·▪▪••●●::: آیا برای اجابت دعاهایمان ، به خداوند اصرار کنیم یا خیر؟ :::●●••▪▪··

[الهه زیبایی ها]

سلام cry عزیز ؛ چقدر خوب شد این تاپیک رو باز کردی ...
یه چیزی که خیلی برای من مهمه و جای سؤاله این هست که واقعا خدا صدای مارو میشنوه زمانیکه باهاش صحبت میکنیم و ازش حاجت میخواهیم ؟
واقعا خیلی دلم میخواد بدونم آیا خدا صدامونو میشنوه ؟
دیشب حالم بد بود خیلی ... از اینکه انگار نه انگار که دعاهامون اثر داره ... گریه کردم و به خدا و خودم گفتم که دیگه در این باره (موضوع مد نظرم ) دعا نمیکنم ... یه جوری با بدبختی تحمل میکنم تا زمان بگذره ...
تمام امروز و زمان افطار هم حالم بد بود و انگار هیچی نمی خواستم به خدا بگم....با خودم میگفتم وقتی نتیجه نمیبینی پس چرا دعا کنی ؟

کاش یه جوری آرامش بگیرم .

سون عزیزم
موضوع مورد نظرتو ول کن...خود خدا رو دریاب...
ایا موضوع مورد نظرت تو همه مقطع های زتدگیت مهم بود؟؟!!
مثلا 7 سالگی هم مهم بود این موضوع؟؟
نبوده...پس تو 70 سالگی هم مهم نخواهد بود!
پس ولش کن!
کاش چیزی داشتم بگم که ارووم شی...شاید فردا اومدم که حرف بزنیم...تا اون موقع خوب شو

[باغبان]

سلام خانم 7
ان شالله خوب باشید

بله دیگه ....ما الکی تاپیک را بالا نمی آریم که :)
خواهش می کنم .



اینکه فرمودید خدا صدامون را می شنوه یا نه ، خدمتتون بگم :
سوره سبا: (انه سمیع قریب)؛ "همانا اوست شنوای نزدیک ".

درباره نزدیکی خدا با ما : فرض کن تو دنیا یه نفر هست و اون شما ! ،،،و خدا هم از رگ گردن نزدیک تر به شما و تمام وقتش برا شما !
خدا با کل کائنات اینجوریه
اول باید به این ایمان برسیم ...


....................

اینکه فرمودید چطوری آرامش داشته باشم ، خدمتتون بگم :

از خیلی ها پرسیدم که در این زمینه موفق بودند و آنها همشون گفتند :
- غم دنیا از بین برود !!!!!!!!!!!!
- به این باور برسیم هر اتفاقی یه خیری توش هسست .
- شکر نعمت ها و داشته ها
-پاکی روح و قلب تمیز + تغذیه سبک + ورزش :))))))






..................

[باغبان]

اول باید چراغ محبت دلمون را روشن کنیم،،،( با روش های بالا )
وقت چراغ محبت دل روشن بشه ...لیلی های دنیوی ( ماشین - خونه - پول - علم -آرزوها - اتفاق ها و ....) تاثیری در آرامش ما نداره ،،
زیرا چراغ دل ...لیلی واقعی را روشن میکنه و اون موقع همیشه آرامش داریم و حوادث را بهتر معنا می کنیم ،،
اون موقع در برنامه ریزی و هدف گذاری موفق تر و با انگیزه تریم .




خانم 7 ، می خواستم در مورد تکنیک های nlp در حوزه روانشناسی باهاتون صحبت کنیم ...
ولی مطالب بالا را براتون بهتر دیدم
ساده و جمع و جور :)))


شاد باشید

[فرشته مهربان]

رمز رضایت را بجوئیم که سرخوشی می دهد.
طلب کنیم این اکسیر را که خمیر مایه توکل می شود.

خودمانی گفته باشم که توکل یعنی از هفت دولت آزاد بودن ....از هفت دولت دغدغه.... دغدغه نداشته ها ....دغدغه چرائی ها .... دغدغه ای کاش ها و دغدغه تا کی؟، پس کو ؟ چرا من؟ و و و حتی دغدغه خوشی ها

دغدغه خوشی ها؟!!!
این دیگر چه صیغه ایست ؟
کمی تامل می خواهد....درکش سخت نیست.

