سلام
به همدردی خوش آمدی.
این سنی که هستی موقع احساسات زیاد وتغییرات روحیه.نیاز نیست اینقدر خودتو سرزنش کنی.
انتظاراتی که از خودت داری بالاست واونی که فکر میکنی هستی رو پایین میبینی. بنابراین به شدت خودت سرزنش میکنی.همه که یه دفه پخته نمیشن.تا به ثبات نسبی توی شخصیت واعتقادات برسی یه مدت نسبتا زیادی طول میکشه
این مدت آزمون وخطا داری.اشتباه میکنی توی جمع ممکنه رفتارهات گاهی عجیب باشه..اما وقتی سنت بیشتر شد وتجاربت رفت بالاتر متوجه میشی نگرانی های گذشته ت چقدر بی اهمیت بودن وتو چقدر اونا رو حساس میدیدی...
اگه برات امکانش هست توی کارگاههای گروهی اعتماد به نفس شرکت کن تکنیکهای خوبی تمرین میکنی..کلاس بازیگری هم یه شیوه خوب برای عده ای هست که از کمبود اعتماد به نفس رنج میبرن.با دوری از جمع نتیجه عکس میگیری اتفاقا بهتره توی جمع باشی نظرت بگی حرف بزنی انتقاد وتحسین بقیه رو هم بشنوی گاهی هم که نیاز داری تنها باشی تنها باش روی تمرکز وآرامشت کار کن..
اگر قصد داری بری پیش پزشک هم از روانشناس بالینی شروع کن بعدش اگه صلاح ببینه خودش به روانپزشک معرفی میکنه برای دارو.چون توی این سن بیشتر به مهارت وشناخت نیاز داری تا دارو .
این دو لینک رو مطالعه کن.
http://www.hamdardi.net/thread-21869.html
http://www.hamdardi.net/thread-8862.html
ای بامن وپنهان چودل ،از دل سلامت میکنم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)