ازدواج کنم یا برم خارج از کشور؟

[hadieh]

توی ازدواج ملاکهام مشخصه تقریبا میدونم تو هر مرحله شناخت و انتخاب باید چکار کنم. ذهنیتم در مورد انتخاب همسرتوی این چند سال با پیشفرض زندگی در ایران شکل گرفته.وقتی فکر زندگی در یه کشور دیگه رو میکنم ناخودآگاه برخی ملاکهام تغییر میکنه مثلا استقلال شخصیت اون فرد حس میکنم باید بیشتر باشه که بتونه دوام بیاره.مشکل اصلیم ابهامات ذهنیم در مورد زندگی توی چند کشور مقصد هست.

می تونید یکم بیشتر راجع به این ابهامات ذهنی توضیح بدید؟ همونطور که deljoo_deltang گفت موضوع رو به شکل دوراهی خارج یا ازدواج نبینید. گزینه هر دو هم ممکنه البته که در تصمیم گیری برای هر کدام دیگری هم لحاظ می شه.

اما تصور زندگی توی برخی کشورها حس میکنم بهم آرامش میده به خاطر اینکه فکر میکنم خیلی از استانداردها رو رعایت میکنن.اگر این تصورم اشتباه باشه وانگیزم برای رفتن کمتر میشه

ببینید کشورهایی که نام بردید خودشون با هم متفاوتند. تصور شما از استانداردهایی که گفتید چیه و شناختتون چقدر دقیقه؟ (چقدر و از چه منابعی راجع به کار و زندگی در این کشورها تحقیق کردید؟)

[باغبان]

با سلام


آقا امین چند تا مسئله هست خدمتتون میگم :


شما درونتون دو تا گفتگو دارید ،،
گفتگو از باب منطق - گفتگو از باب احساس ،،

وقتی منطق و احساس با هم گفتگو میکنند ،،،امکان داره شرایطی در درون ما ایجاد کنند که به تعارض درونی برسیم ،،،
مثلا منطق میگه خارج رفتن درسته ،،ولی احساس میگه داری چی کار میکنی حواست باشه ،،،
آقا امین چیزی که من دیدم در درد و دلاتون اینکه به نظرم باید بالینی تر به این قضیه نگاه کنی ،،




1) تعادل بین عقل و احساس

عقل منافع بلند مدت می بینید.
عقل منافع و لذتهای با دوام می بیند.
عقل جوانب رنج زای مشکلات را لحاظ می کند.
عقل لذت بزرگ تاخیری را بر لذت کوچک فوری رحجان می دهد.
عقل تجارب گذشته را مد نظر قرار می دهد.
عقل واقع گراست و تخیل و توهم جزء عقل نیست.

همه این ها موجب می شود که عقل ستون و فونداسیون تصمیم گیری، راس و ریاست تصمیم گیری را به عهده داشته باشد.
و البته عقل سهم بسیار خوب و درشتی همیشه به احساس و ارضاء آن هم می دهد و بی بهره نمی گذارد.
نکته کلیدی که باید بدانید.
اساسا تصمیم گیری با عقل انجام می شود. اما عقلی که به خواسته های احساس هم اهمیت می دهد. اما چارچوب های دورنگری و با ثبات بالا را با ضریب بالا در نظر می گیرد.

احساسات مصرف زمان حال و مقطعی دارند.
امروز شما شادید فردا غمگین
امروز عاشقید، فردا فارغ
امروز نگرانید، فردا راحت
دیروز ناامید بودید، امروز با انگیزه

می بینید حس ها و احساسات معطوف به مسائلی هست که در زمان حال در حال انجام هست. و اگر بخواهد ادامه دار و باقی باشد باید عقل بررسی و همه جانبه گرایی و دوامش را تایید کند

........................