آنوقت می توانیم اصرار کنیم برخواسته ای که داریم ....اما قطعا عاشقانه ونازمندانه خواهدبود و همراه باپیشاپیش اعلام رضایت از هرچه اوبخواهد .... وبسا حلاوت از این گونه خواستن....
صحنه صحنه دلبرانه " رَاضِیَةً مَّرْضِیَّةً " می شود

لحظات خوش میان عاشق ومعشوق و ناز و کرشمه ها .
بااو همیشه وهمه جا... تا ابد

زمزمه ات می شود :
بی همگان بسر شود بی تو بسر نمی شود
داغ تودارد این دلم جای دگر نمی شود.

کییست که چنین نخواهد؟
وچه خواسته ای والاتر ومطمئن تر از این؟

[miss seven]

سلام دوستان عزیزم

خیلی ممنونم از راهنمایی های خوبتون و دلگرمیتون .....مرسی الهه زیبایی ها دوست گلم .

cry عزیز ما که آخرش نفهمیدیم آقای باغبانی یا نه ؟ دیگه مهم هم نیست ..آخه خوب به تالار آشنایی داری .... ممنونم از صحبت های زیباتون ...واقعیتش به دنبال آرامش نیستم یه جورایی عجولم ...تا دعا میکنم میخوام زود برآورده بشه درحالیکه هر چیزی یه زمانی داره و تو تابستون هیچ وقت برف نمی باره .

قطعا خدا صدامونو میشنوه و من خیلی عصبانی و نا مید بودم و بهتر شدم ....

دوستان عزیزتر از جانم ان شاءالله به حق این ماه مبارک رمضان که در اون هستیم خدا بهتون سلامتی بده و عاقبت بخیر دنیا و آخرت باشین .

قلبتون خیلی پاکه

در پناه حق

[باغبان]

سلامی به زیبایه ماه رمضان

بعضی موقع ها یه تیکه شیشه شکسته کوچک را بر می داریم و می خوایم خودمون را توش نگاه کنیم ،،
لذا، بعد همش اعتراض می کنیم و میگیم : چرا نمی تونم خودم را ببینم !
ما به اندازه همون شیشه شکسته می تونیم خودمون را ببنیم ...
پس بهتره شیشه خودمون را بزرگ تر کنیم تا بهتر خودمون را ببینیم .


بعضی موقع ها ما اینجوری هستیم تو دعا ...
یعنی به اندازه کافی و معنوی رشد نکردیم و حاضر نیستیم خودمون را توسعه بدیم ...
بعد میگیم دعا ما بر آورده نشد یا مثلا چرا خدا ما را درک نمی کنه و صدامون را نمیشنوه...
در حالی که صدا و راز و نیاز ما شنیده میشه ....
اگه ما شیشه خودمون را بزرگ تر کنیم ( ظرفیت معنوی و ..) بهتر می تونیم علت ها را تفسیر کنیم ،، علت برآورده نشدن دعاهامون - علت حوادث و اتفاق ها و ...
مثل همون داستان حضرت موسی (ع) و حضرت خضر (ع) .


مهم اینکه چقدر سعی کردیم تو زندگی با خدا رفیق باشیم
وقتی با خدا رفیق باشیم ، شیشه مون بزرگ تر میشه و بهتر خودمون را می بینیم و بهتر می شنویم و بهتر دعا می کنیم و بهتر حوادث و علت ها را معنا می کنیم !!
ولی...
ولی ما آدم ها بیشتر طلبکاریم تا رفیق
به نظرم ، آرامش هم تو مقام رفاقت با خداست نه طلبکار بودن


کاش بتونیم با خدا رفیق باشیم .

.....................


در این شب ها همه را یاد کنیم و برا ی هم ، دعا کنیم
در پناه حضرت دوست

[باغبان]

سلام

به نظرم در هر حاجتی ،، ما یه طرف قضیه هستیم و طرف دیگه خدا
خیلی خوبه برا حاجتامون دعا و تلاش کنیم ،،، و در مسیر درست در حرکت باشیم ،،،
ولی این تمام ماجرا نیست ،
اعتقاد به اینکه راضی باشیم به خودمون که بگیم من تلاشم و دعایم را کردم ،،، دیگه بقیه اش با حکمت و دانایی اون بالایی ،،
اینجوری هیچ وقت دیگه گله برا حاجتامون نمی کنیم ، و همیشه راضی هستیم و شکرگزار خداوند.
انسان در این مرحله به مقامی میرسه که توش همش آرامش و زیبایست !
مشکل ما آدم ها اینکه این حقیقت را پیدا نکردیم ،
مشکل اینکه خودمون را همیشه طلبکار می دونیم ،،، و خدا را باور نکردیم .



