دو روی سکه من!!! دافعه ام بیشتر از جاذبه ام هست . راه حل!!

[بی نهایت]

ممنون مادر عزیز از اینکه وقت گذاشتید ، صحبت هاتون برام قابل تامل بود ، مخصوصا قسمت کنترل گری که به اون اشاره کردید صحیحه . البته مدت هاست که با این خصوصیت خودم آشنایی دارم و روش دارم کار می کنم و یکی از راه هایی که خیلی در این راه به من کمک کرده پیدا کردن حوزه نقش و مسوولیت های خودم و واگذار کردن مسوولیت های هر کس به عهده خودش هست.

اما یک مطلب دیگری هم توی مطالبتون بود که با بررسی اش در خودم به اون سلطه گری قضاوت گری که در وجودم هست رسید ، قضاوت و نقد دیگران و عدم بخشش اونها که با توجه به راهکار مدیر باید برم سراغ تحقیقات و مطالعه مخصوصا اونهایی که مربوط می شه به احادیث مربوط به عفو ، گذشت، خوش بینی و اون قدر تکرارشون کنم تا بشه ملکه ذهنم و این ذهن انتقادگرم رو اصلاح کنم.

قسمت زیادی از نقدتون وارده.

2- در ارتباط با دوستتون كه چند سال هست دوستين، اگر خانم بينهايت فعلي با تفكرات و چهارچوب هاي كنوني اش در مقابل ايشان قرار ميگرفت، باز هم به عنوان دوست انتخاب ميكردين؟

3- طريقه شكل گيري دوستي تون چه جوري بود؟

ممنون هم از این پست و هم پست قبلی تون که باعث شد من بیشتر و عمیق تر خودم رو واکاوی کنم.

2-دوستی ما از یک همکاری ساده شروع شد و ناگزیر بودیم با هم در ارتباط باشیم به مرور و گذشت زمان با خصوصیات هم آشنا شدیم و اونقدر خصوصیات مثبت ایشون زیاد بود که از همنشینی و هم صحبتی با ایشون احساس آرامش داشتم.البته خصوصیات منفی هم دارند اما خصوصیات مثبتشون بیشتره. با توجه با اینکه ایشون در مقابل خصوصیات منفی من بسیار صبور و با مدارا و سخاوتمندانه برخورد می کردند.

1- الان که نگاه می کنم شاید اگر شرایط محیطی به گونه ای نبود که ارتباط ما به صورت اجباری ادامه دار می شد شاید در همون نگاه اول ذهن انتقاد گر من مانع از ادامه ارتباط می شد و مجال شناخت و مدارای بیشتر نمی داد.

فکور عزیزم ، ممنون اتفاقا حرف هات کمک کننده بود لزوما در یک ارتباط قرار نیست همه چیز اکی باشه ، و باید روی اعتقادات خودم بیشتر کار کنم این می تونه سهم بزرگی در کاهش ترس و اضطراب من بشه.

و تشکر ویژه از مدیر همدردی که همیشه نظراتشون برای بنده در این موارد فصل الخطاب بوده.

-----------------------------------------------------
از تمرینات و شروعی که کردم

1- توی ذهنم افرادی که بیشترین حس منفی رو نسبت بهشون داشتم دارم لیست می کنم و خصوصیات مثبتشون و جاهایی که می شد ازشون تشکر کنمو نکردم را مرور می کنم تا در شرایط مشابه ازشون تشکر کنم.

2-همسرم باهاشون تماس گرفتم در حین اینکه داشتند مطالبی راجع به روند تعمیرات و احوالات خودشون می گفتند ذهن منتقد من در حال نقدش بود و پیدا کردن باگ های مربوطه ......نذاشتم ذهنم ادامه بده و ازشون بابت زحماتی که دارند در این رابطه می کشند تشکر کردم و بابت فشاری که دارند تحمل می کنند خدا قوت گفتم.

