سلام محمد گرامی
قبول شدنت رو تبریک میگم. و چه خوب که قراره تو یه دانشگاه بزرگ درس بخونی. این فرصتی هست که میتونه برات یه پله پرش بشه.
نگرانیت در مورد خوابگاه خیلی هم بیراه نیست. اون مشکلاتی که در موردش شنیدی، هست اما قدرت اراده تو هم هست. ضمنا این رو در نظر بگیر که خیلی از هموردیهای خودت چنین چالشی رو دارند و خبر خوب دیگه اینکه زندگی کسی هم تا حالا توی خوابگاه به خاطر مشکل "هم اتاقی" به پایان نرسیده!
زندگی خوابگاهی دست کم برای سن شما، یک عالمه حسن داره که به بدیهاش میچربه. سبک زندگی مینیمال، سر و کار داشتن با آدمهای مختلف، تحمل ناهمگونیها و حل مشکلات ناشی از تفاوت سلیقه و غیره، همه باعث میشه چهارسال بعد، شحصیت به مراتب قویتر و مداراگرانهای داشته باشی.
لازم نیست اصلا نگران باشی. خود داشنگاه تهران یک مرکز مشاره خیلی خوب داره که اگر مشکلی پیش اومد، میتونی از کمکشون استفاده کنی، برای دانشجوهای ترم اول برنامه ویژه دارن معمولا.
یه نشریه هم داره "پیام مشاور"، الان لینکی ازش پیدا نکردم ولی دو سه تا ویژهنامه رو اختصاص داده به دانشجویان ورودی جدید و اطلاعات خوبی میده، در مورد زندگی خوابگاهی و غیره هم هست.
ضمنا جدای از اینها:
یک کتاب جذاب و خوشخوان هم هست به اسم "چیزهایی که کاش وقتی 20ساله بودم میدانستم" ترجمه دکتر علیرضا فیضبخش که مرکز کارافرینی دانشگاه شریف چاپ کرده و در فرصت باقیمانده تابستان حتما بخونش.
موفق باشی و نمیدونی چقدر دلم میخواست جای تو بودم و فرصتهای تو رو داشتم.
هر چیز که در جُستن آنی، آنی
مولانا
علاقه مندی ها (Bookmarks)