حال و احوال یاران همدردی (11)

[عشق آفرین]

سلام بر اهالی نازنین همدردی.

در راستای کلیپ محبوب اخیر...

امروز مادر فرمودند ماست منقضی شده، گفتم نریزی دورها! یکم گل محمدی اضافه کن پاهای پدر رو ماساژ بده باهاش... دقیقا یادم نیست اول ماهیتابه خورد به سرم بعد بیهوش شدم، یا اول بیهوش شدم بعد ماهیتابه خورد.

من متعجبم چرا این ابتکار اول به فکر ما همدردیون نرسید با این همه تاپیک اختلافات زناشویی. خانم های محترم از حالا هرچی مقاله خوندین و مهارت کسب کردین بریزین دور ، هر جا حس کردین بنیاد خانواده داره از دست میره، یه تشت، 2 لیتر شیر، گلبرگ به مقدار لازم!
مدیران همدردی هم خودشون رو اذیت نکنن انقدر وقت و هزینه واسه انجمن. اصلا باید یه بند به قوانین همدردی اضافه بشه "به همراه داشتن گالون شیر برای خانوم های متاهل الزامیست"
آقایون هم تا به حال در مورد شیربها در سوءتفاهم بودن که خدا رو شکر مشخص شد به خاطر خودشونه. آدم بعضی مواقع چه بد قضاوت می کنه، خدایا از گناهانشون بگذر.

من خوبم، شما چطورین؟ چه خبر؟ (صرفا جهت اینکه مدیر محترم همدردی مسدود نکنن که این یاوه گویی های غیر مرتبط چیه اینجا)

پدر مادر بنده سی و هفشت ساله دارن با هم زندگی میکنن، حتی یک مورد نیست با هم تفاهم داشته باشند. یعنی فاز و سلایق و علایق و عقیده و خط مشی و همه چیز کامــــــــــــلا متفاوت. اما حداقل تا جایی که من به خاطر دارم ، با وجود همه درگیری هایی که ما فرزندان باهاشون داشتیم و همه ناسازگاری های ما، حتی یک بی احترامی کوچک، یک پرخاش خفیف هم میونشون ندیدم. زندگیشون هم ماشاءالله عاشقانه بدون یک قطره شیر و اینجور قرتی بازیا.
دلیلش اینه که هیچ کدوم در وظایفشون نسبت به هم کوتاهی نمی کنند. بارها دیدم پدرم از دست مادرم عصبی باشه، بارها دیدم مادرم کلافه شه از بی منطقی های پدرم. ولی هیچ چیز باعث نمیشه یکی از وظایف خودش دست بکشه و دیگری رو تحریم کنه، یا به خودشون اجازه بدن به شخصیت هم بی احترامی کنن. چون پدرم همیشه به احترام تاکید دارن و مادرم همیشه به وظیفه شناسی.
نمی گم تفاهم مهم نیست، چون عوضش ما بچه ها پر از سردرگمی، تناقض و ضد و نقیض هستیم و تحمل مادرمون یا اقتدار پدرمون هم نداریم. اما صحبتم اینه که باب شده میان نسل ما که این تفاهمه که اصله، نه احترام ، نه ایثار و گذشت. به من نوعی به عنوان یک بانو یاد دادن اگر می خوام شوهر کنم یا شوهرم رو "اســـــــــیر" خودم کنم، سیاست و زنانگی و امثال تشت شیر مهمه. رنگ مو و تنوع لباس مهمه. سفره آرایی مهمه. حرف ها و نجوا های عاشقانه، همش حرف حرف حرف.... و متاسفانه احترام و وظیفه شناسی در انزوا هست، روابط بده بستونی شده و ایثار و گذشت یک رویا. همه خودمحوری و منفعت طلبی. اینه که بخش مقالات همدردی همیشه خاک میخوره، اما کتاب های زرد روانشناسی هر روز پرفروش تر از دیروز. فرهنگ سراها خلوت و بازار و آرایشگاه ها هر روز شلوغ و شلوغ تر، و البته دفاتر ثبت طلاق!
ما اگر جای حربه های فریبکارانه قلبمون رو تصحیح می کردیم، نیازی به تشت شیر نداشتیم، فکرمون خلاق میشد، شاعر میشد، عاشق میشد، خود به خود عاشقانه ها جاری میشد. شاید هم تشت شیر می ذاشتیم.
خلاصه خواستم بگم تو کارگاه مهارت کلامی هم فعالیتتون کم شده از وقتی اون کلیپ منتشر شده شما بیا، ماساژ کف پا با نمک دریا رو هم آموزش میدیم. ای بابا.