3- برادرم یک دعوت سر دستی کرده که توی این مدت که اصفهانم یک روز برم خونشون، خوب خانم ایشون جزو اون دسته افرادیه که خیلی ذهن آنالیزگر ومنتقدم نسبت به ایشون فعاله و مسایلی بوده که نتونستم ببخشمش، با توجه با اینکه توی این چند روز هم برادرم بارها گفته خانمم کمرش درد می کنه و نمی تونه کار کنه ، موندم برم خونشون یا نه. موقعیت خیلی خوبیه بتونم خودم رو محک بزنم.

[بی نهایت]

با سلام و احترام

1 - مسائل و مرزهای قرمز دین تمرکزش روی خویشتن هست. گاهی وقتی به خودمان توجه و دقت می کنیم اصلا وقت نمی کنیم کسی را بررسی کنیم. گرچه هرگز بررسی دیگران به صفر نمی رسد. اما وقتی وزنه کار روی خودمان متمرکز شود انرژی ما روی خودمان خرج می شود و کمتر در تخریب ارتباطی نقش بازی می کند.


2 - بینش شما در طرح مسئله خودتون بسیار تحسین بر انگیز هست. همین فهم مسئله و دغدغه سهم بالایی در حل مشکل شما دارد. همیشه گفتم فهم صورت مسئله بیش از نیمی از جواب را در خود دارد.


3 - از آنجا که به خاطر تیپ شخصیتی هر کدام از ما ، عمری به یک سبک خاص عمل کرده ایم. برای تغییر آن نیاز به شکستن عادتهای قبلی داریم.
ذهن آنالیزگر، ذهن انتقاد گرد، ذهن ریز بین و ذهنی که افکار اتوماتیک و وسواس گونه در مورد درست و غلطی کارها و دیدن نقاط ضعف دارد حالا عادت کرده است.
پس برای شکست این عادتها نیاز به روش داریم.
روش عکس کارهای فعلی ذهن هست.

چندین بار فقط همین 3 مورد رو خوندم.

1- تا قبل از اینکه بیام همدردی به کل روی هوا سیر می کردم احساساتم ، رفتارهام ، و واکنش هام دیمی بود فقط بز اساس یه سری تعالیمی که دیده بودم و محیطی که توش بزرگ شده بودم . یه حالت سعی و خطا.

بعد از اینکه اومدم همدردی ، بیشتر مطالبی که یاد گرفته بودم رو به جای اینکه روی خودم بررسی کنم روی دیگران بررسی می کردم با اینکه شعارم خودسازی بود.

این مطلب واقعا برام خیلی مفیده سر پیکان به خودم ، چیزی که ازش صحبت می کردم ولی عملا سر پیکان اکثرا دیگران بوده.

2- خیلی ممنون مخصوصا در این شرایطی که از لحاظ روحی خیلی به هم ریخته هستم چنین تحسین هایی ، مشوق انرژی زایی است که به من انگیزه بیشتری برای مبارزه می ده. از دقت نظرتون سپاسگذارم.

3- شکستن این عادت ها برام خیلی سخته. مخصوصا که عمری این عادت ها موجب تخریب ارتباطی زیادی شده . از جلب توجه همیشه بیزار بودم. حتی همینکه به یکدفعه دیگران متوجه تغییرات مثبتم بشن من رو وارد یک فاز دفاعی می کنه. برای این مورد نیاز به کمک دارم. ممنون.

[گیسو کمند]

بی نهایت جان خوشحالم که قراره انشاالله از ارتباطاتت لذت ببری

یه کوچولو تردید داشتم و نگران که نکنه اشتباه نوشتم ولی پست مدیر رو که دیدم فهمیدم اشتباه نبوده
خصوصا گزینه دوم : پذیرش »» «« هدف

میدونی بی نهایت

خیلی وقتها ما میخواهیم با یه تحلیل پیچیده و خیلی علمی و چهطور بگم "وزین" مواجه بشیم
در صورتی که مسائل خیلی راحتتره ، این عمل بهش هست که زمانبر یا اراده زیاد میخواد .