موفقیت این نیست که همیشه دعاهامون و اهدفمون به نتیجه برسه ،،،بلکه گاهی این عدم استجایت دعا خودش یه موفقیت هست،،( درس هایی برای روشنایی راه های فردا )


در پناه خدا

[سحر بهاری]

در موضوع اجابت دعا گاهی پیش میاد انسان تلاش نکردن، عدم تعقل و ضعف های خودش رو نادیده میگیره که در اینصورت دو حالت برای اون پیش میاد؛
۱. بخاطر عدم استجابت نالان، ناراحت و عصبانی میشه.
۲. همه ی اتفاقات پیش آمده رو خواست خدا میدونه و اعلام رضایت میکنه.

این دو گروه بر اشتباه خودشون واقف نیستن.
گروه اول اکثراً ناامید و غمگین میشن و گروه دوم شرایط رو قسمت و حکمت میدونن و راضی میشن در حالی که هر دو شرایط نسبی و توانایی فردی برای رسیدن به حاجتشون رو دارند منتها از پتاسیل ها و موقعیت ها استفاده نمیکنن.
خیلی باید مراقب باشیم از گروه اول و دوم نباشیم. چون خداوند نسبت به انسان لطفتش بسیار هست و گاهی این ما هستیم که بهره نمیبریم و در هر صورت نباید تقصیرات خودمون رو متوجه خداوند و اجابت نکردنش بدونیم.

نکته

انسان در دو حالت راضی به رضای خداوند هست...

زمانی که ما در زندگی تا حدی که توانستیم تلاش هایی کردیم و برای نتیجه ی خوب توکل بخدا میکنیم، در پایان هم نتیجه هر چه بود میپذیریم و راضی به رضای خداوند میشیم.
و زمانی که برآورده شدن حاجتی که در حدود تلاش و اختیارات ما نیست ضمن دعا راضی به رضای حق میشیم مثل شفای بیمار، طلب برکت و رحمت برای محصول و بارش باران و ...

[الهه زیبایی ها]

اینکه برای اجابت موضوعی خاص اصرار کنیم یا نه...رو الان بحثی روش ندارم ولی اینو مطمینم که هیییییچ دعایی بی اثر نمیمونه.

[باغبان]

سلام

بعضی از اولیا و عرفا ،این اصرار به دعا را در پیشگاه خداوند، بی ادبی می دونند و اینکه به خدا بگنند این دعا را اجابت کن و دیگری را اجابن نکن !
این یه مراتبی خاصی از ولایت در اون عزیزان هست ( که هر کسی به این مقام نمیرسه ) ،،کسانی که به مقام رضا رسیده اند
که مولانا می گوید :

بشنو اکنون قصه آن رهروان
که ندارد اعتراضی در جهان ،،،

ز اولیا اهل دعا خود دیگرند
گه همی دوزند و گاهی می‌درند ،،،

قوم دیگر می‌شناسم ز اولیا
که دهانشان بسته باشد از دعا

از رضا که هست رام آن کِرام
جستن دفع قضاشان شد حرام

در قضا ذوقی همی بینند خاص
کفرشان‌ آید طلب کردن خلاص

حسن ظنی بر دل ایشان گشود
که نپوشند از غنی جامه کبود



البته انسان باید دعا کند؛ زیرا خداوند می‌گوید: «ادعونی استجب لکم»؛
ولی اینان مقامات و طبقاتی دارند،، این امر مختص عده‌ای از اولیاست.
انسان باید به مرتبه‌ای برسد که قضای الهی را بشناسد و به مقام سرّ قدر برسد.
عالی‌ترین علمی که در عرفان وجود دارد، سرّ قدر است.



به نظرم اینکه همش طلبکار باشیم در درگاه خدا ،،یه جور بی ادبی ست
باید راضی باشیم و قدر دان حکمت ها
امیدوارم خداوند این شناخت را به ما بده که بتونیم در مسیر مقام رضا باشیم و در این مسیر رشد کنیم


دعای عرفه ،،درس های زیادی داره .