[sia518]

سلام بر ياران همدردي
ببخشيد من باز هم آمدم
تو مدت اخير دستم به چندتا كار همزمان بند شده بود كه كلا فرصت هيچ كاري نداشتم حتي وقت نميشد شبها خونه برم....
هر وقت خونه ميرفتم بابا ميگفت به به آقا تشريف آوردند بعد مدت ها و متلك هايي از همين دست.
خلاصه كلي منو با حرف هاش خجالت زده ميكرد....
اين دنيا عجب دنيايي هست چندماه قبل من ريسكي كردم كه فكر نميكردم به نتيجه اي برسه و داشتم نا اميد ميشدم و بخاطر اون ريسك الان بايد بخاطر بده كاري پشت ميله هاي زندان باشم اما خدا ياري كرد و نتيجه عكس شد.... نه تنها تمام بده كاري ها و چك ها و وام هايي كه گرفته بودم تسويه شد بلكه سود خوبي هم نصيبم شد....ماشينم هم مدت ها بود كه از دستم خسته شده بود بازنشسته ش كردم و ماشين خوب خريدم.... به قول بابام به گروه خونيت نميخوره از اين ول خرجيا كني اما......
الان حالم از نظر روحي خيلي خيلي عاليه هيچ وقت به خوبي الان نبودم ....
براتون بهترين ها را آرزو ميكنم

[Amir A]

کسی یه انجمن مشاوره فعال میشناسه به من معرفی کنه که در حد اینجا اعضاش ماهر و باتجربه باشن و بشه رو راهنماییشون حساب باز کرد؟
خودم یه انجمن پیدا کردم ظاهرش اکتیوه ولی جوش رو خوشم نیومد بیشتر فاز دوستیه تا خانوادگی. یه انجمن نسبتا خانوادگی هم کاملا شبیه قالب همدردی پیدا کردم ولی کلا متروکه. شما که اهل اینجور جاها هستین اگر جای درست حسابی میشناسین خیلی ممنون میشم به من معرفی کنین. نمیخوام همین مسیری که تا اینجا به زحمت اومدمو با ندونم کاری بزنم خراب کنم یا کلا بیخیال تغییر بشم. دفعه پیش یکی دو روز بیخیال شدم هرچی جمع کرده بودم و نکته برداشته بودم پاره کردم ریختم دور. الان حسرت میخورم خیلی با دقت دراورده بودم. تو یه لحظه قاطی میکنم قید همه چیزو میزنم و خراب میکنم. نیاز دارم یه جایی باشه حتی جدای از راه حل یکم امید و انرژی هم بهم بده. خودم خیلی خسته م حس میکنم دارم ناامید میشم.
ترجیحا یه جایی باشه نسبت زن و مردش هم خیلی نامیزون نباشه به جرم مرد بودن با آدم مثل انگل رفتار کنن.
اگه یکم حال و روز آدمم درک کنن و سمپاتی داشته باشن خیلی خوبه در حد اینکه ذات سیاه منو دیدن بهم خیلی القا نکنن آدم بدیم که منم قبول کنم و پشتش هر روز صد دفعه برای خودم نوشخوار کنم که من بدترین آدم روی زمینم من خیلی خطرناکم من لیاقت زن گرفتن نداشتم من لیاقت زندگی مشترکو ندارم من بدبختش کردم من نمیتونم کنارش باشم و بهش امنیت بدم همونطوری که روحی نمیتونم بهش نزدیک بشم جسمی هم دیگه باید ازش فاصله بگیرم و اگه از دور همیشه مال من بمونه بهتر از اینه که نزدیکش باشم و کاری بکنم که کلا از دستش بدم باید هرجوری شده فقط کاری کنم از من در امان باشه و هر روز این فکرا قوی تر و شدیدتر بهم حمله کنن و آخرم به ناامیدی برسم که من با این همه بدی و ذات سیاه هیچوقت درست نمیشم و هیچ کس دیگه ای هم نمیتونه کنارم باشه و همه دارن به زور تحملم میکنن. اگه یه جوی باشه بتونن کمکم کنن این افکار منفی ای که نسبت به خودم این مدت پیدا کردم و داره خیلی عذابم میده رو هم از بین ببرم خیلی خوبه. خیلی هم سمپاتی نداشتن اشکالی نداره کی میاد آخه با کسی که همیشه عصبانیه سمپاتی داشته باشه فقط بتونن راهکارهای شدنی و منطقی بدن بتونم راحت سوالامو بپرسم نگن باید بری خودتو بکشی از اول یکی دیگه بسازی همه نیازهات خرابه برو نیازهاتو عوض کن بعد بری تحقیق کنی ببینی فروید میگه همه این نیازهای درب و داغونت دوره بچگی شکل گرفتن و هیچ کاری نمیتونی براش بکنی و ناامید بشی و کمک هم نتونی دیگه بگیری. یه جوی اگه سراغ دارین یکم با یه آدم داغون و خسته مثل من دوستانه تر رفتار کنن بهم معرفی کنین لطفا.
اگرم خیلی شرایط رویایی ای انتظار دارم و همچین چیزی وجود نداره و هرجا برم قراره فحش بخورم یه جایی معرفی کنین همون اکتیو و مربوط به خانواده باشه بازم خیلی بهتر از اینه که همه چیزو ول کنم و برگردم سر خونه اول.
با مشاور خودم موبایلشو دارم ولی نمیتونم دائم در تماس باشم هم درست نیست هم خانمم خوشش نمیاد. کلا هم نمیدونم چرا دانشی که اینجا به دست میاوردم بیشتر بود تا از یه مشاور واقعی. دستتونم درد نکنه بابتش.

