توهین و بد دهنی شدید خانمم داره منجر به طلاقمون میشه

[tommy]

-----------------------------------------------------
سلام
ممنون از راهنمایی و کامن شما
واقعیت احساس کردم شرایط نسبتاً مشابهی است و شنیدن این حرفها، حال آدم را بهتر میکند چون دقیقا همین هست که شما میگید. در اون دوران شدیدتر است و شکی ندارم که خانمم منو دوست داره، خیلی هم زیاد اما به قول خودشون میگند که اولا قبلا سر دیگران خالی می کردم! دقیقا مثل حرف مشا و ثانیاً میگند که من وقتی از تو عصبانی ام هر کاری میکنم که تو رو اذیت کنم!!!!

من از این نگرانم چون روز به روز پرده های بیشتریی پاره شده و چارچوب ها خراب تر و باز تر میشه.

ببخشید شفاف میگم چون اینجا کسی ، کسی را نمیشناسد و فضای مناسبی برای شفافیت است.
باور بفرمایید نمیخوام خودم آدم خوبه باشم و خانم آدم بده!! از دید خودم تعریف میکنم!
تو دعوا به سختی خودداری میکنم، خشم خودم رو کنترل میکنم که حرفی نزنم، میگه از این بی تفاوتی و خون سردیت حالم بهم میخوره!!! از بی عرضگیت هست بدبخت!! مرد نیستی!! طلاق بده!! ...
حرفی بزنم، صد برابر شاید 10000 برابر اوضاع بدتر میشه ...

جمله همسرتون جالب بود برام، نمی دونم شما چی پاسخ میدید اما من این رو چند بار گفتم اما میدونید در عصبانیت چی جواب میده؟؟ فحش میده و تحقیر و توهین! مگه خاک تو سررت!! دوست داشتن تو برای من مهمه! تو کی باشی که دوست داشته باشی!

ببینید شاید این حرفها برای بعضی ها قابل تحمل باشه اما من جایی کار میکنم که مدیر 20 نفر خانم و آقا هستم که تحصیلات بالای لیسانس دارند. این مدل حرف زدن و شنیدن خیلی سنگین هست .

متاسفانه خانمم هم زیبا، هم خوش برخورد و هم مهربونه و شاید خیلی از اطرافیها از بیرون آرزوی زندگی ما رو دارند اما وقتی عصبانی میشه هر حرفی که فکر کنید ممکنه زده بشه تا شکستن ظروف در چند مورد....

نتیجه گیری:
راهکاری که گفتید: "دوم اینکه در حین عصبانیت هرگز دوست ندارم کسی کاری کنه تا بیشتر تحریک بشم" را قبلا یکبار مثل بیرون رفتن از اون شرایط دعوا امتحان کرده بود و خوب جواب میده اما تا جایی که اون دنبالم نیاید و تحریکم نکنه که منم نتونم خودم روکنترل کنم و جواب بدهم و اوضاع بدشود.
اما آخی تا کی؟ تا کی از یک هفته قبل و بعد قاعدگی احتیاط کنم؟ همین میشه 50 درصد عمر!!!
دعوا هم که هست بالاخره!!
خانمم چند ماهه بچه میخواند و خیلی هم علاقه داره اما من هنوز اجازه ندادم و میگم نه.