2) مهارت های تصمیم گیری



تو مهارت تصمیم گیری اول باید فوبیای تصمیم را پیدا کنیم ،،
چه موانعی باعث عدم تصمیم ما میشه ،،
سپس از مهارت حل مسئله استفاده کنیم :
یعنی مسائل را بنوسیم
براش راه حل پیدا کنیم
راه کار تست کنیم
راه کار را بازنگری کنیم بیینیم جواب میده یا نه ( اگه جواب نداد ،،دنبال یه راه حل دیگه )



مثلا یکی از دغدغه ای شما خانواده ست ،،
باید ببینید این یعنی چی؟
یعنی خانواده احتیاج به کمک و مراقبت شما دارنند !
یا شما و ابستگی به خانواده داری
آقا امین دو قضیه خیلی خیلی با هم فرق میکنه ،،


یا مثلا خاک اینجا را دوست دارید :
آیا از غربت در خارج نگرانید ،،
یا از مشکلاتی که در مسیر راهتون د ر خارج هست نگرانید ،،
یا واقعا وابستگی به محیط رشدت داری!
باز اینها خیلی با هم فرق میکنه !

ما معمولا به حوزه ی آرامش خودمون عادت داریم ،،بعضی موقع ها برای رشد باید از محیط آرامشمون فاصله بگیریم تا رشد بیشتری کنیم . ( کلی میگم - فقط بحثم خارج رفتن نیست )
خیلی از علما - خیلی از چهره های سیاسی یا علمی برجسته داخل کشورمون ،، برای رشد و پیشرفتشون به سرزمینی دیگری رفتند .



............................



3 ) در مورد خطاهای شناختی هم باید کار کنیم ،،


بعضی موقع ها این خطا ها باعث میشه تو تصمیم گیری ها مشکل پیدا کنیم ،،
یعنی باید هدف را خوب بشناسیم ،،و با واقعیت خودمون مطابقت بدیم
باید مواظب باشیم تو سراب گیر نکنیم !


http://www.hamdardi.net/thread-154.html



.................................


4 ) معیارهای ازدواج و هدف ازدواج شما هم مهمه ،،


من نمیدونم شما چه معیارهایی دارید ،،
بعضی موقع ها دنبال یه تیپ دختر هستیم که شاید فقط تو کشور خودمون پیدا کنیم .
از طرفی به خودمون میگیم تو همین جا ازدواج کنیم،،ولی باز دچار تعارض درونی میشیم و میگیم مسئله کار و اهدافم چی میشه ! ،،،
آیا میشه متاهل باشیم و در محیط جدید و فرهنگ های جدید شروع کنیم ،،
همسرم باید چه سختی هایی را تحمل کنه ،،
باز شاید دچار تعارض درونی شویم و به خودمون بگیم ،،ازدواج نکنم و برم خارج ،،،بعد به خودمون میگیم پس نیاز ازدواج را چه کنم ،،سن ازدواج نره بالا،،،
آیا دختری می تونم در خارج با توجه به معیارهایم پیدا کنم ؟
آیا ازدواج مهم تره ؟


این قضیه هم امکان داره در تصمیم گیری ما را دچار چالش کنه .




لذا باید به خودآگاهی برسیم ،،
خودمون را بشناسیم - هدف را بشناسیم ،، معیارها و استانداردهای زندگیمون را اولویت بندی کنیم ،، و با توجه به اون حرکت کنیم .








موفق باشی دوست من

[رهاوتنها]

آقای امین ،
تصویری که دارید زندگی در خارج کشور با آرامش هست می تونه اشتباه باشه . بستگی داره کجا میخواهید برید .چه شغلی می تونید پیدا کنید و .... . ممکنه خیلی هوم سیک بشید .ممکنه خیلی اتفاق های خوب یا بد براتون بیافته. خلاصه به فکر پیدا کردن شریک زندگی مناسب باشید . مهاجرت همیشه درش باز بوده و خواهد بود .

[mastanehh]

درود...
دوست عزیز اولویت بندی کنید و سپس یکی رو مبنا قرار بدین.میلتون به ازدواجه بیشتره یا پیشرفت شخصی؟ هرکدوم رو که اول انجام بدین میتونین دومی رو هم با برنامه ریزی درست به سرانجام برسونید.
من به شخصه معتقدم با ازدواج کردن البته اگر ازدواج موفقی باشه قطعا قدمهای بزگتری روبه پیشرفت برمیداریم.