نمیدونم اینکه اینجا اسم یه انجمن رقیب میخوام خلافه یا نه ولی اگه خلاف هست من دارم میپرسم دیگه جرمش پای منه اگه کسی اسم و آدرسی معرفی کرد اونو اخراج نکنید. فقط اجازه بدین یکی یه جایی به من معرفی کنه من برم. به قدر کافی درموندگی بزرگی هست که کسی برای بهبود زندگی و روابط واقعیش محتاج فضای مجازی بشه. خودم به قدر کافی تو تنگنا و فشار هستم واقعا اذیت و آزار بیشتر نیاز ندارم.

[گیسو کمند]

سلام امیرخان ،
مشخصه چقد عصبانی هستید . همدردی ما رو بپذیرید
و قطعا میدونید دوستانی که اینجا هستند هر کدوم به نوعی دنبال آرامش و راهکار هستند و مشکلاتی دارند.
اما واقعیت اینه که مقابل توصیه ای که بهتون شده و صحبت های دوستان واکنشتون طبیعی نیست !

صبا روند ادامه تاپیک رو خدمتتون توضیح دادن ، ایجاد تاپیک جدید و قرار دادن لینک تاپیک قبلی در اون و لحاظ شدن جمع بندی تاپیک قبل.
باغبان هم خدمتتون توضیح دادن که مسیر و هدف تاپیک های بعدی احتمالیتون به چه شکل باشه .

اینکه همدردی.نت انجمن خوبیه ، اعضای فعاله آگاه و فرهیخته داره (خودمو نمیگم ) ، علتش همین قوانین و پایبندی به این قوانین هست .
خودتون هم در سایر انجمن ها شاهد جو اشتباه و سطح پایینه حاکم بودین ، علتش دقیقا همینه که اعضا فقط میخواهند صمیمی باشند ،
هر چی دلشون میخواد بنویسند و خلاصه محدودیت و هدفی در کار نباشد. (خودتون اشاره داشتید بیشتر رفاقت هست تا بنیان خانواده)

** شما ازین توصیه ها که تاپیکتون طولانی شده و نیاز به جمع بندی داره ، این همه موج منفی گرفتید ( برداشت کردید )
مانع شدن ، انگل بودن ، بیرون انداختن ، فحش خوردن ، پیچوندن ووو ... بدترین و بی ارتباطترین برداشت ممکن .
اما بیشتر دارید روی این کار میکنید که چهطور درخواستتون رو به دیگران منتقل کنید ،
به همون اندازه هم نیازه روی این موضوع مطالعه کنید که چهطور از درخواست دیگران ، برداشت درستی داشته باشید و ناراحت نشید .

چه بسا در تاپیکتون هم که درخواست همسرتون رو فقط گردش و تفریح مطرح کردید ، شاید کلا برداشت اشتباهی بوده!
مثلا اینکه در ظاهر گردش و تفریح باشه اما در باطن ، هدف فرار از بحث ، فرار از جواب دادن ، فرار از سوال پیچ شدن ، فرار از جذبه شما موقع بحث باشه !

[paiize]

سلام
امیرخان باورکن ماشماروخیلی درک میکنیم اگه نه که اینقدرزودبه زودظرفیت تاپیکهاتون پرنمیشد.میخواستم بیام توتاپیکتون بنویسم اصلا فعلا بی خیال روابطتون باخانمتون بشید ویه تاپیک بزنید راجع به خودتون مثلا عنوانش این باشه:چطورشخصیت وروحیه ام روبهبودببخشم یامثلا یه چیزی درباره خودسازی واینا...دیدم جناب باغبان زحمتشوکشیدن.
امیرخان به شخصه باوجودفرصت کمی که دارم اما به شدت پیگیرتاپیک شماهستم وبارها بعدازنمازواستون دعاکردم چون درک میکنم چه شرایط سختیه،مخصوصا کلنجاررفتن باخودتون
باورکن اینجاهمه دارن دوستانه کمک میکنن بدون هیچ توقعی فقط به امیداینکه گشایشی توی مشکلاتتون به وجودبیاد.
کجامیخوای بری ازاینجابهتر!!!اینجامحیطش فرق میکنه باانجمنهای دیگه،خودتون که متوجه شدین
کسی هم اخراج نمیشه اگه به شماانجمن معرفی کنه چون خودِهمدردی تبلیغ یکی دوسایت روبالا وپایین صفحه اصلی داره.امابه خوبی اینجانیست

آقاامیر مطمئن باشیداگه خانمتون میومداینجاواسه مشاوره به جای شما حرفهای سختتری بهش زده میشد اماخب فعلا که نیست!!!پس اینقدرناامیدنباشید،اینقدر قسمت منفی مشاوره رونبینید.
منتظرتاپیک جدیدتون هستیم،شمادیگه عضواینجاییدونمک پرورده همدردی!!
جمع بندی اول تاپیک جدیدتون یادتون نره...