کمالگرایی ، انتقادگری ، کنترل گری اینا همش برای همون هدفه ، که خودتون گفتید نهایتا "نتونستم بپذیرم"
"پذیرش "
"درک متقابل " رو هم مطالعه کنید .

و اینکه یه هدف یا نکته رو هم بهش اشاره داشتید "بخاطر اینکه بتونم / ترسیدم که ایمانم رو حفظ کنم "
" ثبات "

** درک متقابل + ثبات :

وقتی یک نفر رو میبینم که ظاهرا به مسائلی بی اعتنا است و پایبند نیست ، حتی بی ادبه و آداب معاشرت نداره و...
به یک چیز فکر میکنم

اگر من در خانواده و شرایط او بودم چهطور رفتار کرده بودم !!
اگر من در خانواده و شرایطی که در آن بزرگ شدم نبودم ، چهطور میشد !!

[paiize]

سلام بی نهایت عزیزم
خوشحالم که تاپیکت داره عالی پیش میره.من منتظربودم ببینم دوستان چی مینویسن که دیدم واقعا نکات خوبی گفته شد که واسه منم مفیدبود.
لطفا همینطورادامه بده.بی نهایت به نظرم روی مهارت کلامی کارکن.سعی کن کلمات محبت آمیزبیشتری به کارببری.
میتونی بری خونه برادرت وبامحبت وصحبتهای گرم فضارودلنشین کنی وحتی به خانمش هم کمک کنی اگه میدونی که واقعا مشکل داره که زیادتوی دردسرنیفته.بی نهایت حس میکنم ازنشست وگفتگوهای زنانه فراری هستی!!آخه چرا؟مثلا بازن برادرت کلی صحبت کن درموردبچه ها وآینده شون.بی نهایت همین بچه هاوقتی بزرگ بشن اقوام وفامیل میخوان.تنهاکه نمیشه!

یکی ازعروسهای فامیل ما خیلی خیلی مذهبی هستش وکلا زن وشوهرطلبه هستن.دیگه شماخودت تصورکن چه جوری هستن.امااین خانم اینقدرخودش روباخوش رویی توی دل همه جاکرده که اگه توی یه مهمونی نیاد همه منتظرمیمونن وزنگ میزنن که بیاد وگرنه بدون اون لطفی نداره و....توی صحبتها بیشترشنونده ست.کم پیش میادحرف بزنه.اماخب حرفهایی که می نه هم دلنشینه.مثلا یه حرفی ازش من شنیدم که شش سال ازش میگذره امااینقدربهم چسبید که ازاون این حرفوشنیدم که نگو.خیلی منعطفه!وهمین باعث شده که گه گاهی هم حرفهایی درباره اعتقاداتش بگه همه بااحترام قبول میکنن.خودِمن چندین بارازش راهنمایی گرفتم.

بی نهایت جان شماهم میتونی ارتباطات روبابقیه داشته باشی ودرحین حفظ اعتقاداتت خیلی هم انعطاف نشون بدی وآدمهاروجذب کنی.به نظرم بخشی ازاون شادابی که میخوای به دست بیاری درگروهمین برقراری ارتباط هاست.چون بایدانرژی مثبت بدی تادرمقابلش هم دریافت کنی.باخانواده همسرت هم بیشترارتباط داشته باش.شماکه همیشه پیششون نیستی که روی تربیت بچه هات تاثیربزاره.تازه اگه قرارباشه بچه هاتوی یه محیط بکروپاستوریزه بزرگ بشن پس کجا بدی روازخوبی تشخیص بدن؟بایدهمه چی روتجربه کنن.

[mohamad.reza164]

سلام

از مدير ممنون كه نظراتشون رو اينجا دادن به نظرم يكي از تاپيك هاي خوب باشه، به شرطي كه خانم بي نهايت ادامه اش بدن.

---------------

خوشبختانه آدم باهوشي هستين . لازم نيست منظورم رو از سوالاتم بگم.

چندتا موضوع به ذهنم ميرسه به صورت تيتر وار ميگم.