[sia518]

سلام امين جان
سال نو مبارك باشه اميدوارم سال خوبي شروع كرده باشي
نميدونم شرايط اقتصادي و خانوادگي چطوره اما به نظر من فعلا بيخيال ازدواج باش فعلا اول مهاجرت كن بعد همون جا اگه دوست داشتي ازدواج كن.
من 27 سالمه شاغل هستم ولي از شغل و ...... ناراضي هستم و اميدي به آينده ندارم.(دليل نارضايتي هم عدم ثبات اقتصاد هست.مگه من چند سال ميتونم كار كنم !!!!!!)
امسال عزمم جذب كردم كه به هر صورت شده كشوري براي مهاجرت انتخاب كنم و مقدمات مهاجرت فراهم كنم .
تو كشوري كه ميخام برم ممكنه چندسال سختي بكشم اما برا نسل بعد من خوب ميشه 100%.
اگه كشور خوبي سراغ داري(ترجيحا انگليسي زبان) براي مهاجرت كاري اينجا مطرح كن تا از تجربياتتون من هم استفاده كنم.
ممنون

[شیدا.]

سلام

تاپیکهای آقای حامد می تونه کمکتون کنه

با وجود منصرف شدنش دوباره از او خواستگاری کنم؟

تاثیرات مهاجرت روی من و مشکلات من برای ازدواج

[ammin]

این اگر آمادگی جدایی از خانوادتون رو دارین بقیش در مرور زمان حل خواهد شد.

خودم این آمادگی روانی رو دارم .زیاد پیش اومده دور از خانواده بودم

.....

می تونید یکم بیشتر راجع به این ابهامات ذهنی توضیح بدید؟ همونطور که .



ببینید کشورهایی که نام بردید خودشون با هم متفاوتند. تصور شما از استانداردهایی که گفتید چیه و شناختتون چقدر دقیقه؟ (چقدر و از چه منابعی راجع به کار و زندگی در این کشورها تحقیق کردید؟)

یکی از دوستام تخصصش مثل خودمه یا تقریبا نزدیک به من تازه پذیرش گرفته اون میگه بیا.اگه چند سال بیشتر اونجا بود راحتتر میتونستم حرفش باور کنم.

ابهاماتی که دارم یکیش اینه آیا میشه با حفظ برخی ظواهر فرهنگی ایران اونجا راحت زندگی کرد؟ توی کتابهاشون که مبانی لیبرال دموکراسیه میگه آره ولی واقعیت نمیدونم.منظورم اینه اگه همسر آینده من بخواد یه حجابی اونجا داشته باشه به مشکل برنمیخوره ؟من نمیخوام کارایی مث شراب خوردن یا گوشتی که مشکل داره استفاده کنم میخوام بدونم میشه اونجا اینها رو بدون مشکل داشت؟ توی بقیه موارد مشکلی ندارم حتی اگه کسی عقایدش ۱۸۰درجه با من متفاوت باشه.

اما استانداردهایی که من فکر میکنم اونجا داره اینه که همیشه گفتندآزادی فکر و عقیده هست پس خلاقیتها هم اجازه شکوفایی داره ...درصد راستگویی و صداقت عمومی اونجا بیشتره یا حداقل ما اینطور برداشت کردیم.احترام به قوانین.و مهمتر از همه واسه کسی مث من که عمرش صرف کتاب و درس و علم شده برداشت من اینه که اونجا برای علم ارزش خیلی بیشتری قائلن و میشه توی این زمینه به معنی واقعی کلمه نفس کشید و رشد کردبالاترین مساله ای که به خاطرش فکر مهاجرت اومده به ذهنم اینه.اولویت دوم بعد علم مسائل اقتصادی و شغلی بهتری هست که فکر میکنم اونجا وجود داره.اگه این موارد برآورده نشه انگیزه من برای مهاجرت کاملا از بین میره‌.همیشه بخصوص ازدوره دبیرستان یه کششی برای رفتن خارج از کشور توی ذهنم ایجاد شده بود اما تا حالا خیلی جدی بهش بها نداده بودم