[مدیرهمدردی]

نمیدونم اینکه اینجا اسم یه انجمن رقیب میخوام خلافه یا نه ولی اگه خلاف هست من دارم میپرسم دیگه جرمش پای منه اگه کسی اسم و آدرسی معرفی کرد اونو اخراج نکنید. فقط اجازه بدین یکی یه جایی به من معرفی کنه من برم. به قدر کافی درموندگی بزرگی هست که کسی برای بهبود زندگی و روابط واقعیش محتاج فضای مجازی بشه. خودم به قدر کافی تو تنگنا و فشار هستم واقعا اذیت و آزار بیشتر نیاز ندارم.

با سلام و احترام
معرفی سایت و تالارهای تخصصی روانشناسی به مراجعانی که درخواست دارند طبق قوانین همدردی ممنوع نیست و اتفاقا مورد تاییدهمدردی هست و گشایشی در کار این عزیزان هست. منوط به اینکه جنبه تبلیغاتی نداشته باشد و صرفا راهنمایی برای کسانی باشد که طالبند.
یکی از تالارهایی که در این زمینه فعالیت سازنده دارند(البته به میزانی که مشاورانش وقت کافی پاسخگویی به همه را داشته باشند. )، تالار همیاری ایرانیان هست.

البته در مورد پست شما دوستان پشنهادهای ارزنده ای دادند.
اصل کار مشاوره شنیدن مطالب و راه کار نیست.
مهمترین چیزی که زندگی یک مراجع را تحت تاثیر قرار می دهد و او را از میان مشکلات بیرون می کشد آن بخشی از مشاوره است که مراجع به دقت روی حرف مشاور و راهنما دقت می کند. مطالب آنرا بیرون می کشد و شروع به تمرین می کند.
گاهی این تمرین ها چندین ماه یا چندین سال وقت نیاز دارد.

لذا به نظر من مراجعی که مرتب مشاوره و راهنمایی می گیرد بیشتر خودش را مسکن موقتی می دهد.
این تسکین دهنده ها اصل درد را به تاخیر می اندازد و درمان نمی کند.

لذا خواهش می کنم بیشتر از اینکه وقت به گفت و شنود در مورد مشکلاتان اختصاص دهید. سعی کنید وقت به تمرین آنچه شنیده اید ، اختصاص دهید.
با تشکر

[Amir A]

ممنون خانم گیسو کمند
اصلا من خیلی آدم داغون هرچیم بگم اشتباه و برداشت بد و غلط تمام حرف شما قبول.
غیر از همدردی واقعا یعنی هیچ فروم ایرانی خوب دیگه ای وجود نداره؟
منظورم از اینکه گفتم فضای دوستانه هست این بود که جو دوست دختر دوست پسریه و توش پسر مجرد زیاد هست و من نمیخوام تو همچین محیطی راجع به زن و زندگیم حرف بزنم وگرنه نبود محدودیت خیلی هم چیز خوبیه.
علت اینکه تعداد آقایون در این انجمن انقدر کمه اصلا همین قوانین به نظر خانمها خوب و به نظر آقایون بد اینجاست. انجمن های دیگه رو نگاه کردم تعداد مردهای توش خیلی معقول تر از اینجا بود. خانمها میتونن این سیستم رو تحمل کنن مردها رو ولی پس میزنه. منم بخاطر راهکارهای اعضا اینجا می اومدم نه سیستم مدیریت و قوانینش.
فکر کنم دوستانه بودن فضای مشاوره یه چیز خیلی واجب باشه حتی نه چیز بدی. من مشاوره میرم دیگه میبینم خیلی هم رفتار دوستانه ای دارن و اصلا من پیش مشاورم خیلی راحت تر صحبت میکنم تا اینجا که باید خیلی اصول رو رعایت کنم و بازم همیشه متهم و محکوم هستم. مشاور خودم اصلا هیچ کدوم از رفتارهای گذشته و حال منو محکوم نمیکنه بیشتر تحلیل میکنه.


خیلی ممنونم خانم پاییزه از اینکه بعد از نماز یاد من هستین. خیلی ارزش داشت حرفتون برام. و ممنون که درکم میکنید.
واقعیتش قبل از اینکه تاپیکم رو ببندن قصدم این بود تاپیکی بزنم و راه حلی برای مسئله سلطه گریم بخوام و روی این مسئله ی خودم جزئی بشم ولی حالا شاید من زیادی سعی میکردم مبادی آداب باشم تمام صحبت هارو میخواستم جواب بدم که به کسی هم بی احترامی نشده باشه و نتونستم که اون تاپیکو بی پاسخ ول کنم و جدید بزنم با اینکه قصدشو داشتم. کلا همه رو جواب میدادم میگفتن پرحرفی میکنی جواب ندادم این آخری رو دوستی اعتراض کرد که جواب حرف منو ندادی و بی ربط میگی.
عملا هم در اون تاپیک زیاد راجع به تغییر خانمم صحبتی نشد بیشتر راجع به خودم بود و ماحصلش این شد که من پذیرفتم روی خودم کار کنم اول و نخوام اونو تغییر بدم.
من مشکلی ندارم ایرادهامو بگن اصلا خیلی به خودشناسی من کمک کرده از این جهت. فقط امید دادن و همدردی راستش اینجا به اون صورت ندیدم بیشتر محکوم شدن بوده. با اینم مشکلی نداشتم این مدت چون کفه اثربخشی اینجا برام سنگین تر بود ولی الان فکر میکنم دیگه کم آوردم راستش و باعث شده من خیلی احساس بدی نسبت به خودم پیدا کنم و حس میکنم روحیه و اراده م برای تغییر اومده پایین و نیاز دارم از یه جایی انرژی و امید برای ادامه دادن بگیرم وگرنه میدونم همه چیزو برمیگردونم به حالت قبل یه حالت کشسانی داره این مسئله برام و وقتی خیلی تحت فشار قرار میگیرم میخوام کاملا برگردم به وضعیت قبلم هنوز استیبل نشده چیزی برام.


