ایا مسافرت علاج سردی روابط ماست؟

[maadar]

تعجب میکنم از افرادی که فکر میکنند با توهین کردن میتونند کسی رو دعوت به ادب بکنند.
نمیدونم کدوم قانونی گفته که اهانت کردن در دایره ادب میگنجد که دوستان از این روش استفاده کردند!

جناب سالم

با توجه به توضیحاتی که دادید از نظر بنده همسرتون ممکنه شخصیت وابسته داشته باشند.

افراد وابسته قدرت انتخاب و تصمیم گیری پایینی دارند و معمولا در خرید دچار مشکل می شوند و به قول خودتون سبک لباس پوشیدن خاصی ندارند و بیشتر هم لباسهایی در سبکهای مختلف رو با هم قاطی میکنند . من ناراحتی و خشم شما رو در مورد عدم مسئولیت پذیری همسرتون و کم بودن اعتماد به نفس و قدرت تصمیم گیری ایشون میفهمم.
من هم دارم با یک مردی با شخصیت وابسته زندگی میکنم. و مشکلاتی کما بیش مانند مشکلات شما رو دارم.این افراد فقط در صورتی به خودشون تکونی میدهند که به آخر خط برسند و احساس خطر جدی بکنند و فقط در این صورت هست که کاری در جهت بهبود شرایط انجام میدهند البته اون هم بصورت مقطعی و تا زمان بهبود اوضاع هست وبعد کم کم از زیر بار مسئولیتها شانه خالی میکنند. در زندگی باهاشون انگار که ذره ذره به ته دره ای سقوط میکنی بعد چند متر مونده به ته دره یهو میپری نزدیکی قله بعد دوباره شروع میکنی به سقوط. به قول شما در رفتارشون ثبات و حد وسط ندارند. همین دیروز به مشاورم میگفتم که در روابط عاطفی با همسرم به قدری بی ثباتی و و بالا و پایینهای ناگهانی هست که احساس میکنم یهو از داخل اب داغ من را میندازند داخل اب یخ و برعکس و در این این سرد و گرم شدنها این قلب من هست که بارها و بارها ترکهایی برمیداره که موجب فاصله گرفتن از همسرم میشه.

وابستگی همسرتون باعث میشه مشکلاتی در ارتباط با خانواده اش داشته باشید و این هم در شخصیتهای وابسته یک چیز معمول هست. و معمولا هم مادرانی دارند که نمایشنامه های حرفه ای و تکراری رو بازی میکنند مثل نمایشنامه مظلوم نمایی، ای وای جلوی فامیل ابرومون رفت، دلتنگی ها و هزار و یک فیلم و بازی دیگری که بچه های وابسته شون با این فیلمها گیج و منگ میکنند. بخاطر همین هست که در مسافرتها و با دور شدن از افراد و محیط ارامش به سراغ هر دو تون میاد. در مورد من هم همین طور هست. بارها و بارها مسافرتهایی رو تجربه کردم که با یک زنگ تلفن اوقاتمون تلخ شده و یا بعد از برگشتن به کامم زهر کردند.

بعد از مشاوره های فراوان و مطالعات زیاد به این نتیجه رسیدم که شخصیت کسی رو نمیشه تغییر داد. ما شاید بتونیم با تلاش فراوان و بعد از سالیان زیاد مقداری از مشکلات رو تعدیل کنیم ولی شخصیت همسر هامون تغییر نخواهد کرد . به مرور زمان وابستگی به خانواده کمتر میشه و در عوض وابستگی به همسر جایگزینش میشه. انگار در ارتباط باهاشون چاره ای جز پذیرش نقش والد نیست.

من و شما و امثال ما با بچه هایی طرف شدیم که انگار هیچ وقت قصد بزرگ شدن ندارند. انرژی فراوانی لازم هست برای براوردن توقعات فراوان و نیاز های مختلف روحی روانی و عاطفی این کودکان و صد البته انرزی مضاعفی برای لجبازیها و ازارها و قهر و اشتی ها و به قول شما خرابکاری های متعدد دیگرشون.

از خداوند برای خودم و شما و تمام هم دردهای دیگر صبر فراوان می طلبم.

