ملودی جان این حال و روزت طبیعیه ... یعنی فک میکنم هر کسی جای شما بود همین حال و روز و داشت .
امیدوارم خدا بهت کمک کنه و یک آرامش درونی نصیبت کنه.
همیشه آدم هایی دور و بر خیلی از ماها بودن که احساس کردیم قدر خوبیها و گذشتمون رو نمیدونن متاسفانه اون فرد برای شما همسرت بوده .... هیچ کس منکر گذشت و فداکاری شما در این زندگی نیست ... هر چقدرم اشتباه کرده باشی دلت پاک بوده ، نیتت خیر بوده ، کاملا واضحه ، واسه همینم حالت بده چون همش داری خودت و طرف مقابلتو سرزنش می کنی... و ته دلت راضی نیست.
ولی چه میشه کرد آدم ها با هم فرق دارن همه یکسان درک و شعور ندارن. هر کاری کنی باز دو نفر با هم نمیسازن مخصوصا وقتی یه نفر عجول باشه یکی دیگه بیخیال یا یکی آدم مسئولیت پذیری باشه یکی دیگه نباشه . چیزایی که برای تو خیلی مهمه برای اون مهم نیست.
برای من که از بیرون به قضیه نگاه میکنم حتی اگر جدا هم بشی هنوز خیلی فرصت تو زندگی برای جبران داری و کسی نمیتونه آیندرو پیش بینی کنه و کاملا میشه امیدوار بود چون نه بچه داری نه بیکاری و نه از حمایت خانواده بی بهره.
البته منظورم این نیست که جدا بشی خوبه ولی به مراتب مشکلاتت کمتره .
اما در نهایت مهم قدرت پذیرش خودته چه برای جدا شدن چه برای ادامه ی زندگی با این فرد
امیدوارم موفق بشی و تصمیم درست بگیری
همیشه لبخند بزن......
برآمدگی گونه هایت توان آن را دارد که امید را باز گرداند....
گاهی قوسی کوچک میتواند معماری یک سازه را عوض کند..
علاقه مندی ها (Bookmarks)