ممنون جناب مدیر همدردی. من قبلا انجمن همیاری رو رصد کرده بودم. کلا انجمن هایی رو بررسی کرده بودم و بعد اومده بودم اینجا. همیاری جز همون دسته متروک شده هست.
گفت و شنودها برای من موثر بود چون هم بهم انگیزه حرکت میداد یعنی من نمینشتم هیچ وقت اینجا حرف بزنم و بعد کلا بیخیال بشم و کار خودمو بکنم همزمان هم در حال نکته دراوردن و نت برداری بودم هم بهشون عمل میکردم تا جایی که دچار مشکل نمیشدم و میتونستم. هم گفتگوها مسائلی که من نمیدونستم و زیاد هم بودن برام باز میکردن. کلا من با خوندن مقاله و کتاب به تنهایی خوب پیش نمیرم و خیلی جاها حتی بدتر گیجم میکنه. ترجیح میدم بتونم جایی سوالاتمو بپرسم دغدغه هامو راحت بیان کنم و البته درددل هم فکر کنم مغایر با هدف یک مشاوره واقعی نباشه. خیلی وقتها وقتی یه مسئله ای رو اینجا مطرح میکردم برای خودم راه حلی هم پیدا میکردم. مسلما به عنوان یک آدم بالغ میتونم تشخیص بدم یه چیزی برام فایده داره یا ضرر داره کمکم میکنه یا داره باعث پسرفتم میشه. من آنالیزگر ماهری هستم و کلا به تمام شرایط همیشه با دید بهتر یا بدتر شدن و تحلیلی نگاه میکنم از این جهت میتونم حتی به زبان ریاضی درصد پیشرفتم طی دو ماهو با رسم نمودار و فراز و فرودهاش و خلل ها محاسبه و تحلیل کنم. مفید بودن حتی همین گفتگوها برای من یه چیز مسلم بود چون تاثیرشو داشتم همزمان میدیدم و خیلی مسائل رو اصلا نیاز داشتم و دارم که برام توضیح بدن. مشاوره هم که میری ترغیبت میکنن که هرچی بیشتر صحبت کنی نه اینکه ساکت بشی واین هم به معنی اجرا نکردن دستورات و تمرین نکردن و فقط درددل کردن نیست. فکر نمیکنم هیچ کس اینجا به اندازه من عملگرا رفتار کرده باشه از مشاوره هایی که میگیره فقط راه من همینطور که نوشتین خیلی طولانیه و شاید از حوصله اینجا خارجه. بهرحال ممنون از تالاری که معرفی کردین.


دوستان اگر انجمن دیگه ای میشناسید معرفی کنید لطفا. ممنون میشم. اگر فضایی خارج از انجمن و در قالب محفل دیگه ای هم وجود داره که بشه وقت نیاز، سوال مطرح کرد و پاسخ گرفت و من بتونم خودم رو اکتیو و در حال تغییر نگه دارم و به وضعیت قبل برنگردم برای من مفیده.

[mohammad89]

سلام اقا امیر

در مورد جو سایت با شما موافق هستم من اینجا رو 5 ساله میشناسم . تعداد کاربرای خانم بیشتره وگاها راحت به مردها هم توهین میشه . مطمئن باشید اگر خود مدیر همدردی نبودن این سایتم مثل سایت های دیگه فقط به مسایل خاله زنکی پرداخته میشد .

سال های پیش سایت رونق بیشتری داشت و کاربرای بیشتری فعالیت میکردن ولی الان اینجا هم تقریبا داره متروکه میشه یکی از علت های قوانین سخت گیرانه هست و همچنین اکثر مردها بعد از یک مدت از جو یک طرفه سایت زده میشن و عملا زیاد سر نمیزنن .نکته بعدی هم فعالیت بسیار کم مدیران سایت و مشاوران هست خیلی از تاپیک ها بدون جواب رها میشه .

