مشکلات من در مورد ازدواج

[scarface]

سلام
خیلی وقت بود اینجا نیومده بودم. سرطان پدرم دوباره عود کرده. به طرز وحشتناکی کمبود خواب دارم، در شبانه روز شاید 4 ساعت مفید بخوابم. این چند روز فامیل و آشنا عیادت میان و باز هم همون سوالهای همیشگی... یکی میپرسه کی ازدواج میکنی؟ ما منتظریما! دیر شد! تو دلم میگم خوب به .... که منتظرین :| اون یکی برمیگرده میگه اینا بی عرضه ن بابا! چی بگه آدم....
از یه طرف تو دلم بهشون میگم لامصبا فکر میکنین الان خیلی دارم لذت میبرم از زندگیم؟؟؟ خیلی حال میده تنهایی؟ نمیدونم شایدم فکر میکنن مثلا من دخترباز عالمم و هر شب با یکیم! ناگفته نماند یکی دو بار این چند ماهه تلاش کردم که متاسفانه یا خوشبختانه نشد. احتمالا بلد نبودم چی بگم و طرف پیش خودش گفته این دیگه کیه! از تو فریزر درومده!؟
از طرف دیگه، رسما تهی شدم. خرجای خونه کم بود، خرجای بیمارستان رسما من و خواهر و برادرم رو خشک کرد. فقط یه فقره جراحی ساده با چند شب بستری نزدیک 15 میلیون آب خورد. از دار دنیا یه ماشین مونده برام که با این وضعیت اونم چند وقت دیگه شاید بفروشم. پروژه های شرکت داره تموم میشه و احتمالا تا چند هفته دیگه عذرمو بخوان. بقیه شرکتهای همکار هم تقریبا همین وضعیتن و راه به راه دارن تعدیل میکنن. یعنی فقط زنگه که گوشیم میخوره و دوستان و همکاران از کار بیکار شده التماس دعا دارن غافل از اینکه خودمم چند وقت دیگه رو به اتمامم :) حالا تو این وضعیت گریه دار نیست فکر ازدواج باشم؟ مطمئنا گرسنه نخواهم موند و یه کاری پیدا میکنم ولی در بهترین حالت همون خودمو بتونم سیر کنم هنر کردم. با این همه بدبختی و آینده ی نامعلوم و اقتصاد منفجر و دست خالی چجوری برم جلو؟ به امید کدوم پس انداز؟ دو ساله یه دست لباس برای خودم نخریدم و مشکلی ندارم ولی آیا همسرم هم با همچین شرایطی اوکی خواهد بود؟ اصلا اونم اوکی باشه، بالاخره باید درامدمون کفاف زندگیمون رو بده. شاید میگین خدا بزرگه و کمکت میکنه و.... یه عزیزی میگفت خدا قدیما زورش بیشتر بود! الان اگه میتونست کاری کنه وضع مملکت این نبود.
چند وقت پیش رفته بودیم خونه یکی از فامیلها شهرستان. وضع مالیشون زیاد خوب نیست. بستنی خریده بودیم. دختر کوچیکشون با ذوق و شوق یه پیاله بستنی برداشت رفت جلو باباش گفت: بابا! بابا! بستنی!!! خوب من حرومزاده ی دو عالمم اگه بخوام تو وضعیتی ازدواج کنم و بچه دار شم که بچه م همچین حسرتی بخواد داشته باشه :|
از طرف دیگه (چند طرف شد؟) در شرف 32 سالگی هستم و درگیری های درونیم به قوت خودش باقیه. نمیدونم اصلا این خلایی که الان تو زندگیم هست این تنهایی دیوونه کننده و رکوردشکن با ازدواج پر میشه؟ اگر بعد این همه صبر و تحمل برم جلو و ببینم ازدواج اون چیزی نبود که میخواستم چی؟ چطور سمت چیزی برم وقتی اصلا نمیدونم جواب سوالم و نیازم هست یا نه. اصلا نیازم چیه؟ نکنه فقط رابطه جنسی باشه و بعد یه مدت دلمو بزنه؟ تو خیابون زوج ها رو در حال بگو بخند میبینم و به خودم میگم یعنی واقعا خوشبختن؟ تو زندگیشون چه خبره؟ اگه خوشبختن چی رو دارن که خوشبختن و چی از بین میره که کارشون به جدایی میرسه.
نمیدونم جای درستی تاپیک زدم یا اصلا این حرفا تاپیک زدن لازم داشت یا نه. شاید جوابی نداره حرفام. شاید خیلی مزخرف گفتم. در هر صورت اگه تا آخرش خوندین ممنونم.

