مخالفت خالی از منطق پدرم برای ازدواج

[ذمانح]

فدای یار ممنون از وقتی که گذاشتید
در پاسختون باید بگم که من ابداً علاقه ای به دخترعموم ندارم،بخصوص که رفتارهای بدش رو خوب میشناسم و میدونم مادر خوبی برای بچه های احتمالیش نمیشه، برخلاف من که خیلی به بچه ها علاقه دارم
من از این می ترسم که به اون خانم علاقمو بگم و ایشون بخاطر من مجبور به تحمل شرایط تا زمان راضی شدن پدرم بشه، ایشون شرایط خیلی خوبی برای ازدواج دارن و من نمیخام مانع ازدواجشون بشم
خیلی سردرگمم، از طرفی نمیتونم و نمیخام این خانم رو از دست بدم و از طرف دیگه خانوادم حاضر نیستن منو همراهی کنن
آخه بدون خانواده میشه رفت خواستگاری دختری که خانواده دار و اصیله؟ :(
خواهرم 30 ساله و متاهلن با وجودی که میدونه دخترعموم مناسب من نیس اما بخاطر از هم پاشیده نشدن فامیل پشتمو خالی کرده

ممنون فرشته مهربان
توی این چندماه صحبتی که با پدرم داشتم حداقل اتفاق مثبت این بوده که هم خانوادم بخصوص پدرم و هم دخترعموم متوجه عدم علاقه من و عدم تمایلم به ازدواجم شدن و میدونن من فرد دیگه ای رو انتخاب کردم، شاید مشکل از خود من بوده که هیچ وقت علنا این عدم علاقه رو بیان نکردم ولی وقتی به دختری برخوردم که دیدم ایده آل منه دیدم دیگه جایز به سکوت نیستم
اما پدرم گفتن باید صبر کنی تا دخترعموت ازدواج کنه بعد میایم خواستگاری که به این قول هم نمیشه اکتفا کرد، حس میکنم دارن ای بهانه ها رو میارن تا اون خانم ازدواج کنه و اخرش من برم سراغ دخترعموم

درمورد اقدام به ازدواج با دیگر اعضای خانواده باید بگم متاسفانه هیچکس حاضر به همراهی با من نیست از ترس دعوا و از ترس برخورد پدرم
حتی خاله و شوهر خالمم گفتن نمیتونن همراهیم کنن
خیلی مستاصل شدم

-------------------------------------------------------------

من قائل به مضرات ازدواج فامیلی و ازدواج تحمیلی هستم اما متاسفانه پدرم حاضر به کوتاه اومدن نیستم
کاش یه راهی پیدا میکردم واسه راضی کردن بابام یا لااقل نشون کردن اون خانم که خیالم راحت بشه اون خانم مال منه و از دست نمیدمش
ممنون از همراهیتون

سلام

شرایط شما تو این دوره و زمانه واقعا عجیبه

اگر بخواهی بگی بیماری روحی و . . . کارت تمومه الان وقت خوبی برای بیماری روحی نیست پس این گزینه رو از رو میز بردار

به نظر من بهترین راه برای شما همراه کردن دیگران با خودتون هست

همانطور که خودتون اشاره کردید چون همه ازدواج های اطراف شما فامیلی بوده کار ساده ای رو در پیش ندارید زمانبر و کند پیش میره اما بالاخره جواب میده

تو نوشته هاتون چیزی از مادرتون نگفتید یا من دقت نکردم

امکانش هست از فن و فنون مادر فرزندی برای پیش بردن اهدافتون استفاده کنید ؟

[فدایی یار]

دوست من شما دو موضوع پیش رو دارید

اول از همه ببنید شما یه وقت طوری رفتار نکنید که بقیه فکر کنند چون شما از اون خانم خوشتون اومده نمی خواید با دختر عموتون ازدواج کنید هر چند گفتید از اول هم مخالف بودید به هر حال بازم تاثیر داره این طوری ابدا کسی برای شما قدم بر نمیداره..من شناختی از خوناوده ی شما که نداریم شما باید طوری عمل کنید یا حرف یا هرچی که به خونوادتون بگید که ترجیح میدید تا اخر عمر مجرد بمونید تا این که بخواید با دختر عموتون ازدواج کنید و ببنید واکنش اون ها چی میتونه باشه و به هر حال باید سعی کنید اگه شد یه طوری راضیشون کنید...خواهرتون هم فکر میکنم اول از همه باید به فکر برادر باشند تا روابط فامیلی ولی اصل موضوع پدر شما هستند...

در رابطه با اون خانم هم به نظرم ایشون توی سنی نیستند که نتونند درست تصمیم بگیرند شما ایشونو از علاقتون مطلع کنید یه وقت دیدید حاظر بودند یه وقت هم ممکنه مخالفت کنند...به هر حال اینا چیزی نیست که شما بتونید حدس بزنید و باید فقط نظر خودنو بپرسید..ولی قبلش اون قدر باید قوی باشید که اگه ایشون جوابشون مثبت بود ولی بعد فهمیدن شرایط شما منفی شد اوضاع بدتر نشه و شما حس انزجار به خوناودتون پیدا نکنید و...