من انجمن های مشابه دیگری ندیدم به نظر من همون مشاور حضوری پیش فرد متخصص میتونه مفیدتر باشه

[المای]

کسی یه انجمن مشاوره فعال میشناسه به من معرفی کنه که در حد اینجا اعضاش ماهر و باتجربه باشن و بشه رو راهنماییشون حساب باز کرد؟
خودم یه انجمن پیدا کردم ظاهرش اکتیوه ولی جوش رو خوشم نیومد بیشتر فاز دوستیه تا خانوادگی. یه انجمن نسبتا خانوادگی هم کاملا شبیه قالب همدردی پیدا کردم ولی کلا متروکه. شما که اهل اینجور جاها هستین اگر جای درست حسابی میشناسین خیلی ممنون میشم به من معرفی کنین. نمیخوام همین مسیری که تا اینجا به زحمت اومدمو با ندونم کاری بزنم خراب کنم یا کلا بیخیال تغییر بشم. دفعه پیش یکی دو روز بیخیال شدم هرچی جمع کرده بودم و نکته برداشته بودم پاره کردم ریختم دور. الان حسرت میخورم خیلی با دقت دراورده بودم. تو یه لحظه قاطی میکنم قید همه چیزو میزنم و خراب میکنم. نیاز دارم یه جایی باشه حتی جدای از راه حل یکم امید و انرژی هم بهم بده. خودم خیلی خسته م حس میکنم دارم ناامید میشم.
ترجیحا یه جایی باشه نسبت زن و مردش هم خیلی نامیزون نباشه به جرم مرد بودن با آدم مثل انگل رفتار کنن.
اگه یکم حال و روز آدمم درک کنن و سمپاتی داشته باشن خیلی خوبه در حد اینکه ذات سیاه منو دیدن بهم خیلی القا نکنن آدم بدیم که منم قبول کنم و پشتش هر روز صد دفعه برای خودم نوشخوار کنم که من بدترین آدم روی زمینم من خیلی خطرناکم من لیاقت زن گرفتن نداشتم من لیاقت زندگی مشترکو ندارم من بدبختش کردم من نمیتونم کنارش باشم و بهش امنیت بدم همونطوری که روحی نمیتونم بهش نزدیک بشم جسمی هم دیگه باید ازش فاصله بگیرم و اگه از دور همیشه مال من بمونه بهتر از اینه که نزدیکش باشم و کاری بکنم که کلا از دستش بدم باید هرجوری شده فقط کاری کنم از من در امان باشه و هر روز این فکرا قوی تر و شدیدتر بهم حمله کنن و آخرم به ناامیدی برسم که من با این همه بدی و ذات سیاه هیچوقت درست نمیشم و هیچ کس دیگه ای هم نمیتونه کنارم باشه و همه دارن به زور تحملم میکنن. اگه یه جوی باشه بتونن کمکم کنن این افکار منفی ای که نسبت به خودم این مدت پیدا کردم و داره خیلی عذابم میده رو هم از بین ببرم خیلی خوبه. خیلی هم سمپاتی نداشتن اشکالی نداره کی میاد آخه با کسی که همیشه عصبانیه سمپاتی داشته باشه فقط بتونن راهکارهای شدنی و منطقی بدن بتونم راحت سوالامو بپرسم نگن باید بری خودتو بکشی از اول یکی دیگه بسازی همه نیازهات خرابه برو نیازهاتو عوض کن بعد بری تحقیق کنی ببینی فروید میگه همه این نیازهای درب و داغونت دوره بچگی شکل گرفتن و هیچ کاری نمیتونی براش بکنی و ناامید بشی و کمک هم نتونی دیگه بگیری. یه جوی اگه سراغ دارین یکم با یه آدم داغون و خسته مثل من دوستانه تر رفتار کنن بهم معرفی کنین لطفا.
اگرم خیلی شرایط رویایی ای انتظار دارم و همچین چیزی وجود نداره و هرجا برم قراره فحش بخورم یه جایی معرفی کنین همون اکتیو و مربوط به خانواده باشه بازم خیلی بهتر از اینه که همه چیزو ول کنم و برگردم سر خونه اول.
با مشاور خودم موبایلشو دارم ولی نمیتونم دائم در تماس باشم هم درست نیست هم خانمم خوشش نمیاد. کلا هم نمیدونم چرا دانشی که اینجا به دست میاوردم بیشتر بود تا از یه مشاور واقعی. دستتونم درد نکنه بابتش.

نمیدونم اینکه اینجا اسم یه انجمن رقیب میخوام خلافه یا نه ولی اگه خلاف هست من دارم میپرسم دیگه جرمش پای منه اگه کسی اسم و آدرسی معرفی کرد اونو اخراج نکنید. فقط اجازه بدین یکی یه جایی به من معرفی کنه من برم. به قدر کافی درموندگی بزرگی هست که کسی برای بهبود زندگی و روابط واقعیش محتاج فضای مجازی بشه. خودم به قدر کافی تو تنگنا و فشار هستم واقعا اذیت و آزار بیشتر نیاز ندارم.