پر حرفی شد ببخشید
سپاس از لطفتون

به هر حال میدونم خیلی سخته ولی هر کسی نهایتا بنا بر شرایط محیطی و وراثتی یک سری اخلاقیات داره که باید تا حدودی در ازدواج به قولی قلق هم دستتون بیاد چیزی که من میدونم اینه که عصبانیت شما به همون شدت یا حتی کمتر باعث دعوا های خیلی بدی میشه که به قول شما پرده ها بیشتر پاره میشه
میدونم سخته ولی شما یک گوشو در کنید یکی دروازه بخدا من خودم به عنوان کسی که این رفتازهارو دارم خیلی عذاب میکشم ولی دست خودم نیست اما همسرم قلق من دستشه هیچ‌وقت خشم منو شعله ور نمیکنه یا با مهربانی فحش های منو جواب میده (مثلا میگم بی عرضه عرضه یک شیر آب عوض کردن هم نداری اونم میکه جیگر منی یا از این دست حرف ها منم سعی میکنم ادامه ندم ولی گاهی وقت ها با وجود اینکه در مقابل فحش های من حرف های خوب میزنه من باز هم به صورت گستاخانه ای حرف زشت میزنم ولی فقط خدا میدونه که حاضر نیستم یک سرماخوردگی کوچک بگیره) یا اینکه در بدترین شرایط مکان رو ترک میکنه و یکی دو ساعت بعد میاد
البته اینم تو پرانتز بگم از دو سال پیش که مادر شدم رفتارهام خیلی خیلی خیلی صبورانه تر شده و بهتر میتونم خودم رو کنترل کنم یا اینکه چون بچه سرم رو گرم کرده کمتر به پرو پای همسرم میپیچم (اینو همسرم هم میگه که بعد بچه تغییر کردم)
ولی خب صرفا نمیشه بخاطر تغییر خلق و خوی یک طرف تصمیم به بچه دار شدن گرفت باید شرایط جور باشه
موفق باشید

[نیاز. م]

خخخخخ
چه اشکال داره من حرف چند نفر ادم که دوسشون دارم رو گوش بدم مخالف خدا که حرف نمیزنن
از کی تا حالا هر کی حرف دیگران گوش نده قهرمان
هر کی گوش بده بندست
اون شخص مورد نظر من هم مطمانن مشکل داره که باید حل بشه
ولی این فرد سنش زیاد
خیلی سختش تغییر کنه
اینجورم نیست که من همه حرفاشون اطاعت کنم اونایی که باهاش مشکل دارم رو بیان میکنم
شایدم بهشون بگم باشه ولی انجامش ندم چون دوسش ندارم
ولی باهاشون دعوا نمیکنم عصبانیم نمیشم
اینکه گفتم

اون فرد کمال گرایی است دوست داره من هیچ اشتباهی توی زندگیم نداشته باشم
دید خودم بود که تغییرش دادم تا کمتر ناراحت بشم
به جنبه مثبتش فکر کردم

شما این نوع زندگی رو پذیرفتین به بهانه ی زندگی کردن . حالا ما هی بگیم و شما هی خودتو تسکین بده. اگر تو زندگی قاطعیت داشتین یکم برای خودتون و وجودتون ارزش بیشتری قائل بودین بجای شنیدن غرغر و توهین و... به قربونت برم، عزیز دلم، نفسمی، زندگیمی عادت میکردین. بدون توهین با احترام متقابل، بدون پرخاش با رفتار پسندیده، بدون نگرانی از انجام اشتباه.
من هیچ وقت ندیدم و نشنیدم که با بددهنی و توهین کسی خودشو وفق بده مگر آدمهایی که برای عزت انسانی خودشون ارزش قائل نیستن.

میدونم سخته ولی شما یک گوشو در کنید یکی دروازه بخدا من خودم به عنوان کسی که این رفتازهارو دارم خیلی عذاب میکشم ولی دست خودم نیست اما همسرم قلق من دستشه هیچ‌وقت خشم منو شعله ور نمیکنه یا با مهربانی فحش های منو جواب میده (مثلا میگم بی عرضه عرضه یک شیر آب عوض کردن هم نداری اونم میکه جیگر منی یا از این دست حرف ها منم سعی میکنم ادامه ندم ولی گاهی وقت ها با وجود اینکه در مقابل فحش های من حرف های خوب میزنه من باز هم به صورت گستاخانه ای حرف زشت میزنم د

سلام، فکر میکنین خیلی قشنگه که این جزوی از شخصییتون شده؟
عضویتتون بر میگرده به سال ۹۲
من اگه جای شما بودم تو همین سایت خودمو اصلاح میکردم...رفتار همسرتون همونه و همون آدم قبلیه منتها با تحمل زیاد و شما اصلا درمان نشدین.
انقدر اصلاح میکردم که هیچ وقت به کسی لفظ بی عرضه ندم!
اگه همسرتون بهتون بگه بی عرضه غذا درست نکردی خوشحال میشی؟
فکر نکنین اگر کسی پاسخ بد دهنی یا توهینای مداومو نمیده براش عادی شده یا پذیرفته، اصلا اینطور نیست. بقول معروف بیخیال درمان طرف مقابلش شده...‌یا چیزای دیگه که خودش میدونه.