نشسته ام به در نگاه می کنم
دریچه آه می کشد
تو از کدام راه می رسی
خیال دیدنت چه دلپذیر بود
جوانی ام در این امید پیر شد
نیامدی و دیر شد....

[رنگین]

سلام. مشکلاتتون واقعا زیاد هست. ولی اینو بدونید هیچ زندگی بی گره نیست. حتی اون زوج هایی که میبینید با هم میخندند . اگر ازدواج درستی داشته باشیدآرامش میگیرید و با هم از پس مشکلات زندگی بهتر برمیاد. به نظر من هر کس تو یه دوره و برهه از زندگی ش گرفتاری های زیاد داره و سختی ها بهش فشارمیارن. این معناش این نیست که تا آخر عمر وضع همینه روابط کوتاه مدت مثل مسکن می مونند. گاهی درد بعدش شدید تر هم برمیگرده.
با شخص مناسبی که شرایط شما رو درک میکنه ازدواج کنید. خدا همیشه زورش زیاده. ولی زندگی هم بی مشکل نمیشه انسان همواره در طول تاریخ در حال جنگ با مشکلات بوده ولی زندگی هم کرده

[Telegramid_TrueMotion]

اخه ازدواج که فقط نیاز جنسی نیست
باید تو شرایط حداقل ماهی 3 تومن درامدت باشه تا بتونی فکر ازدواج باشی تازه بشرط اینکه مشکل مسکنم نداشته باشی...

پس اگه پولش رو نداری سر حرف این و اون فکر ازدواج نباش چون مشکلاتت 4 برابر میشه
تو حالت فعلی کلافگی و پاشیدگی ذهنی داری با ازدواج غلط هم بدتر میشه اوضاعت
ولی اگه حقوقت خوبه اینده کاری خوبی داری و مشکل مسکن نداری فکر ازدواج باشه
5 سال بعدم باید بچه دار بشی حداکثر وگرنه زندگیت سرد میشه یعنی از الان باید فکر بچه هم باشی
پس اگه نداری تو مقصر نیستی و گور بابای حرف دیگران

[elina2]

واقعا زندگی ما مجردا خیلی عجیب غریبه . یه زمانی که جوون تر بودیم و سرخوش و بیخیال ، اصلا فکر مشکلات و مسئولیت و این چیزا نبودیم و تنها چیزی که ذهنمونو درگیر میکرد این بود که باکسی ازدواج کنیم که عشقه اولش باشیم . برای من یکی که همیشه تو ذهنو خیال و رویام این بود که عشقه اوله همسر ایندم باشم . کم کم که سن بیشتر شد حس میکنیم حالا ایا واقعا اینکه میگیم میخایم ازدواج کنیم ایا برای فرار از خانوادس؟ آیا اینکه دلمون میخات مستقل بشیم و روی پای خودمون بایستیم و زندگی مستقل خودمونو داشته باشیم خواسته ی زیادیه؟ نکنه مستقل بشیم بدبخت بشیم و حسرت گذشته و مجردی رو بخوریم ؟ نکنه عین خر تو گل بمونیم و بگیم ای کاش همچین ریسکی نمیکردیمو و ازدواج نمیکردیم .
اما این دل چقدر میتونه تنها باشه چقدر میشه به دلمون بگیم خفه شو حرف زیادی نزن تو باید تنها باشی تو نباید ازدواج کنی یعنی چی که میخوای عشق داشته باشی و یکی باشه که رفیق تنهاییات باشه . فکر نمیکنی فردا به خاطر ابزار عشق باید صدبرابر پس بدی و زحمت بکشی . چقدر باید با دلمون بجنگیم و مبارزه کنیم ؟ تاکی؟
من میگیم باید شمارش معکوسو خوند و دلو زد به دریا ...

