمز هاتون با جزئیات و تفصیل صحبت کنید ببینید به توافق میرسید یا خیر. بعد از اون، ببینید میتونید کنار هم گفتگو های شاد و دوستانه داشته باشید؟ میتونید کنار هم اوقات خوبی رو سپری کنید؟ اصلا میتونید با هم بخندید یا خیر؟ بعد از همه اینها، اگر همه چیز خوب پیش بره و با هم متناسب باشید، کم کم و آهسته احساسی بینتون شکل میگیره و هر چی زمان میگذره و آشنایی و شناختتون از همدیگه بیشتر میشه، احساساتتون هم عمیق تر و بیشتر میشه نسبت به هم. چرا؟ چون ارزش ها و خط قرمز های هم رو میدونید، هر چالشی سر راهتون بیاد با گفتگو و تبادل نظر حلش میکنید و چون زبان همدیگه رو میفهمید و تفاهم دارید، بحث ها و مشاجره هاتون بی نتیجه نمیمونه و حل میشه، چون هم فکر و هم مسلک هستید، میتونید با هم اوقات خوشی داشته باشید و از با هم بودن لذت ببرید و...
حالا، حدس من اینه که دختر خانم متوجه شدن که علی رغم اینکه شناخت و آشنایی بینتون ناقص مونده، شما سعی دارید رابطه رو احساسی ببرید جلو، و این باعث شک و ترس و بدبینی و دو دلی در ایشون شده.
اگر اینطور نیست، در مورد روند آشناییتون بیشتر بنویسید که بشه بهتر راهنمایی کرد.

[Pooh]

سلام.

به نظر من هم صحبت خانم مهندس تا حدود زیادی میتونه درست باشه.

در حالت کلی، چه دختر چه پسر، اگر بخوان منطقی فکر کنن ولی ببینن که طرف مقابلشون از نظر احساسی وابسته شده، دچار اضطراب میشن.

خوبه که در دوره ی آشنایی، هر دو طرف فضای کامل برای تصمیمگیری رو به هم بدهند تا هر دو باعث بشن طرف مقابل در آرامش تصمیم بگیره.

یعنی مثلا کسی که اون یکی رو پسندید، توی ذهنش این دیدگاه رو داشته باشه که من خیلی دوست دارم جواب تو هم مثبت باشه، ولی اگر منفی بود نه از تو ناراحت میشم نه در خوشبختی به روی من بسته شده. حتما خداوند اون کسی که مناسب من و مناسب تو باشه رو در جایی دیگه سر راهمون قرار خواهد داد و امیدوارم خوشبخت باشم و خوسبخت باشی.

و اون کسی هم که طرف مقابل رو نپسندیده، توی ذهنش این دیدگاه رو داشته باشه که : تو انسان خوبی هستی و مهر خدا، مثل همه مخلوفات شامل حال تو هم هست. جواب منفی من حتما حکمتی از مهر خداست برای تو و خوشبختی تو جای دیگریست و امیدوارم به سوی خوشبختی که خدا برات میخواد بری و خوشبخت باشی و من هم به سوی خوشبختی خودم میرم.

[javid73]

بعد از چند جلسه صحبت ، پرسیدم که نظرشون درباره آینده چیه و چقدر فرصت لازم دارند برای جواب !
گفتند که باید طوری باشه که بتونیم هم را بشناسیم و با هم راحت تر و صمیمی تر بشیم . با این روابط رسمی امکان شناخت وجود نداره.
چندین بار دیگه رفت و آمد به منزل ما و ایشون ادامه پیدا کرد و صحبت های زیادی انجام گرفت تا اینکه تصمیم بر اضافه شدن تماس تلفنی شد .
شماره هم دیگر را گرفتیم و گاهی پیام کوتاه یا زنگ میزدم . چند باری هم بیرون قرار گذاشتیم .
در بیرون از همدیگه سوالاتمان را می پرسیدیم گاهی من خاطرات جالب گذشته ام را تعریف میکردم و ایشون میخندیدن و با هم شاد بودیم تقریبا.
در منزل ما و خودشان هم که به صورت دو نفره حرف میزدیم انتظارات و شرایط و خط قرمزها را برای هم مشخص کرده بودیم.
این احساس راحت بودن و گفتگوی های دو نفره خیلی نزدیک ، به خواست خانم انجام گرفت چون میگفتند باید من را بهتر بشناسند .
یکبار یادم هست وقتی صحبت میکردیم گفتند این صحبت ها برای شناخت بیشتر هست و حس خاصی نیست.
از خواهرشون هم شنیدم که گفتند چون در زندگ قبلی اذیت شدند مقداری ترس دارند ولی الان مقداری راضی شده اند و...

بعد از ماهها رفت و آمد و صحبت های تلفنی و چت و ... گفتند که دو دل هستند و باید استخاره بگیرند ! هرچه آمد بهش عمل می کنند.