واقعا احترام گذاشتن سخت نیست، بددهنی نکردن سخت نیست.
یکی از اقوام مام مثل شما بود .. حتی خواهر خودش هم آرزو مرگشو داشت واسه اینکه بلد نبود ارتباط بگیره و درست حرف بزنه. دوست داشتنش هم بنظر تصنعی بود تا واقعیت.
بچه دار شدن خیلیا رو پیچونده .. ببخشین ولی گفتنیو باید گفت
فرضا طرف معتاده میگن بچه دار شن خوب میشه.
اخلاقش بده بچه دار شن خوب میشه.
مشکلات جنسی داره بچه دار شن خوب میشه.
رفیق باز و عیاشه .. بچه دار شن خوب میشه.
و...
بچه دار شدن پای مردمو‌ میپیچونه بعد که طرف مقابل نتونه تحمل کنه مجبوره بخاطر بچه کوتاه بیاد. بعضیا بچه دار میشن پایه های موندنشو محکم کنن وگرنه زندگیشون استحکامی نداره.الان دوره زمونه تغییر کرده نمیشه کسی رو با بد رفتاری و بددهنی نگه داشت.
مرد باشه واسش آب خوردنه زن بگیره و زنم باشه میره با مردی با شرایط بهتر ازدواج میکنه.

[خادم رضا]

اول که من نگران کار اشتباه نیستم چون از عصبانیت عزیزانم غول نساختم حالا سرم دو تا داد بکشن طور نیست
انقدر خاطره های قشنگ از هم داریم که سریع جبران میشه
دوم من با قاطعیت رفتار کردم ولی جواب نداده
سوم من این اشخاص بدید یک دوست بهشون نگاه میکنم
و از اونجایی که دوستامم بعضی وقتا از دستشون ناراحت میشم ولی سعی میکنم به عنوان یک چالش نگاه کنم باهاشون سازش میکنم
و الان به جایی رسیدم که اگر این فرد سر من یا افراد دیگر خانواده پرخاش کنه
سریع میگم چیزی نشده عزیزم اون موضوع رو تجزیه و تحلیل میکنم همونجا
بعد هم بهش راه حل میدهم
و اون شخص با کمال میل قبول میکنه و عصبانیتش از 100 به 10 میرسه

تعریف از خود نباشه ولی خیلی خوبه وجودت ارامش بخش برای همه باشه حتی اونیکه عصبیه

و یادمون نره که ما پیرو حضرت پیغمبریم همون پیغمبری که روی سرش اب گند میرختن چند وقت بعد نریختن اقا سوال کردن پس اون نفر کوش گفتند مریض شده اقا رفتن به عیادتشان و ان شخص وقتی این همه خوبی رو دید همانجا مسلمان شد

[Siavash63]

1- واقعیت دردناک نیست ما بهش بد نگاه میکنیم این دید ماست که دردناک
من با فرد عصبی زندگی میکنم اون اوایل خیلی از دادهاش که بر سر من یا فرزندم میزد ناراحت میشدم
ولی دیدم اینجوری نمیشه من باید دیدمو تغییر بدم
و به این چالش اینطوری نگاه کردم که اون از روی محبت که سر من داد میکشه
اون فرد کمال گرایی است دوست داره من هیچ اشتباهی توی زندگیم نداشته باشم
از اون روز من دیگه غصه نخوردم البته کلا سعی کردم کاری نکنم که معزرت بخوام
2- من کی گفتم بره معزرت بخواد گفتم بهشون بگه سکته میکنی اگر سکته کنی کی مواظبت میشه کی ازت نگهداری میکنه
برو کهریزک ببین

3- اتفاقا من دارم این حرفا رو میزنم که این اقا نریزن توی خودشون اصلا به دل نگیرن
4- بازم میگم کار همسر ایشون که غلط ولی یه جور دیگه باید به همسرشون نگاه کنند تا اسیبی به خودشون وارد نکنند