[Mvaz]

نشسته ام به در نگاه می کنم
دریچه آه می کشد
تو از کدام راه می رسی
خیال دیدنت چه دلپذیر بود
جوانی ام در این امید پیر شد
نیامدی و دیر شد....

سلام
یه زن اول از همه از شوهرش اعتماد به نفس و امید به آینده میخواد که بتونه آرزوهاش رو روی اون بچینه.
از همسرش صداقت و تلاش میخواد.

از همسرش محبت میخواد،

حالا این وسط بحث های مالی هم پیش میاد، خوب خیلی هاشون حق دارن، برای اینکه باید به یه چیزی بالاخره اعتماد کنند.

شما که به قول خودت پول نداری، ولی میتونی اعتماد به نفس و انگیزه ساختن و تلاش داشته باشی.

تو این وضعیت گرانی و غیره فقط پسر ها نیستن که ذهنشون را با گرانی تطبیق دادند، خیلی از دختر ها هم این گرانی ها رو درک کردند و از توقعات و خواسته هاشون کم شده.


تو اگر یک جفت خوب پیدا کنی، دیگه لازم نیست یه نفره پارو بزنی تا به ساحل برسی، بلکه دیگه دونفره پارو میزنید.

پس قبل از هر چیزی نگاهت به زندگی و ازدواج رو تغییر بده و بعد از جانب خودت فقط به زندگی نگاه نکن، از طرف همسر اینده ات هم نگاه کن.

ذهنت رو ازاد کن

[الهه زیبایی ها]

اخه ازدواج که فقط نیاز جنسی نیست
باید تو شرایط حداقل ماهی 3 تومن درامدت باشه تا بتونی فکر ازدواج باشی تازه بشرط اینکه مشکل مسکنم نداشته باشی...

سلام
با اجازه صاحب تاپیک
میخوام کسانی که دستشون تو خرجه
یِ برآورد از مخارج یِ زندگی متوسط برای دونفر بکنن
ببینم واقعا ما عزلت نشینیم؟
یا درویش مسلک طی طریق میکنیم؟
یا حسابمون ضعیفه خرج بالاست نمیبینیم....قضیه چیه؟

البته به هرحال اینم بگم با صاحب تاپیک همدردی میکنم
هرچند موافق نیستم باهاشون ولی تو وهله اول حق دارن.

[فرزانه 123]

سلام
من برای ازدواجتون فقط می خواستم خواهرانه یه توصیه ای بکنم. اینکه حتما اولا خودتون رو و ثانیا طرف مقابلتون رو بشناسید . مطمئن بشید که می تونید نیازهای هم رو برآورده کنید. هم خودتون صادق باشید و هم از طرف مقابل بخواید که صادقانه نیازها و توقعاتشو بگه. ازدواج واقعا چیز پیچیده ایه. از شما و از همه جوونایی (چه دختر چه پسر) که انشالله در آینده قصد ازدواج دارن از همین تریبون خواهش می کنم که دقت کنید. دقت دقت دقت.
اگر قراره شرایط خاصی توی زندگی داشته باشین حتما با طرف مقابل صادقانه و دقیق درمیون بذارین.
برادر عزیزم
الان توی جامعه خیلیها هستن که شرایط اقتتصادی شمارو دارن. ولی مطمئن باش اگه درست انتخاب کنی و درست مسیر رو ادامه بدی بهترین زندگی رو انشالله خواهی داشت. مطمئن باش هنوز دخترهایی پیدا میشن که با بدترین شرایط اقتصادی کنار میان به شرطی که از محبت و تلاش و اخلاق و حمایت شریک زندگیشون مطمئن باشن. هرچند از نوشته های شما میشه متوجه شد که کاربلد هستین و تلاشگر.

