سلام. وقت عزیزان بخیر
بعد از 5 سال برگشتم همدردی و اومدم این مشکلی که با خودم دارم مطرح کنم. فکر کنم تا حالا تاپیکای مشابه زیاد باز شده باشه...ولی تصمیم گرفتم منم تاپیک بزنم در این مورد و امیدوارم بتونم نتیجه بگیرم
من خیلی تنبلم. اینایی که الان میگم برچسب نیست که به خودم میزنم. واقعیته درمورد خودم. من به شدت تنبل و راحت طلبم. اهمال کار و دقیقه نودی. اصلاااا پشتکار ندارم و هر کاری که نیاز به تلاش داشته باشه نمیرم سمتش. خودم یه رگه هایی از کمال طلبی رو میبینم تو خودم. ینی هر چیزی رو در نهایت خوب بودن و عالی بودن میخوام. و وقتی میبینم نمیتونم به اون حد عالی برسم (چون نیاز به تلاش داره) کلا بیخالیش میشم. مثلا یه کلاس هنری. از خودم انتظار دارم اون هنر رو در حد عالی بتونم اجرا کنم. ولی با خودم میگم نمیتونم.پس به کل نمیرم سمتش
اعتمادمو نسبت به خودم از دست دادم
هر کاری رو شروع میکنم حتی اگه انگیزه بالایی داشته باشم خیلی زود حتی به فاصله یک هفته بی انگیزه میشم درموردش. بی انرژی میشم و میذارمش کنار کم کم
واقعا یادم نمیاد کاری رو تا حالا تموم کرده باشم
حتی بارها به صرافت افتادم از این وضع تنبلی و بی هدفی و تلاش نکردن دربیام و کلی برنامه ریختم انگیزه داشتم ولی به هفته نکشیده اصلا یادم رفته و باز بیخیالی و ...
سقف آرزوهام خیلی کوتاه شده. چون نه انگیزه ای دارم نه اعتماد به نفسی برای رسیدن به آرزوهای بلند نه همت و تلاشی. همت و پشتکار ندارم اصلا
به شدت هم تلقین منفی دارم تو این زمینه ها. که فکر کنم از صحبتام مشخص باشه.
28 سالمه الان ولی هیچ موفقیت و مهارت و هنر و هیچی بدست نیاوردم تو زندگیم. فقط وقت تلف کردم. فقط سرگرمی های بیخود
چنتا کار هست که الان میخوام شورع کنم ولی نه انگیزه کافی دارم نه اعتماد به نفس نه حوصله. سستی میکنم
به موارد بالاا شلختگی هم اضافه کنید
چه کنم از این وضع خلاص شم و با انگیزه و با پشتکار و با همت بلند باشم؟ اکتیو باشم
علاقه مندی ها (Bookmarks)