اینها برخی از ابهامات من بود یعنی اصلی هاش.پس مساله اسلی من میشه ابهاماتم نسبت به جامعه واقعی این چند کشور+ویژگی هایی خاصی که یک دختر مناسب من باید برای زندگی خارج از کشور داشته باشه.اون یک یا چند معیار چیع اصلا لازمه دنبال معیار اضافه ای باشم؟
............
با تشکر از خانم شیدا و خانم رها وتنها.خانم مستانه.و جناب باغبان وجناب sia .ظاهرا نظر اکثرتون اینه که ازدواج رو دراولویت بذارم.تمام نکاتی که آقای باغبان گفتند قبل ایجاد تایپیک توی ذهنم بود فقط مشکل اصلیم ضعف اطلاعات موثق وعینی هست که ابهاماتم برطرف شه.میخوام جواب تک تک سوالات جزییم که اطلاعات بیشتر هست بدونم .بعدش راحت میتونم تصمیم بگیرم.

[hadieh]

ابهاماتی که دارم یکیش اینه آیا میشه با حفظ برخی ظواهر فرهنگی ایران اونجا راحت زندگی کرد؟ توی کتابهاشون که مبانی لیبرال دموکراسیه میگه آره ولی واقعیت نمیدونم.منظورم اینه اگه همسر آینده من بخواد یه حجابی اونجا داشته باشه به مشکل برنمیخوره ؟من نمیخوام کارایی مث شراب خوردن یا گوشتی که مشکل داره استفاده کنم میخوام بدونم میشه اونجا اینها رو بدون مشکل داشت؟ توی بقیه موارد مشکلی ندارم حتی اگه کسی عقایدش ۱۸۰درجه با من متفاوت باشه.

اما استانداردهایی که من فکر میکنم اونجا داره اینه که همیشه گفتندآزادی فکر و عقیده هست پس خلاقیتها هم اجازه شکوفایی داره ...درصد راستگویی و صداقت عمومی اونجا بیشتره یا حداقل ما اینطور برداشت کردیم.احترام به قوانین.و مهمتر از همه واسه کسی مث من که عمرش صرف کتاب و درس و علم شده برداشت من اینه که اونجا برای علم ارزش خیلی بیشتری قائلن و میشه توی این زمینه به معنی واقعی کلمه نفس کشید و رشد کردبالاترین مساله ای که به خاطرش فکر مهاجرت اومده به ذهنم اینه.اولویت دوم بعد علم مسائل اقتصادی و شغلی بهتری هست که فکر میکنم اونجا وجود داره.اگه این موارد برآورده نشه انگیزه من برای مهاجرت کاملا از بین میره‌.همیشه بخصوص ازدوره دبیرستان یه کششی برای رفتن خارج از کشور توی ذهنم ایجاد شده بود اما تا حالا خیلی جدی بهش بها نداده بودم

پس مساله اسلی من میشه ابهاماتم نسبت به جامعه واقعی این چند کشور+ویژگی هایی خاصی که یک دختر مناسب من باید برای زندگی خارج از کشور داشته باشه.اون یک یا چند معیار چیع اصلا لازمه دنبال معیار اضافه ای باشم؟

سوالتون چند جنبه داره. طبق قوانین این کشورها شما قانونا مجاز به رعایت خیلی مسائل مذهبی هستید ولی مساله اینجاست که اینکار طبعاتی در روابط اجتماعی شما خواهد داشت. مثلا در مورد حجاب من چندین سال هست که در اینجا حجاب دارم در این مدت در 2 کشور زندگی کردم و واکنش های مختلفی از مردم دیدم. مردم قانونا نمی تونن برای من مشکلی ایجاد کنن ولی قانون نمی تونه مجبورشون کنه از من خوششون بیاد با من دوست بشن یا معاشرت کنن. فشاری که از این جهت وجود داره باعت شده من در طی این سالها n مورد افرادی رو دیدم که اولی که اومدن حتی تا چند سال حجاب داشتن و بعد به خاطر فشار اجتماعی یا واکنش اطرافیان حجابشون رو کنار گذاشتن. حالا از این گروه بعضی هنوز پوشیده لباس می پوشن و فقط موهاشون حجاب نداره و برخی دیگه کلا سبک لباس پوشیدنشون عوض شده.