موفق باشید

[SaYe_RoshAN]

سلام
اینایی که میان و میگن اگر همسر فلان طور انتخاب کنی با مشکلاتت کنار میاد یا خدا کمکت میکنه و فلان احتمالن تا حالا نشده که بی پول بشن
و ببنند که بی پولی چطور تمام پایه زندگی را می لرزونه و مثل زلزله چهار ستون زندگیتو تا مرز فروپاشی میبره

تا ثبات مالی پیدا نکردید ازدواج نکنید.
ثبات مالی برای یک مرد به معنای حفظ اعتماد همسرشه.
ثبات مالی به معنای حفظ اقتدار مرده

من با دوستمون موافقم که میگفت حداقل سه میلیون درآمد داشته باشید..حداقل سه میلیون..و یه برنامه برای یه آینده بهتر
درست یا غلط ما توی جامعه ای زندگی میکنیم که پول داشتن و پول نداشتن اساس برخورد مردم با ماست
اگر پول نداری به مادرت عیدی بدی و پدرتو جلوی اقوامش سربلند کنی پدرو مادرت هم مثل قبل تحویلت نمیگیرن (دیدم که میگم!)
شما یه درآمد ثابت داشته باش و یه برنامه توی ذهنت داشته باش که در آینده چطور میتونی پیشرفت کاری داشته باشی یا چقدر سرمایه میخوای که یک کار آزاد راه بندازی
تا وضعیت مالیت بهتر بشه
از بیرون گود نگاه نمیکنم..میدونم که شرایط بی ثبات و سخته..اما هنوزم راه برای جلو رفتن پیدا میشه اگه باهوش باشید و بتونید نظام ذهنی تون را حفظ کنید.

[رنگین]

شرایط بی ثبات و سخته درست. ولی توکل به خدا واقعااا جواب میده. ترس مانع پیشرفته.نباید دنبال یک زندگی همه چیز تکمیل و ایده ال بود
بی پولی هم کشیدم. از پس ش بر اومدیم. به پیشرفت مالی هم رسیدیم.

[scarface]

در درجه ی اول ممنون از دوستانی که پاسخ دادن.

سلام. مشکلاتتون واقعا زیاد هست. ولی اینو بدونید هیچ زندگی بی گره نیست. حتی اون زوج هایی که میبینید با هم میخندند . اگر ازدواج درستی داشته باشیدآرامش میگیرید و با هم از پس مشکلات زندگی بهتر برمیاد. به نظر من هر کس تو یه دوره و برهه از زندگی ش گرفتاری های زیاد داره و سختی ها بهش فشارمیارن. این معناش این نیست که تا آخر عمر وضع همینه روابط کوتاه مدت مثل مسکن می مونند. گاهی درد بعدش شدید تر هم برمیگرده.
با شخص مناسبی که شرایط شما رو درک میکنه ازدواج کنید. خدا همیشه زورش زیاده. ولی زندگی هم بی مشکل نمیشه انسان همواره در طول تاریخ در حال جنگ با مشکلات بوده ولی زندگی هم کرده

هیچ زندگی بی گره نیست ولی باور کنیم یا نه، پول یه تعداد خیلی زیادی از گره ها رو باز میکنه. فعلا که تا اینجای زندگی وضع همین بوده و هی هم بدتر شده. دیگه کی میخواد وضع بهتر بشه نمیدونم.

ولی زندگی هم بی مشکل نمیشه انسان همواره در طول تاریخ در حال جنگ با مشکلات بوده ولی زندگی هم کرده

شب میام خونه هرکس با یه مشت قرص و دارو یه گوشه افتاده، آخرین باری که واسه تفریح بیرون رفتم یا چیزی برای خودم خریدم واقعا یادم نمیاد کی بوده. اینی که من الان دارم میکنم زندگی نیست اسمش زنده موندنه.