سلام اقا امیر
امیدوارم حال دلتون هر چه زودتر خوب بشه و خسته غم نشی.. من تقریبا پست ها و نوشته های شما رو دنبال کردم و در جریان مشکلات اتون هستم.. و باید بگم خیلی برام این نوع نگاه شما به خودتون تعجب اوره، برخلاف این چیزایی که نوشتین اتفاقا از نظر من که یه دخترم خیلی ویژگی های خوب و توانمندی های زیادی دارین، مرد باهوش و توانایی که با وجود سختی ها و جبری که زندگی بهش تحمیل کرده بهترین و درسترین روش رو در پیش گرفته و برای زندگی خودش و برادرش تلاش کرده و الانم در حال تلاش برای قشنگ تر کردن و درست کردن رابطه اش با خانمشه .. خب این ها خیلی خیلی عالیه.. با تمام وجودتون دارین تلاش می کنید و این خیلی قابل احترام و تحسین بر انگیزه.. تنها مشکل شما کم مهارتیه و این که خیلی با روحیات و اخلاق خانم ها اشنا نیستین که اینم خیلی غیر طبیعی و عجیب نیست.. تک تک بچه های که تو این فروم تایپک زدن به نوعی مشکلاتی دارن و امدن برای کمک گرفتن و مشاوره.. فقط قانون اینجا اینه که بعد از چند صفحه میگن جعبه بندی کنی و باز تایپیک جدید بزنی و برای مشکلات متعدد تایپیک جدا بزنی و راهنمایی بگیری.. شما هم صبور باشید و باز تایپیک بزنید و با پشتکار و تلاش خودتون و کمک بچه های خوب اینجا بیشتر یاد بگیرین و البته عمل کنید. لطفا کتاب زندگی خود را دوباره بیافرینید از جفری یانگ ژانت کلوسکو رو حتما بخونید، خیلی زیاد بهتون میتونه کمک کنه.. من خودم هم تازه شروع کردم به خوندنش.. انشالله همه چی درست میشه

[Amir A]

تشکر محمد آقا. من هر کمک قابل اجرایی اینجا گرفتم از طرف همین اعضای خانم بوده. کاملا زیر دین یه عده در اینجا هستم. تو دنیای واقعی هم هرجایی نسبت پراکندگی زن و مرد خیلی نامتعادل بشه جنس اقلیت معذب میشه و مستعد باور نابرابری و تبعیضه و اصلا این تبعیض تاحدودی به صورت نرمال اتفاق هم می افته چون قوانین و کلا سیستم مطابق خواست جنس اکثریت رشد میکنه. ممکنه حتی سیاست اینجا هم به این صورت بوده که خانمهارو بیشتر جذب کنه. به نظر اینجوری میاد. خانمها هم که از این سیستم ابراز رضایت میکنن دیگه یعنی جای من و شما زیاد اینجا نبوده.... بحث توهینم حالا در مورد مردی که خودش گناهکار نباشه و اینجا بهش توهین بشه میتونه دلیلش ناراحتی خانمها از نابرابری های اجتماعی و علاقه به انتقام گیری از مردها باشه.... من از لحظه ورودم اینجا انتظار تشویق از کسی نداشتم ولی یکی دو مورد بیشتر همچین چیزی ندیدم اونم باز حس میکنم با توجه به درجه کینه و غیظی که اون افراد داشتن متانت به خرج میدادن مستقیم فحش نمیدادن. اون دسته فحشم بدن آدم ناراحت نمیشه چون میشه کاملا متوجه شد ناراحتیشون از من و شما واقعا نیست از یه آقایی شبیه من و شما یا به کل از تمام مردهاست و مسئله شخصی نیست که آدم بخواد ناراحت بشه. منم اگه الان در حالت دشارژ بسر نمیبردم از بسته شدن تاپیکم هم انقدر اعصابم بهم نمیریخت چه برسه یکی بیاد یه حرفی بزنه. دفعه پیشم دقیقا اینجا وقتی خیلی بهم ریخته و مستاصل شده بودم این کارو باهام کردن. برای همین میگم سمپاتی کمه.
ممنون از توصیه تون منم بیخیال یه جای جدید شدم پیدا نمیشه واقعا. فروم های انگلیسی زبان فعال هستن ولی من اگه برم شرایطمو براشون بگم احتمالا نه ذره ای براشون قابل درکه نه میتونن متناسب با فرهنگ من راهنماییم کنن بخوام بگم ایرانیم که دیگه بدتر فقط کاملا آزاد هستن. اینجا که همه هموطن خودمن انقدر تفاوت دیدگاه بود چه برسه یه جا با فرهنگ خیلی متفاوت تر.... تصمیم گرفتم دنبال راه حل های غیرروانشناسانه باشم دیگه که بتونم با عقل و منطق خودم و بدون کمک پیش برم شاید سریعتر هم بتونم جواب بگیرم.... خانمهارو میبینم اینجا که با این همه تبحر بازم روی مهارت های ارتباطیشون کار میکنن و پیوسته در حال یادگیری هستن دلم میخواست همسر منم در همچین فضای خوبی حضور داشت اگه خودش اینجا بود خیلی بهتر از من میتونست مشاوره بگیره هم برای خودش هم برای من. ولی متاسفانه مشاوره حضوری هم حاضر نمیشه بیاد چه برسه این همه وقت بذاره مشکلشو جایی بنویسه. فکر میکنم خانمها بهتر بلدن مشاوره بگیرن مشاوره انگار زیاد به مردها نمیاد همینه که من دوبار اینجا بی نتیجه موندم.