1- خانم شيدا تعريف خوبي دارن. " خوب هايي كه از زندگي لذت نميبرند"

اين تعريف رو مي خوام از موسيقي كمك بگيرم. دوستاني كه شروع به يادگيري موسيقي ميكنن به دو روش ميرن جلو، يكي از طريق گوش هست و ديگري به صورت تئوري(نت خواني و ...)

دوستاني كه از طريق گوش جلو ميرن، ملودي آهنگ رو ميشنوند، شعر آهنگ رو ميشنوند، و با صداي نت ها هم آشنا هستن، همون ملودي رو بر روي ساز پياده ميكنند. ممكنه چند پرده بالا يا پايين بنوازند، ولي از موسيقي لذت ميبرند و اغلب موقع نواختن موسيقي چشم هاشون رو ميبندند و سر خودشون رو با آهنگ تكون ميدن.

در طرف مقابل اشخاصي هستن كه ( گوش ضعيف تري دارن و با شعر زياد آشنا نيستن) در قالب نت و تئوري موسيقي ميان بالا، موسيقي رو به نواختن در ميارن و تا حد خودشون لذت ميبرن، چرا چون از قوائد نوشته شده پيروي كردن ولي از خود موسيقي ممكنه لذت نبرده باشند.

حالا هر كدوم مزايا و معايب خودش رو داره، يه نوازنده حرفه اي بايد بتونه هر دوش را با هم جلو ببره، بايد تشخيص بده كجا با گوش بره جلو ( مثلا بداهه نوازي) و كجا با نت بره جلو ( مثلا نواختن هجا ها و يا گروه نوازي) .

نتيجه من اينه كه شما هم بايد يه تفكيك داشته باشيد.

چهارچوب هاتون خوبه و پسنديده. ولي بايد بتونيد اين چهار چوب ها رو براي هر بخشي تفكيك كنيد، شايد جايي لازم نباشه اصلا از چهار چوب هاتون بهره ببريد.

مثلا حضور در جمعي كه دارن غيبت ميكنن، نبايد باعث بشه شما به اون جمع هرگز نريد، بلكه بايد بريد، در درجه اول زياد توجه نكنيد، ولي نم نم تو بحث هاشون شركت كنيد و بحث رو از غيبت بيرون كنيد. اونها قطعا پذيرش شما رو خواهند داشت.

فيلم سر به مهر رو ديديد؟

ولي حضور در جمعي كه كار خلاف ميكنند، لزوما بايد نفي بشه.

2- قدرت خودتون رو بالا ببريد. من قضيه ماهواره رو خوب متوجه نشدم. شما تو جمعي بودين كه ماهواره داشتن و شما هم مجبور شدين ماهواره بخرين؟

همونجور كه مدير گفت چهار چوب هاي شما و اعتقاد هاتون در درجه اول شخصي هست. يعني منه نوعي ميتونم با فاميلامون كه ماهواره داره رفت و آمد كنم ولي لزومي نداره خودم هم زير بار خريدش برم!
در ضمن به فرض كه رفتم، ماهواره هم خودش تفكيك پذير هست و اين قدرت و مديريت شما است كه از مزاياش استفاده كنيد نه از مضراتش.

جمع بندي موارد 1 و 2:

به نظرم در كنار چهار چوب هاتون در تعامل و ارتباط با ديگران، يك قدر مطلق براي خودتون درست كنيد، مثل يه كارخونه مثبت سازي. نكته و خصوصيات ديگران رو بگذاريد تو اون قدر مطلق بعد جذبش كنيد و يا دفع اش كنيد. از طرفي ما هميشه از آدمهاي خوب چيزي ياد نميگيرم، بعضي وقت ها از متضاد ها هم ياد ميگيريم ( پند لقمان رو يادتونه؟ ادب رو از كه آموختي؟ .........)


3- پذيرش

سعي كنيد به خودتون بقبولونيد يه سري چيز ها شخصي ان. مثلا خط سياسي طرف.