سلام
یه زن اول از همه از شوهرش اعتماد به نفس و امید به آینده میخواد که بتونه آرزوهاش رو روی اون بچینه.
از همسرش صداقت و تلاش میخواد.


از همسرش محبت میخواد،


حالا این وسط بحث های مالی هم پیش میاد، خوب خیلی هاشون حق دارن، برای اینکه باید به یه چیزی بالاخره اعتماد کنند.


شما که به قول خودت پول نداری، ولی میتونی اعتماد به نفس و انگیزه ساختن و تلاش داشته باشی.


تو این وضعیت گرانی و غیره فقط پسر ها نیستن که ذهنشون را با گرانی تطبیق دادند، خیلی از دختر ها هم این گرانی ها رو درک کردند و از توقعات و خواسته هاشون کم شده.




تو اگر یک جفت خوب پیدا کنی، دیگه لازم نیست یه نفره پارو بزنی تا به ساحل برسی، بلکه دیگه دونفره پارو میزنید.


پس قبل از هر چیزی نگاهت به زندگی و ازدواج رو تغییر بده و بعد از جانب خودت فقط به زندگی نگاه نکن، از طرف همسر اینده ات هم نگاه کن.


ذهنت رو ازاد کن

از توقعات و خواسته هاشون چقدر کم شده؟
من وقتی خودم تقریبا یک ساله که هیچ پس اندازی نداشتم و در بهترین حالت خرجا رو یر به یر کردم چه امیدی به همسر آیندم بدم؟ اصلا با کدوم پس انداز برم جلو؟ پارسال 46 میلیون خرج عمل پدرم شد. از اون موقع هم تقریبا ماهی 1-2 تومن خرج شیمی درمانی و بقیه داروهاشه. من الان صفر رو رد کردم و دارم منفی میزنم!
با این شرایط هیچ امیدی برای پس انداز و تامین خرجای شروع یه زندگی مشترک ندارم، دیگه هزینه های روتین زندگی مشترک پیشکش! این ماشینی که دارین میگین باهاش برو تو جاده خدا بزرگه، بنزین برای استارت زدن هم نداره!!! این قایقی که دارین میگین دو نفره پارو بزن سوراخه! اصلا نمیشه به آب انداختش
نمیدونم چرا هیچکس کامل نخوند حرفامو. یعنی واقعا انقدر حوصله سربر بود؟

از طرف دیگه، رسما تهی شدم. خرجای خونه کم بود، خرجای بیمارستان رسما من و خواهر و برادرم رو خشک کرد. فقط یه فقره جراحی ساده با چند شب بستری نزدیک 15 میلیون آب خورد. از دار دنیا یه ماشین مونده برام که با این وضعیت اونم چند وقت دیگه شاید بفروشم. با این همه بدبختی و آینده ی نامعلوم و اقتصاد منفجر و دست خالی چجوری برم جلو؟ به امید کدوم پس انداز؟

وجدانا یه لحظه از لابلای شعارها و حرفهای قشنگتون رد بشین و بیاین تو دنیای واقعی و خودتون رو بذارین جای یه دختر که من با این وضعیتم رفتم خواستگاریش... خودتون رو بذارین جای پدر مادرش. اصلا یک ثانیه هم میتونین به من فکر کنین؟

سلام
با اجازه صاحب تاپیک
میخوام کسانی که دستشون تو خرجه
یِ برآورد از مخارج یِ زندگی متوسط برای دونفر بکنن
ببینم واقعا ما عزلت نشینیم؟
یا درویش مسلک طی طریق میکنیم؟
یا حسابمون ضعیفه خرج بالاست نمیبینیم....قضیه چیه؟


البته به هرحال اینم بگم با صاحب تاپیک همدردی میکنم
هرچند موافق نیستم باهاشون ولی تو وهله اول حق دارن.