--------------------------------------------------

سلام به دوست عزیز omid و نیاز.م

من خودم تا حدودی با خانم نیاز.م موافقم. واقعا باید تو شرایط بود
من عاشق خانمم هستم خیلی هم صبورم بودم. ویژگی بارز من در بین دوستان صبر و گذشتم بوده اما الان تقریبا چیزی ازش نمونده و خیلی زود عصبی میشم.
با عرض پوزش ، ببخشید شفاف بگم اگر همسر شما در عین مهربانی و خوبی، هفته ای یکبار مشکل یا اختلاف نظر و ناراحتی پیش بیاید و همون هفته ای یکبار در عصبانیت به خودتون، پدر و مادر و عزیزانت فحش هایی ناموسی بدهد: تو مرد نیستی! غیرت نداری! گذشت که نیست، پستی که کوتاه میای! بته و خانواده نداری! مادرت چطور تو رو به رنیا آورده؟ حلالزاده ای؟ پدرتم مرد نیست! همه .... . صد برابر بدتر از این حرفها که نمیشه در اینجا آورد. فحش هایی که لات و چاقو کش های تو خیابون به نامو هم میدند.. این قبیل فحش ها را بدهد، چه باید کرد؟
بعد از 100 بار گذشت، تحمل، باز هم میشه گفت ممنون. دوستت دارم عزیزم. ناراحت نشو. بگو تا خالی بشی...
مشکل این هست که مثل آنتی بیوتیک هست. وقتی فحش ها از دید ایشون روی شما اثر نگذارد و بدن و روح شما به این توهین ها عادت کند، توهین و الفاظ جدید و قوی تر روی کار میارند که بتوانند شما را عصبی و اذیت کنند.
روز به روز شدیدتر میشه!

ببخشید
پر حرفی شد
سپاس

[نیاز. م]

--------------------------------------------------

سلام به دوست عزیز omid و نیاز.م

من خودم تا حدودی با خانم نیاز.م موافقم. واقعا باید تو شرایط بود
من عاشق خانمم هستم خیلی هم صبورم بودم. ویژگی بارز من در بین دوستان صبر و گذشتم بوده اما الان تقریبا چیزی ازش نمونده و خیلی زود عصبی میشم.
با عرض پوزش ، ببخشید شفاف بگم اگر همسر شما در عین مهربانی و خوبی، هفته ای یکبار مشکل یا اختلاف نظر و ناراحتی پیش بیاید و همون هفته ای یکبار در عصبانیت به خودتون، پدر و مادر و عزیزانت فحش هایی ناموسی بدهد: تو مرد نیستی! غیرت نداری! گذشت که نیست، پستی که کوتاه میای! بته و خانواده نداری! مادرت چطور تو رو به رنیا آورده؟ حلالزاده ای؟ پدرتم مرد نیست! همه .... . صد برابر بدتر از این حرفها که نمیشه در اینجا آورد. فحش هایی که لات و چاقو کش های تو خیابون به نامو هم میدند.. این قبیل فحش ها را بدهد، چه باید کرد؟
بعد از 100 بار گذشت، تحمل، باز هم میشه گفت ممنون. دوستت دارم عزیزم. ناراحت نشو. بگو تا خالی بشی...
مشکل این هست که مثل آنتی بیوتیک هست. وقتی فحش ها از دید ایشون روی شما اثر نگذارد و بدن و روح شما به این توهین ها عادت کند، توهین و الفاظ جدید و قوی تر روی کار میارند که بتوانند شما را عصبی و اذیت کنند.
روز به روز شدیدتر میشه!

ببخشید
پر حرفی شد
سپاس

وقتی مدام دیگرانو ببخشیم ، فرصت فکر کردن به اشتباهشونو ازشون میگیریم.
ما یاد میگیریم خودمونو تغییر بدیم تا طرف مقابلمون تغییر کنه ولی اشتباه محضه. مثل این هست شما پات درد بگیره و من برم دکتر بگم آقای دکتر از جانب فلانی اومدم پاش درد میکنه ، اعصابمون بهم ریخته!
شما هی بخشیدین و ندید گرفتن و فحش های ساده به حرف های رکیک تبدیل شده.
شما صبور بودین و الان عصبی شدین.
من اگر روزی شریک زندگیم بگه تو حلال زاده ای تعلل نمیکنم در تجدید نظر برای ادامه دادن،خیلی شرمندم اگر به حلاال زادگیتون شک داره پس چرا خودشو داره تباه میکنه چه زیاد مرد حلال زاده!