[masamasa]

تعجب میکنم از افرادی که فکر میکنند با توهین کردن میتونند کسی رو دعوت به ادب بکنند.
نمیدونم کدوم قانونی گفته که اهانت کردن در دایره ادب میگنجد که دوستان از این روش

سلام خدمت دوست عزیز مادر من این قسمت از متنتون رو متوجه نشدم آیا منظورتون این هست که من به آقای سالم 96توهین کردم؟
اگر بله . که من توهینی نکردم فقط جمله ای رو که خودشون در متنشون به کار بردند رو نوشتم. راستش ناراحتی و خشم این آقا قابل درک هست و اینکه اومده احساستشو راحت توی این سایت بیان کنه هم سرجاش ولی قرار نیست کسی بیاد اینجا فحش بده کما اینکه با فحش دادن مشکل کسی حل نشده

واقعا نمیدونم شاید کلمه انگل برای بعضی ها خیلی انقدرعادی باشه و من زیادی حساسم و نمیتونم هضم کنم یه انسان عاقل و بالغ چنین ادبیاتی رو به کار ببره
و در فرهنگ ما به کسی که ازین واژه ها استفاده میکنه اونم در رابطه با خانواده میگیم بی ادب
حالا نمیدونم والا بی فرهنگیم یا فرهنگ عوض شده.
با تشکر

[masamasa]

..انگار دنیایی رو تجربه میکنم که خانمم با خودش این انگل خانواده اش رو حمل نمیکنه.....انگار لحظاتی هست ....[/quote]

[سالم96]

با سلام خدمت maadar بزرگوار
ممنون از همدردیتون این بالاترین درجه همدردی بود که تمام این یکسال و نیم دنبالش بودم و برای کسب کردنش هزینه مالی و روحی زیادی دادیم.
انگار با من زندگی کردین...این همدردی شما ارامشی به من داد که حس انزجارم و لجاجتم رو خیلی تخفیف داد و احساساتم رو که نسبت به خیلی چیزا در گارد بسته ای قرار داده بود دوباره فعال کرد و نسبت به همسرم با محبت رفتار میکنم حتی با خانوادشون و این بلطف زحمتی بود که شما متقبل شدین و نوشتین....
بخاطر آرامشی که واسطه اون شما بودین صمیمانه سپاسگذارم و از خالق هستی براتون بهترینها رو آرزو دارم ..دعا میکنم عاقبت بخیر بشین
شما فرشته ای بودین بری این روزگار من....الان احساس میکنم میتونم با همسرم به سفر برم ...



در رابطه با فردی که با سوء تفسیر تعمدی هم دراین تاپیک هم در تاپیک قبل من ، به راحتی اهانت میکنند،سعی کردم با توجه به اینکه –حضور من در تالار برای تخفیف دردهای خودم هست- برای دیگری دردی اضافه نکنم و پاسخی ندادم.
برای روشنگری کاربرانی که سوءتعبیر را مطالعه کردند عرض کنم "انگل خانواده فرد" با "خانواده انگل فرد" دو اصطلاح متفاوت هست.همسرم با خود حس و تلقی از خانواده اش رو حمل میکنه که در تصمیمات و رفتارهاش تاثیر منفی دارد و مثل یک بیماری زندگی ما را ضعیف میکند. و این موضوع را با لغت انگل معادل کردم(برای مفهوم انگل به ویکی پدیا مراجعه).وگرنه شاعران و بزرگان ادب پارسی و قران کریم با تمثیلهاشون از من بی ادبتر بحساب خواهند امد.
من در زندگی واقعی خودم با کسانی زندگی کردم که نزدیکترین افراد در برابر توهین ها و بی احترامی های که بمن میشد و میشه،سکوت میکردند و من بعد از تحمل یک مدت طولانی ازینکه عزیزان من واکنشی نشان نمیدادند در تقبیح رفتار وقیح دیگران با من و سکوت میکردند و این به اونا اجازه میداد دفعات بعد وقیح تر و گستاخانه تر باشند، بسیار آزرده شدم از عزیزانم.... خوشحالم که در این انجمن کسانی هستن که با اینکه وابستگی با من ندارند وجدانشون را معامله نمیکنند....