اگه منظورتون اینه که رقم 3 تومن رقم مناسبیه و ایشون خیلی دست بالا حساب میکنن، باید بگم اتفاقا خیلی هم خوشبینانه و با فرض داشتن مسکن حساب کردن و تو تهران درآمد 3 تومن برای یه خانواده ی مستاجر یعنی 1- باید خود تهرانو فراموش کنی و حاشیه نشین یا در بهترین حالت پایین نشین باشی. 2- از خیلی از مایحتاج ضروری و استاندارد زندگیت بزنی. 3- مریض نشی. 4- پس انداز نکنی. 5- تفریحات و سفر و رستوران و ... هم دیگه به شوخی بیشتر شبیهه.

سلام
من برای ازدواجتون فقط می خواستم خواهرانه یه توصیه ای بکنم. اینکه حتما اولا خودتون رو و ثانیا طرف مقابلتون رو بشناسید . مطمئن بشید که می تونید نیازهای هم رو برآورده کنید. هم خودتون صادق باشید و هم از طرف مقابل بخواید که صادقانه نیازها و توقعاتشو بگه. ازدواج واقعا چیز پیچیده ایه. از شما و از همه جوونایی (چه دختر چه پسر) که انشالله در آینده قصد ازدواج دارن از همین تریبون خواهش می کنم که دقت کنید. دقت دقت دقت.
اگر قراره شرایط خاصی توی زندگی داشته باشین حتما با طرف مقابل صادقانه و دقیق درمیون بذارین.
برادر عزیزم
الان توی جامعه خیلیها هستن که شرایط اقتتصادی شمارو دارن. ولی مطمئن باش اگه درست انتخاب کنی و درست مسیر رو ادامه بدی بهترین زندگی رو انشالله خواهی داشت. مطمئن باش هنوز دخترهایی پیدا میشن که با بدترین شرایط اقتصادی کنار میان به شرطی که از محبت و تلاش و اخلاق و حمایت شریک زندگیشون مطمئن باشن. هرچند از نوشته های شما میشه متوجه شد که کاربلد هستین و تلاشگر.


موفق باشید

مشکل اینجاست که درصد خیلی زیادی از دخترها هنوزم که هنوزه توهم سیندرلا رو دارن. خیلی از اونایی هم که اولش باهاشون شرایط رو میگی و میگن نه کنار میایم و سختیای زندگی مهم نیست صرفا دارن شعار میدن. یه شب سختی بکشن جد آباد پسر رو میارن جلوی چشمش. به عینه موارد این چنینی رو دیدم.

سلام
اینایی که میان و میگن اگر همسر فلان طور انتخاب کنی با مشکلاتت کنار میاد یا خدا کمکت میکنه و فلان احتمالن تا حالا نشده که بی پول بشن
و ببنند که بی پولی چطور تمام پایه زندگی را می لرزونه و مثل زلزله چهار ستون زندگیتو تا مرز فروپاشی میبره


تا ثبات مالی پیدا نکردید ازدواج نکنید.
ثبات مالی برای یک مرد به معنای حفظ اعتماد همسرشه.
ثبات مالی به معنای حفظ اقتدار مرده


من با دوستمون موافقم که میگفت حداقل سه میلیون درآمد داشته باشید..حداقل سه میلیون..و یه برنامه برای یه آینده بهتر
درست یا غلط ما توی جامعه ای زندگی میکنیم که پول داشتن و پول نداشتن اساس برخورد مردم با ماست
اگر پول نداری به مادرت عیدی بدی و پدرتو جلوی اقوامش سربلند کنی پدرو مادرت هم مثل قبل تحویلت نمیگیرن (دیدم که میگم!)
شما یه درآمد ثابت داشته باش و یه برنامه توی ذهنت داشته باش که در آینده چطور میتونی پیشرفت کاری داشته باشی یا چقدر سرمایه میخوای که یک کار آزاد راه بندازی
تا وضعیت مالیت بهتر بشه
از بیرون گود نگاه نمیکنم..میدونم که شرایط بی ثبات و سخته..اما هنوزم راه برای جلو رفتن پیدا میشه اگه باهوش باشید و بتونید نظام ذهنی تون را حفظ کنید.

