سلام
من فقط میتونم اینو بهت بگم که ما هم این دوران رو دیدیم . آدم تا وقتی که نامزده متاسفانه فعلا افسارش دست خانواده هاست این طرف یه چیزی میگه و اون طرف یه چیز دیگه . کینه های دو طرف هم از این چیزا شروع میشه. تو خودت خیلی موثری تو اینکه جر و بحث و حرف و حدیث پیش نیاد . سعی کن با همسرت یکی بشی. از ته دل قبواش کن و به حرفاش گوش بده نه زبانی. چند بار بهت گفتم بازم میگم با همسرت سر چیزای الکی دعوا نکن. تو خیلی راحت میتونی بدون دلخوری هم حرفتو به همسرت بزنی. بیخودی نگران کارت هم نباش نترس نمیگه کارتو ول کن تا زمانی که جیبتو از شوهرت جدا کنی. اون قطعا با کار کردن تو مشکلی نداشته که باری ازدواج با تو رضایت داده. روی درس خوندنش هم گیر نده شخصیت آدما به درس و مدرک نیست. کسی که بفهمه میفهمه کسی هم که نفهمه با مدرک هم نمیفهمه. در ضمن با توصیفاتی که من از همسرت خوندم برو قدر همسرت رو بدون اون فهم و شعورش بیشتر از این حرفاست.
علاقه مندی ها (Bookmarks)