حال و احوال یاران همدردی (12)

[miss seven]

سلام زلال جان

دلم تنگ شده بود برات و نوشته های زیبات که از روح بزرگت نشأت میگیره

من همیشه سعی کردم همدل و همدرد بقیه باشم بدون چشمداشت ...ولی خودم همیشه زمانیکه نیاز به کسی داشتم که همزبون و قابل اعتمادم باشه پیدا نکردم و تنها بودم ...خانوده ام هم که یه بار بهم اهمیت میدن و دفعه ی بعدی نسبت به احساساتم بی تفاوتن ...بخاطر همین من مثلا امروز در اوج اینکه ازشون دلخور بودم ولی این احساس رو توی خودم سرکوب کردم و باهاشون خوب رفتار کردم .
کلا روبه راه نیستم ...انگار باید از همه چیز بگذرم و بگم : این هم مهم نیست ...ولی همین ناراحت و خسته ام کرده ..
نمیدونم تونستم ممنظورمو برسونم یا نه .
دیگه احساساتمو نمیتونم با کسی درمیون بزارم چون هیچ کس به من اهمیتی نمیده .

[zolal]

عزیزم منم همینطور، ممنونم
فعلا کمی به خودت زمان بده. خب طبیعیه که ممکنه آدما همیشه نتونن ما رو درک کنن، چون اونا هم مقتضای شرایط و احوال خودشون رفتار میکنند. من ممکنه امروز تو رو بفهمم اما فردا بهر دلیلی نه. اگه انتظارت این باشه، مدام این حس سرخوردگی و ناراحتی رو باید به دوش بکشی.
اما عزیزم، توی پست قبلی گفتم باید خودت هوای خودتو در درجه اول داشته باشی... . اگه ناراحتی، به خودت برس، منتظر نباش بقیه بیان و بهت توجه و درک نشون بدن. سایرین یه وقت هستن و یه وقت دیگه نه.
اینکه تو همیشه بی چشمداشت به دیگران محبت کردی، یعنی خدا این درک و استعداد رو به تو داده و چه چیزی بهتر از این.
مراقب خودت باش.
شاد و سلامت باشی همیشه عزیزم.

[الهه زیبایی ها]

...مررسی عزیزم که به یادم هستی.

سون جان تو همیشه تو یادمنی
و یکی از کسایی هستی اینجا که خیلی مشتاقم ببینمش و
از نزدیک باهاش دوست شم

الهه جون چه خوب توصیف کردی، من خودم تا وقتی مدرسه میرفتم از پاییز بدم میومد، یعنی اینجوری بودم
!!

زلال جان من همین الانشم همین شکلی ام...اخه من هنوزم مدرسه میرم.....اون موقع بچه بودم و خانم تناردیه مدیرو ناظم ام بود الان همون خانم تناردیه رییسمه....
شاید اگه منم مدرسه رفتنم تموم شه دیگه از پاییز خوشم بیاد...
اتفاقا خانم تناردیه امروز یِ کاری کرد با بچه هام....دقیقا همون اتفاق برای منم افتاده بود....برام جالب بود چه جوری بعضی اتفاقها تکرار میشه...برای دلداری براشون تعریف کردم....
شکر که به مدرسه براتون لذت بخشه.

[zolal]

سون جان تو همیشه تو یادمنی
و یکی از کسایی هستی اینجا که خیلی مشتاقم ببینمش و
از نزدیک باهاش دوست شم

زلال جان من همین الانشم همین شکلی ام...اخه من هنوزم مدرسه میرم.....اون موقع بچه بودم و خانم تناردیه مدیرو ناظم ام بود الان همون خانم تناردیه رییسمه....
شاید اگه منم مدرسه رفتنم تموم شه دیگه از پاییز خوشم بیاد...
اتفاقا خانم تناردیه امروز یِ کاری کرد با بچه هام....دقیقا همون اتفاق برای منم افتاده بود....برام جالب بود چه جوری بعضی اتفاقها تکرار میشه...برای دلداری براشون تعریف کردم....
شکر که به مدرسه براتون لذت بخشه.

آره عزیزم، برا من که اینجوری بود. یعنی از کلاس دوم تا آخرش. کلاس اول رو نگفتم چون اون موقع قبل از اول مهر نمیدونستم مدرسه چیه و چجوریه....
اما یادمه معلم کلاس چهارمم رو خیلی دوست داشتم و موقع خداحافظی ازش، بغلش میکردم. یادش بخیر... معلم عزیز و مهربانی که امیدوارم هرجا هست سلامت و شاد باشه.
فکر میکنم شما هم معلم مهربانی باشی و چقدر خوب دانش آموزای نازنینت، معلمی خوش روحیه و شوخ طبع مثل شما دارند. واقعا از مدرسه چیزی که یاد آدم می مونه، اون چیزاییه که با شوق و علاقه همراه بوده. چه درس زندگی چه سایر درس ها.
بهمین خاطر هست که معلمی یه هنر بزرگه... .
الهه جان امیدوارم همیشه در قلب دانش آموزات به نیکی ماندگار باشی و خدواند در این کار که بسیار هم حساس و پر مسئولیت هست راهنما و یاورت باشه و بتونی اثرات مثبتی روی بچه ها داشته باشی.