شما اگر خدا نكرده يه مريضي براتون پيش بياد يه دكتري به پستتون بخوره كه نقطه مقابل اعتقاد و يا مشي سياسي شما باشه، نميريد براي معالجه پيش اش؟

خوب ميريد. چرا؟ چون ميگيد من از اون نفع ميبرم و اعتقاداتش به من سرايت نميكنه.

( هر چند كه متاسفانه بعضي مذهبي ها اينجا ميان ميگن، خدا جون شكرت كه پاداش عبادات منو دادي و اين كافر رو وسيله اي بهبودي من)

پذيرش آدمها رو در خودتون تقويت كنيد.

( من هم دفتري دارم كه آتئيسته، كتمان نميكنم تمايل داشتم شخصي بود كه هم سو با تفكرات من بود و باعث رشد مستقيم من ميشد. ولي اين طرف رو پذيرفتم چرا چون، مهمترين ملاك براي هم دفتر خوب بودن براي من انسان بودن طرف بود. نه اعتقاداتش.
هر روز هم با هم بحث ميكنيم و تو سر و كله هم ميزنيم، آخر هم هيچ كدوم متقاعد از حرف هاي هم نميشيم، ولي آخرش من براش چاي ميبرم يا اون براي من ميوه پوست ميكنه.)

4- فرض كنيد سيگار كشيدن از سوي شما مطرود هست. همسرتون خدا نكرده سيگاري بشه، چه ميكنيد؟ در انتها قطعا ميپذيريد، ممكنه با تنش همراه باشه، ولي ميپذيريد چون همسرتون نكات مثبتي هم داره، پدر بچه هاتونه و از همه مهمتر هدف مهمي تو زندگي داريد كه به اتفاق هم محقق ميشه ( سيگار كشيدن ايشان هم تاثيري حادي بر اهداف شما نخواهد داشت).
ولي اينجا شما اجبارا پذيرش داشتيد. تلاش كنيد نكات مثبت رو بيشتر ببينيد و منفي رو كمتر ( تو زندگي شخصي منظورمه ها) يه مثال خوبي تلويزيون پارسال تبليغ ميكرد، يادتونه؟
خانومه اولش ميگفت، خونه ما قدر آلونكه، خيلي كوچيكه! همش نق ميزد ولي تو صحنه بعدي همون خانم رو نشون ميداد با افكار مثبت، ميگفت درسته خونه ما كوچيكه ولي توش صفا و صميميت( اين جاشو دقيق يادم نيس چي ميگفت) هست .

5 به بعد رو شايد بعدا نوشتم


ببخشيد زياد شد

[بی نهایت]

سلام پاییزه عزیزم ،

ممنون از پستی که گذاشتی و ممنون از اینکه تشویقم کردی تا تاپیک باز کنم.

درست حدس زدی از هر نوع حرف خاله زنکی فراریم . تجربه های خوبی در این رابطه نداشتم.

آقای محمدرضا164 قسمت موسیقیایی نظرتون رو متوجه نشدم ، وبا بقیه نظراتتون موافقم .ممنون.

گیسو جان ممنون از اینکه پیگیر تاپیکم هستی اتفاقا یکی از چیز هایی که موجب شد به تاپیک زدن فکر کنم پست شما در حال و احوال بود.

ولی من منظورتون رو از هدف متوجه نشدم می شه بیشتر توضیح بدید؟

توی همین پست لازم می دونم از تمام دوستانی که توی تاپیک حال و احوال با من همدلی کردن وبهم قوت قلب دادن صمیمانه تشکر کنم از دوستانی که مشترک انجمن بودن به صورت خصوصی تشکر کردم از دوست خوبم eram , و همین طور الهه زیبایی ها ی عزیز هم همین جا تشکر کنم.

[بی نهایت]

برای دوستانی که مساله ای شبیه بنده دارند :

و) سمت سوی مطالعه خود را با کتابهایی که در مورد رفع بدبینی و رفع عیبجویی هست مخصوصا جنبه احادیث و آیات دارد سوق دهیم.