چی بگم برادر .. ممکنه از فحشم بره اون طرف و اینبار از خانوادش کتکم بخوری. هیچی بعید نیست. زندگیتو توی مسیر صحیحش ببر با قاطعیت تمام. اتمام حجتت رو بکن.
حرفای آقا امید خیلی قشنگه اما نه آدمهای اطراف ما تأثیر پذیرین و نه ما هم ردیف پیامبر اکرم.
شما میگین همسرتونو دوست دارین.. چه چیزی برای دوست داشتن باقی میمونه با اخلاقی که طرف مزاجش گرم و سرد شه و روی شما تخلیه کنه. یه شام و ناهار خوردن و تمیزی خونه و رابطه جنسی که دوست داشتن نمیاره. پرده های احترام پاره شده و گستاخی به اوج رسیده تنها بخاطر کوتاهی شما در زندگی.

به نوشته هات دقت کن هی میگین ببخشید ببخشید .. پر حرفی شد... چی ازت ساختن . چرا پرحرفی مگه چکار زشتی مرتکب شدین؟

[آناهیتا۲۷]

سلام.برای خودتون در زندگی خط قرمزهایی تعیین کنید.پوئن مثبت زندگی شما دوست داشتن متقابلتون هست.میتونید از این مورداستفادهءخوب کنید.مثلا ایشون رو از محبت همیشگی که نثارشون میکردین محروم کنید.البته بگم قهر کردن هرگز وهرگز وهرگز جواب نمیده.فقط باید کمی باهاش خشک وسردبرخورد کنید.متوجهش کنید که اگر این روند رو ادامه بده شما در کنارش احساس ناامنی خواهید کرد ودلسرد میشید.بگید از اینکه مجبورم درکنار تو دست به عصا حرکت کنم که مبادا حرکتی کنم که تو ناراحت بشی خسته وناامیدم.برای همین تو منو وادار کردی همون طور که با همکارام ویا غریبه ها سرد ورسمی رفتار میکنم باشم.مطمئن باشید میتونید این اخلاق بد رو از سرشون بندازید.

[niloofar_aabi]

سلام. من به جرات بهتون میگم اگر یکم فقط یکم سخت بگیرید همسرتون بدتر و بدتر میشه. من هم مثل همسر شما بودم البته این مدل فحش های رکیک نمیدادم به هیچ عنوان ولی عصبانیت های انفجاری سر چیزای بیخود داشتم که همسرم خیلی تعجب میکرد. عصبانیت های خیلی شدید و حرفای واقعا بد فحش نه ولی حرفایی که دل میشکوند و تحقیر میکرد! من رفتم روانپزشک چون خودم بیشتر از همه داشتم آزار میدیدم و عذاب میکشیدم ازینکه اینقدر ضعیف و زبون هستم که نمیتونم خشمم رو کنترل کنم بعد از دعوا چند روز که میگذشت به شدت پشیمون و خجالت زده بودم البته به روی خودم نمیاوردم... همسرم تو اون دو سال حتی یک بار هم نه داد سر من زده بود نه حرف بد و فحش ابدا و اصلا! من رفتم روانپزشک برام تشخیص اختلال شخصیت مرزی خفیف دادن و مدتها تحت درمان و مشاوره بودم بعد از یک سال کم کم الان میتونم خشمم رو کنترل کنم. به نظر من همسر شما مشکل جدی داره اصلا این قضیه ارتباطی به سخت گرفتن و شل گرفتن شما نداره شما هر طور رفتار کنید ایشون همینن چون دست خودشون نیست باید تحت نظر یک متخصص درمان بشن البته اختلال شخصیت مرزی درمان قاطع نداره ولی یک دارو میدن برای کنترل خشم و جلسات مشاوره رواندرمانی که خیلی موثره. امیدوارم پیگیری کنید چون اگر با این وضعیت خانمتون بچه دار بشید بچتون اسیب جدی میبینه یک مادر عصبی پرخاشگر در دوران بارداری و اوایل زایمان بدترین اثرات رو روی شخصیت بچه میزاره.