بله دقیقا بالاتر هم عرض کردم. اصلا بدون پول نمیشه جلو رفت. الان کنار کار خودم کار ترجمه هم دارم میکنم ولی بازار آزاد بحثش جداس. تو این شرایط که قدیمیها دارن یکی یکی جمع میکنن باید دنبال ایده های بکر و فیلدهای جدید بود که تو این شرایط واقعا مغزشو ندارم.

در کل ممنون از نظراتتون ولی باور بفرمایید با این شرایط نمیشه کاری کرد. منفی باف و سیاه نما نیستم. ولی واقعا نمیشه هیچ کاری کرد. اصلا گیریم همین فردا بیماری پدرم خوب شد و درآمدم هم بهتر شد. شد مثلا ماهی 4 تومن. من سنگ بترکه با صرفه جویی تو خرجای خونه و خریدها و .... بتونم ماهی 2 تومن پس انداز کنم. الان تهران برای شروع یه زندگی خیلی ساده و معمولی حداقل 200-300 تومن لازمه. خودتون یه حساب کتاب کنین ببینین چند سال باید پس انداز کنم تا بتونم ازدواج کنم. تازه بدون احتساب تورم

شرایط بی ثبات و سخته درست. ولی توکل به خدا واقعااا جواب میده. ترس مانع پیشرفته.نباید دنبال یک زندگی همه چیز تکمیل و ایده ال بود
بی پولی هم کشیدم. از پس ش بر اومدیم. به پیشرفت مالی هم رسیدیم.

ایده آل؟ کسی دنبال ایده ال نیست الان صحبت حداقلهاست.
یه عمر به خدا توکل کردم. دیگه کی قراره اوضاع بهتر بشه؟ دم مرگم؟ ولمون کنین تو رو قرآن.

- - - Updated - - -

واقعا زندگی ما مجردا خیلی عجیب غریبه . یه زمانی که جوون تر بودیم و سرخوش و بیخیال ، اصلا فکر مشکلات و مسئولیت و این چیزا نبودیم و تنها چیزی که ذهنمونو درگیر میکرد این بود که باکسی ازدواج کنیم که عشقه اولش باشیم . برای من یکی که همیشه تو ذهنو خیال و رویام این بود که عشقه اوله همسر ایندم باشم . کم کم که سن بیشتر شد حس میکنیم حالا ایا واقعا اینکه میگیم میخایم ازدواج کنیم ایا برای فرار از خانوادس؟ آیا اینکه دلمون میخات مستقل بشیم و روی پای خودمون بایستیم و زندگی مستقل خودمونو داشته باشیم خواسته ی زیادیه؟ نکنه مستقل بشیم بدبخت بشیم و حسرت گذشته و مجردی رو بخوریم ؟ نکنه عین خر تو گل بمونیم و بگیم ای کاش همچین ریسکی نمیکردیمو و ازدواج نمیکردیم .
اما این دل چقدر میتونه تنها باشه چقدر میشه به دلمون بگیم خفه شو حرف زیادی نزن تو باید تنها باشی تو نباید ازدواج کنی یعنی چی که میخوای عشق داشته باشی و یکی باشه که رفیق تنهاییات باشه . فکر نمیکنی فردا به خاطر ابزار عشق باید صدبرابر پس بدی و زحمت بکشی . چقدر باید با دلمون بجنگیم و مبارزه کنیم ؟ تاکی؟
من میگیم باید شمارش معکوسو خوند و دلو زد به دریا ...

خوش به حالتون که میتونین دل به دریا بزنین. برای پسرا پول نداشتن یعنی عشق تعطیل.