ز) تحقیقاتی برای خود شکل دهیم مخصوصا در بستر اینترنت بدنبال جستجوی آیات خوش بینی، مثبت اندیشی، و بخشش ، عفو و امیدواری و مقالات مرتبط باشیم.

موضوع گذشت:

امام على عليه ‏السلام :


- گذشت، اُوج بزرگواريهاست.

- بدترين مردم كسى است كه خطاى ديگران را نبخشد و عيب را نپوشاند.

- (بدى يا خوبى را) به نيكى پاداش ده و از بدى درگذر، به شرط آن كه به دين لطمه ‏اى نزند يا در قدرت اسلام ضعفى پديد نياورد.

- تو را سفارش مى ‏كنم به مداراى با مردم و احترام به علما و گذشت از لغزش برادران (دينى)؛ چرا كه سرور اولين و آخرين، تو را چنين ادب آموخته و فرموده است : «گذشت كن از كسى كه به تو ظلم كرده ، رابطه برقرار كن با كسى كه با تو قطع رابطه كرده و عطا كن به كسى كه از تو دريغ نموده است».


- عفو و گذشت به همان اندازه که در اصلاح شخص بزرگوار موّثر است شخص فرومایه را تباه می کند.


رسول اكرم صلى ‏الله ‏عليه‏ و ‏آله :

- هنگامى كه بندگان در پيشگاه خدا مى ‏ايستند، آواز دهنده ‏اى ندا دهد: آن كس كه مزدش با خداست برخيزد و به بهشت رود. گفته مى ‏شود: چه كسى مزدش با خداست؟ مى ‏گويد: گذشت كنندگان از مردم.
- هر كس پر گذشت باشد، عمرش طولانى شود.

- از يكديگر گذشت كنيد، تا كينه‏ هاى ميان شما از بين برود.


- آيا شما را از شبيه ترينتان به خودم با خبر نسازم؟ گفتند: آرى اى رسول خدا! فرمودند: هر كس خوش اخلاق‏تر، نرم‏خوتر، به خويشانش نيكوكارتر، نسبت به برادران دينى ‏اش دوست‏دارتر، بر حق شكيباتر، خشم را فروخورنده‏ تر و با گذشت‏ تر و در خرسندى و خشم با انصاف ‏تر باشد.


- پروردگارم هفت چيز را به من سفارش فرمود: اخلاص در نهان و آشكار، گذشت از كسى كه به من ظلم نموده، بخشش به كسى كه مرا محروم كرده، رابطه با كسى كه با من قطع رابطه كرده، و سكوتم همراه با تفكّر و نگاهم براى عبرت باشد.

- هر كس از خطاها درگذرد، خدايش از او درگذرد و هر كس گذشت كند خدا نيز از او گذشت كند.

امام رضا عليه السلام :

- هرگز دو گروه با هم روياروى نشدند، مگر اين كه با گذشت ترين آنها پيروز شد.


- درباره آيه «پس گذشت كن گذشتى زيبا...» فرمودند: مقصود، گذشت بدون مجازات و تندى و سرزنش است.

امام حسين عليه ‏السلام :

- با گذشت‏ ترين مردم، كسى است كه در زمان قدرت داشتن، گذشت كند.

امام صادق علیه السلام:


- آيا به شما بگويم كه مكارم اخلاق چيست؟ گذشت كردن از مردم، كمك مالى به برادر (دينى) خود و بسيار به ياد خدا بودن.

- سه چیز است که در هـر که بـاشـد آقـا و سـرور است: خشـم فـرو خـوردن ،گذشت از بدکـردار، کمک و صله رحـم بـا جـان و مـال.

[فرشته مهربان]

سلام

از شناخت درمانی هم بهره بگیر یعنی مثلا قدرت تحلیل گری وریز بینی ات را ببر به سمت زاویه های مثبت هر پدیده وماجرا وآدمی که غالبا هم پنهان به نظر می رسد.مثلا ببین در مواجهه با فلان فردی که سنخیتی باتو ندارد چه حکمتی از نظر درس آموزی وبه رشد رسیدن نهفته.مثلا من در مواجهه بافلانی تمرین صبر میتوانم داشته باشم.بافاصله گرفتن این فرصت راازدست می دهم.وتمرکز برهمین تورا ،هم بی توجه میکنه به ضعفهای او ، هم جهت وهدف تعاملت را مثبت وشیرین میکند.