ممنونم خانم المای از نظر لطفتون و معرفی کتاب. توضیح کتاب رو که خوندم کاملا مناسب یکی مثل منه. تهیه میکنم حتما دستتون درد نکنه... تاپیک بزنم سه باره خب بسته میشه منم واقعا متنفرم از اینکه کاری رو شروع کنم و بی نتیجه رها بشه خیلی عصبیم میکنه جدای از همون برداشت های بدی که ناخوداگاه میکنم... درست میفرمایید من اطلاعاتم راجع به خانمها خیلی ناقص و محدود در حد صفره. در این زمینه هیچ استعداد و مهارتی هم ندارم. هرچیزی گیرم اومد سعی کردم یاد بگیرم ولی بازم کافی نبود در عمل باز میلنگم. فکر میکنم دقیق طبق فرمول دارم جلو میرم ولی باز نتیجه ای که میخوام نمیگیرم و متوجه هم نمیشم مشکل از کجاست. میگم من که رفتارمو داشتم بهتر میکردم چرا در اون تغییری بوجود نیومد... حرف زدنمو بهتر کرده بودم فحش نمیدادم دیگه، شونزده ساعت فیلم آموزشی بادی لنگویج تو یه هفته تو اوج خستگی نشستم دیدم فقط برای یه هدف که حداقل مواقعی که عصبانی نیستم از حرکاتم دیگه حس حمله و تهدید پیدا نکنه. تو ترافیک و صف بانکم این مدت در حال مطالعه مطالب روانشناسی بودم. نمیدونم چرا هیچ جور باهام راه نیومد. چرا بازم منو مجبور به بدرفتاری میکنه که هم اونو ناراحت کنم هم از خودم بیشتر متنفر بشم.... خیلی پیچیدگی ها در دنیای خانمها هست که برای من به راحتی قابل درک و فهم نیست و برام سوال و ابهام ایجاد میکنه. من معنی بعضی حرفای خانمم رو هم نمیفهمم و منو خیلی گیج میکنه در حالی که دیگران منظورشو راحت متوجه میشن. وقتی هم نمیتونم معنی حرفا و کاراشو بفهمم چندبرابر عصبانی میشم. دلایلی که برای بعضی کاراش میاره برای من اصلا قانع کننده نیست و به حد جنون گاهی عصبانیم میکنه.... این احساسات بد من نسبت به خودم نتیجه تلاش های ناکامیه که داشتم و البته واقعیت هایی که راجع به خودم از طریق اینجا و مشاوره حضوری متوجه شدم. به قول صبا خانم نمیتونم از این شخصیتی که دارم انتظار داشته باشم که به رومئو تبدیل بشه هرچند اون زمانی که هنوز خیلی امیدوار بودم، از خودم در همین حد انتظار تغییر داشتم و خیلی خوش بینانه مطمئن بودم که میتونم دگرگون بشم... اینکه متوجه شدم چه شخصیت غیرقابل تحملی برای اطرفیانم دارم با وجود اینکه اطرافم تقریبا همیشه آدم هست به من حس انزوا و تنهایی داده. شکافی که بین خودم و خانمم حس میکنم رو هم دیگه خیلی عمیق و غیرقابل ترمیم میبینم. از حل هیچ مشکلی تو زندگیم تا این حد احساس درموندگی و ناتوانی تاحالا نکرده بودم شرایطی وجود نداشت که اصلا در حدی باشه که منو ناامید کنه با هر مشکلی میدونم چطوری برخورد کنم و حلش کنم ولی تو این مورد که به احساسات خیلی مربوط بود موندم. مجبورم فقط به روش خودم زندگیمو مدیریت کنم حداقل کنترل زندگیم از دستم در نره. فکر نمیکردم زودتر از پنجاه شصت سالگی ازش ناامید بشم شایدم این موج ناامیدی من موقتیه و بخاطر اینه که جواب نامه ای که چند روز براش وقت گذاشتم و این همه اینجا کمکم کردن که برای یک بار بتونم درست حرفمو بیان کنم رو هم اهمیت نداد که بده. همه توجه من فول تایم به اونه هرکاری حاضرم بخاطرش بکنم حتی غرورمو بارها بخاطرش شکستم ولی اون هیچی. خیلی ضایع ست که به عنوان یه مرد انقدر دلم گرفته ست.
سپاس از شما خانم المای و موفق باشید.


از دوستانی که این مدت لطف کردن زحمت کشیدن خیلی دلسوزانه وقت گذاشتن و من رو راهنمایی و کمک کردن کمال تشکر رو دارم.
دلم میخواست راهی بود میتونستم گوشه ای از این کمک هارو جبران کنم یا به شیوه مناسبتری حداقل تشکر میکردم. اگر زمانی ناخواسته حرفی زدم که باعث رنجش این دوستان محترم شده هم ازشون عذر میخوام.
پیروز باشید.