مورد دومی که گفتید مشروبه. بله شما می تونید مشروب نخورید ولی طبق تجربه من حتی این مورد هم در روابط اجتماعی شما تاثیر می ذاره. خیلی معموله که همکارای شما بخوان برن Bar و شاید براتون خوشایند نباشه که همه مشروب بخورن و شما یکی بشینی اون وسط. اگه نسبت به حضور در چنین جمعی یا نشستن سر میزی که مشروب سرو می شه حساس باشید کارتون بسیار سخت می شه.

کلا هر چه سبک زندگی که انتخاب می کنید با سبک زندگی و عرف اینجا تفاوت بیشتری داشته باشه با چالش بیشتری مواجه می شید. قابل تحمل بودن یا نبودن این شرایط به شخصیت, طرز فکر و اعتقادت شما بر می گرده.

من متوجه نشدم که هدفتون کار هست یا تحصیل. از نظر ادامه تحصیل اگه از دانشگاه خوبی پذیرش بگیرید و با تیم خوبی کار کنید طبق تجربه من قطعا شرایط از ایران بهتره. در مورد کار باید راجع به قوانین کاری کشور مقصد خوب تحقیق کنید چون شرایط برای شما که مهاجرید با مردم خودشون متفاوته.

مثلا اخیرا به خاطر تغییر قوانین در کشوری که من هستم, شرایط کاری برای ما سخت تر و محدود تر شده هر چند هنوز هم کسی که واقعا خوب باشه شانس داره.

در مورد معیار هایی که طرف مقابل باید داشته باشه. از نظر من کسی که از نظر مذهبی در حد متوسطه یا مذهبی سنتیه برای شما که می خواید در خارج از کشور فاکتور های مذهبی رو رعایت کنید چندان مناسب نیست. نمی شه گفت 100% ولی درصد بالایی از افراد بعد از مهاجرت تغییر می کنن و این شامل فاکتورهای مذهبی و فرهنگی هم می شه (تغییر ممکنه در جهت مثبت باشه). به نظر شخصی من ازدواج با شخصی که اینجاست خیلی بهتره ولی برای کسی که معیار مذهبی داره کار بسیار بسیار سختیه.

فردی که عزت نفس و اعتماد به نفس بالایی نداره , تاثیر پذیریش از محیط زیاده , حرف و نظر مردم واسش مهمه, شخصیت وابسته یا مهر طلب مناسب زندگی اینجا نیست. ترجیحا دختری که انتخاب می کنید هم بک گراند و هم اهداف کاری و تحصیلی داشته باشه. همسر شما نمی تونه بیاد اینجا تو خونه بمونه. اینجوری نه زبان یاد می گیره نه با فرهنگ اینجا آشنا می شه. نمونه های زیادی هستن که خانمشون یا چند ماه چند ماه ایرانه, یا داره افسرده می شه, یا فقط با ایرانی های همفکر خودشون معاشرت می کنه و یکجورایی ایزوله شده.


امیدوارم حرفام به دردتون بخوره.

این تاپیک ها رو هم ببینید:

تضاد معیارها


زندگی مشترک در خارج از کشور برای کسی مثل من

[Ye_Doost]

سلام

شما ببینید کدوم برای شما اولویت داره و یا نیاز بیشتری بهش دارید ازدواج یا کار؟

اگر وضعیت مالی مناسب یا مرفه دارید درب مهاجرت همیشه بازه و ازدواج می تونه اولویت داشته باشه. مگر اینکه بخواهید با فردی ساکن خارج ازدواج کنید.

اگر از وضعیت سیاسی و اجتماعی اینجا راضی نیستید می تونید به مهاجرت اهمیت بیشتری بدید.

اگر برای کار یا تحصیل میخواهید مهاجرت کنید کشور مقصد اهمیت پیدا می کنه.