شما نیمتونید فرصت ها رو از دست بدید که ایا دختر عموتون ازدواج بکنند با کسی دیگه که بعش دشما راحت شید یا از این چیزا...خیلی ها هستند الان خونواده ها پشت شون نباشند به نظرم بهتره بس که بعد ازدواج توی زندگی فرزنداشون دخالت می کنند و نمی تونند خوشبختی اونا رو ببینند..

به نظر من با دلی شکسته از خدا بخواید براتون کاراتون رو درست کنه...یه وقت می بنید مهر شما به دل اون خانم و خوانوادش افتاد و قبول کردند..به هر حال اگه قبول هم نکردند میدونید شما بیش تر به دنبال چاره میفتید چطوری خوناودتون رو راضی کنید و در هر صورتش برای شما خیره..بستگی داره چطور به قضیه نگاه کنید..

[heiran]

سلام

شرایط شما تو این دوره و زمانه واقعا عجیبه

اگر بخواهی بگی بیماری روحی و . . . کارت تمومه الان وقت خوبی برای بیماری روحی نیست پس این گزینه رو از رو میز بردار

به نظر من بهترین راه برای شما همراه کردن دیگران با خودتون هست

همانطور که خودتون اشاره کردید چون همه ازدواج های اطراف شما فامیلی بوده کار ساده ای رو در پیش ندارید زمانبر و کند پیش میره اما بالاخره جواب میده

تو نوشته هاتون چیزی از مادرتون نگفتید یا من دقت نکردم

امکانش هست از فن و فنون مادر فرزندی برای پیش بردن اهدافتون استفاده کنید ؟

بله شرایط من خیلی عجیبه واقعا
حس میکنم توی دهه 40 حبس شدم :(

متاسفانه مادر من فوت کردن، اگه زنده بودن شک ندارم یه ماهه پدرم با رضایت قلبی میومدن خواستگاری، چون رابطه خوبی باهم داشتن



---------------------------------------------------

دوست من شما دو موضوع پیش رو دارید

اول از همه ببنید شما یه وقت طوری رفتار نکنید که بقیه فکر کنند چون شما از اون خانم خوشتون اومده نمی خواید با دختر عموتون ازدواج کنید هر چند گفتید از اول هم مخالف بودید به هر حال بازم تاثیر داره این طوری ابدا کسی برای شما قدم بر نمیداره..من شناختی از خوناوده ی شما که نداریم شما باید طوری عمل کنید یا حرف یا هرچی که به خونوادتون بگید که ترجیح میدید تا اخر عمر مجرد بمونید تا این که بخواید با دختر عموتون ازدواج کنید و ببنید واکنش اون ها چی میتونه باشه و به هر حال باید سعی کنید اگه شد یه طوری راضیشون کنید...خواهرتون هم فکر میکنم اول از همه باید به فکر برادر باشند تا روابط فامیلی ولی اصل موضوع پدر شما هستند...

در رابطه با اون خانم هم به نظرم ایشون توی سنی نیستند که نتونند درست تصمیم بگیرند شما ایشونو از علاقتون مطلع کنید یه وقت دیدید حاظر بودند یه وقت هم ممکنه مخالفت کنند...به هر حال اینا چیزی نیست که شما بتونید حدس بزنید و باید فقط نظر خودنو بپرسید..ولی قبلش اون قدر باید قوی باشید که اگه ایشون جوابشون مثبت بود ولی بعد فهمیدن شرایط شما منفی شد اوضاع بدتر نشه و شما حس انزجار به خوناودتون پیدا نکنید و...

شما نیمتونید فرصت ها رو از دست بدید که ایا دختر عموتون ازدواج بکنند با کسی دیگه که بعش دشما راحت شید یا از این چیزا...خیلی ها هستند الان خونواده ها پشت شون نباشند به نظرم بهتره بس که بعد ازدواج توی زندگی فرزنداشون دخالت می کنند و نمی تونند خوشبختی اونا رو ببینند..

به نظر من با دلی شکسته از خدا بخواید براتون کاراتون رو درست کنه...یه وقت می بنید مهر شما به دل اون خانم و خوانوادش افتاد و قبول کردند..به هر حال اگه قبول هم نکردند میدونید شما بیش تر به دنبال چاره میفتید چطوری خوناودتون رو راضی کنید و در هر صورتش برای شما خیره..بستگی داره چطور به قضیه نگاه کنید..

حرفاتون بسیار عالی بود
الان حدود 8 ماهه دارم با خودم کلنجار میرم که آیا به اون خانم بگم یا نگم!
نمیدونم چیکار کنم
از یه طرف همیشه جلوی چشمم هست از طرف دیگه نمیتونم بهش حسم رو بگم
من میخام فقط و فقط از کانال خانواده وارد بحث بشم، یعنی شماره منزلشون رو بگیرم و به خواهرم بگم باهاشون تماس بگیرن نه مثل روابط الان که پسر و دختر شماره بهم میدن و با هم راحت میرن و میان تا ببینن چی میشه، دوس ندارم اون خانم رو هم وارد برزخی کنم که الان خودم داخلشم

خیلی دارم اذیت میشم، شدیدا دلم گرفته از این موقعیت
خیلی خیلی دعا و راز و نیاز میکنم امیدوارم خدا به دلم گوش کنه