ممنون دقیقا متوجه توضیحاتت شدم.نوشته اصلی توسط نوپو
نگران قرص ها نباش. اصلا نگران نباش. اینها باورهای عامیانه است و کسانی اینها را بر سر زبان ها انداخته اند که حتی نمی توانند یک سلول را بفهمند چه برسد به این چیزها. دکتری که دوازده سال درس خوانده است را زیر سوال می برند. اصلا به این حرف ها گوش نده. حتی بعضی ها می گویند انسولین اعتیاد آور است. می دانی چرا ؟ چون وقتی بیمار دیابتی انسولینش را قطع می کند حالش بد می شود و قند خونش بالا می رود اینها می گذارند به حساب اعتیاد به انسولین. دیگر فکر نمی کنند که انسولین در بدن این بیمار ترشح نمی شود و به همین دلیل حالش بد می شود نه به خاطر اعتیاد. بیماری اعصاب هم همین است. بعضی انتقال دهنده های عصبی یا هر ماده دیگری که در دستگاه عصبی است کم یا زیاد می شود یا به هر دلیلی اثر نمی کند. داروها این مکانیسم را به حالت نرمال برمی گردانند. حالا بیمار که یک دفعه دارو را قطع می کند و درمان ناقص می ماند دوباره تعادل این مواد در بدن به هم می خورد و بیمار حالش بد می شود. اما نه به خاطر اعتیاد به دارو بلکه به خاطر وجود بیماری که درمان نشده است و دوباره عود کرده است.
فقط بعضی داروها ممکن است وابستگی بیاورد آن هم به دلیل مصرف خودسرانه و بدون تجویز پزشک است. مثلا طرف افسرده است و خوابش نمی برد. به جای داروی افسردگی و درمان بیماری قرص مخصوص خواب می خورد و تعادل بدنی را که خودش می تواند به خواب رود ، به هم می ریزد.
در حالی که این قرص مال عده ای است که با هیچ دارو و درمان دیگری به خواب نمی رود و پزشک باید تجویز کند. حتی مصرف بیش از اندازه مسکن هم می تواند تعادل بدن را به هم بریزد. کسی که می تواند درد را تحمل کند نباید قرص بخورد تا بدن درد را خنثی کند یا اصل و اساس بیماری را که درد ایجاد کرده درمان کند.
پس قرصی که برای درمان بیماری و با تجویز پزشک است مشکل اعتیاد ندارد. بلکه آدم هایی که بیماری اصلی را درمان نمی کنند و فقط برای از بین بردن علایم بیماری مانند درد یا بی خوابی و بدون تجویز پزشک قرص مصرف می کنند دچار مشکل می شوند.
علاقه مندی ها (Bookmarks)