درمورد رعایت مسائل شرعی و درعین حال حفظ روابط اجتماعی تان، به شدت بستگی به کشور محل اقامت دارد. مسلما وضعیت در کشوری که رفتارهای نژادپرستانه رواج داشته باشه، یا سیاست ها و تبلیغات منفی علیه مهاجرین بطور کلی و بعضی کشورها بصورت خاص وجود داره و یا قوانین ضد اسلامی داشته باشند (مثلا داشتن حجاب اسلامی در فرانسه ممنوع است یا اگر قرار باشه دخترها در زمان ورزش مدرسه حتما در استخر مختلط باشند) با کشوری که قوانین معتدل اسلامی داره (مثلا مالزی) به شدت متفاوته.

مسئله دیگر برای کسانی که مهاجرت می کنند (حتی کسانی که شهروند می شوند و کار خوب هم دارند) داشتن عقبه مناسب در کشور خودمون است که اگر به هردلیلی نتوانتند یا نخواهند در خارج بمانند، جا و زندگی برای برگشتن داشته باشند. به اصطلاح پل های پشت سر رو باقی بگذارند.

در کل، شما باید وضعیت اعتقادی، تحصیلی و مالی خودتون و اهداف و انتظارات تون رو نه کلی بلکه واضح مشخص کنید و بعد بر اون اساس تصمیم بگیرید که اول ازدواج کنید یا مهاجرت و الی آخر.

* این رو درنظر داشته باشید هرکسی با هر اعتقادی وقتی تغییر محیط میده باید بدونه اطرافیان وی (همسر، فرزندان ...) به انواع دلایل امکان داره خودشون رو با محیط جدید و الگوهای آن منطبق کنند. جنسیت، اعتماد به نفس، کیفیت اعتقادات، آشنائی و احترام به فرهنگ و تاریخ کشور خود فرد، پای بندی به سنت ها، جاذبه فرهنگ جدید، فشارهای قانونی، اجتماعی ... کشور جدید، دوستان و اطرافیان، الزامات کاری و تحصیلی و ... همگی موثر هستند.

زیاد بوده و هستند و خواهند بود کسانی که این طرف معتقد بوده اند ولی بعد از مهاجرت به کلی بی اعتقاد شده و حتی روابط خانوادگی شان هم نابود شده است. مخصوصا از جانب خانم ها.

سال نو مبارک
و موفق باشید

[ammin]

من متوجه نشدم که هدفتون کار هست یا تحصیل. از نظر ادامه تحصیل اگه از دانشگاه خوبی پذیرش بگیرید و با تیم خوبی کار کنید طبق تجربه من قطعا شرایط از ایران بهتره. در مورد کار باید راجع به قوانین کاری کشور مقصد خوب تحقیق کنید چون شرایط برای شما که مهاجرید با مردم خودشون متفاوته

هدفم تحصیل و اقامت دائم هست.یعنی اول تحصیل و طبیعیه که همزمان و بعدش کار.آخرین صحبتی که با دوستام داشتم .آمریکا و انگلستان برای رشته ما از همه بهتره.

توی لینک هایی که معرفی کردید یه جا خانم دلجو گفته بود اگر زن و شوهر معیارهای مذهبیشون شبیه هم باشه فشار محدودیت ها کمتر میشه.احتمالا منظورشون توی انتخاب دوستان و خانواده هایی هست که باهم رفت و آمد میکنند.

اعتماد به نفسم خوبه حس میکنم خودم از نظر فرهنگی به مشکلی بر نمیخورم ‌.مذهبی میانه هستم معیارهای خیلی زیادی ندارم ولی همونهارو هم با آگاهی و مطالعه و تلاش زیاد پذیرفتم.فقط تصوری که ما از جوامع اونجا داریم برام مهمه که تقریبا همانطور باشه.

زیاد بوده و هستند و خواهند بود کسانی که این طرف معتقد بوده اند ولی بعد از مهاجرت به کلی بی اعتقاد شده و حتی روابط خانوادگی شان هم نابود شده است.

درسته من حدس میزنم دلیل عمده ش اینه که هر معیاری از مذهب رو چقدر با آگاهی انتخاب کردند و باورش دارند
............
با تشکر از دوستان .وتشکر ویژه از خانم هدیه

هر چی سبک سنگین میکنم به این نتیجه میرسم که ازدواج رو زودتر از مهاجرت انتخاب کنم