[خادم رضا]

اقای سیاوش وقتی شروع کرد به توهین سریع بهش بگید اطیبات لطیبون والخبثات للخبیثین من اگر این باشم تو چی هستی؟؟
بزار تا میتونه از خوبیاش بگه
بعد دوباره بگو تو انجوری من چه جوریم؟

بهتون قول میدم بعد از چند دفعه تکرار اینجوری
خانم شما یا میخنده یا شروع میکنه به خودش توهین کردن یا خجالت میکشه از شما

زنتون باید بفهمه توهین به شما یعنی توهین به خودش

[مدیرهمدردی]

اقای سیاوش وقتی شروع کرد به توهین سریع بهش بگید اطیبات لطیبون والخبثات للخبیثین من اگر این باشم تو چی هستی؟؟
بزار تا میتونه از خوبیاش بگه
بعد دوباره بگو تو انجوری من چه جوریم؟

بهتون قول میدم بعد از چند دفعه تکرار اینجوری
خانم شما یا میخنده یا شروع میکنه به خودش توهین کردن یا خجالت میکشه از شما

زنتون باید بفهمه توهین به شما یعنی توهین به خودش

با سلام
omid12 پستهای بسیار مفیدی در این تاپیک قرار دادی. به غیر از پست قبلی که من نقل قولش رو اینجا قرار دادم. این پست شما از جنس سایر پستهای شما نیست و بیشتر به نظر میرسد تحت تاثیر پست نیاز.م گرامی قرار گرفته اید.
تاپیک خیلی خوب پیش رفته است. از بهترین پاسخها هم اتفاقا در این تاپیک هست. مثل پست های sahar.66 گرامی
از جمله پست شماره 2 و پست شماره 6
همچنین پست های omid12 به غیر از پست شماره 28
پاسخ آناهیتا 27 در پست شماره 26 هم مناسب و صحیح هست.
همچین از دو کاربری که تجارب شخصی خود را ارائه دادند و این مشکل را به نوعی از زبان خانمی که در این شرایط هست توضیح دادند تشکر می کنم که می تواند مورد توجه قرار گیرد.

البته پاسخ های نیاز.م اگرچه اصل هدفش صحیح هست. و اینکه انسان باید عزت نفس داشته باشد صحیح هست اما راهکارهای ارائه شده و تندی که ایشون پیشنهاد داده اند بسیار اشتباه هست و می تواند مثل سم برای چنین زندگی باشد و به هیچ وجه مورد تایید همدردی نیست.
نکته بسیار مهم این هست که اگر ما مخالف این تندی و سبک نیاز.م هستیم. اما این بدان معنی نیست که به مراجع بگوییم به همین سبک پیش برو و یا درون خود بریز یا تحمل کن. بلکه مهارتهای و فرایندی لازم است که در ادامه آنرا باز می کنم.
====

[مدیرهمدردی]

جناب siavash63 گرامی
اگرچه بنده سعی می کنم پاسخ شما را کلی تر بنویسم تا کسانی که مشابه شما مشکل دارند بتوانند بهره ببرند و همچنین به نوعی بنویسم که سایر کاربران که قصد راهنمایی دارند ، بتوانند در پاسخهای بعدی به کار بگیرند. اما روی سخنم بیشتر با شماست و دوست دارم بسیار دقیق روی مطالبم تمرکز کنید. و روی آنها فکر کنید. و بعد بدیهی هست نیاز به تمرین و به کارگیری آنهاست. همچنین اگر بعضی کاربران مورد نقد قرار گرفتند یا خواهند گرفت فقط به خاطر این است که صاحب تاپیک اشتباهی نظرات آنها را نظرات مدیران و مشاوران همدردی نبینند، پس ما قصد نداریم کسی را تخطئه کنیم. و اگر کاربری باز هم نظر مخالف داشت لطفا از طریق لینک تماس با ما اطلاع دهد و در ذیل تاپیک مراجع چالش و بحث راه نیفتد، تا مسائل مراجع به حاشیه رانده نشود.