نکته دیگر تقویت قدرت پذیرش هست.افراد را از نزدیکترین تا دورترین را همانطور که هستند بپذیریم وبی توقع باشیم....درنتیجه سازگاری ما روز به روز بیشتر میشود وآرامش بیشتری نصیب می بریم.

به همین اندازه خود را ومیزان توانایی خود را وضعفهای خودرا هم مهربانانه بپذیریم وبرای این پذیرش از این اصول شناختی بهره ببریم که هیچ کس کامل نیست، من از خدا خداترم که میگه لایکلف الله نفسا الا وسعها،این همه در ارتباط با خدا ناسپاسی داریم او با ما چگونه است؟یاد بگیرم با خودم مهربانتر باشم

ودیگر اینکه ریشه نگاه های بیرونی ما به دیگران به نگاه درونی ما به خود وارزشی که به خود می دهیم بر میگردد.این منتقد با همه ایراد گرفتنهاش اززندگی ودیگران فرفکن احساس ما نسبت به خود است.حتی فرار از انتقاد شنیدن وواکنشهای دفاعی از اینجاست که با عنوان ضعف اعتماد به نفس در لایه پذیرش وباور خود هرآنگونه که هستیم بر می گردد.
در پذیرش خود باش،به خودت مهربورز،به خودت خدمت کن،.....تا در بیرون جلوه اش را درتعامل بادیگران ببینی

[بی نهایت]

سلام ممنون فرشته جان از توجهت و مثل همیشه از دقت نظزی که داری لذت می برم.

از شناخت درمانی هم بهره بگیر یعنی مثلا قدرت تحلیل گری وریز بینی ات را ببر به سمت زاویه های مثبت هر پدیده وماجرا وآدمی که غالبا هم پنهان به نظر می رسد.مثلا ببین در مواجهه با فلان فردی که سنخیتی باتو ندارد چه حکمتی از نظر درس آموزی وبه رشد رسیدن نهفته.مثلا من در مواجهه بافلانی تمرین صبر میتوانم داشته باشم.بافاصله گرفتن این فرصت راازدست می دهم.وتمرکز برهمین تورا ،هم بی توجه میکنه به ضعفهای او ، هم جهت وهدف تعاملت را مثبت وشیرین میکند.

اتفاقا بعد از خوندن پست آقای محمد رضا 164 و مطلبشون راجع به هم دفتریه آتئیستشون و سخن ماندگار لقمان همین مطلب شما به ذهنم رسید که بارها و بارها قبلا راجع به این موضوع صحبت کرده بودید .

اما من در روابط خودم لحاظشون نمی کردم. اینکه من پیله ای به دور خودم بپیچم همیشه یک کرم ابریشم باقی خواهم ماند برای پروانه شدن لازمه از این پیله بیرون بیام.

فکر می کردم ارتباط نداشتن من رو محافظت می کنه در صورتی که ارتباط نداشتن و طرد کردن آدم ها روز به روز من رو شکننده تر و ضعیف تر می کرد.

برای قوی شدن لازمه که بتونم افراد رو همون جور که هستند بپذیرم و دوستشون داشته باشم.

برای رسیدن به ثبات (مطلبی که گیسو جان گفتند ) لازمه که خودم رو در معرض نسیم و باد قرار بدم تا با هر تکانی ریشه در خاک محکم تر کنم ، و در زمان طوفان به ثبات رسیده باشم.

و اینکه درست می گید من با خودم مهربان نیستم ، وبیشتر از همه از خودم ناراضی هستم. این مطلبی که گفتید برام خیلی ارزشمنده.