- - - Updated - - -

راستی نمیدونم درست حدس زدم یا نه

[خادم رضا]

سلام به همه دوستان
نمیدونم چه شکلی خدا رو شکر کنم
هر روز که میگزره میبینم اگر یکمی دیگه تحمل کنم زندگی بهتری نصیبم میشه
فقط یه خورده صبر
و تلاش

[اثر راشومون]

وای که چقدر نفرت داشتم از پاییز بخاطر بازگشایی مدارس
چقدر حالم به هم می‌خورد از جو مدارس. چقدر احساس زجر و خفقان بهم دست میداد از اجبار برای خوندن درسها و کتابهای درسی هم دوران مدرسه و هم دانشگاه
یکی از بدترین نظام‌های آموزش و پرورش دنیا که انقدر ایراد و اشکال آتش پایه ای و اساسین که اصلا نمیشه پیشنهادی برای بهبودش ارایه کرد. فقط ویرانی کامل و ساختی جدید چاره کار هست. اینو یکی دوتا از کارشناسان دلسوز کشور هم گاهی در رسانه ها بهش اذعان کردن...
ولی تا مجموعه نظام به این باور نرسه، همت و اراده ای برای نوسازی ایجاد نمیشه.

[باغبان]

من همیشه سعی کردم همدل و همدرد بقیه باشم بدون چشمداشت ...ولی خودم همیشه زمانیکه نیاز به کسی داشتم که همزبون و قابل اعتمادم باشه پیدا نکردم و تنها بودم ...خانوده ام هم که یه بار بهم اهمیت میدن و دفعه ی بعدی نسبت به احساساتم بی تفاوتن ...بخاطر همین من مثلا امروز در اوج اینکه ازشون دلخور بودم ولی این احساس رو توی خودم سرکوب کردم و باهاشون خوب رفتار کردم .
کلا روبه راه نیستم ...انگار باید از همه چیز بگذرم و بگم : این هم مهم نیست ...ولی همین ناراحت و خسته ام کرده ..
دیگه احساساتمو نمیتونم با کسی درمیون بزارم چون هیچ کس به من اهمیتی نمیده .

...........

با سلام ان شالله خوب باشید
من خودم یه روزی تو زندگی فهمیدم ، باید از دیگران توقع نداشته باشم و رو به پای خودم وایسم،،
شاید یه روزی همه تو زندگی بفهمیم بهترین دوست ما خداست ....یه دوست و یه یار قدیمی که همیشه با ما خواهد بود ( خدا را میگم )
توقع نداشتن از دیگران ( همه نوعش ) و قطع امید از غیر خدا + وصل شدن و امید واقعی به خدا راز شادی ست
ما تو دیگران کنترلی نداریم که چطوری میل ما رفتار کنند .... ولی می تونیم به خودمون تسلط داشته باشیم
برا دونه دونه های لحظه های زندگیمون برنامه داشته باشیم و با توکل به خدا به مسیر ادامه دهیم .

[Mvaz]

کلا روبه راه نیستم ...انگار باید از همه چیز بگذرم و بگم : این هم مهم نیست ...ولی همین ناراحت و خسته ام کرده ..
نمیدونم تونستم ممنظورمو برسونم یا نه .
دیگه احساساتمو نمیتونم با کسی درمیون بزارم چون هیچ کس به من اهمیتی نمیده .

بیرون ز تو نیست هر چه در عالم هست
از خود بطلب هر آنچه خواهی، که تویی

[miss seven]

سلام دوستان خوبم
خیلی ممنونم از همدلی همتون و صحبت های شیرینتون .
من الحمد لله حالم بهتر شده ... توکل میکنم به خداوند بزرگ و مهربان .

راستی این همه بدی فصل پاییز و ماه مهر را گفتید ...من توی همین ماه به دنیا اومدم و خیلی دوسش دارم
پادشاه فصل ها پاییز

[zolal]

وای که چقدر نفرت داشتم از پاییز بخاطر بازگشایی مدارس
چقدر حالم به هم می‌خورد از جو مدارس. چقدر احساس زجر و خفقان بهم دست میداد از اجبار برای خوندن درسها و کتابهای درسی هم دوران مدرسه و هم دانشگاه
یکی از بدترین نظام‌های آموزش و پرورش دنیا که انقدر ایراد و اشکال آتش پایه ای و اساسین که اصلا نمیشه پیشنهادی برای بهبودش ارایه کرد. فقط ویرانی کامل و ساختی جدید چاره کار هست. اینو یکی دوتا از کارشناسان دلسوز کشور هم گاهی در رسانه ها بهش اذعان کردن...
ولی تا مجموعه نظام به این باور نرسه، همت و اراده ای برای نوسازی ایجاد نمیشه.

متاسفانه آموزش و پرورش، علی رغم اهمیت فوق العاده ای که داره، توجه چندانی بهش نشده!!!

- - - Updated - - -

و چی از این مهم تر و البته نگران کننده تر....

- - - Updated - - -

خیلی از مشکلات امروز در سطح جامعه و آدما اگر در مدرسه بهشون پرداخته میشد، وجود نداشتند یا حداقل کمتر بودند.

امیدوارم که آدم هایی مدیر بشن که دلسوز ، باتقوا و متخصص و شایسته باشند.

- - - Updated - - -

و البته اهل تفکر و دور اندیشی.