اما پاسخ:
برای پاسخگویی دقیق به یک مراجع باید همه حرفهایش را خوب شنید، باید آنچه می گوید کوتاه یا بلند گوش کنیم. همچنین اگر حضوری باشد حالتها واحساسات و حالات چهره و زبان بدن او را توجه می کنیم. حتی باید دقیق باشیم و حرفهایی را که نمی زند را هم بشنویم چیزهای که خود سانسوری می کند. چیزهایی را که تکرار می کند و چیزهایی را که فراموش می کند و نمی گوید. از چیزهایی که به سرعت می گذرد و چیزهایی که مورد توجه قرار می دهد.
از آنجا که در این تاپیک بیشتر کاربران روی پرخاشگری خانم ایشون را تمرکز کردند، برای اینکه سایر حرفهای این مراجع هم خوب شنیده شود بنده نقل قولهای ذیل را می آورم:

- همکاری و قناعت خانمم که از ویژگی خوب ایشون هست، شرایط مالی نسبتا خوبی داریم

-خانمم در نوجوانی خواستگاری داشته که تا حدی 2طرفه همو میخواستند اما به لحاظ شرایط تحصیلی و اجتماعی اوشون، نهایتا تصمیمی احساسی نگرفت و خواسته انتخاب عقلانی تری بکند.

- با هم راحت و صادقیم و سوابق و قضایای قبل یکدیگر رو میدونیم.
- خیلی خانمم و زندگیمون، حس زنانه، سلیقه، آشپزی، ابتکار و محبتش رو دوست دارم

- وقتی شرایط اوکی است و مهربون هست، همه چیز خوبه. آشپزی، صحبت ، محبت، احترام، تفریح، صمیمیت و ... ا


- چند روز بعد هم که آشتی میکنیم، ابراز محبت و علاقه و نمیتونم ازت دور باشم!! تو زندگی منی!! بدون تو نمیتونم!! و


- ایشون قبل از نامزدی همین قدر بد عصبی میشد و گویا چند مورد گوشی موبایل و ظرف هم شکسته اما فکر می کردم چون فقط همین 1 مشکل را داریم با صبر و گذشتن من حل میشه که نشد!! هیچ!!!! من عصبی تر از اون شدم!


- تنها نکته مثبت این است که ظاهر را نگه میداریم و کسی از هیچ چیزی خبری ندراد!!

متاسفانه خانمم هم زیبا، هم خوش برخورد و هم مهربونه و شاید خیلی از اطرافیها از بیرون آرزوی زندگی ما رو دارند اما وقتی عصبانی میشه هر حرفی که فکر کنید ممکنه زده بشه ...

برای من به عنوان مشاور این سئوال پیش می آید. یک فرد تحصیل کرده با مدرک دکترا که دهها نفر بالای لیسانس تحت مدیریت او کار می کنند و بیش از 6 سال زندگی کرده است، چرا هنوز با انرژی پیگیری مشکلش با همسری هست که این همه به او اهانت می کند؟!
با کمی دقت پاسخ سئوالاتم در نقل قولهای ایشون می بینم.
لذا ایشون و همسرشون همدیگر را دوست دارند. همچین بسیاری از معیارهای همدیگر را می پسندند و دوست دارند.

حالا چرا بنده مشاوره خود را از اینجا شروع کردم؟!!!
به خاطر اینکه هر ساختن یا هر بازسازی زندگی نیاز به هزینه دارد. و نقاط مثبت یک خانواده پتانسیل و انرژی لازم برای بازسازی را فراهم می کند.
اگر ما نکات مثبت یک زن و شوهر را ندانیم نمی توانیم برای بازسازی از آن خانواده هزینه ای استخراج کنیم.
ساده تر اینکه: نکات مثبت این زوج همان هزینه و انرژی لازم برای بازسازی این زندگی هست.
پس قبل از اینکه به فردی بگوییم چه تغییراتی را و با چه مهارتی انجام دهد باید هزینه های آنرا برآورد کنیم و به مراجع بگوییم که شما چنین هزینه ای را دارید و می توانید پرداخت کنید.
تحصیلات، مسائل مالی، بینش ، سعه صدر و مدارای این آقا مثال زدنی و قابل تحسین هست و برای سایر تغییرات می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
همچنین نقل قولهایی که از این مراجع آورده ام نشان می دهد که خانم ایشان هم نکات مثبت زیادی دارند که می تواند امید دهنده باشد.

ادامه پاسخ در پست بعد.....