[شیدا.]

سلام

فکر می کنم کار کردن روی عزت نفس و اعتماد به نفس همسرتون بهتون کمک کنه.

اگه جایی شاغل بشن یا فعالیت اجتماعی را شروع کنن یا کاری برای خودشون راه بندازن می تونه موثر باشه.
یه بیزینس کوچیک که مجبور باشه فکر کنه، با بقیه مراوده داشته باشه، تصمیم بگیره، شکست بخوره، موفق بشه و ....

[سالم96]

سلام و ممنون شیدا.

'گرامی

اومدم نظر خوب شما رو تصدیق کنم و کارهایی که تا اکنون انجام دادیم برای کنترل مسئله اعتماد بنفس و عزت نفس...شد یک صفحه A4 !
بنابراین خلاصه عرض کنم..خانمم هنوز به اون سطح نرسیده که خراب کنه و درس بگیره و بهنر بشه .. عمدتا پس از نتیجه نگرفتن ولو با دلگرمی من بخاطر اینکه نمیتونه با بقیه رقابت کنه رها میکنه و بهونه میاره....
بنابراین کلاسهایی رو که میرفت باهاش خونه کار میکردم و کمک فکری و عملی میدادم که سر همونها هم کلی باید حوصله میکردم که هم اختلاف سلیقه هامون هم اینکه برداشت خودش رو از تحلیل من برتر میدونست و میگفت تو میدونی یامن J
اما بحث دوم تعاملش با افراد اجتماع بود که تا اینجا بخاطر اینکه با افراد همکار یا همکلاسی اش به مشکل میخورد سه تا از کارهاش رو رها کرده بود...در واقع همیشه با افرادی از فامیلشون میرفت اینطور جاها یا یکی رو پیدا میکرد که اونها ازش دفاع میکردند تو محافل مختلف..و به عبارتی تقریبا هرگز خودش رو تو موقعیتی قرار نداده بود که بعنوان فرد پیشرو شناخته بشه و در برابر هجمه های مختلف ابدیده بشه....
و بعد ازدواج تقریبا ارتباطش با دوستنش خدشه در شده بود چون موجب ناراحتی من بود سوء رفتاری که باهاش داشتند و عزت نفسش رو نادیده میگرفتن و خیلی راحت به همسرم بی احترامی میکردند و قهر میکردند و باز همسر من بود که میرفت منت کشی اونا که دوباره دوست بشن!
ولی الحمدلله الان بلطف خدا ازین حیث بمقدار زیادی پیشرفت داشته و تجربه هایی که تو این چندسال کسب کرده تونسته بهش کمک کنه. و با اصرارهای من بالاخره بعداز دوسال دوباره الان مشغول یادگیری یکی از صنایع دستی هست و خب سرامد کلاسشون هست و البته با همکلاسیهاش درگیری داره ولی خب شخصیت پیدا کرده و مورد احترام جمعشون هست و میتونه با کمی افت و خیز رفتارش رو در جمع مدیریت کنه و کارهاش رو هم میفروشه....
البته باز بخاطر اینکه روحیات عجیب و غریب خانمم رو جمع و جور کنم بالاخره حاشیه هایی اضافه میکنه به زندگیمون(مثل درماندگیش وقتی قسمتی از کار رو نمیتونه جمع کنه ..یا قسمتی از کارش خراب میشه یا بعضی موارد نمیدونه باید چیکار کنه ..در بعضی نکات سلیقه ای .. از رفتاری که همکلاسیهاش دارن و وقتی شکست میخوره نمیخواد دیگه کلاس بره .. از اینکه بعنوان فرد موفق شناخته شده و وقتی شکست میخوره و کارش خراب میشه و ابروش بخطر میفته و از همه مهمتر میگه من دوتا کار رو نمیتونم با هم انجام بدم یا خونمون یا کارم و ازین جور چیزا) .. ولی بنظرم چیزی که اضافه میشه به کیفیت و شخصیت زندگیمون کمی بیشتر از معایبش خواهد بود انشاالله.....
بازم که زیاد شد .. ممنون میشم اگر نکته ای بود یاداور بشین ...