دو سال پیش که مشاوره می گرفتم به من گفته شد شما ذهن تحلیل گر، ریز بین و دقیقی دارید در اون زمان اتفاقا خیلی خوشحال شدم فکر کردم مشاور دارن من را تحسین می کنند و این یک نقطه قوتی است که جزو امتیازات بنده هست.

الان متوجه می شم که یک ذهن تحلیل گر ، ریز بین و دقیق رو اگر نتونی مهارش کنی چقدر می تونه تخریب کننده باشه.

فرشته جان احساس خوبی ندارم ، سال ها آدم ها را از خودم رنجوندم و دور کردم .

دوران دبیرستان یکی از بهترین دوستانم رو
دوران دانشگاه..
از همکاران...
خانواده همسرم...
زن برادرهام...

برخوردی که با پدر همسرم داشتم و از خودم رنجوندمش
حتی توی همین تالار دوستانی که همیشه به من به محبت و توجه داشتند اما با سردی هام از خودم دورشون کردند.

یک موج منفی بزرگی به طرفم هجوم آورده .

از پیله در اومدن برام خیلی سخته.

دیدن این همه آدم هایی که دور و برم هست و از من رنجیده اند.

یه جورایی یه حس مقاومت در من هست .

اینکه از این به بعد مراقب باشم برام راحت تره . اما درست کردن روابط تخریب شده من رو مضطرب می کنه و در من یک حالت دفاعی وجود داره.

[فرشته مهربان]

سلام
الآنم داری سخت میگیری.
از آموزه های دینی استفاده می کنم که میگه وقتی ندانسته اشتباهی را مرتکب شدیم برما حرجی نیست.تو نمی دونستی عزیزم که داری اشتباه می کنی در مورد دیگران وبدان که تو هم تنها نیستی بسیاری از ماها همین اشتباهات را داریم مهم فهمیدنته .....باید خودشناسی وتغییر را آنقدر شیرین بدانی وموهبتی بزرگ ببینی که بشه دوای درد ناراحتی از اشتباهات.

خودتو ببخش و از خدا یاد بگیر که در مقابل اقرار ما به اشتباه وطلب ببخشش نه فقط می بخشدبلکه تبدیل به حسنه می کند.یادت نرفته که گفتم وقتی اشتباهی بخصوص ندانسته از ما سر می زند وپی به اشتباه که بردیم آنرا بپذیریم .......خدا طوری آنرا برای ما محل فرصت وبهره خیر گرفتن قرار میده که گاهی بعضی از ما بخاطر برکتهای این پذیرش تصور میکنیم کارخدا بود که ما خطا کنیم که این بهره ها راببریم....که اگر با نگاهی که خدارا مبرا از چنین نقصی ببینه نظر کنیم میفهمیم نه این نیست که اشتباه من کار خدا بوده که فلان ثمرات را داره بلکه پذیرش من نزد خدا چنان ارزشمنده که تبعات شر آن اشتباه را از من به سوی بهره های خیر برگردانده.

غرور ودرابعاد فربه تر آن تکبر آفت بزرگیه واز نظرمن میراث شیطان است.آنقدر زدودن تکبر در قوام شخصیت وانعطاف پذیری مهم هست که توبه را ارزشمند کرده چون توبه یعنی پذیرش وانعطاف.....وهمه وعده های لطیف ومشفقانه دربرابر توبه وپذیرش برای ان است که مادر احساس گناه وسخت شدن وناامیدی ناشی از آن نمانیم که سخت گیری که سر به خودرهاسازی مخرب میزند را موجب می شود.
این پذیرش وروراستی وبدور از غرور خود را نقد کردن موهبت بزرگیه ونزد خدا ارزشمندخرابش نکن با سخت گیری در حق خودت بافشار روحی وذهنی ناشی از کش دادن احساس گناه که خودآزاریست خداپسندنیست.

خداتر از خدایی؟
خان می بخشد ای خانزاده تو هم خود را ببخش

لذت ببر از این درک وپذیرش واز مسیر تغییر ودست وپنجه نرم کردن وکشتی گرفتن باعاداتی که میخواهی از خود دورشون کنی